វាផ្ដល់ផលប្រយោជន៍យ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់ !
ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានសុំឲ្យយើងនឹងផ្ដោតទៅលើ « ភាពសាមញ្ញដែលមាននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ » ហើយអនុញ្ញាតឲ្យព្រះគុណទ្រង់នឹងលើកតម្កើង ហើយលើកទ្រយើងឡើង ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ មិត្តភក្ដិជាទីស្នេហា វាជាអំណរមួយដែលមានវត្តមានជាមួយអ្នកថ្ងៃនេះ ។ យើងក្រៀមក្រំនៅពេលឃើញកៅអីទំនេរចំនួនបីនៅលើវេទិកានេះពុំមានមនុស្សអង្គុយ ។ យើងមានក្ដីនឹករឭកដល់ប្រធាន ផាកកឺ អែលឌើរ ភែរី និង អែលឌើរ ស្កត ។ យើងស្រឡាញ់ពួកលោក ហើយយើងអធិស្ឋានសម្រាប់សុខុមាលភាពក្រុមគ្រួសារពួកលោក ។
អំឡុងសន្និសីទនាចុងសប្ដាហ៍នេះ យើងនឹងមានឯកសិទ្ធិដើម្បីគាំទ្របុរសបីរូប ដែលត្រូវបានហៅដោយព្រះអម្ចាស់ដើម្បីទទួលតំណែងក្នុងចំណោមកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។
សេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់យើងជំនួសឲ្យពួកលោក នឹងពង្រឹងពួកលោក ស្របពេលដែលពួកលោកទទួលយកការហៅដ៏ពិសិដ្ឋជាសាវកនេះ ។
តើដំណឹងល្អផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់អ្នកដែរឬទេ ?
ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានឃើញប្រសាសន៍ដកស្រង់មួយ ដែលបានបានធ្វើឲ្យខ្ញុំឈប់សិន ហើយគិតអំពីវា ។ វាសរសេរដូចនេះ ៖ « ចូរប្រាប់មនុស្សលោកថា មានហ្វូងតារារាប់សែនលាននៅក្នុងចក្រវាឡ ហើយគេនឹងជឿអ្នក ។ ចូរប្រាប់គេថា ថ្នាំលាបលើជញ្ជាំងនៅសើម ហើយគេនឹងប៉ះវាដើម្បីឲ្យដឹងប្រាកដ » ។
តើយើងពុំមានសភាពដូចជាជាការណ៍នេះទេឬអី ? បន្ទាប់ពីបានទទួលការព្យាបាលនាពេលថ្មីៗនេះ វេជ្ជបណ្ឌិតដ៏ជំនាញរបស់ខ្ញុំបានប្រាប់អំពីអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ ដើម្បីឲ្យបានជាសះស្បើយ ។ ប៉ុន្តែដំបូងឡើយខ្ញុំត្រូវរៀនបន្ថែមដោយខ្លួនឯង អំពីកត្តាណាមួយលើខ្លួនខ្ញុំ ដែលខ្ញុំគួរតែដឹងជាយូរមកហើយ ៖ ក្នុងនាមជាអ្នកជំងឺម្នាក់ ខ្ញុំពុំចេះអត់ធ្មត់ប៉ុន្មានទេ ។
ដោយហេតុនោះហើយ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តពន្លឿនការព្យាបាលរបស់ខ្ញុំដោយស្រាជ្រាវលើអ៊ិនធើរណិត ។ ខ្ញុំបានរំពឹងថានឹងរកឃើញភាពពិត ដែលវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់ខ្ញុំពុំដឹង ឬ បានព្យាយាមលាក់កំបាំងមិនឲ្យខ្ញុំដឹង ។
