Kapitulo 1

Ang Dalan ngadto sa Kinabuhing Dayon

Unsaon nato sa pagkab-ot sa atong katapusang tumong— ang pagbalik ngadto niana nga Dioskinsa naghatag kanato og kinabuhi?

Pasiuna

Sa iyang tibuok pangalagad, si Presidente Harold B. Lee mipasabut nga ang labing importante nga katuyoan sa ebanghelyo ni Jesukristo mao nga aron kita makabalik ngadto sa presensya sa atong Langitnong Amahan. Kanunay siyang mitudlo sa kaimportante sa pagkinabuhi pinaagi sa hugot nga pagtuo hangtud kita makakab-ot sa atong langitnong tumong.

Ang pangalagad ni Presidente Lee nadungan sa maisugon nga pag-adto sa unang pagbiyahe ngadto sa kawanangan niadtong mga 1960 ug sa sayong bahin sa mga 1970. Sa dihang ang aksidente niadtong 1970 nakapapugos sa mga astronaut sa Apollo 13 nga sakyanan sa kawanangan sa pagbalik og sayo dinhi sa yuta gikan sa mga rehiyon sa bulan, si Presidente Lee nadani uban sa mabinantayong pagtagad sa panudlo ug sa makuti nga pagtuman nga gikinahanglan aron makapauli ang mga tawo nga luwas. Iyang nakita niini nga kasinatian ang pagkasusama ngadto sa hugot nga pagtuo ug pagkamasulundon nga gikinahanglan sa pagkompleto sa atong biyahe dinhi sa pagkamortal ngadto sa atong langitnong panimalay. Sa Oktubre 1970 nga pakigpulong sa kinatibuk-ang komperensya, iyang gigamit ang istorya sa Apollo 13 nga sakyanan sa kawanangan, ang Aquarius, sa paghulagway sa ka importante sa pagsubay sa dalan nga giplano sa Ginoo alang kanato sa pagsubay.

Ang mensahe ni Presidente Lee kanunay nga nagpasabut nga ang katapusang tumong niining panaw sa pagkamortal mao ang pagbalik ngadto sa atong Amahan sa Langit. Kini nga mga mensahe makatabang kanato sa pagpaningkamot sa pagtan-aw nga ang “matag binuhatan sa atong mga kinabuhi, matag desisyon nga atong himoon [gi]pasubay ngadto sa kalamboan sa kinabuhi nga motugot kanato sa pagsulod ngadto sa presensya sa Ginoo ang atong Langitnong Amahan.”¹

Niini nga kapitulo, si Presidente Lee milatid sa dalan diin kita makabalik diha sa kalinaw ug luwas ngadto sa presensya sa atong Langitnong Amahan.

Mga Pagtulun-an ni Harold B. Lee

Sa unsa nga paagi kita magiyahan nga luwas gikan niining masamok nga mga panahon?

Pipila ka mga bulan na ang milabay, minilyon ka mga tigtan-aw ug tigpaminaw sa tibuok kalibutan mahinamon ug maikagong naghulat sa makuyaw nga biyahe sa Apollo 13. Ang tibuok kalibutan, ingon og, nag-ampo alang sa usa ka importante nga resulta: ang luwas nga pagbalik nganhi sa yuta sa tulo ka maisug nga mga tawo.

Sa dihang usa kanila nga may pinugngan nga kabalaka mipahibalo sa makapakugang nga impormasyon, “Adunay mibuto!” diha-diha dayon ang mission control didto sa Houston migamit sa tanang gibansay sa teknikal nga mga siyentipiko kinsa, sa milabay nga mga katuigan, miplano sa matag mahunahuna nga detalye niana nga biyahe.

Ang kaluwasan niadtong tulo ka tawo nag-agad sa duha ka importante nga mga kwalipikasyon: sa kasaligang mga kahanas ug kahibalo niadtong mga teknisyan diha sa sentro sa mission control sa Houston, ug sa tinud-anay nga pagsunod sa mga tawo didto sa Aquarius sa matag panudlo gikan sa mga teknisyan, kinsa, tungod sa ilang pagsabut sa mga problema sa mga astronaut, labaw nga kwalipikado sa pagpangita sa importante nga mga solusyon. Ang desisyon sa mga teknisyan kinahanglang perpekto o ang Aquarius mapalayo sa yuta og liboan ka mga milya.

