« លែងចោលទៅ ហើយស្តាប់ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៣ ។
លែងចោលទៅ ហើយ ស្តាប់
ខ្ញុំមានគម្រោងដើម្បីសម្រេចសុបិនរបស់ខ្ញុំ ។ ប៉ុន្ដែពេលខ្ញុំអនុញ្ញាតឲ្យព្រះអម្ចាស់ណែនាំផ្លូវរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានទទួលពរតាមរបៀបដ៏ល្អប្រសើរ ។
រចនារូបភាពដោយ ម៉ៃឃល មូឡាន
នៅពេលដែលខ្ញុំមានអាយុជិត ១៧ ឆ្នាំ ខ្ញុំបានផ្លាស់ទៅទីក្រុង សាន់ហ្វ្រាន់ស៊ីស្កូ រដ្ឋ កាលីហ្វ័រញ៉ា ស.រ.អា.ដើម្បីទៅរៀននៅសាលាសិល្បៈ ។ ខ្ញុំបានសុបិនក្នុងការក្លាយជាអ្នករចនារូបសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន ឌីសនី ។
នៅមហាវិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានរៀនមិនត្រឹមតែសិល្បៈប៉ុណ្ណោះទេ ។ ខ្ញុំបានរៀនអំពីខ្លួនឯងថាជានរណាចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមិនមែននៅផ្ទះទៀតទេ ។ ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំមិនបានដាស់ខ្ញុំឲ្យភ្ញាក់ពីដំណេកដើម្បីនាំខ្ញុំទៅព្រះវិហារជារៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យទៀតទេ ។ គ្មាននរណាម្នាក់ដឹងថាតើខ្ញុំកំពុងរស់នៅក្នុងដំណឹងល្អឬអត់នោះទេ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានដឹងថាខ្ញុំត្រូវការទ្រង់ ។ ខ្ញុំបានរកមើលសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនេះនៅក្នុងសៀវភៅទូរសព្ឌ ។ នៅពេលខ្ញុំដើរចូលទៅក្នុងអគារព្រះវិហារហើយបានឮភ្លេង « ខ្ញុំដឹងថាព្រះប្រោសលោះខ្ញុំនៅរស់ » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ ៧៦ ) កំពុងលេងវាមានអារម្មណ៍ថាដូចជានៅផ្ទះអ៊ីចឹង ។ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមដឹងពីអត្ថន័យនៃដំណឹងល្អចំពោះខ្ញុំនិងអ្វីដែលខ្ញុំ ពិតជា ចង់បាន ។
ធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់ក្លាយជាលេខមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់ប្អូន
នៅចំណុចនោះ ខ្ញុំចង់ឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានធ្វើ ។ ឧទាហរណ៍ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមសួរទ្រង់ថាតើទ្រង់មានគំនិតយ៉ាងដូចម្តេចអំពីផែនការការងាររបស់ខ្ញុំ និងកន្លែងដែលខ្ញុំគួរទៅ ។ នៅពេលខ្ញុំបានអធិស្ឋាន ហើយទូលសួរសំណួរទាំងនេះ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំត្រូវទៅកន្លែងផ្សេងទៀត ។
ខ្ញុំមានចិត្តសោកសៅបន្តិច ។ ខ្ញុំបានរៀបចំសុបិនទាំងអស់របស់ខ្ញុំ និងការផ្តោតរបស់ខ្ញុំទៅលើផែនការ របស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានគិតថាខ្ញុំបានដឹងយ៉ាងច្បាស់ពីកន្លែងដែលខ្ញុំនឹងត្រូវទៅ និងអ្វីដែលខ្ញុំនឹងត្រូវធ្វើ ។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះខ្ញុំបានដឹងថាខ្ញុំទុកព្រះអម្ចាស់ទីមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ហើយនោះវាមានន័យធំណាស់ចំពោះខ្ញុំជាងអ្វីៗទាំងអស់ ។ ទោះបីជាខ្ញុំបានដឹងថាផ្លូវរបស់ខ្ញុំប្រហែលជាមិនដូចជាអ្វីដែលខ្ញុំបានស្រមៃក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះខ្ញុំ ហើយខ្ញុំទុកចិត្តលើប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់ ។
