Kapitulo 4

Tabang gikan sa Kahitas-an

“Siguro walay saad sa kinabuhi nga mas mapasaligon kay sa nianang saad sa balaanong panabang ug espirituhanong giya sa panahon sa panginahanglan.”

Gikan sa Kinabuhi ni Howard W. Hunter

Si Howard W. Hunter nakat-on sa pag-ampo sa dihang bata pa siya. “Ang akong inahan mitudlo kanako sa pag-ampo ug sa pagpasalamat sa Langitnong Amahan alang sa tanang mga butang nga akong natagamtam,” miingon siya. “Kanunay kong magpasalamat Kaniya alang sa katahum sa yuta ug sa talagsaong mga panahon nga didto ko sa rantso ug diha sa sapa ug kauban ang mga Scout. Nakat-on usab ako sa pagpangayo Kaniya sa mga butang nga akong ganahan o gikinahanglan, … Nasayud ko nga ang Dios nahigugma kanako ug naminaw kanako.”¹

Sa tibuok niyang kinabuhi, si Presidente Hunter midangup sa pag-ampo isip tinubdan sa balaanong panabang, ug gitudloan niya ang uban sa pagbuhat sa ingon. Pananglitan, sa dihang nagserbisyo pa siya isip bishop, usa ka tawo sa iyang ward ang mipadayag og kaligutgot sa laing tawo. Ang tambag ni Presidente Hunter nagpakita sa iyang pagpamatuod bahin sa tabang nga moabut pinaagi sa pag-ampo:

“Ako siyang giingnan, ‘Akong igsoon, kon mopauli ka ug mag-ampo alang kaniya matag buntag ug matag gabii, makigkita ko nimo duha ka semana gikan karon pareho niini nga oras ug dayon desisyunan nato kon unsay kinahanglang buhaton.’”

Human masunod kini nga tambag, ang tawo mibalik ug mapainubsanong miingon bahin sa laing tawo, “Nagkinahanglan siya og tabang.”

“Andam ka ba nga motabang niya?” Si Presidente Hunter nangutana.

“Oo, siyempre,” miingon ang tawo.

“Ang tanang kasuko ug ang tanang kaligutgot nahanaw,” nahinumdom si Presidente Hunter human niana. “Mao kini ang mahitabo kon mag-ampo kita alang sa usag usa.”²

“Ang Ginoo misaad nga kon kita magmapainubsanon … sa panahon sa panginahanglan ug modangup ngadto kaniya alang sa panabang, kita ‘mahimo nga malig-on, ug [mahimo nga] mapanalanginan sa kahitas-an’” (D&P 1:28).

Mga Pagtulun-an ni Howard W. Hunter

Ang atong Langitnong Amahan misaad nga hatagan kita og panabang ug giya sa panahon sa panginahanglan.

Kitang tanan mag-atubang og mga panahon sa atong kinabuhi nga manginahanglan kita og langitnong tabang sa espesyal ug dinalian nga paagi. Kitang tanan dunay mga gutlo nga kita mabug-atan sa mga panghitabo o maglibug tungod sa tambag nga madawat nato gikan sa uban, ug bation nato ang dakong panginahanglan nga makadawat og espirituhanong giya, ug dakong panginahanglan nga makakita sa hustong dalan ug makabuhat sa hustong butang. Diha sa pasiuna sa kasulatan niining dispensasyon sa ulahing mga adlaw, ang Ginoo misaad nga kon magpaubos kita sa ingon nga mga panahon sa panginahanglan ug modangup ngadto kaniya alang sa panabang, kita “mahimo nga malig-on, ug [mahimo nga] mapanalanginan sa kahitas-an, ug makadawat og kahibalo sa matag karon ug unya.” (D&P 1:28.) Kana nga tabang maato kon ato lamang kining tinguhaon, mosalig niini, ug mosunod sa unsay gitawag ni Haring Benjamin, diha sa Basahon ni Mormon, nga “mga pagdani sa Balaang Espiritu.” (Mosiah 3:19.)

