Kapitulo 21

Hugot nga Pagtuo ug Pagpamatuod

“Ang labing taas nga kalampusan sa kinabuhi mao ang pagkakaplag sa Dios ug sa pagkahibalo nga Siya buhi.”

Gikan sa Kinabuhi ni Howard W. Hunter

Misugod si Howard W. Hunter sa pagpalambo sa iyang pagpamatuod sa dihang bata pa siya sa Boise, Idaho. Bisan tuod ang iyang amahan dili pa miyembro sa Simbahan, gipadako siya sa iyang inahan diha sa ebanghelyo. “Gikan kaniya nga kami nakakat-on sa pag-ampo,” iyang nahinumduman. “Nakaangkon ako og pagpamatuod isip usa ka batang lalaki diha sa akong inahan.”¹

Ang pagpamatuod ni Howard milambo sulod sa mga katuigan. Sa dihang siya nag-edad og mga 20 anyos ug nagpuyo sa Los Angeles, California, misugod siya sa pag-ila sa importansya sa seryusong pagtuon sa ebanghelyo. Misulat siya: “Bisan tuod og mitambong ako og mga klase sa Simbahan kadaghanan sa akong kinabuhi, ang akong unang interes sa ebanghelyo misugod sa usa ka klase sa Sunday School diha [sa] Adams Ward nga gitudloan ni Brother Peter A. Clayton. Daghan kaayo siya og kahibalo ug abilidad sa pagdasig sa mga batan-on. Gitun-an nako ang mga leksyon, gibasa ang mga assignment nga iyang gihatag kanamo, ug miapil sa pakigpulong sa gi-assign nga mga hilisgutan. … Gihunahuna ko kining yugto sa akong kinabuhi isip ang panahon nga misugod ako sa pagsabut sa mga kamatuoran sa ebanghelyo. Kanunay akong may pagpamatuod sa ebanghelyo, apan diha-diha misugod ako sa pagsabut.”²

Daghang mga tuig ang milabay, mipasabut si Presidente Hunter: “Adunay moabut nga mga panahon nga atong masabtan ang mga baruganan sa atong paglalang ug kon kinsa kita. Diha-diha makaangkon kita og pagsabut niining mga butanga ug matandog ang atong pagbati. Kini ang panahon nga kita makadawat og pagpamatuod ug sa walay pagduda nga ang Dios mao ang atong amahan—nga siya buhi, nga siya tinuod, nga kita sa tininuod iyang mga anak.”³

Kalabut sa hugot nga pagtuo ug pagpamatuod ni Presidente Hunter, miingon si Presidente Gordon B. Hinckley:

“Alang ni Presidente Hunter … diha ang labing kusog nga gahum sa hugot nga pagtuo. Diha ang kasiguraduhan sa kahibalo sa mga butang nga balaan ug sa mga butang nga mahangturon. … [Siya] walay pagduhaduha ug may sigurado nga pagpamatuod sa buhi nga pagkatinuod sa Dios, ang atong Mahangturong Amahan. Misulti siya uban sa lig-on nga pagtuo sa iyang pagsaksi sa ka balaan ni Ginoong Jesukristo, ang Manunubos sa katawhan.”⁴

“Ang labing importante nga pagsiksik mao ang pagsiksik sa Dios—aron sa pagtino sa iyang pagkatinuod, iyang personal nga mga hiyas, ug sa pag-angkon og kahibalo sa ebanghelyo sa iyang Anak nga si Jesukristo.”

Mga Pagtulun-an ni Howard W. Hunter

Pinaagi sa hugot nga pagtuo, atong makaplagan ang Dios ug mahibaloan nga Siya buhi.

