« ខ្សែកដ៏ចែងចាំង » ប្រិយមិត្ត ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០២៣ ទំព័រ ៤២–៤៣ ។
ខ្សែកដ៏ចែងចាំង
ខារ៉ូឡាញណា គ្រាន់តែចង់រក្សាខ្សែកឲ្យយូរបន្តិចប៉ុណ្ណោះ ។
រឿងនេះបានកើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសអាហ្សង់ទីន ។
ខារ៉ូឡាញណា បានលោតកាត់ទីធ្លា ។ មិត្តរបស់នាង អ៊ីសាបេឡា នៅខាងក្រៅផ្ទះ ។
អ៊ីសាបេឡា បានលើដៃគ្រវី ។ « ចូលមកលេងមក ! »
ខារ៉ូឡាញណា បានដើរកាត់ទីធ្លាទៅផ្ទះរបស់អ៊ីសាបេឡា ។
អ៊ីសាបេឡា បានដាក់ដៃចូលទៅក្នុងហោប៉ៅរបស់នាង ។ នាងបាននិយាយថា « ខ្ញុំចង់បង្ហាញឯងរបស់មួយ » ។ បន្ទាប់មកនាងបានទាញខ្សែកដ៏ស្រស់ស្អាតបំផុតដែល ខារ៉ូឡាញណា មិនធ្លាប់ឃើញពីមុនមកទេ ! គ្រឿងអលង្ការតូចនេះមានពន្លឺ និងភ្លឺចែងចាំងខ្លាំងណាស់ ។
អ៊ីសាបេឡា បាននិយាយថា « វាជារបស់ម៉ាម៉ាខ្ញុំ » ។ « នាងបាននិយាយថាខ្ញុំអាចលេងជាមួយវាបាននៅថ្ងៃនេះ ។ យកវាទៅមើលក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យ » ។
អ៊ីសាបេឡា បានកាន់ខ្សែកនោះទៅរកពន្លឺ ។ ឥន្ទធនូរាប់រយបានចាំងចេញពីគ្រឿងអលង្ការនោះ ។ វាស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ ។
អ៊ីសាបេឡា បាននិយាយថា « ឥឡូវតោះយើងលេងបិទពួន ! »
ខារ៉ូឡាញណា និយាយថា « យល់ព្រម ! » ។ « ខ្ញុំអាចជួយថែរក្សាខ្សែកឲ្យមានសុវត្ថិភាព » ។
« ចាសអរគុណ ! » អ៊ីសាបេឡា បានប្រគល់ខ្សែកទៅឲ្យ ខារ៉ូឡាញណា ហើយ ខារ៉ូឡាញណា បានដាក់វានៅក្នុងហោប៉ៅរបស់នាង ។
មិនយូរប៉ុន្មានក៏ដល់ពេលដែល ខារ៉ូឡាញណា ទៅផ្ទះវិញ ។ នៅពេលដែលនាងបាននិយាយពាក្យលាគ្នា អ៊ីសាបេឡា មិនបានសួររកខ្សែកនោះទេ ។ នាងច្បាស់ជាភ្លេចហើយ ។ ហើយខារ៉ូឡាញណាក៏មិនបានរំឭកនាងដែរ ។
ខារ៉ូឡាញណាមានអារម្មណ៍មិនល្អចំពោះការយកខ្សែកនោះទៅផ្ទះ ។ ប៉ុន្តែនាងចង់ទុកវាឲ្យយូរបន្តិចនៅជាមួយនាង ។ នាងមិនអើពើនឹងអារម្មណ៍មិនល្អនោះទេ ហើយនាងដាក់ខ្សែកនោះនៅក្រោមខ្នើយរបស់នាង ។
ថ្ងៃបន្ទាប់គឺជាថ្ងៃសៅរ៏ ។ ខារ៉ូឡាញណាបានធ្វើកិច្ចការផ្ទះរបស់នាង ហើយបានចេញទៅខាងក្រៅផ្ទះដើម្បីលេង ។ នាងភ្លេចអំពីខ្សែកឲ្យឈឹង ។