Siguro walay saad sa kinabuhi nga mas mapasaligon kay sa nianang saad sa balaanong panabang ug espirituhanong giya sa panahon sa panginahanglan. Usa kini ka gasa nga gawasnong ihatag gikan sa langit, usa ka gasa nga atong gikinahanglan gikan sa kinasayuhang bahin sa atong kabatan-on hangtud sa katapusan sa atong kinabuhi. …

Sa ebanghelyo ni Jesukristo, kita adunay tabang gikan sa kahitas-an. “Paglipay,” nag-ingon ang Ginoo, “kay Ako mogiya kaninyo.” (D&P 78:18.) “Ako mohatag nganha kanimo sa akong Espiritu, nga mohatag og kahayag sa imong hunahuna, nga mopuno sa imong kalag uban sa hingpit nga kalipay.” (D&P 11:13.)

Ako mopamatuod mahitungod sa kabalaan ni Jesukristo. Ang Dios buhi gayud ug mopaambit kanato sa iyang Espiritu. Sa pag-atubang sa mga problema sa kinabuhi ug pagtuman sa mga buluhaton sa kinabuhi, unta atong angkunon kana nga gasa gikan sa Dios, ang atong Amahan, ug makakaplag og espirituhanong kalipay.³

Sama kang Joseph Smith, makadangup kita sa mga kasulatan ug sa pag-ampo aron matudloan gikan sa kahitas-an.

Ang batang propeta nga si Joseph Smith … nagtinguha nga masayud sa hunahuna ug kabubut-on sa Ginoo sa panahon sa kalibug ug kabalaka sa iyang kinabuhi. … Ang dapit nga duol sa Palmyra, New York, nahimong usa ka dapit nga may “talagsaon nga kasamok mahitungod sa relihiyon” atol sa katuigan sa kabatan-on ni Joseph didto. Sa pagkatinuod, ang tibuok nga distrito mao ra og natandog niini, nga “daghan nga pundok sa mga katawhan,” misulat siya, ang nakighiusa sa nagkalain-lain nga pundok sa mga relihiyon ug nakahimo og dili gamay nga “pagkalibug ug pagkabahin” sa mga katawhan [Joseph Smith—Kasaysayan 1:5].

Alang sa usa ka bata nga mao pa gani pagkatorse anyos, ang iyang pagpangita sa kamatuoran nahimo pang mas lisud ug makapalibug tungod kay ang mga sakop sa pamilya Smith nagkalain-lain sa ilang relihiyon nianang higayuna.

Karon, uban nianang pamilyar nga background ug kahimtang, ako kamong dapiton sa pagkonsiderar niining talagsaong mga hunahuna ug mga pagbati gikan sa usa ka bata sa ingon ka linghod nga pangidaron. Misulat siya:

“Niini nga panahon sa dako nga kasamok, ang akong hunahuna gitawag ngadto sa mahinungdanon nga pamalandong ug dako nga kabalisa; apan, bisan ang akong mga pagbati lawom ug sa kasagaran makatandog, sa gihapon ako nagpahilayo sa akong kaugalingon gikan niini nga [lain-lain nga mga pundok] … ; hilabihan ang kalibug ug kagubot taliwala sa nagkalain-lain nga mga tinuohan, nga kini dili mahimo alang sa usa ka batan-on nga tawo nga sama kanako, nga walay kasinatian sa mga katawhan ug sa mga butang, aron pagkab-ut sa usa ka piho nga paghukom kinsa ang tinuod ug kinsa ang sayop.

“Ang akong hunahuna usahay hilabihan sa kalibug, ang singgit ug kagubot hilabihan ug walay paghunong. …

“Diha sa taliwala niini nga gubat sa mga pulong ug kagubot sa mga opinyon, ako sa kanunay miingon sa akong kaugalingon: Unsa kaha ang buhaton? Kinsa sa tanan niini nga mga pundok ang tinuod; o, sila bang tanan mga sayop? Kon adunay usa kanila nga tinuod, hain niini ug sa unsa nga paagi ako masayud niini?