Ang labing taas nga kalampusan sa kinabuhi mao ang pagkakaplag sa Dios ug sa pagkahibalo nga Siya buhi. Sama sa ubang takus nga kalampusan, kini makab-ut lamang niadtong kinsa motuo ug magbaton og hugot nga pagtuo nga sa sinugdanan ingon og dili klaro.⁵

Samtang ang hunahuna sa tawo ipunting ngadto sa Dios ug sa mga butang nga kalabut ngadto sa Dios, ang tawo moagi og usa ka espirituhanong kausaban. Kini nagbayaw kaniya gikan sa ordinaryong lugar ug naghatag ngadto kaniya og usa ka halangdon ug sama sa Dios nga kinaiya. Kon kita adunay hugot nga pagtuo sa Dios, atong gigamit ang usa sa importante kaayong mga balaod sa kinabuhi. Ang labing gamhanan nga pwersa sa tawhanong kinaiyahan mao ang espirituhanong pwersa sa hugot nga pagtuo.⁶

Ang labing importante nga pagsiksik mao ang pagsiksik sa Dios—aron sa pagtino sa iyang pagkatinuod, iyang personal nga mga hiyas, ug sa pag-angkon og kahibalo sa ebanghelyo sa iyang Anak nga si Jesukristo. Dili kini sayon ang pagpangita og hingpit nga pagsabut sa Dios. Ang pagsiksik nagkinahanglan og makanunayong paghago, ug adunay pipila kinsa dili gayud molihok sa ilang mga kaugalingon sa pagpangita niini nga kaalam. …

Mangita man alang sa kaalam sa siyentipikong mga kamatuoran o pagdiskubre sa Dios, ang tawo kinahanglan adunay hugot nga pagtuo. Kini mahimong mao ang sinugdanan. Ang hugot nga pagtuo gipasabut sa daghang mga paagi, apan ang labing maayong pagpasabut gihatag sa tagsulat sa sulat ngadto sa mga Hebreohanon pinaagi niining makahuluganon nga mga pulong: “Karon ang pagtuo mao ang pasalig kanato sa mga butang nga atong ginapaabut, ug ang panghimatuod sa pagkaanaa sa mga butang nga dili nato makita.” (Heb. 11:1.) Sa laing pagkasulti, ang hugot nga pagtuo naghimo kanato nga masaligon sa unsay atong gilauman ug makumbinser sa unsay dili nato makita. … Kadto kinsa sa kinasingkasing nangita sa Dios wala makakita kaniya, apan sila nahibalo sa iyang pagkatinuod pinaagi sa hugot nga pagtuo. Kini mas labaw pa kay sa paglaum. Ang hugot nga pagtuo naghimo niini nga konbiksyon—usa ka ebidensya sa mga butang nga dili makita.

Ang tagsulat sa sulat ngadto sa mga Hebreohanon [si Apostol Pablo] nagpadayon: “Tungod sa pagtuo kita makasabut nga ang kalibutan gibuhat pinaagi sa pulong sa Dios, nga tungod niana ang mga butang nga makita gibuhat gikan sa mga butang nga wala mapadayag.” (Heb. 11:3.) Ang hugot nga pagtuo gihulagway dinhi isip pagtuo o pagbaton og konbiksyon nga ang kalibutan gilalang pinaagi sa pulong sa Dios. Dili na kinahanglan og mga saksi aron sa pagpamatuod niini nga kamatuoran, apan ang hugot nga pagtuo naghatag sa kahibalo nga unsay atong nakita diha sa mga kahibulongan sa yuta ug sa tanang kinaiyahan gilalang sa Dios. …

Ako adunay positibong konbiksyon nga ang Dios tinuod—nga siya buhi. Siya mao ang atong Langitnong Amahan, ug kita iyang espirituhanong mga anak. Gilalang niya ang langit ug ang yuta ug ang tanang mga butang diha sa yuta ug mao ang tigmugna sa mahangturong mga balaod pinaagi diin ang kalibutan gidumala. Kini nga mga balaod hinay-hinay nga nadiskobre samtang ang tawo nagpadayon sa iyang pagsiksik, apan kini diha na kanunay ug magpabilin nga dili mausab sa kahangturan.⁷

Aron sa pagbaton og kahibalo sa pagkatinuod sa Dios, kita kinahanglan gayud nga maghimo og matinud-anong paningkamot, sa pagbuhat sa Iyang kabubut-on, ug sa pag-ampo alang sa pagsabut.