Kining makahinuklog nga hitabo kamay-ong niining [masamok] nga panahon diin kita nagpuyo. … Daghan ang nahadlok sa dihang sila nakakita ug nakadungog sa dili katuohan nga mga hitabo sa kalibutan—mga politikal nga mga intriga, mga gubat ug panagbingkil bisan asa, mga kapakyasan sa mga ginikanan sa pagsugakod sa mga sosyal nga problema nga naghulga sa pagbuntog sa kabalaan sa panimalay, ang mga kapakyasan sa mga anak ug kabatan-onan sa ilang pag-atubang sa mga hagit sa ilang hugot nga pagtuo ug sa ilang mga katarung.

Kon kamo andam lamang nga maminaw ug mosunod, sama niadtong mga astronaut sa Aquarius, kamo ug ang tanan sa inyong panimalay magiyahan ngadto sa kaluwasan ug seguridad diha sa kaugalingong pamaagi sa Ginoo. …

Gikan sa hitabo sa Apollo 13…, karon ako, sa pipila ka gutlo, molatid sa laktod sa talagsaon nga gihimo nga plano diha sa pagkamasulundon diin ang kaluwasan sa matag kalag nag-agad sa iyang panaw niining pagkamortal ngadto sa iyang walay katapusan nga padulngan—ang pagbalik ngadto niana nga Dios kinsa mihatag kaniya og kinabuhi. …

Unsa ang mga katuyoan sa plano sa atong Langitnong Amahan?

Kini nga plano giila pinaagi sa pangalan, ug ang labing importante nga katuyoan tataw nga gipahiluna diha sa usa ka pahibalo ngadto sa Simbahan sa sinugdanan niining dispensasyon sa ebanghelyo.

Kapin sa usa ka siglo ang milabay ang Ginoo mipahayag:

“Ug bisan pa niana Ako nagpadala sa akong walay katapusan nga pakigsaad ngadto sa kalibutan, nga mahimo nga kahayag ngadto sa kalibutan, ug mahimo nga sukaranan alang sa akong mga katawhan, ug alang sa mga Hentil sa pagpangita niini, ug mahimo nga sinugo sa akong atubangan sa pag-andam sa agianan sa dili pa ang akong pag-abut.” (D&P 45:9).

Dayon, kini nga plano, himoon nga usa ka pakigsaad, diin nagpasabut nga usa ka kontrata nga apilan og sobra pa sa usa ka tawo. Kini himoong sumbanan alang sa pinili sa Ginoo ug alang sa tibuok kalibutan nga makakuha og kaayohan niini. Ang katuyoan niini mao ang paghatag sa mga panginahanglan sa tanang mga tawo ug sa pag-andam sa kalibutan alang sa ikaduhang paganhi sa Ginoo.

Ang mga miapil sa paghimo niini nga plano didto sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta mao ang tanang espiritu nga anak sa atong Langitnong Amahan. Ang atong labing karaan nga mga kasulatan, gikan sa mga sinulat sa karaang mga propeta nga sila si Abraham ug Jeremias, nagmatuod usab nga ang Dios, o si Eloheim, didto; ang iyang Unang Natawo nga Anak, nga si Jehova; Abraham; Jeremias; ug daghan pa nga mga bantugan didto.