“Samtang ako nanlimbasug ubos sa hilabihan nga kalisud tungod sa mga panagbangga niini nga mga nagkalain-lain nga pundok sa mga relihiyon, ako usa ka adlaw nagbasa sa Epistola ni Santiago, kapitulo uno ug ikalima nga bersikulo, nga nag-ingon: Kon hain kaninyo ang nagkulang sa kaalam, papangayoa siya sa Dios, nga naghatag sa tanan nga katawhan sa walay pagdumili, ug walay pagkasuko; ug kini ihatag ngadto kaniya.

“Wala pay bisan unsa nga tudling sa kasulatan nga mituhop uban sa labaw nga gahum ngadto sa kasingkasing sa tawo kay sa nahimo niini nga panahon ngari kanako. Kini ingon og misulod uban sa makusog nga gahum ngadto sa matag tipik sa akong kasingkasing. Ako mipalandong niini pagbalik-balik, sa kasayuran nga kon adunay tawo nga nagkinahanglan og kaalam gikan sa Dios, ako mao; kay kon unsaon pagbuhat ako wala masayud, ug hangtud nga ako makaangkon og dugang pa nga kaalam nga labaw pa kay sa kaniadto nga ako aduna, niana nga panahon ako dili gayud masayud” [Joseph Smith—Kasaysayan 1:8–12].

Siyempre, unsay nahitabo sunod miusab sa dagan sa kasaysayan sa tawo. Determinado sa “pagpangutana sa Dios,” ang batang si Joseph miadto sa kakahoyan duol sa iyang balay sa probinsya. Didto, agig tubag sa iyang kinasingkasing nga pag-ampo, ang Dios, ang Mahangturong Amahan, ug ang Iyang Anak, nga si Jesukristo mibisita kang Joseph ug mitambag kaniya. Kanang mahinungdanong pagpakita, nga ako mapainubsanong mopamatuod, mitubag sa daghan pang mga pangutana alang sa atong dispensasyon kay sa yano nga unsa nga simbahan ang apilan o dili apilan sa batang si Joseph.

Apan ang akong katuyoan … dili ang paglatid sa unang mga gutlo sa Pagpahiuli, bisan kon kini usa sa labing sagrado nga mga sugilanon diha sa kasulatan. Ako naglaum, hinoon, nga yanong mohatag og gibug-aton sa impresibong matang sa espirituhanong kasensitibo nga gipakita niining bata pa kaayo ug ubos ra kaayo og edukasyon nga bata.

Pila man kanato, sa edad nga katorse o sa bisan unsa nga edad, ang makahunahuna og tarung taliwala sa daghang mga impluwensya nga moagni kanato, ilabi na sa ingon ka importante nga hilisgutan sama sa atong mahangturong kaluwasan? Pila man kanato ang makasugakod sa emosyonal nga panagbangi nga mahimong moabut kon ang mga ginikanan nagkalahi sa ilang gituohan nga mga relihiyon? Pila man kanato, sa edad nga katorse o singkwenta, ang magtinguha diha sa atong kalag ug diha sa balaang kasulatan aron makakita og mga tubag sa unsay gitawag ni Apostol Pablo nga “mga kinahiladman sa Dios”? (1 Cor. 2:10.)

Pagkatalagsaon … nga kining batang lalaki tulukibong modangup ngadto sa kasulatan ug dayon ngadto sa pribadong pag-ampo, tingali ang duha sa dagkong mga tinubdan sa espirituhanong panabut ug impresyon nga magamit sa tanang katawhan. Sigurado nga gidani siya sa nagkalain-aling mga opinyon, apan determinado siya nga mobuhat sa hustong butang ug determinado nga mangita sa hustong dalan. Siya mituo, ingon nga kamo ug ako kinahanglang motuo, nga mahimo siyang matudloan ug mapanalanginan gikan sa kahitas-an, sama sa nahitabo kaniya.