Aron mahibaloan nga ang Dios tinuod, kinahanglan gayud nga atong sundon ang paagi nga iyang gipadayag alang sa pagsiksik. Ang dalan malisud; nagkinahanglan kini og hugot nga pagtuo ug paningkamot, ug dili ang sayon nga paagi. Tungod niini nga rason daghan nga mga tawo ang dili motugyan sa ilang mga kaugalingon ngadto sa malisud nga buluhaton sa pagmatuod nganha sa ilang mga kaugalingon sa pagkatinuod sa Dios. Hinoon, ang pipila nagpakasayon ug naglimud sa iyang pagkaanaa o nagsunod lamang sa dalan sa nagduha-duha nga walay kasigurohan. …

… Usahay ang hugot nga pagtuo nagpasabut og pagtuo sa usa ka butang nga tinuod diin ang ebidensya dili igo sa pag-establisar og kahibalo. Kita kinahanglan nga magpadayon sa pagsusi ug pagsunod sa tambag: “Pangayo, ug kamo pagahatagan; pangita, ug kamo makakaplag; pagtuktok, ug kamo pagaablihan: Kay ang tanan nga magapangayo makadawat; ug ang magapangita makakaplag; ug ang magatuktok pagaablihan.” (Mat. 7:7–8.) …

Kini usa ka kinatibuk-ang balaod nga kita dili makabaton og mga butang nga may bili gawas kon kita andam nga maningkamot. Ang iskolar dili mahimong maalamon gawas kon siya motrabaho ug maningkamot aron molampos. Kon dili siya andam sa pagbuhat sa mao, makasulti ba siya nga walay ingon nga butang sama sa pagka-iskolar? … Kini sama lamang sa ka buang sa usa ka tawo sa pagsulti nga walay Dios tungod lamang kay siya walay tinguha sa pagpangita kaniya.

… Aron ang usa ka indibidwal makabaton og sigurado nga kahibalo sa pagkatinuod sa Dios, kinahanglan gayud nga siya mosunod sa mga sugo ug sa mga doktrina nga gi-anunsyo sa Manluluwas sa panahon sa iyang personal nga pangalagad. … Kadtong kinsa andam sa paghimo sa pagsiksik, maningkamot sa ilang mga kaugalingon, ug mobuhat sa kabubut-on sa Dios, makabaton sa kahibalo nga moabut nganha kanila kalabut sa pagkatinuod sa Dios.

Sa panahon nga ang tawo makakaplag sa Dios ug makasabut sa iyang mga paagi, makakat-on siya nga walay butang sa kalibutan nga sulagma nga nahitabo, apan ang tanan nga mga butang miresulta gikan sa balaanong giandam na daan nga plano. Pagkabuhong nga kahulugan ang moabut sa iyang kinabuhi! Ang pagsabut nga molabaw sa kalibutanong pagkat-on maiya sa tawo. Ang mga nindot sa kalibutan mahimong mas maanindot pa, ang han-ay sa kalibutan mahimong mas makahuluganon pa, ug ang tanan nga mga nilalang sa Dios mas masabtan samtang ang tawo nagsaksi sa mga adlaw sa Dios nga moabut ug molabay ug ang mga panahon matag usa nagsunod sa ilang han-ay.⁸

Si Kristo, sa panahon sa iyang pangalagad, mipasabut sa paagi diin ang usa ka tawo makahibalo sa kamatuoran mahitungod sa Dios. Miingon siya, “Kon tuyoon ni bisan kinsa ang pagbuhat sa kabubut-on sa Dios nan iyang mahibaloan kon ang akong gitudlo gikan ba sa Dios o nagsulti ba lamang ako sa kinaugalingon kong pagbulot-an.” (Juan 7:17.) Ang Agalon mipasabut usab sa kabubut-on sa Amahan ug sa dakong sugo niini nga paagi: “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok mong kasingkasing ug sa tibuok mong kalag, ug sa tibuok mong salabutan.” (Mat. 22:37.) Kadtong kinsa maningkamot sa pagbuhat sa kabubut-on sa Dios ug mosunod sa iyang mga sugo makadawat og personal nga pagpadayag sa pagkabalaan sa buhat sa Dios diha sa pagpamatuod kalabut sa Amahan.

