Kapítulo 2
Yakob ta denunsiá e amor pa rikesanan, orguyo, i falta di kastidat—Hendenan por buska rikesanan pa yuda nan próhimo—Señor ta manda ku ningun hòmber entre e nefitanan tin mas ku un kasá—Señor ta deleitá den e kastidat di hende muhé. Aproksimadamente 544–421 pK.
1 E palabranan kual Yakob, e ruman hòmber di Nefi, a papia na e pueblo di Nefi, despues di e morto di Nefi:
2 Awor, mi kerido rumannan, ami, Yakob, di akuerdo ku e responsabilidat bou di kual mi ta dilanti Dios pa honra mi funshon ku seriedat, i ku mi por limpia mi pañanan di boso pikánan, i mi ta bini awe na e tèmpel pa mi por deklará na boso e palabra di Dios.
3 I boso mes sa ku te awor mi tabata diligente den e funshon di mi yamamentu; pero riba e dia aki mi ta kargá ku hopi mas deseo i ansiedat pa e bienestar di boso alma ku mi tabata te ku aworaki.
4 Pasobra tende, te ku awor, boso tabata obediente na e palabranan di Señor, kual mi a duna na boso.
5 Pero tende, skucha boso n’ami, i sa ku pa medio di e yudansa di e Kreadó omnipotente di shelu i tera mi por bisa boso konserniente boso pensamentunan, kon boso a kuminsá ta obra den piká, kual piká ta parse hopi abominabel n’ami, sí, i abominabel na Dios.
6 Sí, e ta hasi mi alma tristu i kousa mi pa redusí ku bèrgwensa dilanti di e presensia di mi Kreadó, ku mi mester testifiká na boso konserniente e maldat di boso kurason.
7 I tambe e ta duel mi ku mi mester usa asina tantu kurashi den palabra konserniente boso, dilanti boso kasánan i boso yunan, hopi di kual nan sentimentunan ta sumamente tierno i puru i delikado dilanti Dios, kual kos ta plasentero na Dios.
8 I mi ta suponé ku nan a subi te akinan pa skucha e palabra plasentero di Dios, sí, e palabra kual ta sana e alma heridá.
9 Pues, e ta karga mi alma ku mi lo wòrdu obligá, pa motibu di e mandamentu estrikto kual mi a risibí di Dios, pa amonestá boso di akuerdo ku boso krimennan, pa engrandesé e heridanan di esnan ku ya kaba ta heridá, na lugá di konsolá i sana nan heridanan; i esnan ku no a wòrdu heridá, na lugá di deleitá riba e palabra plasentero di Dios tin spadanan poné pa traspasá nan alma i heridá nan mente delikado.
10 Pero, no opstante e grandesa di e tarea, mi mester hasi di akuerdo ku e mandamentu estrikto di Dios, i bisa boso konserniente boso maldat i abominashonnan, den e presensia di esun puru di kurason, i e kurason abatí, i bou di e mirada penetrante di e Dios Omnipotente.
11 Pues, mi mester bisa boso e bèrdat di akuerdo ku e klaridat di e palabra di Dios. Pasobra tende, manera mi a indagá na Señor, asina a bini n’ami e palabra, bisando: Yakob, subi bai den e tèmpel mañan, i deklará e palabra kual ami lo duna bo pa e pueblo aki.
12 I awor tende, mi rumannan, esaki ta e palabra kual mi ta deklará na boso, ku hopi di boso a kuminsá buska pa oro, i pa plata, i pa tur sorto di mineralnan presioso, den kual e tera aki, kual ta un tera di promesa pa boso i pa boso simia, ta abundá asina tantu.
13 I e man di providensia a sonreí riba boso mas agradabelmente, ku boso a optené hopi rikesa; i pasobra algun di boso a optené mas abundantemente ku esun di boso rumannan boso ta alsá den e orguyo di boso kurason, i ta kana ku arogansia i kabes na laira pa motibu di boso pañanan kostoso, i persiguí boso rumannan pasobra boso ta suponé ku boso ta mihó ku nan.
14 I awor, mi rumannan, boso ta suponé ku Dios ta hustifiká boso den e kos aki? Tende, mi ta bisa boso, No. Pero e ta kondená boso, i si boso persistí den e kosnan aki su huisionan mester bini lihé serka boso.
15 O si e lo a mustra boso ku e por traspasá boso, i ku un bista di su wowo e por heridá boso te na e stòf!
16 O si e lo libra boso di e maldat i abominashon aki. I, O si boso lo skucha na e palabra di su mandamentunan, i no laga e orguyo aki di boso kurason destruí boso alma!