Apan, kita tingali moingon, si Joseph Smith usa ka espesyal kaayo nga tawo, ug ang nahitabo kaniya espesyal nga panghitabo. Unsa na man lang kita nga karon mas edaran—nga mas edaran pa kay sa katorse—ug wala matakda nga mobukas og dispensasyon sa ebanghelyo? Kita kinahanglan usab nga mohimo og mga desisyon ug mohan-ay sa atong kalibug ug moila sa kamatuoran sa daghang mga argumento sa nagkadaiyang mga hilisgutan nga makaapekto sa atong kinabuhi. Ang kalibutan puno sa ingon kalisud nga mga desisyon, ug usahay sa atong pag-atubang niini, atong bation ang atong pangidaron o ang atong mga kahuyang.

Usahay mahimong bation nato nga dili kaayo kita espiritwal. Sa pipila ka lisud nga mga adlaw, mahimong mobati kita nga ang Dios nakalimot kanato, mibiya kanato nga nag-inusara diha sa atong kalibug ug kabalaka. Apan kana nga pagbati dili ikapangatarungan sa mas edaran kanato kay sa mas batan-on ug sa dili pa kaayo sinati. Ang Dios nakaila ug nahigugma kanatong tanan. Kita, matag usa kanato, nga iyang mga anak, ug bisan unsa pa nga mga leksyon ang miabut kanato, ang saad tinuod gihapon: “Ug kon aduna man kaninyoy nakulangan og kaalam, papangayoa siya sa Dios, nga nagapanghatag ngadto sa tanang mga tawo sa madagayaon gayud, ug sa walay pagpamoyboy; ug kini igahatag kaniya.” (Santiago 1:5.)⁴

Makasunod kita sa ehemplo ni Joseph Smith sa pagtinguha og kaalam gikan sa Dios.

Ang pag-ampo usa ka paagi aron makadawat og espirituhanong kahibalo ug giya.

Ang kahibalo ug kaalam bahin sa kalibutanong mga butang ug sa tanan nga temporal moabut kanato pinaagi sa atong pisikal nga pagbati sa yutan-on, temporal nga mga paagi. Atong mahikap, makita, madungog ug matilawan ug masimhot ug makat-unan. Hinoon, ang espirituhanong kahibalo, sama sa giingon ni Pablo, moabut kanato sa espirituhanong paagi gikan sa espirituhanong tinubdan niini. Si Pablo nagpadayon:

“Ang tawo nga kalibutanon dili magadawat sa mga igatudlo sa Espiritu sa Dios: kay alang kaniya kini mga binuang ug siya dili arang makasabut niini, tungod kay kini ugod kinahanglan mang pagatugkaron sa espirituhanon nga paagi.” (1 Cor. 2:14 AM.)

Atong nabantayan, ug nasayran, nga ang bugtong paagi aron makaangkon og espirituhanong kahibalo mao ang pagdangup ngadto sa atong Amahan sa Langit pinaagi sa Balaang Espiritu diha sa pangalan ni Jesukristo. Kon ato kining buhaton, ug kon andam kita sa espirituhanong paagi, atong makita ang mga butang nga wala pa makit-i sukad sa atong mga mata, ug makadungog kita og mga butang nga mahimong wala pa nato madungog sukad—“ang gikatagana sa Dios,” gamit ang mga pulong ni Pablo. (1 Cor. 2:9.) Kini nga mga butang atong madawat pinaagi sa Espiritu.

Kita mituo, ug mopamatuod ngadto sa kalibutan, nga ang pakigsulti ngadto sa atong Amahan sa Langit ug direksyon gikan sa Ginoo anaa na karon. Kita mopamatuod nga ang Dios nakigsulti sa tawo sama sa iyang gibuhat sa panahon sa Manluluwas ug sa panahon sa Daang Tugon.⁵

Makaampo kita kanunay, dili lamang sa panahon sa kalisdanan.

