ដំណើរត្រួសត្រាយរបស់អ្នក —ដំណើរពិតប្រាកដ ពុំមែនប្រឌិតឡើយ
ដើម្បីធ្វើជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយគឺត្រូវតែធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយ ។
រចនារូបភាពដោយ ប្រូក ស្មាត
រូបថតសកម្មភាពការធ្វើដំណើរទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាត្តពី អើរ៉ុន វ៉េស
កាលពីខ្ញុំនៅក្មេង ជួនកាលខ្ញុំបានធ្វើលេងថាខ្ញុំជាតារាកីឡាករ ។ ខ្ញុំធ្វើពុតថាអាចហោះហើរបាន ។ ខ្ញុំធ្វើលេងថាខ្ញុំជាយក្ស ។ ខ្ញុំរីករាយនឹងជីវិតរបស់ខ្ញុំទោះបីខ្ញុំទាប ពុំអាចហោះហើរបាន ហើយមានសមត្ថភាពលេងកីឡាបានតែបន្តិចបន្តួចក្តី ។ ប៉ុន្តែការធ្វើលេងទាំងនេះពិតជាសប្បាយណាស់ ។ ខ្ញុំរីករាយនឹងបទពិសោធន៍ផ្សេងៗ ទោះបីវាគ្រាន់តែជាការស្រមើលស្រមៃរបស់ខ្ញុំក្តី ។ ខ្ញុំគិតថា នោះហើយជាមូលហេតុដែលមនុស្សជាច្រើនចូលចិត្តពុតធ្វើលេង ។
និយាយអំពីការពុតធ្វើលេងនេះ យើងជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយចូលចិត្តចូលរួមក្នុងសកម្មភាពដើរត្រួសត្រាយណាស់ ។ យើងពាក់សម្លៀកបំពាក់ពួកអ្នកត្រួសត្រាយ ( ប្រហែល ) យើងអូសរទេះរបស់ពួកអ្នកត្រួសត្រាយ ( ប្រហែល ) យើងបរិភោគអាហាររបស់អ្នកពួកអ្នកត្រួសត្រាយ ( ប្រហែលជាមិនដូចទាំងស្រុងទេ ) ។ យើងបានខិតខំយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីធ្វើពុតជាពួកអ្នកត្រួសត្រាយ ។ រឿងដែលអស្ចារ្យនោះគឺថា យើងពុំចាំបាច់ធ្វើពុតឡើយ ។ យើងគឺជាពួកអ្នកត្រួសត្រាយរួចទៅហើយ ។
ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « ដើម្បីធ្វើជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ គឺត្រូវធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយ ដ្បិតនិយមន័យនៃពាក្យថាអ្នកត្រួសត្រាយគឺជា ‹ មនុស្សដែលដើរទៅមុន ដើម្បីរៀបចំ ឬ បើកផ្លូវសម្រាប់មនុស្សដទៃទៀតឲ្យដើរតាម › » ។១ ប្រធាន ម៉នសុន បានបង្រៀនពួកយើងតាមរយៈប្រសាសន៍ និងទង្វើរបស់លោក អំពីរបៀបធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយដ៏ពិត ៖
« យើងដើរតាមដាននៃអ្នកត្រួសត្រាយដ៏អស្ចារ្យបំផុត — គឺព្រះអង្គសង្គ្រោះ — ដែលទ្រង់បានយាងមុនគេ ដោយបង្ហាញដល់យើងនូវមាគ៌ាដើម្បីដើរតាម ។
ទ្រង់បានអញ្ជើញថា ‹ ចូរមកតាមខ្ញុំ › » ។២
ចូរមក … តាម … ខ្ញុំ ។ ព្រះបន្ទូលដ៏សាមញ្ញនេះអាចជួយយើងឲ្យក្លាយជាអ្នកត្រួសត្រាយពិតប្រាកដ ។
ចូរមើលព្រះបន្ទូលទាំងនេះក្នុងទស្សនវិស័យមួយអំពីពួកអ្នកត្រួសត្រាយមួយចំនួននាសម័យទំនើប ដែលថ្មីៗនេះពួកគេបានចូលរួមក្នុងសកម្មភាពដើរអ្នកត្រួសត្រាយរបស់ស្តេក ។
« ចូរមកតាមខ្ញុំ »
ពាក្យថា ចូរមក គឺជាការអញ្ជើញមួយ ។ ពាក្យនេះផ្តល់យោបល់ឲ្យប្តូរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយទៀត ។ ថេលើរ អេ ស្គាល់យ៉ាងច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃពាក្យនេះ ។