Ngadto kinsa nagtinguha og pagsabut, ang mga pulong ni Santiago nagpasabut kon unsaon kini sa pag-angkon: “Ug kon aduna man kaninyoy nakulangan og kaalam, papangayoa siya sa Dios, nga nagapanghatag ngadto sa tanang mga tawo sa madagayaon gayud, ug sa walay pagpamoyboy; ug kini igahatag kaniya.” (Santiago 1:5.) Kini wala magpakita nga si Santiago nagpasabut sa tinuod nga kahibalo sa paagi sa syensya, apan hinoon sa pagpadayag nga moabut gikan sa kahitas-an nga nagtubag sa mga pangutana sa mga tawo isip ang resulta sa pagsunod niining tambag nga mag-ampo. …

Busa kita adunay pormula alang sa pagsiksik sa Dios ug sa mga kagamitan sa pagtuman sa pagsiksik—hugot nga pagtuo, gugma, ug pag-ampo. Ang siyensya nakabuhat og katingalahang mga butang alang sa tawo, apan kini dili makatuman sa mga butang nga kinahanglan gayud nga iyang buhaton alang sa iyang kaugalingon, ang labing dako diin mao ang pagpangita sa katinuod sa Dios. Ang buluhaton dili sayon; ang trabaho dili gaan; apan ingon sa gipahayag sa Agalon, “Dako ang ilang ganti ug walay katapusan ang ilang himaya.” (D&P 76:6.)⁹

Kinahanglan gayud nga kita motuo aron makakita.

Si Tomas gustong makakita una motuo.

Nianang gabii sa adlaw sa pagkabanhaw, si Jesus mipakita ug mibarug taliwala sa iyang mga disipulo diha sa sirado nga kwarto. Gipakita niya kanila ang iyang mga kamot diin gidukdok ang mga lansang ug ang iyang kilid diin giduslak ang bangkaw. Si Tomas, usa sa napulog duha, wala diha sa dihang kini nahitabo, apan ang uban misulti kaniya nga ilang nakita ang Ginoo ug nga siya nakigsulti kanila. … Si Tomas nagduha-duha, ug miingon siya ngadto sa mga disipulo:

“… Gawas kon makita ko ang inagian sa mga lansang diha sa iyang mga kamot, ug ikapasulod ko ang akong tudlo diha sa inagian sa mga lansang, ug ikapasulod ko ang akong kamot diha sa iyang kilid, dili gayud ako motuo.” (Juan 20:25.)

… Sa usa ka kahulugan, si Tomas nagrepresentar sa diwa sa atong panahon. Dili siya matagbaw sa bisan unsa nga dili niya makita, bisan tuod og siya kauban sa Agalon ug nahibalo sa iyang mga pagtulun-an kalabut sa hugot nga pagtuo ug pagduha-duha. … Ang hugot nga pagtuo dili makapuli sa pagduha-duha kon ang usa ka tawo kinahanglan gayud nga mobati o makakita aron motuo.

Si Tomas dili andam nga barugan ang hugot nga pagtuo. Gusto niya ang positibong ebidensya sa mga kamatuoran. Gusto niya ang kahibalo, dili ang hugot nga pagtuo. Ang kahibalo may kalabutan sa nanglabay tungod kay ang atong mga kasinatian sa nanglabay mao kadtong mga butang nga naghatag kanato og kahibalo, apan ang hugot nga pagtuo may kalabutan sa umaabut—ngadto sa wala mahibaloi diin kita wala pa makasinati.

Atong hunahunaon si Tomas ingon nga usa ka tawo kinsa nakapanaw ug nakigsulti sa Agalon, ug kinsa gipili niya. Sulod sa atong kaugalingon kita nanghinaot nga si Tomas makatan-aw ngadto sa umaabut nga may pagsalig sa mga butang nga kaniadto dili makita, imbis nga moingon, “Ang pagkakita mao ang pagtuo.” …

Ang hugot nga pagtuo naghatag og pagsalig sa mga butang nga dili makita.