Ang atong modernong panahon daw nagsugyot nga ang mainampuong debosyon ug pagtahud alang sa kabalaan dili makatarunganon o dili angayang tinguhaon, o pareho. Ug bisan pa niana, ang dili matuohon nga “modernong” mga tawo nagkinahanglan og pag-ampo. Makuyaw nga mga higayon, dagkong responsibilidad, labihan nga kabalaka, grabe nga kasubo—kwini nga mga hagit motulod nato gikan sa atong komportable nga kahimtang ug ang naandang mga buluhaton moaghat nato nga sundon ang atong natural nga reaksyon. Kon ato kining tugutan, makahimo kini sa pagpaubos nato, pagpalukmay nato, ug makaaghat nato ngadto sa matinahurong pag-ampo.

Kon ang pag-ampo panagsa ra nga pangamuyo alang sa tabang sa panahon sa kalisud, nan hinakog ra gayud kini, ug naghunahuna sa Dios isip usa ka tig-ayo o service agency nga motabang kanato sa atong mga emerhensiya. Kinahanglan natong hinumduman ang Labing Makagagahum maadlaw ug magabii—sa kanunay—dili lamang sa panahon nga ang uban pang panabang napakyas ug nagkinahanglan gayud kita og tabang. Kon adunay elemento sa kinabuhi sa tawo nga kita adunay rekord sa milagrosong kalampusan ug walay kinutuban nga bili sa kalag sa tawo, kini ang mainampuon, matinahuron, mapahinungurong pakigsulti ngadto sa atong Langitnong Amahan.

“Patalinghugi, O Ginoo, ang akong mga pulong, tulotimbanga ang akong pagpalandong,” ang Salmista miawit.

“Pamatia ang tingog sa akong pagtuaw, Hari ko ug Dios ko: kay kanimo nagaampo ako.

“O Ginoo, sa buntag magapatalinghug ka sa akong tingog; sa buntag pasakaon ko ang akong pag-ampo nganha kanimo ug magahulat ako.” (Sal. 5:1–3.)

Tingali unsay gikinahanglan niining kalibutan, ingon sa bisan unsang butang, mao ang “magahulat” sama sa giingon sa Salmista—maghulat diha sa atong mga kalipay ingon man usab sa atong mga kalisdanan, sa ating kaabunda ingon man usab sa atong panginahanglan. Kita kinahanglan nga padayong maghulat ug moila sa Dios isip ang tighatag sa matag maayo nga butang ug ang tinubdan sa atong kaluwasan. …

Adunay daghang dapit sa atong katilingban diin ang diwa sa pag-ampo ug balaang pagtahud ug pagsimba nahanaw na. Mga lalaki ug mga babaye sa daghang kahimtang batid, makapainteresado, o maantigo, apan kulang sila og usa ka mahinungdanong elemento sa kompleto nga kinabuhi. Wala sila maghulat. Wala sila mohalad og mga panumpa diha sa pagkamatarung [tan-awa sa D&P 59:11]. Ang ilang panag-istoryahanay makapainteresado, pero dili sagrado. Ang ilang istorya batid, apan dili maalamon. Maanaa man sa opisina, sa locker room, o sa laboratoryo, sila nga nagpakita sa ilang kaugalingong limitado nga mga gahum ug mopasipala sa Dios kansang gahum walay kinutuban, nawad-an og igong kaligdong.

Ang nakapasubo lang kay usahay makita nato kining kakulang sa balaang pagtahud bisan sa sulod sa Simbahan. Usahay kusog kaayo ang atong tingog kon mag-istoryahanay, mosulod ug mobiya sa atong mga miting nga walay pagtahud diha sa oras unta sa pag-ampo ug makapalunsay nga pagsimba. Ang balaang pagtahud mao ang kahimtang sa langit. Ang pag-ampo mao ang pagpadayag sa kalag ngadto sa Dios nga Amahan. Mas mahisama kita sa atong Amahan pinaagi sa paghulat kaniya, sa paghinumdom kaniya sa kanunay, ug sa pagpakabana og maayo kalabut sa iyang kalibutan ug sa iyang buhat.⁶

“Ang pag-ampo mao ang pagpadayag sa kalag ngadto sa Dios nga Amahan.”