ខ្ញុំត្រូវបានដឹកនាំទៅដល់ សាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់–អៃដាហូ និងសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់ នៅ ទីក្រុង ប្រូវ៉ូ រដ្ឋ យូថាហ៍ ដើម្បីបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្ររបស់ខ្ញុំ ។ ដោយមុនពេលបញ្ចប់ការសិក្សា ខ្ញុំបានចុះកម្មសិក្សានៅហ្គេមស្ទូឌីយ៉ូក្នុងមូលដ្ឋានមួយកន្លែង ។ ប្រហែលមួយឆ្នាំក្រោយមកស្ទូឌីយ៉ូនោះត្រូវបានទិញដោយក្រុមហ៊ុន ឌីសនី ដោយមិនបានដឹងជាមុនបន្ទាប់ពីខ្ញុំត្រូវបានក្រុមហ៊ុនជួលឲ្យធ្វើការពេញម៉ោងដែលបាននាំមកនូវឱកាស និងការរីកចម្រើនថ្មីៗជាច្រើន ។
នៅពេលប្អូនលែងចោលនូវអ្វីដែលប្អូនគិតថាប្អូនត្រូវមាន នោះព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរដល់ប្អូននៅពេលមួយដែលត្រឹមត្រូវជាមួយនឹងអ្វីដែលពិតជាធ្វើឲ្យប្អូនសប្បាយចិត្ត ។ ប្អូនៗមិនដឹងថាព្រះអម្ចាស់នឹងនាំប្អូនទៅណានោះទេ ។ គ្រាន់តែលែងចោល ហើយស្ដាប់ ។
ចូរធ្វើកិច្ចការណាដែលមានអាទិភាពមុនគេមុន ។
អំឡុងពេលរៀន ខ្ញុំត្រូវតែឆ្លៀតរវាងថ្នាក់ផ្សេងៗ និងកិច្ចការផ្ទះ និងទំនួលខុសត្រូវខាងសាសនាចក្រផងដែរ ។ ខ្ញុំត្រូវតែស្វែងយល់ថាអ្វីសំខាន់ជាងគេសម្រាប់ខ្ញុំ ។ តើខ្ញុំទៅសួរសុខទុក្ខមនុស្សដើម្បីផ្ដល់ការងារបម្រើដល់ពួកគេ ឬតើខ្ញុំសិក្សាសម្រាប់ការប្រលងនេះ ? តើខ្ញុំត្រូវអានព្រះគម្ពីររបស់ខ្ញុំឥឡូវនេះ ឬតើខ្ញុំបញ្ចប់កិច្ចការសាលានេះ ?
រាល់ពេលដែលខ្ញុំទុកព្រះអម្ចាស់មុនគេ ហើយធ្វើកិច្ចការដែលទ្រង់ហៅខ្ញុំឲ្យធ្វើ នោះអ្វីៗតែងតែដំណើរការទៅមុខ ហើយងាយស្រួលជានិច្ច ។ ទ្រង់តែងតែរក្សាការសន្យារបស់ទ្រង់ជានិច្ច ។ នៅពេលយើងដាក់ព្រះអម្ចាស់មុនគេ នោះអ្វីៗផ្សេងទៀតនឹងដំណើរការដោយរលូន ។
ពេលខ្ញុំទៅរៀននៅសកលវិឡាល័យ ខ្ញុំបានប្រឈមមុខនឹងជម្រើសស្រដៀងគ្នានេះផងដែរ ។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំគឺជាប្រធានយុវនារីវួដ ។ មានថ្ងៃមួយខ្ញុំត្រូវជ្រើសរើសរវាងការសិក្សាសម្រាប់ការប្រឡង និងការជួយយុវនារីរៀបចំផែនការសម្រាប់សកម្មភាពមួយ ។ ខ្ញុំបានទៅជាមួយនឹងយុវនារី ។ ជាមួយពេលទំនេរដែលខ្ញុំមាន ខ្ញុំបានអធិស្ឋានហើយខ្ញុំបានសិក្សាដោយអស់ពីសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន ។ មិនដឹងយ៉ាងម៉េចទេ ខ្ញុំបានប្រលងជាប់ ហើយមាននិទ្ទេសល្អជាងអ្វីដែលខ្ញុំបានគិតទៅទៀត ។
សូមទុកឲ្យទ្រង់ដឹកនាំប្អូនៗ
ព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងដឹកនាំប្អូន ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់ប្អូន ហើយដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាប្អូននៅត្រង់ចំណុចណា ។ ទ្រង់ដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាអ្វីដែលនឹងប្រទានពរដល់ប្អូនបំផុត និងនៅពេលណា ។
នៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ អ្វីៗបានផ្លាស់ប្ដូរហើយប្ដូរច្រើនគួរសមដែរ ។ ប៉ុន្តែទ្រង់បានគង់នៅគ្រប់ពេល ។ នៅពេលដែលខ្ញុំធ្វើតាមការដឹកនាំរបស់ទ្រង់សម្រាប់ខ្ញុំ នោះអ្វីៗបានក្លាយជារឿងដ៏ស្រស់ស្អាត ។ មិនដូចអ្វីដែលខ្ញុំបានគិតនោះទេ ប៉ុន្តែស្រស់ស្អាត ។
ទ្រង់សព្វព្រះទ័យក្លាយជាផ្នែកមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ប្រសិនបើយើងអាចគ្រាន់តែអនុញ្ញាតឲ្យទ្រង់ចូលក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះមានការភ្ញាក់ផ្អើលដ៏អស្ចារ្យជាច្រើនកំពុងរង់ចាំយើងគ្រប់ៗគ្នា ។ តើមានអ្វីខ្លះទៀតដែលទ្រង់មានសម្រាប់ប្អូនដែលប្អូនមិនអាចមើលឃើញ ?