De glorierijke dag van de herstelling van het priesterschap
Ouderling L. Tom Perry
van het Quorum der Twaalf Apostelen
We behoren dankbaar te zijn dat de Heer zijn kerk en priesterschap op aarde heeft hersteld.
Del Parson, De herstelling van het Aäronisch priesterschap (detail).
Toen de Heiland, Jezus Christus, op aarde kwam, stichtte Hij zijn kerk. In het Nieuwe Testament staat dat Hij ‘naar buiten ging, naar de berg, om te bidden; en Hij bleef heel de nacht in gebed tot God.’ Toen Hij de volgende dag naar beneden kwam, riep Hij zijn discipelen bij elkaar. ‘[Hij] koos er twaalf van hen uit, die Hij ook apostelen noemde’ (Lukas 6:12–13).
Later nam Hij Petrus, Jakobus en Johannes mee de berg op, waar Petrus de sleutels van het priesterschap ontving (zie Mattheüs 17:1–9; zie ook 16:18–19). Petrus werd de verantwoordelijke persoon om na het vertrek van de Heiland alle sleutels op aarde te dragen en de kerk te leiden.
In opdracht van de Heiland (zie Markus 16:15) predikten de apostelen het evangelie en stichtten zij gemeenten van de kerk. In veel gevallen waren ze slechts eenmaal in de gelegenheid om gemeenten te bezoeken, waardoor ze weinig kans hadden om te onderwijzen en op te leiden. Al snel slopen er heidense denkbeelden in, waardoor verschillende aspecten van de leer van de Heiland werden veranderd (zie Jesaja 24:5). Toen de afval zich uitbreidde, moest de Heer het priesterschap wel van de aarde wegnemen. Daardoor waren de zegeningen van het priesterschap lange tijd niet op aarde.
De Heer herstelde zijn evangelie met de macht van het priesterschap om zijn koninkrijk opnieuw op de aarde te vestigen.
De herstelling herdenken
Toen Joseph Smith het Boek van Mormon vertaalde, en Oliver Cowdery als schrijver werkzaam was, kwamen ze in 3 Nephi het verhaal tegen van de herrezen Heiland die het westelijke halfrond bezocht. Toen ze zijn leringen over de doop lazen (zie 3 Nephi 11:23–28), vroegen ze zich af waarom er in hun tijd op zoveel verschillende manieren werd gedoopt en wie het gezag had om te dopen.
Joseph en Oliver besloten het de Heer te vragen. Ze gingen naar het bos bij het huis van Joseph en Emma om te bidden. Daar ontvingen ze de grote openbaring waarin Johannes de Doper verscheen. Hij legde zijn handen op hun hoofd en zei: ‘Aan u, mijn mededienstknechten, verleen ik, in de naam van de Messias, het priesterschap van Aäron, dat de sleutels omvat van de bediening van engelen en van het evangelie van bekering en van de doop door onderdompeling tot vergeving van zonden; en dit zal nimmermeer van de aarde worden weggenomen, totdat de zonen van Levi de Heer wederom een offer offeren in gerechtigheid’ (LV 13:1).
Dat was een geweldige gebeurtenis. Ik hoop dat alle priesterschapsdragers 15 mei 1829 zullen herdenken als een heilige gebeurtenis in de geschiedenis van de kerk, en als een bijzondere gebeurtenis in de geschiedenis van de wereld.
In de geloofsartikelen staat dat ‘iemand van Godswege moet worden geroepen, door profetie en door handoplegging van hen die daartoe het gezag bezitten, om het evangelie te prediken en de verordeningen ervan te bedienen’ (Geloofsartikelen 1:5).
Mannen worden niet willekeurig gekozen; ze worden door inspiratie en profetie geroepen. Er is een rechtstreekse lijn van inspiratie van de Heer naar hen die zijn geroepen om het priesterschap uit te oefenen. Dat is de manier waarop de Heer zijn kerk bestuurt, en dat is de manier waarop Hij de profeet Joseph Smith riep.
Wees het priesterschap waardig.
Het priesterschap ontvangen is geen overgangsrite die automatisch bij een bepaalde leeftijd hoort. We moeten het waardig zijn en ‘getrouw zijn’ om ‘deze twee priesterschappen’ te ontvangen (LV 84:33). We moeten de eed en het verbond van het priesterschap zorgvuldig bestuderen, waarin duidelijk de voorwaarden staan beschreven die we moeten begrijpen en accepteren als we het priesterschap willen ontvangen:
‘Daarom, allen die het priesterschap ontvangen, ontvangen deze eed en dit verbond van mijn Vader, die Hij niet kan verbreken, noch kunnen die weggenomen worden.
Maar wie dat verbond verbreekt nadat hij het heeft ontvangen, en zich er geheel van afkeert, zal in deze wereld noch in de toekomende wereld vergeving van zonden verkrijgen’ (LV 84:40–41).
Dat is vrij ernstig. Je zou denken dat mannen het Aäronisch en Melchizedeks priesterschap uit de weg zouden gaan, maar in het volgende vers staat: ‘En wee allen die niet tot dit priesterschap komen’ (LV 84:42; cursivering toegevoegd).
Als we het priesterschap aanvaarden en het waardig zijn, ontvangen we de zegeningen van de Heer. Maar als we ons verbond verbreken en ons van het priesterschap afkeren, ontvangen we niet de zegeningen van de Heer en worden we niet tot de ‘uitverkorenen Gods’ gerekend (LV 84:34).
