“சகோதரர்களான நேபியும் லேகியும்,” மார்மன் புஸ்தகக் கதைகள் (2023)
சகோதரர்களான நேபியும் லேகியும்
வானத்திலிருந்து ஒரு குரல் கேட்டல்
இயேசு கிறிஸ்துவின் சுவிசேஷத்தைப் பற்றி அனைவரும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்று விரும்பிய சகோதரர்கள் நேபியும் லேகியும். நேபியர்கள் மற்றும் லாமானியர்கள் போரிட்டனர், ஆனால் சகோதரர்கள் இன்னும் இரு குழுக்களின் மக்களுக்கும் கற்பித்தார்கள். ஒரு நாள் அவர்கள் மக்களுக்குக் கற்பிக்கப் பயணித்தபோது, லாமானியர்களின் படை அவர்களைச் சிறையில் அடைத்தது.
ஏலமன் 3:20–21, 37; 4:4–5, 14; 5:4–21
பல நாட்களுக்குப் பிறகு, நேபியையும் லேகியையும் கொல்ல இராணுவம் சிறைக்கு வந்தது.
நேபியையும் லேகியையும் யாரும் காயப்படுத்துவதற்கு முன், அவர்களைச் சுற்றி நெருப்பு வட்டம் தோன்றியது. நெருப்பு அவர்களை எரிக்கவில்லை. மாறாக, தேவன் அவர்களைக் காப்பாற்றினார். அப்போது பூமி அதிர்ந்தது. சிறைச் சுவர்கள் இடிந்து விழுவது போல் இருந்தது. விரைவில், ஒரு இருண்ட மேகம் சிறையில் இருந்த அனைவரையும் மூடியது. மக்கள் மிகவும் அச்சமடைந்தனர்.
கருமேகத்தின் மேலிருந்து ஒரு குரல் வந்தது. அது ஒரு கிசுகிசுவைப் போல அமைதியாக இருந்தது, ஆனால் மக்கள் அதை தங்கள் இருதயங்களில் உணர்ந்தனர். அது தேவனின் குரல். தேவன் அவர்களை மனந்திரும்பச் சொன்னார்.
பூமியும் சிறையும் மேலும் அதிர்ந்தன. மீண்டும் குரல் வந்து மக்களை மனந்திரும்பச் சொன்னது. மேக மூட்டத்தாலும், பயத்தாலும் மக்கள் நடமாட முடியவில்லை.
கூட்டத்தில் இருந்த ஒருவனின் பெயர் அம்மினதாப். அவன் ஒரு காலத்தில் சபையைச் சேர்ந்தவன். நேபியின் மற்றும் லேகியின் முகங்கள் பிரகாசமாக பிரகாசிக்கத் தொடங்கியதை அவன் கண்டான். அவர்கள் தேவதைகளைப் போல தோற்றமளித்தனர். அவர்கள் பரலோகத்திலுள்ள யாரிடமோ பேசிக் கொண்டிருப்பது போலத் தெரிந்தது. அம்மினதாப் அனைவரையும் நேபியையும் லேகியையும் பார்க்கச் சொன்னான்.
கருமேகத்திலிருந்து விடுபட என்ன செய்யலாம் என்று மக்கள் அம்மினதாபிடம் கேட்டார்கள். தேவனைப் பற்றியும் இயேசுவைப் பற்றியும் தனக்குத் தெரிந்தவற்றை அம்மினதாப் பகிர்ந்து கொண்டான். மனந்திரும்பி, இயேசுவில் நம்பிக்கை வைத்து, தேவனிடம் ஜெபிக்கும்படி அவன் மக்களிடம் கூறினான். மக்கள் அம்மினதாபின் பேச்சைக் கேட்டார்கள். இருள் மறையும் வரை அவர்கள் ஜெபம் செய்தார்கள்.
தேவனிடமிருந்து வந்த நெருப்பு எல்லா மக்களையும் சூழ்ந்து கொண்டது, அவர்களை எரிக்கவில்லை. மக்கள் பரிசுத்த ஆவியால் நிரப்பப்பட்டு மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தனர். அவர்கள் ஆச்சரியமான விஷயங்களைச் சொன்னார்கள். மீண்டும் குரல் வந்தது. இயேசுவின் மீதுள்ள விசுவாசத்தின் காரணமாக அவர்கள் சமாதானமாக இருக்க வேண்டும் என்று அது கூறியது. தூதர்கள் வந்து மக்களை சந்தித்தனர்.
நேபி, லேகி மற்றும் எல்லா மக்களும் சிறையிலிருந்து வெளியேறினர். அவர்கள் அன்று தாங்கள் கண்டதையும் கேட்டதையும் நாடு முழுவதும் உள்ள பலரிடம் சொன்னார்கள். பெரும்பாலான லாமனியர்கள் இயேசுவை நம்பி பின்பற்றத் தேர்ந்தெடுத்தனர். அவர்கள் போரில் சண்டையிடுவதை நிறுத்தினர். மாறாக, இயேசுவில் நம்பிக்கை வைத்து மனந்திரும்புவதற்கு அவர்கள் மக்களுக்கு உதவினார்கள்.