ថេលើរ សប្បាយចិត្ត មានអំណរ ហើយពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណ ប៉ុន្តែគាត់នឹងប្រាប់អ្នកយ៉ាងលឿនថា ពាក្យទាំងនោះពុំបានធ្វើឲ្យគាត់យល់ឡើយកាលពីពីរឆ្នាំកន្លងទៅ ។ ឥឡូវនេះគាត់បានប្តូរទៅកន្លែងមួយផ្សេងទៀតទាំងខាងវិញ្ញាណ និងខាងរូបកាយ ។ គាត់គឺជាអ្នកត្រួសត្រាយ ។
គាត់និយាយថា « ខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយក្នុងជីវិតខ្ញុំ ដោយសារខ្ញុំគឺជាអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មី ។ ហើយដំណើររបស់ខ្ញុំគឺជាដំណើរមួយដ៏អស្ចារ្យ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាវាគឺដំណើរក្នុងជីវិតថ្មីមួយទាំងស្រុង ។ ហើយនៅពេលយើងចាប់យកជំហាននោះ នៅក្នុងដំណើររបស់យើង នោះអព្ភូតហេតុនឹងកើតឡើង » ។
ថេលើរ ពុំគ្រាន់តែយល់ដឹងអំពីការអញ្ជើញឲ្យមកប៉ុណ្ណោះទេ — គាត់ថែមទាំងដឹងអំពីប្រភពនៃការអញ្ជើញនោះផងដែរ ។ គាត់បានសង្កេតឃើញថា « នៅក្នុងពិភពលោកយើងនេះ យើងពុំបានយកចិត្តទុកដាក់អំពីអ្វីដែលនាំយើងមកកាន់ផែនដីនេះឡើយ មែនទេ ? យើងផ្តោតចិត្តទុកដាក់នៅក្នុងមុខរបររបស់យើង និងបច្ចេកវិទ្យា ហើយសារលិខិតមួយដែលហាក់ដូចជាសំខាន់ចំពោះខ្ញុំនោះគឺ ការដាក់ព្រះគ្រីស្ទជាអាទិភាពទីមួយ ។ យើងគប្បីធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកអ្នកត្រួសត្រាយដែលពួកគេបានធ្វើគឺ — [ ពួកគេ ] បានផ្តោតសំខាន់លើព្រះគ្រីស្ទ » ។
តាម គឺជាការអញ្ជើញមួយផ្សេងទៀត ។ នៅក្នុងសកម្មភាពដើរត្រួសត្រាយ អ៊ីធិន ជី បានទទួលការយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់អំពីពាក្យនេះ ។ គាត់បានថ្លែងថា « ជួនកាលខ្ញុំគ្មានអារម្មណ៍ល្អឡើយនៅក្នុងសកម្មភាពដើរត្រួសត្រាយ ឬខ្ញុំមានអារម្មណ៍ហាក់ដូចជាបាក់ទឹកចិត្ត » ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏បានដឹងថា អ្នកត្រួសត្រាយក៏មានអារម្មណ៍បែបនោះផងដែរ » ។
អ៊ីធិន ធ្លាប់ឆ្ងល់ពីមូលហេតុដែលពួកអ្នកត្រួសត្រាយពីជំនាន់ដើម មានឆន្ទៈធ្វើអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ ។ គាត់និយាយថា « ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំអាចនឹងចុះចាញ់ ។ ប៉ុន្តែពេលខ្ញុំគិតអំពីរឿងនោះ ខ្ញុំហាក់ដូចជាដឹងថា ដោយសារពួកគេស្រឡាញ់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយពួកគេមានសេចក្តីសង្ឃឹមថា ពួកគេអាចប្រែកាន់តែប្រសើរឡើងតាមរយៈទ្រង់ ។ ខ្ញុំក៏ចង់សាកល្បងធ្វើបែបនោះដែរ » ។
ពីមុនអ៊ីធិនចូលរួមសកម្មភាពការធ្វើដំណើរនេះ គាត់បានអានរឿងអំពីពួកអ្នកត្រួសត្រាយកាលពីជំនាន់ដើម មានអារម្មណ៍ថាមានទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ ហើយត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយសារសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេក្នុងការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ហើយឥឡូវនេះតើអ៊ីធិនកំពុងធ្វើអ្វី ? គាត់កំពុងរៀបចំខ្លួនទទួលការហៅបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង ។ ដោយគោរពតាមការទូន្មានរបស់ប្រធាន ម៉នសុន គាត់កំពុងត្រៀមខ្លួនបង្ហាញអ្នកដទៃអំពីមាគ៌ាដែលត្រូវដើរតាម ។