17 Pensa riba boso rumannan meskos ku boso mes, i sea amikal ku tur i liber ku boso propiedat, pa nan por ta riku meskos ku boso.
18 Pero promé ku boso buska rikesanan, boso buska e reino di Dios.
19 I despues ku boso a optené un speransa den Kristu boso lo optené rikesanan, si boso ta buska nan; i boso lo buska nan ku e intenshon di hasi bon—pa bisti esnan sunú, i pa alimentá esnan hambrá, i pa liberá esnan koutivo, i suministrá yudansa na esnan malu i esnan afligí.
20 I awor, mi rumannan, mi a papia na boso konserniente orguyo; i esnan entre boso kual a afligí boso próhimo, i a persiguí esaki pasobra boso tabata orguyoso den boso kurason, di e kosnan kual Dios a duna boso, kiko boso ta bisa di esei?
21 Boso no ta suponé ku tal kosnan ei ta abominabel pa esun ku a krea tur karni? I un ser ta mesun presioso den su bista ku e otro. I tur karni ta di stòf; i pa e mesun fin el a krea nan, ku nan lo warda su mandamentunan i glorifik’é pa semper.
22 I awor mi ta pone un fin na papia na boso konserniente e orguyo aki. I si no tabata ku mi mester a papia na boso tokante un krímen mas grave, mi kurason lo a regosihá sumamente pa motibu di boso.
23 Pero e palabra di Dios ta karga mi pa motibu di boso krímennan mas grave. Pasobra mira, asina Señor ta bisa: E pueblo aki ta kuminsá oumentá den maldat; nan no ta komprondé e Skrituranan, pasobra nan ta buska pa diskulpá nan mes den kometé fornikashon, konserniente e kosnan kual a wòrdu skirbí tokante David, i su yu hòmber Salomon.
24 Tende, David i Salomon berdaderamente tabatin hopi kasá i konkubina, kual tabata algu abominabel mi dilanti, Señor ta bisa.
25 Pues, asina Señor ta bisa, Mi a guia e pueblo aki for di e tera di Herusalèm, pa medio di e poder di mi brasa, pa mi por a lanta pa mi un taki hustu for di e fruta di e kustia di Jozef.
26 Pues, ami Señor Dios lo no permití ku e pueblo aki lo hasi manera esnan di antigwedat.
27 Pues, mi rumannan, tende mi, i skucha na e palabranan di Señor: Pasobra ningun hòmber entre boso lo tin eksepto un kasá; i konkubina e lo no tin ningun.
28 Pasobra ami, Señor Dios, ta deleitá den e kastidat di muhénan. I fornikashon ta un abominashon dilanti di mi; asina e Señor di Ehérsitonan ta bisa.
29 Pues, e pueblo aki lo warda mi mandamentunan, e Señor di Ehérsitonan ta bisa, òf maldishoná e tera ta pa nan kousa.
30 Pasobra si mi ke, e Señor di Ehérsitonan ta bisa, lanta simia p’ami, ami lo manda mi pueblo; sino nan lo skucha na e kosnan aki.
31 Pasobra tende, ami, Señor, a mira e tristesa, i a tende e lamento di e yunan muhé di mi pueblo den e tera di Herusalèm, sí, i den tur e teranan di mi pueblo, pa motibu di e maldat i abominashonnan di nan kasánan.
32 I lo mi no permití, e Señor di Ehérsitonan ta bisa, ku e gritunan di e yunan muhé bunita di e pueblo aki, kual mi a guia for di e tera di Herusalèm, lo bini serka mi kontra e hòmbernan di mi pueblo, e Señor di Ehérsitonan ta bisa.
33 Pasobra nan lo no hiba koutiverio e yunan muhé di mi pueblo pa motibu di nan ternura, eksepto ku mi bishitá nan ku un maldishon pisá, asta na destrukshon; pasobra nan lo no kometé fornikashon, manera esnan di antigwedat, e Señor di e ehérsitonan ta bisa.
34 I awor tende, mi rumannan, boso sa ku e mandamentunan aki a wòrdu duná na nos tata, Lehi; pues, boso a konosé nan promé; i boso a yega na gran kondenashon; pasobra boso a hasi e kosnan aki kual boso no mester a hasi.
35 Tende, boso a hasi maldatnan mas grandi ku e lamanitanan, nos rumannan. Boso a kibra e kurason di boso tierno kasánan, i a pèrdè e konfiansa di boso yunan, pa motibu di boso mal ehèmpelnan dilanti di nan; i e yoramentunan di nan kurason ta asendé na Dios kontra boso. I pa motibu di e severidat di e palabra di Dios, kual ta desendé kontra boso, hopi kurason a muri, traspasá ku heridanan profundo.