ខ្ញុំបានចំណាយពេលមួយរយៈ ពីមុនខ្ញុំដឹងខ្លួនថាកំពុងតែធ្វើរឿងមិនបានការ ។ ប្រាកដណាស់ ការស្រាវជ្រាវអ្វីៗដោយខ្លួនឯងមិនមែនជាយោបល់អាក្រក់នោះទេ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានមើលស្រាលភាពពិត ដែលខ្ញុំអាចទុកចិត្តបាន ហើយផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំបានឃើញថាខ្លួនឯងជាប់ចិត្តក្នុងព័ត៌មានលើអ៊ិនធើរណិតដែលពុំមានភាពពិតសោះឡើយ ។
ពេលខ្លះ ភាពពិតអាចមើលទៅហាក់ដូចជាត្រង់ៗ ងាយយល់ពេក ហើយសាមញ្ញខ្លាំងចំពោះយើងដើម្បីទទួលយកតម្លៃដ៏ថ្លៃថ្លារបស់វាទាំងស្រុងតែម្ដង ។ ដូច្នេះយើងបានទុកអ្វីដែលយើងបានជួបប្រទះ និង ដឹងថាជាការពិតមួយអន្លើសិន ហើយបែរជាទៅស្វែងរកអ្វីដែលជាព័ត៌មានអាថ៌កំបាំង ឬ សាំញ៉ាំទៅវិញ ។ យើងសង្ឃឹមថាយើងនឹងយល់ដឹងថា នៅពេលយើងស្វែងរកអ្វីដែលពុំមែនជាការពិត នោះយើងកំពុងស្វែងរកអ្វីមួយដែលពុំសំខាន់ និង ពុំមានតម្លៃហើយ ។
ចំពោះសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណវិញ តើយើងអាចដឹងថាយើងកំពុងស្ថិតលើមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវតាមរបៀបណា ?
វិធីមួយគឺដោយការសួរសំណួរដ៏ត្រឹមត្រូវ—ជាសំណួរដែលជួយយើងឲ្យពិចារណាអំពីភាពរីកចម្រើនយើង រួចវាយតម្លៃថាតើអ្វីៗដំណើរការយ៉ាងដូចម្ដេចដែរចំពោះយើង ។ សំណួររួមមាន ៖
« តើជីវិតរបស់ខ្ញុំមានន័យដែរឬទេ ? »
« តើខ្ញុំជឿលើព្រះដែរឬទេ ? »
« តើខ្ញុំជឿថា ព្រះទ្រង់ជ្រាបពីខ្ញុំ ហើយស្រឡាញ់ខ្ញុំដែរឬទេ ? »
« តើខ្ញុំជឿថា ព្រះទ្រង់ព្រះសណ្ដាប់ ហើយឆ្លើយតបសេចក្ដីអធិស្ឋានខ្ញុំដែរឬទេ ? »
« តើខ្ញុំពិតជារីករាយដែរឬទេ ? »
« តើការប្រឹងប្រែងរបស់ខ្ញុំកំពុងនាំខ្ញុំទៅសម្រេចបានគោលដៅខាងវិញ្ញាណ និង គុណតម្លៃដ៏ខ្ពស់បំផុតក្នុងជីវិតដែរឬទេ ? »
សំណួរស៊ីជម្រៅអំពីគោលបំណងនៃជីវិត បាននាំឲ្យបុគ្គល និង គ្រួសារជាច្រើនទូទាំងពិភពលោកនេះឲ្យស្វែងរកសេចក្ដីពិត ។ ជារឿយៗ ការស្វែងរកនោះបាននាំពួកគេទៅរក សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ និង ទៅរកដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។
ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើក្នុងនាមយើងជាសមាជិកសាសនាចក្រ ក៏អាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីការសួរខ្លួនឯងម្ដងម្កាលដែរឬទេ ៖ « តើបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំក្នុងសាសនាចក្រ ផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់ខ្ញុំដែរឬទេ ? តើវាកំពុងនាំខ្ញុំឲ្យទៅកាន់តែជិតព្រះគ្រីស្ទដែរឬទេ ? តើវាកំពុងប្រទានពរឲ្យខ្ញុំ ព្រមទាំងគ្រួសារខ្ញុំនូវភាពសុខសាន្ត និង អំណរដែលបានសន្យាក្នុងដំណឹងល្អដែរឬទេ ? »