Ang tanan nga nahan-ay nga espiritu nga binuhat sa wala pa maporma ang yuta, kinsa nahimong mga espiritu, didto, lakip sa daghang mga bantugan ug mga halangdon kansang mga binuhatan ug kinaiya didto nianang kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta nakapahimo kanila nga mahimong mga magmamando ug mga lider sa pagpadayon niining mahangturong plano. …

Ubos sa panudlo sa Amahan ug sa direksyon ni Jehova, ang yuta ug ang tanan kalabut niini natukod ug naporma. Sila “mimando,” sila “mibantay” ug “miandam” sa yuta. Sila “nagsabut sa ilang mga kaugalingon” mahitungod sa pagbutang sa tanang matang sa kinabuhi dinhi sa yuta ug sa tanang mga butang, lakip sa tawo, ug miandam niini alang sa pagpadayon sa plano, nga atong ikapahisama sa usa ka detalyado nga plano, diin ang mga anak sa Dios matudloan ug mabansay sa tanan nga gikinahanglan alang sa balaan nga katuyoan sa pagpahinabo, “ngadto sa himaya sa Dios,” ang kahigayunan sa matag kalag nga makaangkon sa “pagka-imortal ug kinabuhing dayon.” Ang kinabuhing dayon nagpasabut sa pagbaton sa walay katapusan nga kinabuhi diha niana nga celestial nga dapit diin ang Dios ug si Kristo nagpuyo, pinaagi sa pagbuhat sa tanan nga gisugo kanato. (Tan-awa sa Abr. 3:25.)

Unsa ang sukaranan nga mga baruganan sa plano sa kaluwasan?

Ang plano adunay tulo ka tataw nga mga baruganan:

Una, ang kahigayunan nga gihatag ngadto sa matag kalag sa pagpili alang sa iyang kaugalingong “kalingkawasan ug kinabuhing dayon” pinaagi sa pagkamasulundon sa mga balaod sa Dios, o “pagkabihag ug kamatayon” sa espirituhanong mga butang tungod sa pagkamasinupakon. (Tan-awa sa 2 Ne. 2:27.)

Sunod sa kinabuhi mismo, ang kabubut-on mao ang labing mahinungdanon nga gasa sa Dios ngadto sa katawhan, naghatag sa labing dakong kahigayunan alang sa mga anak sa Dios sa pag -uswag niining kinabuhi dinhi sa yuta nga pagkamortal. Usa ka propeta nga lider niini nga kontinente mipasabut niini ngadto sa iyang anak sumala sa na-rekord sa usa ka karaan nga kasulatan: nga sa pagpahinabo niini, ang mahangturong mga katuyoan sa Ginoo, kinahanglan gayud nga adunay mga katugbang, ang pagdani sa maayo sa usa ka bahin ug sa dautan sa lain nga bahin, o sa pagsulti niini sa pinulongan sa mga kasulatan, “…ang gidili nga bunga kaatbang sa kahoy sa kinabuhi; ang usa tam-is ug ang lain pait.” Kini nga amahan mipasabut og dugang, “Busa, ang Ginoong Dios mihatag ngadto sa tawo nga siya molihok alang sa iyang kaugalingon. Busa, ang tawo dili makalihok alang sa iyang kaugalingon gawas kini siya pagadanihon sa usa o sa lain.” (2 Ne. 2:15–16.)

Ang ikaduha nga tataw nga baruganan niining balaan nga plano naglakip sa panginahanglan sa paghatag og manluluwas kang kansang pag-ula ang labing pinalanggang Anak sa Dios nahimo natong Manluluwas, isip usa ka “gipatay nga Kordero gikan pa sa pagkatukod sa kalibutan” (Pin. 13:8), sumala sa gipadayag ni Juan didto sa Isla sa Patmos. [Si propeta Lehi] mipasabut nga ang misyon sa Anak sa Dios mao ang “pagpangamuyo alang sa tanan nga mga katawhan; ug sila nga mituo kaniya maluwas.” (2 Ne. 2:9.)

