ບົດທີ 13
ອີເທີເວົ້າກ່ຽວກັບເຢຣູຊາເລັມໃໝ່ທີ່ຈະຖືກສ້າງຂຶ້ນໃນອາເມຣິກາໂດຍລູກຫລານຂອງໂຢເຊັບ—ເພິ່ນທຳນາຍ, ຖືກຂັບໄລ່, ຂຽນປະຫວັດສາດຂອງຊາວຢາເຣັດໄວ້, ແລະ ບອກລ່ວງໜ້າເຖິງການທຳລາຍຂອງຊາວຢາເຣັດ—ສົງຄາມເກີດຂຶ້ນທົ່ວແຜ່ນດິນ.
1 ແລະ ບັດນີ້ຂ້າພະເຈົ້າໂມໂຣໄນຈະເລີ່ມເຮັດບັນທຶກຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ຈົບ ຊຶ່ງມັນກ່ຽວກັບຄວາມພິນາດຂອງຜູ້ຄົນຜູ້ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຂຽນມາ.
2 ເພາະຈົ່ງເບິ່ງ, ພວກເຂົາບໍ່ຍອມຮັບຄຳທັງໝົດຂອງອີເທີ; ເພາະວ່າເພິ່ນໄດ້ບອກພວກເຂົາແທ້ໆເຖິງເລື່ອງທັງໝົດນັບຕັ້ງແຕ່ການເລີ່ມຕົ້ນຂອງມະນຸດເປັນຕົ້ນມາ; ແລະ ວ່າຫລັງຈາກນ້ຳ ກແຫ້ງລົງຈາກແຜ່ນດິນນີ້ແລ້ວ ມັນກໍກາຍມາເປັນແຜ່ນດິນທີ່ປະເສີດເລີດລ້ຳກວ່າແຜ່ນດິນອື່ນໆທັງໝົດ, ເປັນແຜ່ນດິນທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເລືອກໄວ້; ດັ່ງນັ້ນ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງມີພຣະປະສົງທີ່ຈະໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນຜືນແຜ່ນດິນນີ້ ຂຮັບໃຊ້ພຣະອົງ;
3 ແລະ ວ່າມັນຈະເປັນບ່ອນຕັ້ງຂອງເມືອງ ກເຢຣູຊາເລັມໃໝ່, ຊຶ່ງຈະ ຂລົງມາຈາກສະຫວັນ, ແລະ ເປັນບ່ອນລີ້ໄພອັນສັກສິດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
4 ຈົ່ງເບິ່ງ, ອີເທີໄດ້ເຫັນວັນເວລາຂອງພຣະຄຣິດ, ແລະ ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າກ່ຽວກັບເມືອງ ກເຢຣູຊາເລັມໃໝ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນີ້.
5 ແລະ ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າກ່ຽວກັບເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນນຳອີກ, ແລະ ກເຢຣູຊາເລັມຊຶ່ງຈາກທີ່ນັ້ນ ຂລີໄຮຈະອອກມາ—ຫລັງຈາກທີ່ມັນຖືກທຳລາຍແລ້ວ ມັນຈະຖືກສ້າງຂຶ້ນຄືນອີກໃຫ້ເປັນ ຄນະຄອນສັກສິດແດ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ດັ່ງນັ້ນຈະເປັນເຢຣູຊາເລັມໃໝ່ບໍ່ໄດ້ ເພາະວ່າມັນເປັນມາແລ້ວໃນສະໄໝກ່ອນ; ແຕ່ວ່າມັນຈະຖືກສ້າງຄືນອີກ, ແລະ ກາຍເປັນນະຄອນສັກສິດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ; ແລະ ມັນຈະຖືກສ້າງໃຫ້ແກ່ເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນ—
6 ແລະ ວ່າເມືອງ ກເຢຣູຊາເລັມໃໝ່ຈະຖືກສ້າງຂຶ້ນຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນີ້ໃຫ້ແກ່ລູກຫລານຂອງ ຂໂຢເຊັບທີ່ເຫລືອຢູ່, ຊຶ່ງສິ່ງເຫລົ່ານີ້ມັນມີ ຄແບບຢ່າງມາແລ້ວ.
7 ເພາະວ່າດັ່ງທີ່ໂຢເຊັບໄດ້ນຳເອົາບິດາຂອງເພິ່ນໄປຫາແຜ່ນດິນ ກເອຢິບ, ແລະ ເພິ່ນໄດ້ຕາຍຢູ່ທີ່ນັ້ນ; ດັ່ງນັ້ນ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ນຳເອົາສ່ວນໜຶ່ງທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງລູກຫລານຂອງໂຢເຊັບອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເຢຣູຊາເລັມ, ເພື່ອພຣະອົງຈະໄດ້ເມດຕາລູກຫລານຂອງໂຢເຊັບ ເພື່ອພວກເຂົາຈະບໍ່ ຂຕາຍດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເມດຕາບິດາຂອງໂຢເຊັບ ເພື່ອເພິ່ນຈະບໍ່ຕາຍ.
