Pisma święte
Doktryna i Przymierza 105


Rozdział 105

Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha, około 4 mile (6 kilometrów) na północ od rzeki Fishing w hrabstwie Clay w stanie Missouri, 22 czerwca 1834 r. Pod przywództwem Proroka święci z Ohio oraz z innych obszarów udali się do Missouri na wyprawę nazwaną później Obozem Syjonu. Ich celem była ochrona świętych, którzy zostali wygnani z ich ziem w hrabstwie Jackson w stanie Missouri po tym, jak stanowa milicja przywróciła im prawo do pozostania na tych ziemiach. Kiedy gubernator Missouri odmówił wezwania milicji stanowej do pomocy świętym, Józef Smith otrzymał to objawienie.

1–5: Syjon zostanie zbudowany dzięki przestrzeganiu prawa celestialnego; 6–13: Odkupienie Syjonu odroczone na krótki okres; 14–19: Pan będzie staczać bitwy Syjonu; 20–26: Święci mają być mądrzy i nie chwalić się potężnymi dziełami, gdy będą się gromadzić; 27–30: Należy zakupić ziemie w hrabstwie Jackson i w okolicznych hrabstwach; 31–34: Starsi mają otrzymać obdarowanie w Domu Pana w Kirtland; 35–37: Święci, którzy są i powołani, i wybrani, zostaną uświęceni; 38–41: Święci mają wznieść światu sztandar pokoju.

1. Zaprawdę, powiadam wam, którzy się zebraliście tutaj, aby poznać moją wolę co do odkupienia mego cierpiącego niedolę ludu —

2. Oto powiadam wam, że gdyby nie wykroczenia mego ludu, a mówię o całym Kościele, a nie o poszczególnych osobach, mógłby być odkupiony nawet teraz.

3. Lecz oto, nie nauczyli się posłuszeństwa temu, czego od nich wymagałem, ale pełni są wszelkiego zła i nie użyczają ze swych majętności, jak przystoi świętym, ubogim i cierpiącym niedolę pośród nich;

4. I nie są zjednoczeni według związku wymaganego przez prawo królestwa celestialnego;

5. I nie można zbudować Syjonu w inny sposób niż przez zasady prawa królestwa celestialnego; inaczej nie mógłbym go przyjąć do siebie.

6. Mój lud musi być karcony, dopóki poprzez cierpienie nie nauczy się posłuszeństwa, jeżeli tak trzeba.

7. Nie mówię o tych, którzy są wyznaczeni, aby prowadzili mój lud, którzy są pierwszymi starszymi mojego Kościoła, bowiem nie wszyscy są potępieni;

8. Ale mówię o kościołach moich w innych stronach — wielu jest takich, którzy powiedzą: Gdzież jest ich Bóg? Oto wybawi On ich w czasach kłopotów, w przeciwnym razie nie pójdziemy do Syjonu, i zatrzymamy nasze pieniądze.

9. Przeto w wyniku wykroczeń ludu mojego uznałem za właściwe, aby starsi moi poczekali przez krótki okres na odkupienie Syjonu —

10. Aby oni sami mogli się przygotować i aby lud mój był nauczany w doskonalszy sposób, i miał doświadczenie, i w doskonalszy sposób poznał swoje obowiązki i rzeczy, jakich wymagam z jego rąk.

11. A nie może się to stać, dopóki starsi moi nie zostaną obdarowani mocą z wysokości.

12. Oto bowiem przygotowałem wielkie obdarowanie i błogosławieństwo, aby je przelać na nich, jeżeli będą wierni i trwać będą w pokorze przede mną.

13. Przeto uznałem za właściwe, aby starsi moi poczekali przez krótki okres na odkupienie Syjonu.

14. Oto bowiem nie wymagam z ich rąk, aby staczali bitwy Syjonu; bowiem jako rzekłem we wcześniejszym przykazaniu, tak i uczynię — Ja będę staczać wasze bitwy.

15. Oto wysłałem niszczyciela, aby zniszczył i spustoszył wrogów moich; i niewiele lat upłynie, a nie będzie ich, i nie będą bezcześcili dziedzictwa mojego, i bluźnili imieniu memu na ziemiach, które poświęciłem na zgromadzenie moich świętych.

16. Oto nakazałem słudze mojemu, Józefowi Smithowi jun., by rzekł całej sile domu mego, wojownikom, młodzieńcom i tym w średnim wieku, aby się zgromadzili dla odkupienia ludu mego i obalili wieże wrogów moich i rozproszyli ich strażników;

17. Ale siła mego domu nie zważała na moje słowa.

18. Jednak ponieważ są tacy, którzy zważali na moje słowa, przygotowałem błogosławieństwo i obdarowanie dla nich, jeżeli nadal będą wierni.