Atong mapalambo ang atong abilidad sa pagdawat og espirituhanong kahibalo sa paggahin nato og panahon sa paghunahuna, pagpamalandong, ug pag-ampo.

Ang pagpalambo sa espiritwalidad ug pagpakabuhi subay sa kinatas-ang mga impluwensya sa pagka-diosnon dili sayon nga butang. Magkinahanglan kini og panahon ug kanunayng maglakip og panlimbasug. Dili kini mahitabo sa sulagma lang, apan matuman lamang pinaagi sa tinuyo nga paningkamot ug pagtawag sa Dios ug pagtuman sa iyang mga sugo. …

Si Propeta Joseph Smith … mihatag kanato tingali sa labing klaro nga pamahayag sa tanan bahin sa panginahanglan nga mahimong espiritwal ingon man usab sa panahon ug pailub nga kinahanglan natong ilhon nga bahin sa proseso. [Siya] miingon: “Atong giisip nga ang Dios milalang sa tawo nga dunay pangutok nga mahimong matudloan, ug salabutan nga mahimong mapalambo sa kaangayan sa pagpakabana ug pagkugi nga gihatag sa kahayag nga gitugyan gikan sa langit ngadto sa maalamon; ug kon magkaduol ang tawo sa kahingpitan, mas labaw pa ka tin-aw ang iyang mga panglantaw, ug mas dako pa ang iyang kalipay, hangtud nga iyang mabuntog ang mga kadautan sa iyang kinabuhi ug mawala ang matag tinguha sa pagpakasala; ug sama sa karaan, nga midangat nianang higayon sa hugot nga pagtuo diin giputos siya sa gahum ug himaya sa iyang Tiglalang, ug gibayaw aron magpuyo uban Kaniya. Apan atong hunahunaon nga kini usa ka dapit diin wala pay tawo sukad nga nakaabut niini nga panahona” [Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith (2007), 251–52].⁷

Kinahanglan kita nga mogahin og panahon aron moandam sa atong mga hunahuna alang sa espirituhanong mga butang. Ang paglambo sa espirituhanong kapasidad dili moabut pinaagi sa pagtugyan sa awtoridad. Kinahanglan dunay tinguha, paningkamot, ug personal nga pagpangandam. Kini nagkinahanglan, siyempre, … og pagpuasa, pag-ampo, pagsiksik sa kasulatan, kasinatian, paghunahuna, ug pagkagutom ug pagkauhaw alang sa matarung nga kinabuhi.

Akong nakita nga makatabang ang pagribyu niining mga pahimangno gikan sa Dios nga Labawng Makagagahum:

“Kon kamo mangayo, kamo makadawat og pagpadayag ug dugang nga pagpadayag, kahibalo ug dugang nga kahibalo, nga kamo masayud sa mga misteryo ug malinawon nga mga butang—nga nagdala og hingpit nga kalipay, niana nga nagdala og kinabuhi nga dayon” (D&P 42:61).

“Pangayo sa Amahan pinaagi sa akong ngalan, sa hugot nga pagtuo nga ikaw makadawat, ug ikaw makabaton sa Espiritu Santo, nga nagpadayag sa tanan nga mga butang nga angay ngadto sa mga katawhan” (D&P 18:18).

“Palandonga ang mga kaligdong sa kahangturan diha sa inyong mga hunahuna” (D&P 43:34).

“Mahala sa kanunay diha sa inyong mga hunahuna ang mga pulong sa kinabuhi, ug kini ihatag kaninyo niini nga takna kana nga bahin nga igahin ngadto sa matag tawo” (D&P 84:85).

“Pangita nga makugihon; pag-ampo sa kanunay, ug pagmatuohon, ug ang tanan nga mga butang maghiusa sa paglihok alang sa inyong kaayohan, kon kamo maglakaw nga matarung ug mahinumdom sa pakigsaad diin kamo nagpakigsaad sa usag usa” (D&P 90:24).

