Mijn muzikale ontsnappingsmiddel
Alixa B. (Nederland)
Illustraties Ben Simonsen
Toen ik tijdens een schoolreisje in de bus zat, zat ik voor een meisje dat steeds grove opmerkingen en grapjes maakte waardoor ik mij niet op mijn gemak voelde. De leerkrachten en andere leerlingen zeiden dat ze moest ophouden, maar ze ging gewoon door. Ik wist niet wat ik moest doen, dus pakte ik mijn MP3-speler om naar mijn lievelingsmuziek te luisteren.
Ik zette de shuffle-functie aan, en een van de eerste liedjes die ik hoorde was een lied van youth.lds.org/music. Ik wilde dat liedje overslaan, maar ik voelde van binnen dat ik ernaar moest luisteren. Ik bleef twintig minuten lang naar inspirerende muziek luisteren. De woorden moedigden me aan om standvastig te blijven, en herinnerden me eraan dat ik een dierbare dochter van onze hemelse Vader ben.
Later die week ging ik naar een dansavond op school. Hoewel ze de gekuiste versie van populaire dansliedjes speelden, begonnen veel kinderen van mijn leeftijd het verwijderde woord van een populair liedje te schreeuwen.
Opnieuw voelde ik me niet op mijn gemak. De leerkrachten zaten er vlak bij, maar leken het niet op te merken. Ik keek naar mijn pols. Ik zag mijn armbandje van de jeugdconferentie waarop stond: ‘Staat op heilige plaatsen en wordt niet aan het wankelen gebracht’ (LV 87:8).
Ik wist dat ik mij niet op een heilige plaats bevond, dus liep ik weg totdat ze het volgende lied speelden.
Ik weet dat muziek veel invloed op ons kan hebben. Ik weet dat toen ik enkele dagen eerder naar de inspirerende muziek op mijn MP3-speler luisterde, ik de nodige moed had gekregen om de dansavond te verlaten. Door die ervaringen ben ik veel dichter bij onze hemelse Vader gekomen.