Met het Aäronisch priesterschap, dat door een verbond wordt ontvangen, bereiden jongemannen zich voor op het Melchizedeks priesterschap, het hoge priesterschap, dat met een eed en verbond wordt ontvangen.
De helpende hand uitsteken
De priesterschap is een grote broederschap — waarschijnlijk de grootste broederschap op aarde. De onderlinge band van onze priesterschapsdragers moet beter zijn dan enige andere band, behalve die in het gezin. De priesterschap is niet alleen een broederschap, maar ook een dienstverlenende organisatie, waarin we van onszelf geven om anderen te helpen en verbeteringen aan te brengen.
Vanaf het moment dat een jongeman het Aäronisch priesterschap ontvangt en tot diaken, leraar of priester wordt geordend, maakt hij deel uit van een quorum. Die broederschap in een quorum wordt voortgezet als hij het Melchizedeks priesterschap ontvangt en tot ouderling wordt geordend. Priesterschapsquorums zijn van essentieel belang.
Onlangs hield een jongeman die op zending ging een toespraak in de avondmaalsdienst. Hij legde uit dat hij en vier vrienden samen in het diakenenquorum waren begonnen. Hij zei dat de vriendschap en de steun die ze elkaar in moeilijke tijden hadden gegeven toen ze tot verschillende ambten in het Aäronisch priesterschap werden geordend, ertoe hadden bijgedragen dat ze hun doel bereikten om een voltijdzending te vervullen.
Ik hoor bij een quorum. Het is een heel bijzonder quorum. Het bestaat uit mannen met verschillende beroepen. Maar als we als quorum in actie komen, zijn we eensgezind.
Als quorumleden unaniem besluiten om iets te doen, en als zij onder invloed van de Heilige Geest gezamenlijk in actie komen, handelen ze in overeenstemming met de wil van de Heer. Tenzij de leden van een quorum het volledig met elkaar eens zijn, wordt er niet gehandeld. Bedenk dat u daardoor uw hele leven beschermd kunt worden.
Elke quorumleider moet een lijst met de leden van zijn quorum hebben, en hij moet op de hoogte zijn van hen die moeite hebben om hun leven op de juiste wijze vorm te geven. Als meerdere quorumleden daar moeite mee hebben, dient de leider prioriteiten te stellen en aandacht te schenken aan degenen die het hardst hulp nodig hebben. Vervolgens gaan hij en andere quorumleden bij hen op bezoek. Ze sluiten vriendschap met hen op een manier waardoor ze het verlangen krijgen om terug te keren.
Een priesterschapsquorum heeft de volgende plicht en verantwoordelijkheid: ‘Zij moeten […] waarschuwen, uitleggen, aansporen en onderwijzen, en allen uitnodigen om tot Christus te komen’ (LV 20:59). Dienstbetoon in een priesterschapsquorum is essentieel voor onze ontwikkeling. Daarom moeten alle quorumleden deze plichten in overweging nemen als onderdeel van hun dienstbetoon in het koninkrijk van onze Vader in de hemel.
We weten allemaal dat we in onze aardse proeftijd met problemen te maken krijgen. Tenzij we in het dagelijks leven de nodige hulp en steun krijgen, hebben we geen vaststaand plan, geen duidelijk doel en geen duidelijke wegenkaart om ons te leiden. Met de hulp van een goed functionerend quorum kunnen we een plan opstellen en een wegenkaart maken om ons naar onze Vader in de hemel terug te leiden.
Wees dankbaar
Bisschoppen hebben de sleutels van het priesterschap om hun wijk te presideren, waaronder de jongemannen van de Aäronische priesterschap. De bisschop is in feite de president van het priestersquorum in de wijk. Hij moedigt de jongemannen aan om tot de verschillende ambten in het Aäronisch priesterschap te worden geordend en zich op het Melchizedeks priesterschap voor te bereiden. Hij zorgt ervoor dat ze de plichten en zegeningen begrijpen die bij het priesterschap horen. Hij leert ze dat ze het priesterschap moeten grootmaken, en geeft ze opdrachten om anderen te helpen en te dienen.
De sleutels die bij het Aäronisch priesterschap horen, herinneren ons eraan dat we altijd dankbaar behoren te zijn voor het herstelde priesterschap, met de macht, het gezag en de taken die erbij horen: ‘De macht en het gezag van het lagere of Aäronisch priesterschap bestaat in het dragen van de sleutels van de bediening van engelen, en in het bedienen van uiterlijke verordeningen, de letter van het evangelie, de doop van bekering tot vergeving van zonden, overeenkomstig de verbonden en geboden’ (LV 107:20).
Ik moedig de jongemannen aan om hun priesterschap te eren en zich voor te bereiden op de volgende ambten in het Aäronisch priesterschap terwijl ze zich voorbereiden op de aanvullende zegeningen van het Melchizedeks priesterschap, een voltijdzending en uiteindelijk een tempelhuwelijk.
Ik getuig dat deze kerk niet door een mens wordt geleid. Het is de kerk van de Heiland. Hij geeft er leiding aan door middel van het priesterschap, dat Hij delegeert aan mannen op aarde zodat zij als gevolmachtigden van Hem de kerk kunnen leiden en heilige verordeningen kunnen verrichten. We behoren te dankbaar zijn dat de Heer zijn kerk en priesterschap op aarde heeft hersteld.