តើយើងគួរតែមកពីណា ? តើនរណាដែលយើងគួរតែដើរតាម ? ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រាប់យើងថា ៖ « ចូរមកតាម ខ្ញុំ » ( លូកា ១៨:២២ ការគូសបញ្ជាក់បានបន្ថែម ) ។ នៅពេល ហាម៉ូនី បានចេញពីផ្ទះដើម្បីចូលរួមការធ្វើដំណើរនោះ នាងបានឃើញជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងបទពិសោធន៍របស់នាង ។ នាងបានដឹងថា នាងកំពុងដើរតាមទ្រង់ ។
ផ្លូវធ្វើដំណើររបស់ ហាម៉ូនីទៅកាន់សកម្មភាពធ្វើដំណើររបស់ស្តេក ខុសពីផ្លូវធ្វើដំណើររបស់អ្នកដទៃទៀត ។ ក្នុងវ័យ ១៥ ឆ្នាំនាងបានដឹងថា ខ្លួនមានជំងឺមហារីកស្បែកក្នុងសណ្ឋានដ៏កម្រកើតមានមួយ ។ នាងពុំអាចចូលរួមក្នុងសកម្មភាពធ្វើដំណើររបស់ស្តេកនាងបានឡើយ ។ នាងបាននិយាយថា « ខ្ញុំពិតជាស្តាយខ្លាំងណាស់ » ។
បួនឆ្នាំក្រោយមកនៅពេល ស្តេករបស់នាងបានប្រកាសអំពីសកម្មភាពធ្វើដំណើរមួយទៀត នោះហាម៉ូនី បានជាសះស្បើយពីជំងឺមហារីកនោះ ។ ប៉ុន្តែកាលនាងអាយុ ១៩ ឆ្នាំ នាងបានគិតថានាងពុំអាចចូលរួមសកម្មភាពនោះបានឡើយ ។ ក្រោយមកនាងទទួលការហៅឲ្យចូលរួមដោយធ្វើជាអ្នកដឹកនាំសកម្មភាពនោះ ។ នាងបាននិយាយថា « វាគឺជាទីបន្ទាល់មួយសម្រាប់ខ្ញុំថា ព្រះអម្ចាស់ជ្រាបដឹងថាពួកយើងជានរណា ហើយទ្រង់ជ្រាបដឹងអំពីបំណងប្រាថ្នានៃដួងចិត្តរបស់យើង ហើយប្រសិនបើបំណងនោះសុចរិតហើយល្អ នោះទ្រង់នឹងប្រទានពរដល់យើង » ។
ហាម៉ូនី បានផ្តល់ការទូន្មានដើម្បីជួយពួកយើងនៅពេលយើងជួបនឹងការសាកល្បង ៖ « ចំពោះអស់អ្នកដែលកំពុងជួបការលំបាក ខ្ញុំសូមនិយាយថា ចូរពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់ចុះ ។ ទ្រង់គង់នៅទីនោះដើម្បីជួយអ្នក ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ហើយទ្រង់នឹងពុំឲ្យយើងបរាជ័យឡើង ។ យើងត្រូវឈោងដៃយើងទៅរកទ្រង់ ហើយទ្រង់នឹងជួយយើងនៅក្នុងដំណើរត្រួសត្រាយរបស់យើង » ។
អ្នកអាចក្លាយជាអ្នកត្រួសត្រាយ
ប្រសិនបើអ្នកពុំធ្លាប់ចូលរួមសកម្មភាពដើរត្រួសត្រាយទេ អ្នកនៅតែអាចធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយ ។ អ្នកពុំចាំបាច់ត្រូវពាក់មួក ឬអូសរទេះរុញឡើយ ។ អ្នកគ្រាន់តែធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដូចពួកអ្នកត្រួសត្រាយកាលពីជំនាន់ដើមបានធ្វើ ។ ដូចប្រធានម៉នសុន បានមានប្រសាសន៍ថា ការធ្វើបែបនោះ អ្នកនឹងក្លាយជា « មនុស្សដែលដើរទៅមុនដើម្បីរៀបចំ ឬបើកផ្លូវសម្រាប់មនុស្សដទៃទៀតឲ្យដើរតាម » ។
ប្រសិនបើអ្នកមានឱកាសចូលរួមសកម្មភាពដើរត្រួសត្រាយ សូមរីករាយនឹងសកម្មភាពនោះចុះ ! ហើយនៅពេលសកម្មភាពនោះចប់ ហើយអ្នកទុករទេះរបស់អ្នកនៅមួយកន្លែង ចូរកុំភ្លេចទីបន្ទាល់អំពីការត្រួសត្រាយរបស់អ្នកដែលមានក្នុងសកម្មភាពនោះឡើយ ។ សូមនាំយកទីបន្ទាល់នោះមកជាមួយអ្នក ។
អ្នកគឺជាអ្នកត្រួសត្រាយដ៏ពិតប្រាកដ អ្នកត្រួសត្រាយនាសម័យទំនើបនេះ ។ ជាមួយនឹងអ្នកត្រួសត្រាយដ៏អស្ចារ្យបំផុតគឺ — ព្រះអង្គសង្គ្រោះ — ជាមគ្គុទ្ទេសក៍របស់អ្នក នោះអ្នកនឹងទទួលបានជោគជ័យជាប្រាកដ !