ប៉ាប៉ាបានហៅ « ខារ៉ូឡាញណា ! » ។ « តើកូនអាចមកទីនេះបានទេ ? »
ខារ៉ូឡាញណាបានរត់មកក្នុងផ្ទះ ។ នាងតបថា « ច៎ាស ! »
ប៉ាប៉ាកាន់ខ្សែកនៅក្នុងដៃរបស់គាត់ ។ « ម៉ាម៉ាបានរកឃើញខ្សែកនេះនៅក្រោមខ្នើយរបស់កូន ។ តើវាជាអ្វី ? »
« វាជារបស់អ៊ីសាបេឡា ប៉ា » ។ ខារ៉ូឡាញណាបានស្រក់ទឹកភ្នែក ។ « ខ្ញុំបានរក្សាទុកវាឲ្យមានសុវត្ថិភាពនៅក្នុងហោប៉ៅរបស់ខ្ញុំ ពេលយើងលេងកាលពីម្សិលមិញ ។ តែក្រោយមកខ្ញុំសម្រេចចិត្តយកវាមកផ្ទះ » ។
ម៉ាម៉ាបានអង្គុយចុះជាមួយខារ៉ូឡាញណានៅលើសាឡុង ។ « អរគុណដែលកូនប្រាប់ការពិត ។ តើកូនគិតថាកូនគួរធ្វើអ្វីខ្លះពេលនេះ ? »
ខារ៉ូឡាញណានៅស្ងៀម ។ នាងបានគិតអំពីព្រះយេស៊ូវ ។ ទ្រង់ពិតជាចង់ឲ្យនាងមានភាពស្មោះត្រង់ ហើយយកខ្សែកនេះទៅឲ្យគេវិញ ។
ខារ៉ូឡាញណាបាននិយាយថា « ខ្ញុំគួរតែឲ្យវាទៅអ៊ីសាបេឡា វិញហើយប្រាប់នាងថាខ្ញុំសុំទោស » ។ នៅពេលដែលនាងបាននិយាយពាក្យទាំងនោះ អារម្មណ៍មិនល្អនោះបានរលាយបាត់ទៅវិញ ។ នាងមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅនៅក្នុងចិត្ត ។
ខារ៉ូឡាញណាបានទៅផ្ទះរបស់អ៊ីសាបេឡា ។
ខារ៉ូឡាញណាបាននិយាយថា « សួស្តី » ។ នាងបានប្រគល់ខ្សែកឲ្យអ៊ីសាបេឡាវិញ ។ « ខ្ញុំសុំទោសដែលខ្ញុំបានយករបស់ឯងទុក ។ តើឯងនឹងអត់ទោសឲ្យខ្ញុំទេ ? »
អ៊ីសាបេឡាបានឆ្លើយថា « ចាស » ។ « អរគុណដែលឯងយកវាមកឲ្យវិញ » ។ បន្ទាប់មកនាងញញឹម ។ « ចង់លេងបិទពួនម្តងទៀតទេ ? »
« ច៎ាស ! ឯងអាចរាប់មុន–ខ្ញុំនឹងទៅពួន ! »
នៅយប់នោះខារ៉ូឡាញណាបានពោលពាក្យអធិស្ឋាន ។ « ឱ ព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ដ៏ជាទីស្រឡាញ់ សូមមេត្តាអត់ទោសដល់កូនផង ដែលកូនបានទុកខ្សែករបស់គេ ។ ហើយសូមអរគុណដែលទ្រង់បានជួយទូលបង្គំធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវឡើងវិញ » ។
ខារ៉ូឡាញណាមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅម្តងទៀត ។ នាងសប្បាយចិត្តដែលនាងអាចធ្វើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវចង់ឲ្យនាងធ្វើ ។
រចនារូបភាពដោយ ស៊ូ ធីអូឌូរូ