អាលម៉ាបានសួរសំណួរស្រដៀងនេះ ទៅកាន់សមាជិកសាសនាចក្រនៅទីក្រុង សារ៉ាហិមឡា ៖ « តើអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំនេះ នៅក្នុងដួងចិត្តអ្នកហើយឬនៅ ? … [ ហើយ ] តើ [ អ្នករាល់គ្នា ] អាចចាប់អារម្មណ៍ [ យ៉ាងនេះ ] ឥឡូវនេះទេ ? »1 ការគិតបែបនេះ អាចជួយយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ឡើងវិញ ឬ តម្រង់ការប្រឹងប្រែងរបស់ដោយមានផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដ៏ទេវភាព ។
សមាជិកជាច្រើននឹងឆ្លើយដោយសោមនស្សថា បទពិសោធន៍របស់ពួកគេក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រ គឺទទួលបានផលប្រយោជន៍ដ៏សន្ធឹកសន្ធាប់ ។ ពួកគេនឹងថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទោះជាក្នុងពេលក្រក្រី ឬ មានបាន ទោះជារីករាយ ឬ ឈឺចាប់ ក៏ពួកគេរកឃើញអត្ថន័យ ភាពសុខសាន្ត និង អំណរដ៏ធំធេង ដោយសារតែការប្ដេជ្ញាចិត្តចំពោះព្រះអម្ចាស់ និង ការបម្រើដ៏លះបង់របស់ពួកគេនៅក្នុងសាសនាចក្រដែរ ។ រាល់ថ្ងៃខ្ញុំជួបសមាជិកសាសនាចក្រ ដែលពេញដោយអំណរចែងចាំង និង ជាអ្នកដែលបង្ហាញឲ្យឃើញតាមពាក្យពេចន៍ និង ទង្វើថា ពួកគេបានរីកចម្រើនជាអនេកដោយសារដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ទទួលស្គាល់ថា មានសមាជិកខ្លះដែលមានបទពិសោធន៍មិនពេញលេញ—ដែលមានអារម្មណ៍ថា ពេលខ្លះភាពជាសមាជិករបស់ខ្លួនក្នុងសាសនាចក្រ ពុំមែនជាអ្វីដែលពួកគេបានរំពឹងទុកនោះទេ ។
ការណ៍នេះធ្វើឲ្យខ្ញុំសោកសៅ ព្រោះខ្ញុំដឹងដោយផ្ទាល់អំពីរបៀបដែលដំណឹងល្អអាចពង្រឹង ហើយចាប់ផ្ដើមវិញ្ញាណរបស់បុគ្គលម្នាក់ជាថ្មី—ជារបៀបដែលវាអាចបំពេញចិត្ត ដោយនូវសេចក្ដីសង្ឃឹម និង គំនិតដោយនូវពន្លឺ ។ ខ្ញុំដឹងដោយផ្ទាល់អំពីរបៀបដែលផលនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចកែប្រែជីវិតពីធម្មតា និង អាប់អួរ ទៅជាជីវិតអស្ចារ្យ និង ស្រស់បំព្រង ។
ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានវាហាក់ដូចជាផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ ដល់មនុស្សមួយចំនួនច្រើនជាងមនុស្សឯទៀត ? តើអ្វីទៅជាភាពខុសគ្នារវាងអ្នកដែលមានបទពិសោធន៍ក្នុងសាសនាចក្រ ដែលចាប់អារម្មណ៍ចង់ច្រៀងចម្រៀងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលប្រោសលោះ2 និង អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថាកំពុងខ្វះអ្វីមួយ ?
នៅពេលខ្ញុំពិចារណាអំពីសំណួរទាំងនេះ គំនិតជាច្រើនបានកើតឡើង ។ ខ្ញុំចង់ចែកចាយគំនិតចំនួនពីរនៅថ្ងៃនេះ ។
ធ្វើឲ្យសាមញ្ញ
ទីមួយ ៖ តើយើងកំពុងធ្វើឲ្យភាពជាសិស្សរបស់យើង មានភាពលំបាកដែរឬទេ ?
