« ក្តីអំពល់នៅរដ្ឋមិសសួរី » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ( ឆ្នាំ២០២៤ )
« ក្តីអំពល់នៅរដ្ឋមិសសួរី » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា
ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៨៣១–ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៨៣៣
ក្ដីអំពល់នៅរដ្ឋមិសសួរី
ការរក្សាសេចក្ដីជំនឿឲ្យនៅរឹងមាំនៅអំឡុងពេលមានគ្រោះថ្នាក់
ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនបានមករស់នៅទីក្រុងអ៊ិនឌីប៉ែនដែនស៍ រដ្ឋមិសសួរី ។ នៅទីនោះ ព្រះអម្ចាស់បានសព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេស្ថាបនាទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ។ ប៉ុន្ដែពួកបរិសុទ្ធ និងមនុស្សដែលបានរស់នៅទីក្រុងអ៊ិនឌីប៉ែនដែនស៍រួចហើយនោះ មិនមានភាពចុះសម្រុងនឹងគ្នាទេ ។ ពួកគេមិនចុះសម្រុងនឹងគ្នាទៅលើកិច្ចការជាច្រើន ។ មនុស្សមួយចំនួននៅក្នុងក្រុងបានខឹងសម្បា ហើយចង់បណ្ដេញពួកបរិសុទ្ធចេញ ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៥៧:១–៣; Saints ១:១៧១–១៧៤
អែតវឺត ប៉ាទ្រិច គឺជាប៊ីស្សពនៅទីក្រុងអ៊ិនឌីប៉ែនដែនស៍ ។ គាត់បានមកប្រជុំជាមួយថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងទីក្រុងនោះ ។ ពួកគេបាននិយាយថា ពួកបរិសុទ្ធត្រូវតែចាកចេញពីទីក្រុងអ៊ិនឌីប៉ែនដែនស៍ ។ ប៊ីស្សព ប៉ាទ្រិច បានដឹងថាព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យពួកបរិសុទ្ធស្ថាបនាស៊ីយ៉ូននៅទីក្រុងអ៊ិនឌីប៉ែនដែនស៍នេះ ។ គាត់បាននិយាយថា ពួកបរិសុទ្ធមិនអាចចាកចេញបានទេ ។
Saints ១:១៧៦
ពួកមនុស្សក្រេវក្រោធបានចាប់ផ្ដើមកម្ទេចផ្ទះ និងអគារដែលពួកបរិសុទ្ធបានសាងសង់ ។
Saints ១:១៧៧–១៧៨, ១៨២
ពួកបុរសបានចាប់ប៊ីស្សព អែតវឺត ប៉ាទ្រិច និងបុរសម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ឆាលស៍ អាល្លែន ចេញពីផ្ទះរបស់ពួកគាត់ ។ ពួកគេបានចាប់បុរសទាំងពីរទៅកណ្ដាលក្រុង ។
Saints ១:១៧៩
ប៊ីស្សព ប៉ាទ្រិច បាននិយាយ « ប្រសិនបើខ្ញុំត្រូវរងទុក្ខដោយសារតែសាសនារបស់ខ្ញុំ នោះវាមិនលើសជាងអ្វីដែលអ្នកផ្សេងទៀតធ្លាប់បានធ្វើពីមុនខ្ញុំនោះឡើយ » ។ ពួកមនុស្សទាំងនោះបានរុញប៊ីស្សព ប៉ាទ្រិច និង ឆាលស៍ ដួលទៅលើដី ។ ពួកគេចាក់ជ័រកៅស៊ូក្ដៅ និងស្លាបសត្វពេញលើខ្លួនរបស់ពួកគាត់ ។
Saints ១:១៧៩–១៨០
វិលលាម ម៉័កខ្លេលិន សមាជិកនៃសាសនាចក្រនៅអ៊ិនឌីប៉ែនដែនស៍ បានឮអំពីអ្វីដែលមនុស្សក្រេវក្រោធទាំងនោះកំពុងធ្វើ ។ គាត់បានភ័យខ្លាច ហើយបានរត់ចូលទៅលាក់ខ្លួននៅក្នុងព្រៃ ។
Saints ១:១៨២
វិលលាមបានគិតថាតើនឹងមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើពួកមនុស្សក្រេវក្រោធទាំងនោះរកគាត់ឃើញ ។ តើគាត់នឹងនៅតែនិយាយថាព្រះគម្ពីរមរមនពិតឬ ប្រិសនបើពួកគេបានព្យាយាមសម្លាប់គាត់ដោយសារតែការណ៍នេះនោះ ?
Saints ១:១៨២–១៨៣
មិត្ដភក្ដិរបស់វិលលាមគឺ អូលីវើរ ខៅឌើរី និង ដាវីឌ វិតមើរ បានរកឃើញគាត់នៅក្នុងព្រៃ ។ វិលលាមបានដឹងថា អូលីវើរ និង ដាវីឌ បានជឿលើព្រះគម្ពីរមរមន ។ ទេវតាបានបង្ហាញផ្ទាំងចំណារមាសឲ្យពួកគេឃើញ ។ វិលលាមបានសួរ « ប្រាប់ខ្ញុំ » « តើព្រះគម្ពីរមរមនជាការពិតឬ ?
Saints ១:១៨៣
អូលីវើរ និង ដាវីឌ បានប្រាប់វិលលាម ថាព្រះគម្ពីរមរមនគឺពិត ។ ពួកគេបាននិយាយថា ទោះបីជាពួកមនុស្សក្រេវក្រោធទាំងនោះព្យាយាមសម្លាប់ពួកគេក្ដី ក៏ពួកគេនៅតែមិនបញ្ឈប់ការចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេជាមួយប្រជាជនឡើយ ។ វិលលាមបាននិយាយ « ខ្ញុំជឿពួកលោក » ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៧:៣–៦; Saints ១:១៨៣