Nakadungog kita og daghan gikan sa pipila ka limitado nga panabut mahitungod sa posibilidad sa usa ka tawo nga maluwas pinaagi sa grasya lamang. Apan nagkinahanglan kini og pasabut sa laing propeta aron masabtan ang tinuod nga doktrina sa grasya diha sa iyang pagpasabut niining makahuluganon nga mga pulong:

“Tungod kay,” kini nga propeta miingon, “kami nagkugi sa pagsulat, aron sa pagdasig sa among mga anak, ug usab sa among mga kaigsoonan, sa pagtuo kang Kristo, ug aron makig-uli sa Dios; kay kami nasayud nga pinaagi sa grasya kami maluwas, human sa tanan nga atong mabuhat.” (2 Ne. 25:23.) Sa tinuod kita natubos pinaagi sa maulaon nga dugo sa Manluluwas sa kalibutan, apan human lamang ang matag usa nakahimo sa tanan nga iyang mahimo alang sa iyang kaugalingong kaluwasan.

Ang ikatulo nga importanteng tataw nga baruganan sa plano sa kaluwasan mao ang kondisyon nga ang “mga katawhan mahimo nga maluwas, pinaagi sa pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa sa Ebanghelyo.” (Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 3.) Kining sukaranan nga mga balaod ug mga ordinansa diin ang kaluwasan moabut tataw nga gipahiluna.

Una, hugot nga pagtuo diha kang Ginoong Jesukristo.

Ikaduha, paghinulsol gikan sa sala, nagpasabut sa pagbiya gikan sa mga sala sa pagkamasinupakon sa mga balaod sa Dios ug sa dili na pagbalik pag-usab ngadto niini. Ang Ginoo namulong sa yano mahitungod niini nga punto. Miingon siya: “…padayon sa inyong mga kinabuhi ug ayaw na pagpakasala; apan ngadto niana nga kalag kinsa nagpakasala ang kanhi nga mga sala mobalik, nagingon ang Ginoo nga inyong Dios.” (D&P 82:7.)

Ikatulo, bunyag sa tubig ug sa Espiritu, nga pinaagi lamang sa mga ordinansa, sumala sa gitudlo sa Magtutudlo ngadto ni Nicodemo, nga ang usa ka tawo makakita o makasulod sa gingharian sa Dios. (Tan-awa sa Juan 3:4–5.)

Kining sama nga pagtulun-an gamhanang gitudlo sa nabanhaw nga Manluluwas ngadto sa mga santos niining dako nga yuta, nga ingon og mao ang iyang katapusang mensahe ngadto sa iyang mga tinun-an. Ang Magtutudlo mitudlo sa iyang matinud-anong mga santos nga “walay mahugaw nga butang nga makasulod didto sa iyang gingharian; busa walay makasulod sa iyang kapahulayan gawas niadto kinsa nakahugas sa ilang mga saput sa akong dugo, tungod sa ilang hugot nga pagtuo, ug naghinulsol sa tanan nila nga mga sala, ug sa ilang pagkamatinud-anon hangtud sa katapusan.

“Karon mao kini ang sugo: Paghinulsol, kamong tanan nga mga lumulupyo sa yuta, ug duol ngari kanako ug magpabunyag diha sa akong ngalan, aron kamo mahimo nga pagasantoson pinaagi sa pagdawat sa Espiritu Santo, aron mobarug nga walay lama sa akong atubangan sa katapusan nga adlaw.

“Sa pagkatinuod, sa pagkatinuod, Ako moingon nganha kaninyo, kini mao ang akong ebanghelyo …” (3 Ne. 27:19–21.)

Unsa ang mga panalangin nga gisaad niadtong kinsa mga matinud-anon?

Kon ang mga anak sa Ginoo, diin naglakip sa tanan nga ania niini nga yuta, walay pagsapayan sa pagkanasudnon, kolor, o tinuohan, mopatalinghug sa tawag sa tinuod nga mensahero sa ebanghelyo ni Jesukristo, sama sa mga astronaut sa Aquarius ngadto sa nabansay nga mga teknisyan sa Mission Control sa takna sa ilang kakuyaw, moabut ang panahon nga ang matag usa makakita sa Ginoo ug makaila kaniya, sumala sa gisaad sa Ginoo. …

Kini nga saad sa himaya nga naghulat niadtong kinsa matinudanon hangtud sa katapusan yanong gipakita sa sambingay sa Magtutudlo sa Mausikon nga Anak. Ngadto sa anak nga matinudanon ug wala usiki ang iyang katungod sa pagkatawo, ang amahan, kinsa sa leksyon sa Magtutudlo mao ang atong Amahan ug atong Dios, misaad niining matinud-anong anak: “Anak ko, nakiguban ikaw kanunay kanako, ug ang tanang butang ko imo usab.” (Lucas 15:31.)

