1 Ang buang miingon diha sa iyang kasingkasing, Walay tawo nga nakakita sa Dios. Tungod kay siya wala magpakita sa iyang kaugalingon ngari kanato, busa walay Dios. Tan-awa, sila mga makasasala; sila nagbuhat og mga buhat nga salawayon, ug walay bisan usa kanila nga nagbuhat og maayo.

2 Kay ang Ginoo nagtan-aw gikan sa langit ngadto sa mga katawhan, ug pinaagi sa iyang tingog miingon ngadto sa iyang sulugoon, Siksika ninyo taliwala diha sa mga katawhan, aron pagtan-aw kon aduna bay usa nga nakasabut sa Dios. Ug siya miukab sa iyang ba-ba ngadto sa Ginoo, ug miingon, Tan-awa, ang tanan niini nga nagsulti sila imo.

3 Ang Ginoo mitubag ug miingon, Silang tanan nahisalaag, silang tanan nahimo nga mahugaw, ikaw dili makakita bisan usa kanila nga nagbuhat og maayo, wala, bisan usa.

4 Ang tanan nga sila aduna alang sa ilang mga magtutudlo mao ang mga tigbuhat og dautan, ug walay kahibalo nga anaa diha kanila. Sila mao sila kinsa naglamoy sa akong mga katawhan. Sila nagkaon og pan ug wala magtawag nganha sa Ginoo.

5 Sila anaa sa dako nga kahadlok, kay ang Dios nagpuyo diha sa kaliwatan sa mga matarung. Siya mao ang magtatambag sa mga kabus, tungod kay sila naulaw sa mga dautan, ug nagdangop ngadto sa Ginoo, alang sa ilang tagoanan.

6 Sila naulaw sa tambag sa mga kabus tungod kay ang Ginoo mao ang iyang tagoanan.

7 O nga ang Zion natukod gikan sa langit, ang kaluwasan sa Israel. O Ginoo, kanus-a ikaw motukod sa Zion? Kon ang Ginoo modala pagbalik sa pagkabihag sa iyang mga katawhan, si Jacob maglipay, si Israel magmaya.