ដំណឹងល្អដ៏ផូរផង់នេះ គឺសាមញ្ញដែលកូនក្មេងក៏អាចយល់បាន ប៉ុន្តែមានលក្ខណៈស៊ីជម្រៅ និង សាំញ៉ាំ ដែលអាចនឹងចំណាយពេលពេញមួយជីវិត—ព្រមទាំងពេញមួយភាពអស់កល្ប—ដើម្បីសិក្សា និង ស្រាវជ្រាវឲ្យបានយល់យ៉ាងពេញលេញ ។
ប៉ុន្តែពេលខ្លះ យើងយកសម្រស់ផ្កាដ៏ផូរផង់នៃសេចក្ដីពិតរបស់ព្រះ ទៅដាក់នៅក្រោមគំនិត កម្មវិធី និង ការរំពឹងទុករបស់មនុស្ស មួយស្រទាប់ម្ដងៗ ។ កត្តានិមួយៗនេះ អាចនឹងមានអត្ថប្រយោជន៍ និង ត្រឹមត្រូវចំពោះពេលវេលា និង កាលៈទេសៈមួយ ប៉ុន្តែពេលវាត្រូវបានដាក់ត្រួតពីលើគ្នា វាអាចបង្កើតបានជាគំនរភ្នំនៃកករដែលក្លាយជាក្រាស់ ហើយធ្ងន់ នោះយើងប្រឈមមុខនឹងការមើលមិនឃើញសម្រស់ផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាតដែលយើងធ្លាប់តែស្រឡាញ់ ។
ដូច្នេះ ក្នុងនាមជាថ្នាក់ដឹកនាំ យើងត្រូវតែការពារសាសនាចក្រ និង ដំណឹងល្អ ឲ្យមានបរិសុទ្ធភាព និង ភាពជាក់ច្បាស់ ហើយចៀសវាងការដាក់បន្ទុកដែលមិនចាំបាច់ទៅលើសមាជិកយើង ។
ចំណែកយើងទាំងអស់គ្នា ជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ យើង ត្រូវប្រឹងប្រែងដោយយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីលះបង់ថាមពល និង ពេលវេលាចំពោះអ្វីដែលពិតជាចាំបាច់ ខណៈពេលដែលកំពុងស្អាងមនុស្សជុំវិញខ្លួនយើង ហើយស្ថាបនានគរនៃព្រះឡើង ។
បងស្រីម្នាក់ ជាគ្រូបង្រៀនថ្នាក់សមាគមសង្គ្រោះ ត្រូវបានស្គាល់ថាជាអ្នករៀបចំមេរៀនដ៏ពូកែ ។ គ្រាមួយ គាត់បានសម្រេចចិត្តដេរកម្រាលដ៏ស្រស់ស្អាតមួយ ដែលនឹងដាក់ជាវាំងននពីខាងក្រោយ ទាក់ទងនឹងប្រធាននៃមេរៀនរបស់គាត់ ។ ប៉ុន្តែមានអ្វីជាច្រើនបានកើតឡើង—គាត់ត្រូវទៅទទួលក្មេងៗពីសាលា អ្នកជិតខាងគាត់ត្រូវការជំនួយរើផ្ទះ ស្វាមីមានជំងឺគ្រុនក្ដៅ និង មិត្តគាត់មានអារម្មណ៍ឯកោ ។ ថ្ងៃដែលត្រូវបង្រៀនមេរៀននេះបានជិតមកដល់ ចំណែកកម្រាលនៅមិនទាន់ដេរហើយនៅឡើយ ។ ទីបំផុត នៅយប់មុនថ្ងៃបង្រៀនមេរៀននោះ គាត់ពុំបានចូលសម្រាន្តឡើយដោយព្រោះគាត់បានដេរកម្រាលពេញមួយយប់ ។
លុះស្អែកឡើង គាត់អស់កម្លាំង ហើយស្ទើរតែពុំអាចរៀបចំគំនិតបាន ប៉ុន្តែគាត់បានឈរឡើងដោយក្រៀវក្លា ហើយបង្រៀនមេរៀននោះ ។
កម្រាលនោះមានសោភណភាពទាក់ទាញ—ថ្នេររត់យ៉ាងល្អ រំលេចពណ៌ចម្រុះ មានក្បាច់លម្អច្រើន ។ ចំណែកឯនៅចំចំណុចកណ្ដាល មានពាក្យមួយម៉ាត់លេចធ្លោឡើងជាប្រធានបទនៃមេរៀន ៖ « ធ្វើឲ្យសាមញ្ញ » ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ពុំចាំបាច់មានភាពសាំញ៉ាំនោះទេ ។