“Ang Dios mohatag nganha kanimo og kahibalo pinaagi sa iyang Balaan nga Espiritu, oo, pinaagi sa dili mahulagway nga gasa sa Espiritu Santo” (D&P 121:26).

Kini mga saad nga siguradong tumanon sa Ginoo kon atong andamon ang atong kaugalingon.

Paggahin og panahon sa paghunahuna, pagpamalandong, ug pag-ampo bahin sa espirituhanong mga butang.⁸

Ang Dios motabang kanato nga mouswag sa espituhanong paagi usa ka lakang sa matag higayon.

Kabahin sa atong kalisud samtang maningkamot kita nga makabaton og espiritwalidad mao ang pagbati nga adunay daghang buhaton ug nga dili igo ang atong gibuhat. Ang pagkahingpit usa ka butang nga layo pa alang sa matag usa nato; apan malampuson kitang makagamit sa atong mga kalig-on, magsugod kon asa kita, ug magtinguha sa kalipay nga makita diha sa pagpaningkamot alang sa mga butang sa Dios. Kinahanglan natong hinumduman ang tambag sa Ginoo:

“Busa, ayaw pagluya diha sa maayo nga buhat, kay kamo nagpahimutang sa tukuranan sa usa ka mahinungdanon nga buhat. Ug gikan sa gagmay nga mga butang magagikan ang mga dagko.

“Tan-awa, ang Ginoo nagkinahanglan sa kasingkasing ug sa usa ka andam nga hunahuna; ug ang andam ug ang masulundon mokaon sa kaayo sa yuta sa Zion niining katapusan nga mga adlaw.” (D&P 64:33–34.)

Kanunay gayud kining nakapaawhag kanako nga ang Ginoo miingon nga ang “andam ug masulundon [mao ang] mokaon sa kaayo sa yuta sa Zion niining katapusan nga mga adlaw.” Matag usa kanato mahimo nga andam ug masulundon. Kon ang Ginoo miingon pa nga ang hingpit ang mokaon sa kaayo sa yuta sa Zion niining katapusan nga mga adlaw, siguro ang uban nato masagmuyo ug mohunong na lang. …

Ang dapit sa pagsugod ania dinhi. Karon ang panahon sa pagsugod. Kinahanglan lamang kita nga makahimo og usa ka lakang sa matag higayon. Ang Dios, kinsa mao ang “mitakda sa atong kalipay,” mogiya kanato nga sama sa gagmayng mga bata, ug pinaagi niana nga proseso kita magkaduol sa pagkahingpit.

Walay usa nato nga nakakab-ot og kahingpitan o sa kinatumyan sa espirituhanong paglambo nga posible dinhi sa mortalidad. Ang matag tawo makahimo ug kinahanglang mohimo og espirituhanong pag-uswag. Ang ebanghelyo ni Jesukristo mao ang balaanong plano alang nianang espirtuhanong paglambo hangtud sa kahangturan. Mas labaw pa kini sa usa ka lagda sa pamatasan. Mas labaw pa kini sa usa ka sumbanan nga han-ay sa katilingban. Mas labaw pa kini sa usa ka positibong paghunahuna kalabut sa pagpalambo sa kaugalingon ug determinasyon. Ang ebanghelyo mao ang makaluwas nga gahum ni Ginoong Jesukristo gamit ang iyang priesthood ug pag-amuma ug inubanan sa Balaang Espiritu. Inubanan sa hugot nga pagtuo diha ni Ginoong Jesukristo ug pagsunod sa iyang ebanghelyo, ang usa ka lakang sa matag higayon nga naglambo samtang kita nagpadayon, nangamuyo alang sa kalig-on, nagpalambo sa atong mga kinaiya ug sa atong mga ambisyon, atong makaplagan ang atong kaugalingon diha sa panon sa Maayong Magbalantay. Magkinahanglan kana og disiplina ug pagbansay ug pagpaningkamot ug kalig-on. Sama sa giingon ni Apostol Pablo, “Mahimo ko ang tanang butang pinaagi kang Kristo nga nagapalig-on kanako.” (Filip. 4:13.)

