Kapitulo 2

“Kaninyo Ihatag Ko ang Akong Kalinaw”

“Ang kalinaw moabut sa usa ka indibidwal pinaagi lamang sa walay kondisyon nga pagtugyan—pagtugyan ngadto kaniya kinsa mao ang Prinsipe sa kalinaw, kinsa adunay gahum sa paghatag og kalinaw.”

Gikan sa Kinabuhi ni Howard W. Hunter

Usa sa mga kaubanan ni Presidente Howard W. Hunter sa Korum sa Napulog Duha mihulagway kaniya isip usa ka tawo nga “taas kaayo og pailub nga nagagikan sa dakong kalinaw sa kaugalingon.”¹ Si Presidente Hunter namulong kanunay kalabut sa kalinaw sa kaugalingon, nagtudlo nga ang tawo makadawat niini pinaagi lamang sa pagdangup ngadto sa Dios—pinaagi sa pagsalig Kaniya, pagpakita og hugot nga pagtuo, ug pagpaningkamot nga mobuhat sa Iyang kabubut-on. Ang maong kalinaw nakatabang sa pagpatunhay kaniya agi sa daghang lisud nga mga panahon.

Sa ulahing bahin niadtong 1975 usa ka doktor ang mirekomendar nga operahan ang utok sa asawa ni Presidente Hunter, nga si Claire. Si Presidente Hunter naguol og maayo kon ang operasyon makaayo ba gayud kang Claire, kay mopaluya man kini sa iyang talandugon nga lawas ug basin dili moarang-arang ang iyang kahimtang. Miadto siya sa templo, nagpakitambag sa mga sakop sa pamilya, ug sa wala madugay mibati nga ang operasyon mitanyag og labing maayo nga paglaum nga makahatag og kahupayan ni Claire. Naghulagway sa iyang mga pagbati sa adlaw sa operasyon, siya misulat:

“Mikuyog ko niya hangtud gayud sa pultahan sa lawak nga operahanan, mihalok niya, ug gipasulod na siya sa pultahan. Sa paglabay sa takna, naghulat ko ug naghunahuna. … Sa kalit lang ang grabe nga kabalaka nahimong pagbati sa kalinaw. Nasayud ko nga ang hustong desisyon nahimo ug ang akong mga pag-ampo natubag.”²

Niadtong 1989, si Presidente Hunter adunay laing kasinatian diin iyang gibati ang kalinaw sa lisud nga panahon. Didto siya sa Jerusalem aron ipahinungod ang Brigham Young University Jerusalem Center for Near Eastern Studies. Pipila ka mga grupo ang miprotesta sa presensya sa Simbahan didto sa Jerusalem, ug ang uban nanghulga nga magbayolente. Usa sa mga mamumulong atol sa pagpahinungod mao si Elder Boyd K. Packer sa Korum sa Napulog Duha, kinsa misaysay kalabut niini nga insidente:

“Samtang namulong ko, adunay kagubot didto sa likod sa awditoryum. Mga lalaki nga unipormado sa military ang misulod sa lawak. Mitunol sila og sulat ngadto kang Presidente Hunter. Milingi ko ug nangayo og instruksyon. Miingon siya, ‘Dunay hulga sa pagpamomba. Nahadlok ka ba?’ Miingon ko, ‘Wala.’ Miingon siya, ‘Ako pud; tiwasa ang imong pakigpulong.’”³ Ang mga tulumanon sa pagpahinungod nagpadayon nga walay insidente; walay bomba.

Sa mga sitwasyon nga sama niini, si Presidente Hunter misalig niini nga saad gikan sa Manluluwas, nga kanunay niyang gikutlo: “Kaninyo ibilin ko ang kalinaw, kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw (Juan 14:27).

Kita kinahanglang “mopunting sa atong panan-aw ngadto kang Jesus” ug dili gayud “mopalayo sa atong panan-aw gikan kaniya kinsa kinahanglan natong tuohan.”

Mga Pagtulun-an ni Howard W. Hunter

Si Jesukristo mao ang atong tinubdan sa tinuod nga kalinaw.