វាពិតជាពុំមានភាពស្មុគស្មាញឡើយ ។ វាអាចនិយាយបានដូចនេះ ៖
-
ការស្ដាប់ព្រះបន្ទូលព្រះដោយមានចិត្តស្មោះ នាំឲ្យយើងជឿលើព្រះ ហើយទុកចិត្តលើការសន្យារបស់ទ្រង់ ។3
-
ដរាបណាយើងកាន់តែជឿលើព្រះ នោះចិត្តរបស់យើងកាន់តែពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះទ្រង់ និង ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ។
-
ដោយសារយើងស្រឡាញ់ព្រះ នោះយើងមានបំណងដើរតាមទ្រង់ ហើយប្រព្រឹត្តឲ្យស្របទៅតាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ ។
-
ដោយសារយើងស្រឡាញ់ព្រះ យើងចង់បម្រើទ្រង់ យើងចង់ប្រទានពរដល់ជីវិតមនុស្សទូទៅ ហើយជួយជនក្រីក្រ និង អ្នកខ្វះខាត ។
-
ដរាបណាយើងកាន់តែដើរនៅលើមាគ៌ានៃភាពជាសិស្សនេះ នោះយើងកាន់តែមានបំណងរៀនអំពីព្រះបន្ទូលព្រះ ។
វាដំណើរដូចនេះឯង ជំហាននីមួយៗនាំទៅរក ហើយបំពេញយើងដោយសេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីសង្ឃឹម និង សេចក្ដីសប្បុរសកើនឡើងជាដរាប ។
វាមានភាពសាមញ្ញ ហើយវាដំណើរការទៅដោយសាមញ្ញ ។
បងប្អូនប្រុសស្រី បើអ្នកគិតថា ដំណឹងល្អពុំផ្ដល់ប្រយោជន៍គួរសមដល់អ្នកទេ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញអ្នក ឲ្យថយក្រោយបន្ដិច ក្រឡេកមើលជីវិតអ្នកពីលើទីខ្ពស់ រួចធ្វើឲ្យដំណើរជីវិតមានភាពសាមញ្ញចំពោះភាពជាសិស្ស ។ សូមផ្ដោតអារម្មណ៍លើគោលលទ្ធិ គោលការណ៍សំខាន់ៗ និង អនុវត្តន៍នៃដំណឹងល្អ ។ ខ្ញុំសូមសន្យាថា ព្រះនឹងដឹកនាំ ហើយប្រទានពរអ្នកនៅលើមាគ៌ាទៅកាន់ជីវិតដ៏ពេញលេញ ហើយដំណឹងល្អនឹងពិតជាផ្ដល់ប្រយោជន៍កាន់តែច្រើនដល់អ្នក ។
ចាប់ផ្ដើមនៅកន្លែងដែលអ្នកឈរនោះ
យោបល់ទីពីររបស់ខ្ញុំគឺ ៖ ចាប់ផ្ដើមនៅកន្លែងដែលអ្នកឈរនោះ ។
ជួនកាលយើងមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត ព្រោះយើងពុំទទួលបាន « កាន់តែច្រើន » ពីអ្វីមួយ—ដូចជារឿងខាងវិញ្ញាណ មានគេគោរព មានបញ្ញា សុខភាព ទ្រព្យសម្បត្តិ មិត្តភាព ឬ សមត្ថភាពកាន់តែច្រើនជាដើម ។ ជាធម្មតា ពុំមានអ្វីខុសនោះទេ នៅពេលយើងចង់អភិវឌ្ឍខ្លួននោះ ។ ព្រះបានបង្កើតយើងមក ដើម្បីរីកចម្រើន និង លូតលាស់ ។ ប៉ុន្តែសូមចងចាំថា ភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង អាចជួយយើងឲ្យបន្ទាបខ្លួន ហើយបង្វែរយើងទៅរកព្រះគ្រីស្ទ ជាអង្គដែលនឹង « ធ្វើឲ្យអ្វីដែលទន់ខ្សោយក្លាយទៅជាខ្លាំងពូកែ » ។4 ផ្ទុយទៅវិញ សាតាំងប្រើភាពទន់ខ្សោយរហូតយើងធ្លាក់ដល់ចំណុចមួយ ដែលយើងមិនហ៊ានសូម្បីតែព្យាយាម ។