Sa usa ka pagpadayag pinaagi sa propeta niining panahona, ang Ginoo misaad ngadto sa matinud-anon ug sa masulundon karon: “…ang tanan nga iya sa akong Amahan ihatag ngadto kaniya.” (D&P 84:38).

O mahisama ba kita niadtong mga mapangahason diha sa suba ibabaw sa Niagara Falls kinsa nagpaingon sa makuyaw nga sulog? Bisan pa sa mga pasidaan sa mga gwardya sa suba nga magmatngon sa dili pa ulahi kaayo, ug sa hingpit nga walay pagpanumbaling sa mga pasidaan, sila nangatawa, sila nanayaw, sila nag-inom, sila nagbugal-bugal, ug sila nangamatay.

Mao unta ang mahitabo sa tulo ka mga astronaut sa Aquarius kon sila nagdumili pa sa pagpaminaw sa gamay kaayo nga panudlo gikan sa Houston Control. Ang ilang mga kinabuhi nagagad sa pagkamasulundon sa sukaranang mga balaod nga nagdumala ug nagkontrol sa mga kusog sa kalibutan.

Si Jesus naghilak sa iyang pagsaksi sa kalibutan nga naglibut kaniya sa iyang panahon nga ingon og nagkabuang, ug nagpadayon sa pagbiaybiay sa iyang pangamuyo nga moduol sila ngadto kaniya subay sa “higpit ug pig-ot nga dalan,” nga yano kaayong gipakita diha sa mahangturong plano sa Dios sa kaluwasan.

O nga kita makadungog gihapon sa iyang mga pangamuyo karon sama sa iyang pagpangamuyo kaniadto: “O Jerusalem, Jerusalem, nga nagapatay sa mga propeta ug nagabato sa mga sinugo nganha kanimo, sa makadaghan gipangandoy ko ang pagtigum unta sa imong mga anak, maingon sa himongaan nga nagatigum sa iyang mga piso ilalum sa iyang mga pako, apan nagadumili kamo!” (Mat. 23:37.)

O nga ang kalibutan makakita sa laing sambingay ni Juan nga Tigpadayag sa sagrado nga hulagway sa Magtutudlo nga nagtawag kanato karon sama sa iyang pagtawag niadtong atua sa Jerusalem:

Miingon ang Magtutudlo, “Tan-awa, nagatindog ako sa pultahan, ug nagatuktok: kon may magapatalinghug sa akong tingog ug moabli sa pultahan, kaniya mosulod ako ug makigsalo ako sa pagkaon uban kaniya, ug siya uban kanako.

“Ang magmadaugon pagatugutan ko sa paglingkod sa akong trono uban kanako, maingon nga ako usab nagmadaugon ug milingkod uban sa Akong Amahan diha sa iyang trono.” (Pin. 3:20–21.)

Dinhi, mao, ang plano sa kaluwasan nga gitudlo sa tinuod nga simbahan, nga gitukod diha sa mga apostoles ug mga propeta, uban ni Kristo, ang Ginoo, nga mao ang ulohang bato sa pamagang (Efe. 2:20), nga mao lamang ang gigikanan sa kalinaw, dili sa unsay gihatag sa kalibutan, apan ang Ginoo lamang ang makahatag niadtong kinsa mobuntog sa mga butang sa kalibutan, sama sa nabuhat sa Ginoo.

“Ug walay kaluwasan pinaagi kang bisan kinsa pa nga lain: kay walay bisan unsa pa nga lain nga ngalan sa silong sa langit, nga gikahatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini maluwas kita.” (Mga Buhat 4:12.)…

Sa unsa nga paagi nga ang atong mga lihok sa matag adlaw makadala kanato ngadto sa kinabuhing dayon?

