2010
Onze ouderlijke plicht jegens God en het opkomende geslacht
Augustus 2010


Onze ouderlijke plicht jegens God en het opkomende geslacht

De Heer heeft ons de opdracht gegeven om onze ‘kinderen in licht en waarheid groot te brengen’. Mogen wij met geloof en vastberadenheid onze plicht jegens het opkomende geslacht vervullen.

Afbeelding
Elder Robert D. Hales

Een van de belangrijkste taken van ouders is het onderwijzen van hun kinderen. In ‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’ staat: ‘Ouders hebben de heilige plicht om hun kinderen [zoons en dochters] te leren dat ze elkaar moeten liefhebben en helpen, de geboden van God moeten naleven en gezagsgetrouwe burgers behoren te zijn, waar ze zich ook mogen bevinden.’1

Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder me zeventig jaar geleden in Brooklyn (New York) een belangrijke les leerde. Nadat mijn vader me had gedoopt en ik nog mijn natte doopkleding aanhad, zette mijn moeder me op een roestige metalen stoel bij de doopvont neer. We bespraken het belang van de doop door het gezag van het priesterschap, het doel van mijn doopverbond om de naam van Jezus Christus op me te nemen, en de wet van gehoorzaamheid. Toen vroeg ze me hoe ik me voelde. Ik weet nog dat ik haar vertelde dat ik een warm gevoel had en dat ik me mijn hele leven wel zo wilde voelen.

Mijn moeder keek me aan en vertelde me dat mijn vader even later zijn handen op mijn hoofd zou leggen en me als lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zou bevestigen. Ze zei dat hij me de gave van de Heilige Geest zou verlenen, en dat ik, als ik de normen en geboden naleefde, altijd de Heilige Geest bij me zou hebben om me te leiden. Hoewel dat moment met mijn moeder jaren geleden plaatsvond, ben ik dat belangrijke leermoment nooit vergeten.

Beseffen wij als ouders hoe belangrijk zulke leermomenten voor onze kinderen zijn? Begrijpen we onze essentiële plicht om ervoor te zorgen dat onze kinderen de evangeliebeginselen begrijpen en naleven? Met een fundament van geloof en getuigenis zullen onze kinderen niet alleen de dagelijkse problemen doorstaan, maar zullen ze ook de volheid van de zegeningen van onze hemelse Vader ontvangen.

Breng uw eigen huis op orde

Het doel van het werk van de Heer is ‘de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’ (Mozes 1:39). Ouders kunnen daartoe bijdragen door hun kinderen ‘de leer van bekering en geloof in Christus, de Zoon van de levende God, [te] leren begrijpen, en van de doop en de gave van de Heilige Geest door handoplegging’ (LV 68:25).

In een openbaring bij monde van de profeet Joseph Smith berispte de Heer Frederick G. Williams (1787–1842), lid van het Eerste Presidium, omdat hij zijn kinderen niet onderwees in het evangelie:

‘U hebt uw kinderen geen licht en waarheid bijgebracht, volgens de geboden; en die boze heeft, tot nu toe, macht over u, en dat is de oorzaak van uw ellende.

‘En nu, een gebod geef Ik u: indien u wilt worden verlost, zult u uw eigen huis in orde brengen, want er zijn vele dingen die niet juist zijn in uw huis’ (LV 93:42–43).

Hebben wij de moed om thuis in licht en waarheid te onderwijzen? Of hebben we thuis problemen omdat we onze taken veronachtzamen? Als we overdenken en bidden, zullen we geestelijke kracht en leiding ontvangen om ons huis op orde te brengen.

Een huis van leren

In de Schriften staat dat we een ‘huis van leren’ moeten vestigen (LV 88:119). Ik wil graag enkele manieren bespreken waarop wij als ouders onze plicht jegens God en onze kinderen kunnen vervullen.

Richt het verstand en het hart van uw kinderen op de Heiland. Ons geloof en getuigenis moeten op Jezus Christus en zijn zoenoffer zijn gericht. We moeten onze kinderen over onze gevoelens voor de Heiland vertellen en over teksten of ervaringen waardoor ons getuigenis van Hem is versterkt. We moeten ze helpen begrijpen hoe belangrijk de verzoening is en dat die een dagelijkse zegen kan zijn.

Enos wist van Jezus Christus en zijn evangelie omdat hij zijn vader ‘dikwijls had horen spreken aangaande het eeuwige leven’ (Enos 1:3). De jonge soldaten hadden van ‘hun moeders’ geleerd ‘dat als zij niet twijfelden, God hen zou bevrijden’ (Alma 56:47). Wij worden geïnspireerd door deze woorden van de Nephieten: ‘Wij spreken over Christus, wij verheugen ons in Christus, wij prediken Christus, wij profeteren over Christus, en wij schrijven volgens onze profetieën, opdat onze kinderen zullen weten op welke Bron zij mogen vertrouwen voor vergeving van hun zonden’ (2 Nephi 25:26; cursivering oegevoegd).

Leid en onderwijs door uw voorbeeld. In veel opzichten spreken onze daden luider dan onze woorden. President Brigham Young (1801–1877) heeft gezegd: ‘We moeten [onze kinderen] een voorbeeld geven om na te volgen. Beseffen we dat? Hoe vaak zien we niet dat ouders van hun kinderen verlangen dat ze gehoorzaam zijn, zich netjes gedragen, aardig zijn, vriendelijk kijken en spreken, vrolijk zijn, terwijl ze zelf vitten en tieren! Dat is zo inconsequent en onredelijk!’2 Onze kinderen merken die tegenstrijdigheden op en vinden dat wellicht een reden om zich op soortgelijke wijze te gedragen.