Usa ka semana ang milabay, ang mga disipulo nagpundok na usab diha sa samang balay sa Jerusalem. Niini nga higayon si Tomas uban kanila. Ang pultahan sirado, apan si Jesus miabut ug mibarug diha taliwala kanila ug miingon, “Ang kalinaw magauban kaninyo.

“Ug siya miingon kang Tomas, Ihikap dinhi ang imong tudlo, ug tan-awa ang akong mga kamot; ambi ang imong kamot ug ipasulod kini sa akong kilid: ayaw na nianang pagkadili matinuohon, hinonoa magmatinuohon ka.” (Juan 20:26–27.) …

“Ug si Jesus miingon kaniya, Tomas, mituo ba ikaw kay nakita mo ako: dalaygon kadtong wala managpakakita, ngani nanagpanuo.” ([Juan] 20:29.)

Kini nga panghitabo nagsilbing usa sa labing dako nga mga leksyon sa tanang panahon. Miingon si Tomas, “Ang pagkakita mao ang pagtuo,” apan si Kristo mitubag: “Ang pagtuo mao ang pagkakita.” …

Ang walay paglubad nga ehemplo sa hugot nga pagtuo gipasikad ngadto ni Apostol Pablo diha sa iyang Epistola ngadto sa mga Hebreohanon: “Karon ang pagtuo mao ang pasalig kanato sa mga butang nga atong ginapaabut, ug ang panghimatuod sa pagkaanaa sa mga butang nga dili nato makita.” (Heb. 11:1.)

Kini nga pahayag wala magpasabut og hingpit nga kasayuran, apan naghulagway sa hugot nga pagtuo nga naghatag ngadto sa tawo og kasigurohan o pagsalig sa mga butang nga umaabut pa. Kini nga mga butang mahimong anaa, apan pinaagi sa hugot nga pagtuo kini matinuod. Ang hugot nga pagtuo naghatag og pagsalig nga pagbati diha nianang dili makita o walay kalagmitang may positibong pruweba.

Murag maingon nga si Tomas nawad-an sa iyang pagsalig sa umaabut. Milingi siya sa nanglabay. Gusto niya ang pruweba nianang diin wala pa makita. Kadtong kinsa nawad-an o nagkulang og hugot nga pagtuo, nagpuyo sa nanglabay nga panahon—adunay pagkawala sa paglaum sa umaabut. Unsa ka dako kaayo nga kausaban ang moabut sa kinabuhi sa usa ka tawo kinsa nakakaplag og malungtarong hugot nga pagtuo nga mohatag og kasigurohan ug pagsalig.

“Ang buta nga tawo mituo ug gitugutan nga makakita.”

Ang tawo nga natawo nga buta wala magduha-duha; siya nagtuo sa Manluluwas.

Kon atong tan-awon ang ikasiyam nga kapitulo sa Juan, atong mabasa ang lain nga hitabo didto sa Jerusalem diin ang usa ka tawo nga natawo nga buta nakakita. Adlaw nga Igpapahulay kadto, ug si Jesus dayag nga diha duol sa templo sa dihang iyang nakita ang buta nga tawo, ug ang iyang mga disipulo nangutana kaniya:

“… Rabi, kinsa may nakasala, kini bang tawhana, o ang iya bang mga ginikanan, nga nahimugso man siyang buta?

“Si Jesus mitubag, Dili nga nakasala siya o ang iyang mga ginikanan: kondili aron ang mga buhat sa Dios ikapadayag diha kaniya.

“Samtang adlawan pa kinahanglan magabuhat kita sa mga buluhaton niya nga mao ang nagpadala kanako: moabut ang kagabhion, nga sa maong panahon walay tawo nga makahimo sa pagtrabaho.

“Samtang ania ako sa kalibutan, ako mao ang kahayag alang sa kalibutan.” (Juan 9:2–5.)