Sa bag-ohay nga miting ako naminaw sa makapadasig nga pagpamatuod sa usa ka batan-ong babaye. Ang iyang amahan nasakit sa unsay gitawag sa doktor nga wala nay kaayohan nga sakit. Ngadto sa iyang asawa usa ka buntag niana, kining masakiton nga amahan, human sa usa ka gabii sa ka sakit ug pag-antus, miingon uban sa tumang pagbati, “Mapasalamaton kaayo ako karon.” “Alang sa unsa?” nangutana ang asawa. Mitubag ang bana, “kay ang Dios mihatag kanako og kahigayunan nga makig-uban kaninyo og usa pa ka adlaw.”

Karon ako makatinguha sa akong tibuok kasingkasing nga ang tanan nga naminaw niini nga sibya mopasalamat usab sa Dios alang sa laing usa pa ka adlaw! Alang sa unsa? Alang sa kahigayunan sa pag-atiman sa wala pa mahuman nga buluhaton. Sa paghinulsol; sa pagtarung sa mga sayop, sa pag-impluwensya sa badlungon nga anak alang sa maayo, sa pagtabang sa usa ka tawo nga nagkinahanglan og tabang—sa laktud, sa pagpasalamat sa Dios sa usa pa ka adlaw aron makaandam sa pagpakighimamat sa Dios.

Ayaw paningkamot sa pagpakabuhi sa umaabut nga mga adlaw. Pagtinguha og kalig-on sa pagsulbad sa mga problema karon. Sa iyang Wali sa Bukid, ang Magtutudlo mipahimangno: “Busa ayaw na kamo pagkabalaka tungod sa ugma: kay ang ugma may kabalaka tungod sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa adlaw ang iyang kaugalingong kaibug.” (Mat. 6:34.)

Buhata ang tanan nga inyong mahimo ug itugyan sa Dios ang uban, ang Amahan natong tanan. Dili igo ang pag-ingon nga ako mobuhat kutob sa akong mahimo, apan hinoon akong buhaton ang tanan nga anaa sa akong gahum; akong buhaton ang tanan nga gikinahanglan.²

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Panaghisgutan

Sa unsa nga mga paagi nga ang plano sa atong Amahan nagpakita sa Iyang dako nga gugma alang kanato?
Sa unsa nga paagi nga ang pagkasabut sa plano sa kaluwasan makahatag og kalinaw sa inyong kinabuhi?
Ngano nga ang kabubut-on gikinahanglan kon kita buot mobalik ngadto sa Dios? Ngano nga ang Pag-ula gikinahanglan? Ngano nga kinahanglan kita nga magmasulundon sa mga baruganan sa ebanghelyo ug sa mga ordinansa?
Unsa kaha ang pipila ka mga sangputanan sa pagtipas gikan sa dalan nga gitudlo sa Langitnong Amahan nga atong sundon?
Unsa nga mga butang usahay makahimo sa mga tawo nga makalimot sa tumong sa pagbalik ngadto sa presensya sa Langitnong Amahan? Unsa nga tambag ang atong mahatag ngadto sa mga miyembro sa pamilya ug sa uban kinsa nahisalaag?
Ngano nga importante nga moserbisyo matag adlaw? sa pagpasalamat matag adlaw? sa paghinulsol ug sa pagpaningkamot sa pagbuntog sa atong mga kahuyang? Sa unsa nga paagi nga ang pagbuhat niini nga mga butang makatabang kanato sa paghimamat sa Dios?

Gitawag ni Jesukristo sila si Pedro ug si Andres. Ang Pag-ula sa Manluluwas gikinahanglan aron sa paghimo nga mahinabo ang plano sa kaluwasan sa Amahan. Pinaagi sa pagsunod sa Manluluwas, ang matag tawo luwas nga makahuman sa iyang “panaw dinhi sa pagkamortal ngadto sa iyang katapusan nga padulngan— ang pagbalik ngadto niana nga Dios kinsa mihatag kaniya og kinabuhi.”