8 ດັ່ງນັ້ນ, ເຊື້ອສາຍທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງໂຢເຊັບຈະຖືກສະຖາປະນາຂຶ້ນໃນ ກແຜ່ນດິນນີ້; ແລະ ມັນຈະເປັນແຜ່ນດິນມູນມໍລະດົກຂອງພວກເຂົາ; ແລະ ພວກເຂົາຈະສ້າງນະຄອນສັກສິດຖວາຍແດ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຄືກັນກັບເມືອງເຢຣູຊາເລັມໃນສະໄໝກ່ອນ; ແລະ ພວກເຂົາຈະບໍ່ສັບສົນອີກ ຂຕໍ່ໄປ, ຈົນກວ່າທີ່ສຸດຈະມາເຖິງເມື່ອແຜ່ນດິນໂລກຈະສິ້ນໄປ.
9 ແລະ ມັນຈະເປັນສະຫວັນ ກໃໝ່ ແລະ ແຜ່ນດິນໂລກໃໝ່; ແລະ ມັນຈະເປັນຄືຂອງເກົ່າ ແຕ່ວ່າຂອງເກົ່າໄດ້ສູນສິ້ນໄປແລ້ວ, ແລະ ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຈະເປັນຂອງໃໝ່ໝົດ.
10 ແລະ ຈາກນັ້ນເຢຣູຊາເລັມໃໝ່ຈະມາ; ແລະ ຜູ້ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນນັ້ນຍ່ອມເປັນສຸກ, ເພາະເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມຂອງພວກເຂົາ ກຂາວສະອາດແລ້ວໂດຍທາງໂລຫິດຂອງພຣະເມສານ້ອຍ; ແລະ ເຂົາຄືພວກທີ່ຖືກນັບເຂົ້າຢູ່ໃນບັນດາລູກຫລານທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງໂຢເຊັບ, ຜູ້ເປັນເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນ.
11 ແລະ ຈາກນັ້ນ ເຢຣູຊາເລັມເກົ່າຈະມາອີກ; ແລະ ຜູ້ອາໄສຢູ່ໃນນັ້ນຍ່ອມເປັນສຸກ, ເພາະວ່າເຂົາໄດ້ຮັບການຊຳລະລ້າງໃຫ້ຂາວສະອາດແລ້ວດ້ວຍໂລຫິດຂອງພຣະເມສານ້ອຍ; ແລະ ເຂົາຄືພວກທີ່ໄດ້ກະຈັດກະຈາຍກັນໄປ ແລະ ຖືກ ກເຕົ້າໂຮມເຂົ້າມາຈາກສີ່ສ່ວນຂອງແຜ່ນດິນໂລກ, ແລະ ຈາກແຜ່ນດິນທາງ ຂເໜືອ ແລະ ເປັນຜູ້ມີສ່ວນໃນການເຮັດໃຫ້ພັນທະສັນຍາຊຶ່ງພຣະເຈົ້າໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບ ຄອັບຣາຮາມ, ບັນພະບຸລຸດຂອງເຂົາສຳເລັດ.
12 ແລະ ເວລາທີ່ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ມາເຖິງ, ມັນຍ່ອມເຮັດໃຫ້ຂໍ້ຄວາມພຣະຄຳພີບັງເກີດຂຶ້ນມາ, ຊຶ່ງກ່າວໄວ້ວ່າ, ຜູ້ເປັນ ກຕົ້ນຈະເປັນປາຍ, ແລະ ຜູ້ເປັນປາຍຈະເປັນຕົ້ນ.
13 ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງຈະຂຽນຕື່ມອີກແຕ່ວ່າຖືກຫ້າມໄວ້; ຄຳທຳນາຍຂອງອີເທີນັ້ນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ໜ້າອັດສະຈັນແທ້ໆ; ແຕ່ພວກເຂົາກໍຖືວ່າ ມັນບໍ່ມີຄຸນຄ່າຫຍັງໝົດ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຂັບໄລ່ເພິ່ນອອກໄປ ແລະ ເພິ່ນໄດ້ໄປລີ້ຊ່ອນຕົວຢູ່ໃນຖ້ຳໃນຕອນກາງເວັນ, ແລະ ໃນຕອນກາງຄືນ ເພິ່ນໄດ້ອອກໄປເບິ່ງສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບຜູ້ຄົນ.