Dayon si Jesus miluwa sa yuta ug nagmasa og lapok ginamit ang laway. Iyang gihidhiran sa lapok ang mata sa buta ug miingon kaniya sa paglakaw, paghilam-os didto sa tubod sa Siloe. Kon kini mao pa si Tomas, moadto kaha siya ingon nga siya gisugo o mangutana ba kaha siya: “Unsay kaayohan nga makuha gikan sa paghilam-os diha sa lim-aw nga mga tubig nianang hugaw nga tubod?” o “ Unsang tambala ang anaa sa laway nga gisagol sa lapok?” Kini ingon og makatarunganong mga pangutana, apan kon ang buta nga tawo nagduha-duha ug nangutana, buta gihapon siya. Ang pagbaton og hugot nga pagtuo, siya mituo ug mibuhat ingon nga siya gisugo. Siya miadto ug nanghilam-os didto sa tubod ug mibalik nga nakakita. Ang pagtuo mao ang pagkakita. …

“Dalaygon kadtong wala managpakakita, ngani nanagpanoo.”

Ang buta nga lalaki mituo ug gitugutan nga makakita. Midumili si Tomas sa pagtuo hangtud human iyang nakita. Ang kalibutan puno og mga tawo sama ni Tomas, apan adunay daghan sama sa buta nga tawo sa Jerusalem. Ang mga misyonaryo sa Simbahan makasugat og mga tawo nga sama niining duha kada adlaw samtang sila nagdala sa mensahe ngadto sa kalibutan, ang mensahe sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo. … Ang pipila nagtuo, nagbaton og hugot nga pagtuo ug nagpabunyag. Ang pipila dili modawat tungod kay dili nila makita o mabati.

Walay positibo, konkreto, makita nga ebidensya nga ang Dios buhi, apan mga minilyon adunay kahibalo nga siya buhi pinaagi nianang hugot nga pagtuo nga naghimo sa ebidensya sa mga butang nga dili makita. Daghan ang moingon ngadto sa mga misyonaryo, “Magpabunyag ako kon makatuo ako nga si Joseph Smith gibisitahan sa Amahan ug sa Anak.” Alang niini nga kamatuoran walay positibo, konkreto, makita nga ebidensya, apan alang niadtong kinsa natandog sa Espiritu, ang hugot nga pagtuo ang moilis sa maong ebidensya sa mga butang nga dili makita. Hinumdumi ang mga pulong sa gilansang nga Agalon samtang siya nagbarug atubangan ni Tomas:

“Dalaygon kadtong wala managpakakita, ngani nanagpanoo.” ([Juan] 20:29.)

Kadtong kinsa mituo pinaagi sa hugot nga pagtuo makakita.

Idugang ko ang akong pagsaksi ngadto sa mga pagpamatuod sa liboan ka mga misyonaryo nga ang Dios buhi, nga si Jesus mao ang Manluluwas sa kalibutan, nga kadtong kinsa motuo pinaagi sa hugot nga pagtuo mahimong makakita.¹⁰

Maglihok pinaagi sa atong hugot nga pagtuo mogiya ngadto sa personal nga pagpamatuod.

Isip mga bata atong gidawat isip kamatuoran ang mga butang nga gisulti ngari kanato sa atong mga ginikanan o sa atong mga magtutudlo tungod sa atong pagsalig nga kita aduna diha kanila. Usa ka batang lalaki molukso gikan sa taas nga dapit nga walay kahadlok kon ang iyang amahan mosulti kaniya nga siya saw-on niya. Ang gamay nga bata adunay hugot nga pagtuo nga ang iyang amahan dili motugot nga mahulog siya. Samtang ang mga bata managko, sila magsugod sa paghunahuna alang sa ilang mga kaugalingon, sa pagpangutana ug may mga pagduha-duha mahitungod niadtong mga butang nga walay makita nga pruweba. Ako adunay kalooy alang sa batan-ong mga lalaki ug mga babaye kon ang tinuoray nga mga pagduhaduha mosulod sa ilang mga hunahuna ug sila moapil diha sa dakong away sa pagsulbar sa mga pagduha-duha. Kini nga mga pagduha-duha mahimong masulbad, kon sila adunay matinuorong tinguha nga mahibalo sa kamatuoran, pinaagi sa paghimo og moral, espiritwal, ug mental nga paningkamot. Magawas sila gikan sa panagsumpaki ngadto sa usa ka mas dili matarog, mas malig-on, og mas dakong hugot nga pagtuo tungod sa panlimbasug. Nagsugod sila gikan sa usa ka yano, masaligong hugot nga pagtuo, nag-agi sa pagduha-duha ug panagsumpaki, ngadto sa usa ka lig-on nga undanong hugot nga pagtuo nga nahimong pagpamatuod.¹¹