ខ្ញុំបានរៀនក្នុងជីវិតថា យើងពុំចាំបាច់មានអ្វីៗ « កាន់តែច្រើន » ដើម្បីចាប់ផ្ដើម ប្រែក្លាយជាបុគ្គលដែលព្រះទ្រង់មានព្រះទ័យឲ្យយើងប្រែក្លាយនោះទេ ។
ព្រះនឹងជួយអ្នកដូចជានៅពេលនេះ ហើយនឹងចាប់ផ្ដើមធ្វើការជាមួយអ្នក ។ អ្វីដែលអ្នកត្រូវមានគឺ ចិត្តចង់ធ្វើ ការចង់ជឿ និង ការទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ ។
គេឌានបានឃើញថា ខ្លួនលោកគឺជាគ្រួក្រជាងគេ ជាអ្នកតូចបំផុតក្នុងផ្ទះឪពុកលោក ។ ប៉ុន្តែព្រះបានទតឃើញថា លោកគឺជាអ្នកពូកែក្លាហានម្នាក់ ។5
នៅពេលសាំយ៉ូអែល បានជ្រើសរើស សូល ធ្វើជាស្ដេច សូល បានព្យាយាមបដិសេធ ។ សូល ចេញពីមកពូជអំបូរតូចជាងគេក្នុងបណ្ដាសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ។ តើលោកអាចធ្វើជាស្ដេចបានយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ ?6 ប៉ុន្តែព្រះបានទតឃើញថា លោក « មានរូបឆោមល្អណាស់ » ។7
សូម្បីតែព្យាការីម៉ូសេដ៏ឆ្នើម ក៏មានអារម្មណ៍សន្ធប់ ហើយបាក់ទឹកចិត្តនៅគ្រាមួយដែលលោកចង់ចុះចាញ់ ហើយចង់ស្លាប់ដែរ ។8 ប៉ុន្តែព្រះពុំបោះបង់ម៉ូសេឡើយ ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ បើយើងមើលមកខ្លួនយើងតែតាមរយៈភ្នែកខាងសាច់ឈាម យើងនឹងមើលខ្លួនឯងពុំបានល្អនោះទេ ។ ប៉ុន្តែព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ទតឃើញយើងជានរណា និង យើងអាចក្លាយជាអ្វីយ៉ាងពិតប្រាកដ ។ ទ្រង់ទតឃើញថាជា បុត្រា និង បុត្រីរបស់ទ្រង់ ជាពន្លឺដ៏អស់កល្បដែលមានសក្ដានុពលដ៏យូរអង្វែង និង ដែលមានជោគវាសនាជាព្រះ ។9
ពលិកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានបើកទ្វារនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាត្រឡប់ទៅឯព្រះវិញ ។ « គុណរបស់ទ្រង់មានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ [ ដែល ] បន្ទាបខ្លួននៅចំពោះ[ ព្រះ ] 10 ព្រះគុណរបស់ទ្រង់ គឺជាព្រះចេស្ដាគាំទ្រ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យមានដំណើរចូលទៅកាន់នគរនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ ។ ដោយសារព្រះគុណទ្រង់ ទើបយើងនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយបានសង្គ្រោះក្នុងនគរនៃសិរីល្អ ។
ទោះជានគរនៃសិរីល្អដែលទាបជាងគេ ដែលជានគរទេឡេស្ទាលនោះក៏ « ហួសលើសពីអស់ទាំងយោបល់ » ដែរ11 ហើយមានមនុស្សជាច្រើននឹងគ្រងនគរនេះ ។12