Usa ka modernong pagpadayag naghimo niini nga saad: “Itugyan ang imong pagsalig diha niana nga Espiritu nga nagtultol sa pagbuhat og maayo—oo, sa paghimo sa makiangayon, sa paglakaw nga mapainubsanon, sa paghukom nga matinud-anon; ug kini ang akong Espiritu.

“Sa pagkatinuod, sa pagkatinuod, Ako moingon nganha kanimo, Ako mohatag nganha kanimo sa akong Espiritu, nga mohatag og kahayag sa imong hunahuna, nga mopuno sa imong kalag uban sa hingpit nga kalipay;

“Ug unya ikaw masayud, o pinaagi niini ikaw masayud, sa tanan nga bisan unsa nga mga butang nga ikaw nagtinguha kanako, diin kalabut ngadto sa mga butang sa pagkamatarung, diha sa hugot nga pagtuo nagtuo ngari kanako nga ikaw makadawat.” (D&P 11:12–14.)⁹

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Human mabasa ang seksyon 1, pamalandungi ang mga higayon nga nagkinahanglan kamo og langitnong tabang. Sa unsang paagi nga ang saad sa balaanong tabang sa panahon sa panginahanglan nakapanalangin sa inyong kinabuhi?
Diha sa seksyon 2, unsa ang atong makat-unan gikan sa ehemplo ni Joseph Smith nga makatabang kanato kon maglibug kita? Unsaon nato sa pagpalambo og mas dako nga espirituhanong kasensitibo sama sa kang Joseph?
Pamalandungi ang mga pagtulun-an ni Presidente Hunter kalabut kon unsaon nato aron makadawat og espirituhanong kahibalo (tan-awa sa seksyon 3). Sa unsang paagi nga kita makadugang sa atong tinguha ug abilidad aron makabaton og espirituhanong kahibalo? Unsa ang pipila ka mga paagi nga ang espirituhanong kahibalo nakatabang kaninyo?
Unsa ang mga kakuyaw sa pagtan-aw sa Dios “isip usa ka tig-ayo o service agency nga motabang kanato sa atong mga emerhensiya”? (Tan-awa sa seksyon 4.) Sa unsang paagi nga ang pag-ampo nahimong usa ka panalangin nganha kaninyo?
Sa seksyon 5, si Presidente Hunter nagtudlo kanato kon unsaon sa pagpalambo sa espiritwalidad. Nganong gikinahanglan man ang paningkamot aron molambo ang espirituhanong kalig-on? Unsay atong makat-unan gikan sa mga kasulatan nga gikutlo ni Presidente Hunter diha niini nga seksyon?
Ribyuha ang mga pagtulun-an ni Presidente Hunter diha sa seksyon 6 kalabut sa espirituhanong paglambo. Sa unsang paagi nga ang espirituhanong paglambo nahimong usa ka sunod sunod nga proseso alang kaninyo? Sa unsang paagi nga ang mga pagtulun-an ni Presidente Hunter niini nga seksyon makatabang kon bation ninyo nga dili igo ang inyong gibuhat sa inyong espirituhanong paglambo?

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Salmo 25:5; Mga Proverbio 3:6; 2 Nephi 32:8–9; Alma 5:46; 34:17–27; 37:36–37; D&P 8:2–3; 88:63; 112:10; Joseph Smith—Kasaysayan 1:13–17

Tabang sa Pagtudlo

Dapita ang mga sakop sa klase sa pagsiksik sa kapitulo, mangita sa mga sentence o mga paragraph nga importante ngadto nila. Hangyoa sila sa pagpakigbahin niining mga sentence o mga paragraph ug sa pagpasabut ngano nga makahuluganon kini.