Ang mga estudyante naggahin og mga oras diha sa siyentipiko nga mga laboratoryo nga nag-eksperimento aron sa pagpangita sa kamatuoran. Kon sila mobuhat sa samang butang kalabut sa hugot nga pagtuo, pag-ampo, pagpasaylo, pagpaubos ug gugma, sila makakaplag og pagpamatuod kabahin ni Jesukristo, ang tighatag niini nga mga baruganan.¹²

Ang ebanghelyo ni Jesukristo dili lamang usa ka ebanghelyo sa pagtuo; kini usa ka plano sa pagbuhat. … Wala siya moingon og “obserbahe” ang akong ebanghelyo; miingon siya “puy-i” kini! Wala siya moingon, “Tan-awa ang nindot niini nga estruktura ug mga larawan”; miingon siya, “Lakaw, buhata, tan-awa, pamatia, tuo!” …

Ang pagbuhat mao ang usa sa mga sukaranan nga pundasyon sa personal nga pagpamatuod. Ang labing siguro nga saksi mao kanang gikan sa personal nga kasinatian. Sa dihang ang mga Judeo mihagit sa doktrina nga gitudlo ni Jesus diha sa templo, mitubag siya, “… ang gitudlo ko dili akong kaugalingon, kon dili iya sa nagpadala kanako.” Dayon iyang gidugang ang kinahanglanon ngadto sa personal nga pagpamatuod, “Kon tuyoon ni bisan kinsa ang pagbuhat sa kabubut-on sa Dios, nan iyang mahibaloan kon ang akong gitudlo gikan ba sa Dios, o nagsulti ba lamang ako sa kinaugalingon kong pagbulot-an.” (Juan 7:16–17.)

Ato bang nadungog ang mando niini nga deklarasyon sa Manluluwas? “Kon tuyoon ni bisan kinsa ang pagbuhat … iyang mahibaloan!” Nakita ni Juan ang kamahinungdanon niini nga sugo ug gihatagan og gibug-aton ang kahulugan niini diha sa iyang [epistola]. Miingon siya, “Siya nga magaingon nga siya anaa kaniya kinahanglan nga magakinabuhi, sama sa iyang pagkinabuhi.” (1 Juan 2:6.)

Ang pagsulti, pagdawat, pagtuo lamang dili igo. Kini dili kompleto hangtud kana nga ilang gipasabut gihimo ngadto sa abtik nga pagbuhat sa inadlaw nga pagpuyo. Kini, dayon, mao ang labing nindot nga tinubdan sa personal nga pagpamatuod. Ang usa ka tawo mahibalo tungod kay siya nakasinati. Dili kinahanglan siyang moingon, “Si Brother Jones miingon nga kini tinuod, ug ako mituo kaniya.” Makaingon siya, “Gisunod ko kini nga baruganan dinhi sa akong kaugalingong kinabuhi, ug ako nahibalo pinaagi sa personal nga kasinatian nga kini epektibo. Gibati nako ang impluwensya niini, gisulayan ang praktikal nga pagkamapuslanon niini, ug nahibalo nga kini maayo. Ako makapamatuod sa akong kaugalingon nga kahibalo nga kini usa ka tinuod nga baruganan.”