ប៉ុន្តែព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អាចធ្វើច្រើនជាងនេះទៅទៀតសម្រាប់យើង ។ ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ យើងប្រាថ្នាចង់បានអ្វីមួយដែលកាន់តែប្រសើរពុំនឹកស្មានដល់ ។ វាគឺជាភាពតម្កើងឡើងនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។ វាគឺជាជីវិតអស់កល្ប នៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះវរបិតាគង់នៅស្ថានសួគ៌ ។ វាគឺជាអំណោយដ៏មានតម្លៃបំផុតពីព្រះ ។13 នៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល យើងទទួលបាន « ភាពពោរពេញរបស់ទ្រង់ និង សិរីល្អរបស់ទ្រង់ » ។14 ពិតណាស់ គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះវរបិតាមាន នឹងត្រូវបានប្រទានដល់យើង ។15
ភាពតម្កើងឡើងគឺជាគោលដៅរបស់យើង ភាពជាសិស្សគឺជាដំណើរជីវិតយើង ។
នៅពេលអ្នកប្រើសេចក្ដីជំនឿបន្តិចបន្តួច ហើយចាប់ផ្ដើមបោះជំហានក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទដោយមានចិត្តស្ងប់ នោះចិត្តអ្នកនឹងផ្លាស់ប្ដូរ ។16 ជីវិតទាំងស្រុងរបស់អ្នកនឹងពេញដោយពន្លឺ ។17
ព្រះនឹងជួយអ្នកក្លាយជាអ្វីមួយ ដែលមានលក្ខណៈកាន់តែអស្ចារ្យជាងអ្វីដែលអ្នកធ្លាប់គិតទៅទៀត ។ ហើយអ្នកនឹងឃើញថា ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពិតជាផ្ដល់ប្រយោជន៍ក្នុងជីវិតអ្នកមែន ។ នៅកន្លែងធ្វើការ ?
វាផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ !
បងប្អូនប្រុសស្រី មិត្តភក្ដិជាទីស្រឡាញ់ ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យយើងនឹងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើ « សេចក្តីទៀងត្រង់ខាងឯព្រះគ្រីស្ទ »18 ហើយអនុញ្ញាតឲ្យព្រះគុណទ្រង់លើក ហើយនាំយើងក្នុងដំណើរជីវិត ចេញពីកន្លែងដែលយើងឈរឥឡូវនេះ ទៅកាន់ជោគវាសនានៃព្រះក្នុងវត្តមានព្រះវរបិតាយើង ។
កាលយើងធ្វើដូចនោះ ហើយមាននរណាម្នាក់សួរថា « តើការធ្វើជាសមាជិកក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដូចម្ដេចខ្លះសម្រាប់អ្នក » យើងនឹងអាចថ្លែងដោយមោទនភាព ក្នុងភាពរាបសារ និង អំណរថា « វាផ្ដល់ផលប្រយោជន៍យ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់ ! សូមអរគុណចំពោះសំណួរនេះ ! តើអ្នកចង់ដឹងបន្ថែមដែរឬទេ ? »
នេះគឺជាសេចក្ដីសង្ឃឹម សេចក្ដីអធិស្ឋាន ទីបន្ទាល់ និង ការប្រសិទ្ធរបស់ខ្ញុំ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។