2010
O Le Puipuiga
Mati 2010


O Le Puipuiga

Maimau pe ana faapea ou te iloa faamalamalama atu le mafuaaga ou te le alu ai lava i ni pati.

“Aisea e te le sau ai lava tatou te o?” o le leotele mai lea a le teine. “E te le fia i ai i le matou vaega?”

O le faaiuga o le tautotogo, ma ua toeitiiti tuua aoga. A oo i tuuaga matou te taaalo soka i fafo i malae maamaa, ma o a’u e puipuia kiki i le laina sikoa. I le avea ai ma tagata e puipuia kiki mai le oo atu i le laina sikoa, na ou masani i le puipuia ma le polokaina o osofaiga e sau mai le malae taalo. Ae peitai, o le taaloga lea na ese, aua na tatau ona ou puipuia ma polokaina osofaiga na sau mai foi i tua i le au maimoa.

I le va o sauaga i upu mataga mai le isi au, sa faapena foi ona fesili soo mai ni teine se toalua o la’u vasega o e na tutu i autafa o le malae. Ina ia ou aloese mai a laua fesili, na semanu ou te faatagaina le isi au e faia se tauvaga kiki fua, ae sa faalemanuia tele a’u taumafaiga i lena aso.

“Aisea la e te le sau ai i a matou pati?” sa faaauau ai lana fesili. “E te le manao e fai sina fiafia laitiiti?”

“Se fiafia laitiiti!” sa ou mafaufau ifo ai. O le i ai i se pati ma tamaiti o la’u vasega, faiga o ni taaloga valea, ma le lagonaina o le faamalosi i ni tulaga e le lagolelei, sa le o ni a’u ituaiga mea malie ia. Na sili ai lo’u nofo i le fale.

“O loo matou taumafai uma ia faamasani le tasi i le isi, ae e te le i ai lava,” o le isi lea osofaiga na sau mai le autafa.

“E sa’o lelei!” na ou fai atu ai. Ma na semanu ou te faamalamalamaina i ai le mafuaaga na ou manatu na matuai mananao ai lava isi e fia iloa. Ae sa ou le talitonu i ai. E mafai faapefea ona latou iloa? Sa na o a’u lava le tagata o le Au Paia o Aso e Gata Ai i la’u aoga, ma e leai se tasi o i latou e malamalama tele i le Ekalesia po o ona tulaga faatonuina.

“E te le fiafia i se tasi o teine o la tatou vasega?” na ia fesili ai.

“E le faapea o se le fiafia ia i latou,” na ou fai atu ai. “Na o so’u lava lagona lē lelei.”

“Ae aisea?” o lana fia iloa lea.

Na faatoa lusi lava i le matou au le polo, ma ua tau fai taufetuli uma mai tama i la’u itu.

“Aisea o le a e le lagona lelei ai?” sa ia toe oso mai ai foi.

Sa foliga mai na lemu le minoi o mea uma a o taulai atu la’u vaai i le sau a le polo. Sa na o lona leo lava na ou lagonaina, ma le fesili soo “aisea,” “aisea” lea na ou faalogoina lona iu leo i lo’u mafaufau. Sa avanoa le isi ‘au mo se kiki i le sikoa, ma na ou iloa atu o le a taugā lo’u lavea i le polo. Ae sa ou saunia. Sa ia kikiina le polo, lea na fiti ese ma o’u lima ma se pao leotele. “Ioe! Ua manuia le taofiga o le isi osofaiga,” sa ou mafaufau ai, ma ataata. Sa ou uumau mai le polo ma togi atu i le malae i la’u au, ona ou toe faasaga lea i le isi au.

“Ia?” na ia fai mai ai.

Sa matuai fiafia lava lo’u loto i le manaia o le taaloga. “O le mafuaaga ou te le alu atu ai ia outou pati o le …” sa ou amata ai, ona taofi lea, ma mafaufau mo sina taimi.

“O le?” sa ia toe ta’uina mai ai ma si lē to’a laitiiti.

Sa ou toe tilotilo atu i le malae ma vaaia ai le vave oo mai o le isi au. Sa topetope la’u manava, ma sa ou iloaina e tatau ona faauma la’u tala na fai. “Ona o loo o’u puipuia a’u lava mo se tagata faapitoa!” Na ou tali atu ai.

“E a!” sa ia alaga mai ai.

Na latalata mai le isi ‘au, ma na faapea foi ona ou toe taulai atu i le taaloga. Sa pasi a’e le polo i luga o le ea, ma sao atu i la’u puipuiga. Sa alalaga le isi au, ae ua tutu le au tamaitai ma talie.

“Puipuia oe mo se isi,” sa fai mai ai, a o ata ne’a. “O ai la lona igoa?”

Sa ou lagona le maasiasi. E ui ina sa le’i i ai se tamaitai faapitoa i lo’u mafaufau, ae na ou iloa lava e i ai le aso o le a ou feiloai ai i lo’u toalua o le lumanai, ma e tatau ona ou agavaa e ave o ia i le malumalu. O le mafuaaga lena ou te le’i alu ai i a latou pati.

Sa mainiini lava ou lima ma sa faauau pea foi ona tatavale lo’u fatu a o ou savali atu i le fale i se taimi mulimuli ane, ae sa i ai sina ataata laitiiti i o’u foliga. Atonu na ou mafatia i le faalumaina i luga o le malae taalo i lena aso; ae peitai, sa ou savali ese mai ma le lagona o le manumalo.

Ata na tusia e Sal Velluto