Daghang mga tawo ang nagdala sa ingon nga pagpamatuod diha sa ilang kaugalingon nga mga kinabuhi ug wala makaila sa bili niini. Bag-ohay usa ka batan-ong dalaga miingon, “Ako walay pagpamatuod sa ebanghelyo. Unta ako aduna niini. Gidawat ko ang mga pagtulun-an niini. Nasayud ako nga kini epektibo sa akong kinabuhi. Nakita ko kini nga epektibo sa kinabuhi sa uban. Kon ang Ginoo motubag lamang sa akong mga pag-ampo ug mohatag kanako og pagpamatuod, usa ako sa labing malipayong buhi nga tawo.” Unsa ang gusto niining batan-ong dalaga mao ang usa ka milagrusong pagpataliwala; gani nakita na niya ang milagro sa ebanghelyo nga nagpalambo ug nagbayaw sa iyang kaugalingon nga kinabuhi. Ang Ginoo mitubag na sa iyang mga pag-ampo. Siya dihay pagpamatuod, apan wala siya makaila niini kon alang sa unsa kini.¹³

Isip giorden nga Apostol ug linain nga saksi ni Kristo, mohatag ako nganha kaninyo sa akong ligdong nga pagsaksi nga si Jesukristo mao gayud ang tinuod nga Anak sa Dios. … Pinaagi kini sa gahum sa Espiritu Santo nga ako nagsaksi. Ako nahibalo sa pagkatinuod ni Kristo ingon og nakita sa akong mga mata ug nadungog sa akong mga dunggan. Ako nahibalo usab nga ang Balaang Espiritu mopanghimatuod sa kamatuoran sa akong pagsaksi diha sa mga kasingkasing sa tanan niadtong kinsa naminaw uban sa hugot nga pagtuo.¹⁴

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Nagtudlo si Presidente Hunter nga “ang labing taas nga kalampusan sa kinabuhi mao ang pagkakaplag sa Dios ug sa pagkahibalo nga Siya buhi” (seksyon 1). Unsa ang tahas sa hugot nga pagtuo sa pagtuman niana nga pagpangita? Unsa nga mga kasinatian ang nakatabang kaninyo sa pagkakaplag sa Dios ug sa pagkahibalo nga Siya buhi?
Nag-ingon si Presidente Hunter nga “ang buluhaton dili sayon” ug “ang trabaho dili gaan” sa pag-angkon og kahibalo sa pagkatinuod sa Dios. Ngano sa inyong hunahuna ang mahalaron nga paningkamot gikinahanglan kanato nga makaangkon niana nga kahibalo? Ngano nga ang pagsunod sa mga sugo importante aron makaila sa Dios?
Diha sa seksyon 3, naggamit si Presidente Hunter og kalainan tali ni Tomas ug sa tawo nga natawo nga buta sa pagtudlo nga kon kita motuo, kita mahimong makakita. Sa unsang paagi nga ang mga ideya ni Presidente Hunter niini nga mga istorya magamit sa inyong kinabuhi? Sa unsang paagi nga ang paggamit sa hugot nga pagtuo mihimo niini nga posible alang kaninyo nga makakita?
Ribyuha ang mga pagtulun-an ni Presidente Hunter nga ang paglihok base sa atong hugot nga pagtuo mao ang kinahanglanon sa pagbaton og pagpamatuod (tan-awa sa seksyon 4). Unsa ang pipila ka mga paagi nga kamo makalihok base sa inyong hugot nga pagtuo? Sa unsang paagi ang hugot nga pagtuo makabuntog sa pagduha-duha? Sa unsang paagi ang pagbuhat sumala sa hugot nga pagtuo makatabang sa inyong pagpamatuod nga mas malig-on?

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Juan 17:3; Mga Hebreohanon 11:1–6; Alma 5:45–48; 30:40–41; 32:26–43; Ether 12:4, 6–22; Moroni 10:4–5; D&P 42:61

Tabang sa Pagtudlo

“Paghimo og mga pangutana nga kinahanglang pangitaon sa mga estudyante ang mga tubag diha sa mga kasulatan ug sa mga pagtulun-an sa mga propeta sa ulahing mga adlaw” (Pagtudlo, Walay Labaw ka Mahinungdanon nga Tawag[1999], 62) .