14 ແລະ ໃນເວລາທີ່ເພິ່ນລີ້ຢູ່ໃນຖ້ຳນັ້ນ, ເພິ່ນໄດ້ເຮັດບັນທຶກທີ່ເຫລືອຢູ່ນີ້, ໂດຍເຫັນຄວາມພິນາດທີ່ເກີດກັບຜູ້ຄົນໃນຕອນກາງຄືນ.
15 ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ໃນປີດຽວກັນກັບປີທີ່ເພິ່ນຖືກຂັບໄລ່ອອກຈາກບັນດາຜູ້ຄົນ ມັນເລີ່ມມີສົງຄາມໃຫຍ່ໃນບັນດາຜູ້ຄົນ, ເພາະວ່າມີຫລາຍຄົນຊຶ່ງເປັນພວກຍິ່ງໃຫຍ່ລຸກຂຶ້ນ, ແລະ ພະຍາຍາມທຳລາຍໂຄຣິອານທະເມີໂດຍໃຊ້ແຜນລັບທີ່ຊົ່ວຮ້າຍ ຊຶ່ງໄດ້ກ່າວມາແລ້ວ.
16 ແລະ ບັດນີ້ໂຄຣິອານທະເມີ, ໂດຍທີ່ຕົນເອງໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການຂອງສົງຄາມທັງໝົດ, ແລະ ເລ່ຫລ່ຽມທັງໝົດຂອງໂລກ, ດັ່ງນັ້ນລາວຈຶ່ງໄດ້ສູ້ຮົບກັບພວກທີ່ພະຍາຍາມທຳລາຍລາວ.
17 ແຕ່ວ່າລາວບໍ່ໄດ້ກັບໃຈເລີຍ, ທັງບໍ່ມີລູກຊາຍ ຫລື ລູກສາວທີ່ຈົບງາມຂອງລາວຄົນໃດກັບໃຈເລີຍ; ທັງບໍ່ມີລູກຊາຍ ຫລື ລູກສາວທີ່ຈົບງາມຂອງໂຄຣິຮໍຄົນໃດກັບໃຈເລີຍ; ແລະ ໂດຍສະຫລຸບ, ບໍ່ມີລູກຊາຍ ຫລື ລູກສາວທີ່ຈົບງາມຂອງຄົນໃດທັງຜືນແຜ່ນດິນໂລກກັບໃຈຈາກບາບຂອງຕົນເລີຍ.
18 ດັ່ງນັ້ນ, ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ໃນປີທຳອິດທີ່ອີເທີອາໄສຢູ່ໃນຖ້ຳນັ້ນ ມີຜູ້ຄົນຢ່າງຫລວງຫລາຍຖືກຂ້າຕາຍໂດຍດາບຂອງ ກການມົ້ວສຸມລັບເຫລົ່ານັ້ນ ໃນການຕໍ່ສູ້ກັບໂຄຣິອານທະເມີເພື່ອພວກເຂົາຈະໄດ້ຍຶດເອົາອານາຈັກໄປ.
19 ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ພວກລູກຊາຍຂອງໂຄຣິອານທະເມີໄດ້ຕໍ່ສູ້ຢ່າງດຸເດືອດ ແລະ ໄດ້ເສຍເລືອດເນື້ອໄປຢ່າງຫລວງຫລາຍ.
20 ແລະ ໃນປີທີສອງພຣະຄຳຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ມາຫາອີເທີ, ແລະ ສັ່ງໃຫ້ເພິ່ນໄປທຳນາຍແກ່ ກໂຄຣິອານທະເມີວ່າ, ຖ້າຫາກລາວ ແລະ ຄົນໃນຄອບຄົວຂອງລາວທັງໝົດກັບໃຈ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະມອບອານາຈັກໃຫ້ແກ່ລາວ ແລະ ຈະໄວ້ຊີວິດຜູ້ຄົນ—
21 ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຈະຖືກທຳລາຍພ້ອມກັບຄົນໃນຄອບຄົວຂອງລາວ ຍົກເວັ້ນແຕ່ຕົວລາວເອງ. ແລະ ລາວຈະມີຊີວິດຢູ່ເພື່ອຈະໄດ້ເຫັນຄຳທຳນາຍສຳເລັດ ຊຶ່ງມີເວົ້າໄວ້ກ່ຽວກັບຜູ້ຄົນອີກ ກພວກໜຶ່ງທີ່ຈະໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນມາເປັນມູນມໍລະດົກຂອງພວກເຂົາ; ແລະ ພວກເຂົາຈະເປັນຜູ້ຝັງສົບຂອງໂຄຣິອານທະເມີ; ແລະ ທຸກຄົນຈະຖືກທຳລາຍໄປຍົກເວັ້ນແຕ່ ຂໂຄຣິອານທະເມີຄົນດຽວເທົ່ານັ້ນ.