19. Wysłuchałem ich modlitw i przyjmę ich ofiarę; i uznałem za właściwe, żeby ich doprowadzono tak daleko, aby wypróbować ich wiarę.

20. A teraz, zaprawdę, powiadam wam, daję wam przykazanie, aby tylu, ilu tu przyszło — którzy mogą pozostać w tych okolicach — pozostało,

21. A ci, którzy nie mogą zostać, którzy mają rodziny na wschodzie, niechaj pozostaną przez krótki okres, o ile sługa mój, Józef, im to wyznaczy;

22. Bowiem będę mu doradzał w tej sprawie, i wszystkie rzeczy, jakie im wyznaczy, zostaną spełnione.

23. I niechaj cały mój lud, który mieszka w pobliskich rejonach, będzie bardzo wierny i pełen modlitwy, i pokorny przede mną, i nie objawia rzeczy, które im objawiłem, dopóki mądrość moja nie uzna, że należy je objawić.

24. Nie mówcie o sądach ani nie chwalcie się wiarą czy potężnymi dziełami, ale pilnie się zgromadźcie, o ile to możliwe w jednym rejonie, zważając na uczucia ludzi;

25. I oto, dam wam łaskę i przychylność w ich oczach, abyście mogli spocząć w pokoju i bezpieczeństwie, mówiąc ludowi: Sprawujcie sąd i czyńcie nam sprawiedliwość podług prawa, i odpłaćcie nam za nasze krzywdy.

26. Oto teraz powiadam wam, przyjaciele moi, że w ten sposób możecie znaleźć przychylność w oczach ludzi, dopóki armia Izraela nie stanie się bardzo wielka.

27. I zmiękczę serca ludzi, jak to uczyniłem z sercem faraona, od czasu do czasu, dopóki sługa mój, Józef Smith jun., i starsi moi, których wyznaczyłem, nie znajdą czasu, by zgromadzić całą siłę mego domu,

28. I wysłać mądrych ludzi, aby wypełnili to, co nakazałem w sprawie zakupu wszystkich ziem, jakie można nabyć w hrabstwie Jackson oraz w okolicznych hrabstwach.

29. Bowiem jest moją wolą, aby te ziemie zostały zakupione; a kiedy zostaną nabyte, aby święci moi objęli je zgodnie z prawami poświęcenia, jakie dałem.

30. A kiedy już ziemie te będą zakupione, uznam za niewinne armie Izraela, gdy będą zajmować swoje własne ziemie, które wcześniej zakupiły za swoje pieniądze, i obalać będą wieże wrogów moich, którzy mogą ich atakować, i rozpraszać będą ich strażników, i pomszczą mnie, tak że zemsta spadnie na wrogów moich aż do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą.

31. Ale wpierw niechaj bardzo wielka się stanie armia moja i niechaj się uświęci przede mną, aby się stała jasna niczym słońce i czysta niczym księżyc, i aby chorągwie jej były straszne wszystkim narodom;

32. Aby królestwa tego świata były zmuszone przyznać, że królestwo Syjonu jest w rzeczywistości królestwem naszego Boga i Jego Chrystusa; przeto poddajmy się jego prawom.

33. Zaprawdę, powiadam wam, że uznałem za właściwe, aby pierwsi starsi mego Kościoła otrzymali swoje obdarowanie z wysokości w domu moim, który nakazałem wznieść dla mego imienia na ziemi Kirtland.

34. I niechaj te przykazania, które dałem w kwestii Syjonu i praw jego, zostaną wykonane i wypełnione po jego odkupieniu.

35. Był dzień powołania, ale nadszedł czas na dzień wyboru; i niechaj ci, którzy są godni, zostaną wybrani.

36. I przez głos Ducha objawieni będą słudze memu ci, którzy są wybrani; i zostaną oni uświęceni;

37. A jeżeli podążać będą za radą, którą otrzymają, po wielu dniach mieć będą moc do zrealizowania wszystkiego, co się tyczy Syjonu.

38. I ponownie, powiadam wam, proście o pokój nie tylko tych, którzy was porazili, ale wszystkich ludzi;

39. I wznieście sztandar pokoju, i głoście pokój aż po krańce ziemi;

40. I oferujcie pokój tym, którzy was porazili, według głosu Ducha, który jest w was, a wszystko będzie działać wspólnie dla waszego dobra.

41. Przeto bądźcie wierni; i oto, Jam jest z wami aż do samego końca. Tak jest. Amen.