We kunnen onszelf vragen stellen als: Zien onze kinderen dat we getrouw onze taken in de kerk vervullen, dat we zo mogelijk geregeld naar de tempel gaan, en dat we anderen op christelijke wijze helpen en steunen? Blijkt uit onze daden dat het naleven van het evangelie geen last is, maar een vreugde? Laten we ervoor zorgen dat onze kinderen door ons voorbeeld begrijpen wat het betekent om een leven te leiden dat op geloof en een getuigenis is gebaseerd.

Zorg ervoor dat u thuis rechtschapen tradities hebt. We moeten elke kans aangrijpen om de Geest van de Heer bij ons thuis uit te nodigen. Dat kunnen we onder andere doen door geregeld de ‘kleine dingen’ te doen — gezinsgebed, schriftstudie met het gezin en gezinsavond. Als we daar een traditie van maken, zal dat veel invloed hebben op de ontwikkeling van het getuigenis van onze kinderen. Laten we niet vergeten wat de Heer door middel van de profeet Joseph Smith heeft gezegd: ‘Wordt niet moede goed te doen, want gij legt het fundament van een groot werk. En uit het kleine komt het grote voort.’ (LV 64:33).

Een andere belangrijke traditie thuis is de manier waarop we de normen van de Heer naleven wat de media betreft. Door de komst van de digitale media hebben we meer toegang tot prachtige en opbouwende dingen gekregen, maar ook het minderwaardige materiaal is veel toegankelijker geworden. Laten we onze kinderen door onze leringen en ons voorbeeld aanmoedigen om te streven naar wat ‘deugdzaam, liefelijk, of eerzaam of prijzenswaardig is’ (Geloofsartikelen 1:13).

Moedig persoonlijk gebed en schriftstudie aan. Een groot deel van de groei van het geloof en getuigenis van onze kinderen is afhankelijk van hun persoonlijke godsdienstige gebruiken. We kunnen ze helpen bij het stellen van doelen zodat ze van gebed en schriftstudie een traditie zullen maken.

Als de Schriften een belangrijk deel van ons leven zijn, kunnen we er beter toe bijdragen dat ze een belangrijk deel van het leven van onze kinderen gaan uitmaken. Als we met onze kinderen praten, kunnen we er in verschillende omstandigheden naar verwijzen. Leermomenten kunnen overal plaatsvinden, als we maar bereid zijn om er gebruik van te maken.

Maaltijden zijn bijvoorbeeld een uitstekende gelegenheid voor ouders en kinderen om over gedachten en gevoelens te praten. We kunnen onze kinderen vragen wat ze van hun schriftstudie hebben geleerd. Hebben ze vragen over wat ze hebben gelezen? Wat zijn zoal hun lievelingsteksten? We kunnen ze over onze lievelingsteksten vertellen en uitleggen waarom ze zoveel voor ons betekenen. In onze besprekingen moeten we ook de woorden van de hedendaagse profeten aanhalen en onze kinderen aanmoedigen om die woorden in de tijdschriften van de kerk te lezen.

Gebruik de hulpmiddelen die de kerk ouders biedt. Iedere huizenbouwer weet hoe belangrijk goed gereedschap is — het kan een ogenschijnlijk moeilijke taak veel gemakkelijker maken. De kerk geeft ouders veel nuttig ‘gereedschap’ om hun kinderen een fundament van geloof en getuigenis te geven.

Een recent voorbeeld is de herziene uitgave van Plicht jegens God voor jongemannen. Persoonlijke vooruitgang, een prachtig en effectief boekje voor jongevrouwen, is ook onlangs herzien. Het voordeel dat onze jongeren halen uit Plicht jegens God en Persoonlijke vooruitgang wordt nog groter als de ouders erbij betrokken zijn en ze daarbij steunen.

De herziene uitgaven van Plicht jegens God en Persoonlijke vooruitgang moedigen de jongeren bijvoorbeeld aan om met familieleden te praten over de doelen, ervaringen en gevoelens die ze hebben als ze plannen maken en het geleerde in praktijk brengen. Ouders, dit is een uitstekende gelegenheid om met uw kinderen over het evangelie te praten. Uw band zal er hechter door worden. Die gesprekken hoeven niet formeel te zijn. De beste gelegenheden om onze kinderen te versterken zijn vaak de informele ‘gesprekken onderweg’.3

Neem de tijd om de herziene uitgaven van Plicht jegens God en Persoonlijke vooruitgang te bestuderen en uw zoons en dochters met hun doelen te helpen. Als u met uw zoons en dochters samenwerkt en ze over uw ervaringen vertelt, vraag ze dan geregeld wat zij leren en ervaren. Maak alstublieft goed gebruik van deze boekjes zodat u het fundament van geloof en getuigenis van uw kinderen kunt versterken.

Ik hoop dat de ouders in de kerk deze ideeën zullen toepassen, zodat we in staat zullen zijn om onze kinderen een fundament van geloof en getuigenis te geven dat allerlei stormen kan weerstaan. Dan zullen we ook zelf geestelijk groeien en zullen we een eeuwige band van liefde met onze kinderen ontwikkelen. De Heer heeft ons de opdracht gegeven om onze ‘kinderen in licht en waarheid groot te brengen’ (LV 93:40). Mogen wij met geloof en vastberadenheid onze plicht jegens het opkomende geslacht vervullen.

Noten

  1. ‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’, Liahona, oktober 2004, p. 49.

  2. Zie Leringen van kerkpresidenten: Brigham Young (1997), p. 173.

  3. Het boekje Mijn plicht jegens God vervullen: voor Aäronisch-priesterschapsdragers (2010), p. 98.

Foto-illustraties John Luke, behalve waar anders aangegeven

Foto-illustratie Ruth Schonwald