22 ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ໂຄຣິອານທະເມີບໍ່ໄດ້ກັບໃຈເລີຍ, ທັງຄົນໃນຄອບຄົວຂອງລາວ ແລະ ທັງຜູ້ຄົນກໍບໍ່ໄດ້ກັບໃຈ; ແລະ ສົງຄາມກໍບໍ່ໄດ້ຢຸດຕິລົງ, ແລະ ພວກເຂົາພະຍາຍາມທີ່ຈະຂ້າອີເທີ, ແຕ່ວ່າເພິ່ນໄດ້ໜີໄປກ່ອນພວກເຂົາ ແລະ ໄດ້ລີ້ຊ່ອນຕົວຢູ່ໃນຖ້ຳອີກ.
23 ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ເຊເຣັດໄດ້ຍົກທັບມາ, ແລະ ລາວໄດ້ເຂົ້າມາສູ້ຮົບກັບໂຄຣິອານທະເມີອີກ; ແລະ ລາວໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ, ເຖິງຂະໜາດທີ່ໃນປີທີສາມ ລາວໄດ້ເອົາໂຄຣິອານທະເມີມາເປັນຊະເລີຍ.
24 ແລະ ໃນປີທີສີ່ ລູກຊາຍຂອງໂຄຣິອານທະເມີໄດ້ເອົາຊະນະເຊເຣັດ, ແລະ ໄດ້ຍຶດເອົາອານາຈັກຄືນມາໃຫ້ບິດາຂອງຕົນອີກ.
25 ບັດນີ້ມັນໄດ້ມີສົງຄາມເກີດຂຶ້ນທົ່ວຜືນແຜ່ນດິນ, ທຸກຄົນພ້ອມດ້ວຍພັກຂອງຕົນກໍໄດ້ຕໍ່ສູ້ເພື່ອສິ່ງທີ່ຕົນປາດຖະໜາ.
26 ແລະ ໂດຍສະຫລຸບ, ມັນມີພວກໂຈນ ແລະ ມີຄວາມຊົ່ວຮ້າຍນາໆປະການຢູ່ທົ່ວຜືນແຜ່ນດິນ.
27 ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ໂຄຣິອານທະເມີໄດ້ຄຽດແຄ້ນໃຫ້ເຊເຣັດຫລາຍທີ່ສຸດ, ແລະ ລາວໄດ້ຍົກທັບໄປພ້ອມດ້ວຍກອງທັບຂອງລາວ ເພື່ອໄປສູ້ຮົບ; ແລະ ທັງສອງໄດ້ປະທະກັນດ້ວຍຄວາມຄຽດແຄ້ນອັນຮ້າຍແຮງ; ແລະ ທັງສອງໄດ້ປະທະກັນໃນຮ່ອມພູກິນການ; ແລະ ການສູ້ຮົບນັ້ນກັບມາຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ.
28 ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ເຊເຣັດໄດ້ຕໍ່ສູ້ເປັນເວລາສາມມື້. ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ໂຄຣິອານທະເມີໄດ້ເອົາຊະນະລາວ, ແລະ ໄດ້ຕິດຕາມລາວໄປຈົນວ່າໄປຮອດທົ່ງພຽງເຮຊະລອນ.
29 ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ເຊເຣັດໄດ້ສູ້ຮົບກັບລາວອີກໃນທົ່ງພຽງນັ້ນ; ແລະ ຈົ່ງເບິ່ງ, ລາວໄດ້ເອົາຊະນະໂຄຣິອານທະເມີ, ແລະ ໄດ້ຂັບໄລ່ລາວໃຫ້ຄືນໄປຫາຮ່ອມພູກິນການອີກ.
30 ແລະ ໂຄຣິອານທະເມີໄດ້ສູ້ຮົບກັບເຊເຣັດອີກໃນຮ່ອມພູກິນການ, ຊຶ່ງລາວໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ ແລະ ລາວໄດ້ຂ້າເຊເຣັດ.
31 ແລະ ເຊເຣັດໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຄຣິອານທະເມີໄດ້ຮັບບາດເຈັບທີ່ກົກຂາ, ຈົນວ່າລາວບໍ່ໄດ້ອອກໄປສູ້ຮົບອີກເປັນເວລາສອງປີ, ຊຶ່ງໃນໄລຍະເວລານັ້ນຜູ້ຄົນທັງໝົດໃນຜືນແຜ່ນດິນກຳລັງຂ້າຟັນກັນຢູ່, ແລະ ບໍ່ມີຜູ້ໃດຫ້າມປາມພວກເຂົາເລີຍ.