Sa pagpanagna sa pagkahimugso ni Kristo sobra sa 700 ka tuig sa wala pa kini mahitabo, si propeta Isaias migamit niini nga mga tawag sa pagpahayag og dakong pagdayeg. … Usa niining mga tawag nga makapainteresado gayud sa atong kasamtangang kalibutan mao ang “Prinsipe sa Pakigdait” (Isa. 9:6). “Sa kauswagan sa iyang kagamhanan ug sa pakigdait walay katapusan,” si Isaias namahayag (v. 7). Pagkamakadasig nga paglaum alang sa mga tawo sa kalibutan nga gikapoy sa gubat ug nabug-atan sa sala!⁴

Ang kalinaw nga dugay nang gipangandoy sa kalibutan mao ang usa ka panahon sa napugngan nga mga kagubot; apan ang mga tawo wala makaamgo nga ang kalinaw usa ka kahimtang sa pagpakabuhi nga moabut sa tawo pinaagi lamang sa mga lagda ug mga kondisyon nga gitakda sa Dios, ug dili sa laing paagi.

Sa usa ka salmo sa Basahon ni Isaias mao ang mga pulong nga: “Pagabantayan mo siya diha sa pakigdait nga hingpit, kansang hunahuna sa kanunay anaa kanimo: tungod kay siya nagasalig kanimo.” (Isa. 26:3.) Kining pakigdait nga hingpit nga nahisgutan ni Isaias moabut sa tawo pinaagi lamang sa pagtuo diha sa Dios. Dili kini masabtan sa dili matuohon nga kalibutan.

Sa katapusang higayon nga kauban ni Jesus sa panihapon ang Napulog Duha, iyang gihugasan ang ilang mga tiil, mipikas-pikas og tinapay alang kanila, ug mipasa kanila sa kopa; dayon, human makabiya si Judas sa ilang pundok, ang Agalon taud-taud nga namulong ngadto kanila. Lakip sa ubang mga butang, gihisgutan niya ang umaabut niyang kamatayon ug ang panulundon nga iyang gibilin alang sa matag usa kanila. Siya walay natigum nga mga butang, kabtangan, ni katigayunan. Ang rekord nagsulti kanato nga walay mga gipanag-iya gawas sa sinina nga iyang gisul-ob, ug pagkasunod adlaw human sa pagkabanhaw gibahin-bahin kini sa mga sundalo, kansang bisti ilang giripahan. Kini usa gayud ka langitnong gasa: “Kaninyo ibilin ko ang kalinaw, kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw: hatagan ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibutan. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.” (Juan 14:27.)

Iyang gigamit ang pagtimbaya ug panalangin sa mga Judeo: “Kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw.” Kini nga pagtimbaya ug gasa dili nila isipon sama sa naandan, kay miingon siya, “… dili sama sa hinatagan sa kalibutan.” Dili haw-ang nga pangandoy, dili lamang masundanon nga seremonya, ingon nga ang mga tawo sa kalibutan naggamit sa mga pulong isip kostumbre; apan sama sa tigpasiugda ug Prinsipe sa kalinaw, iya kining gihatag ngadto kanila. Iya kining gitugyan ngadto kanila ug miingon, “Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.” Sulod sa pipila ka oras mapaubos sila sa kalisdanan, apan inubanan sa iyang kalinaw mabuntog nila ang kahadlok ug makabarug nga lig-on.

Ang iyang katapusang mga pulong ngadto nila sa wala pa ang panapos nga pag-ampo nianang halandumong gabii mao kini: “… dinhi sa kalibutan aduna kamoy kagul-anan: apan sumalig kamo; gidaug ko na ang kalibutan.” (Juan 16:33.)⁵

Nag-ugmad kita og kalinaw samtang nagsunod kita sa mga baruganan sa ebanghelyo.

Dunay usa lamang ka magiyahon nga kamot diha sa universe, bugtong tinuod nga dili masaypan nga kahayag, usa ka walay pagkapakyas nga timailhan sa kalibutan. Kana nga kahayag mao si Jesukristo, ang kahayag ug kinabuhi sa kalibutan, ang kahayag nga gihulagway sa usa ka propeta sa Basahon ni Mormon isip “usa ka kahayag nga walay katapusan, nga dili gayud mahimo nga mongitngit.” (Mosiah 16:9.)

Samtang mangita kita og kadangpan alang sa kalingkawasan ug kalinaw, mga indibidwal man kita, mga pamilya, mga komunidad, o mga nasud, si Kristo ang bugtong timailhan nga atong masaligan sa katapusan. Siya ang tawo nga miingon bahin sa iyang misyon, “Ako mao ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi.” (Juan 14:6.) …

Hunahunaa, pananglitan, kining instruksyon ni Kristo ngadto sa iyang mga disipulo. Siya miingon, “Higugmaa ang inyong mga kaaway, pagpanalangin kanila nga nagtunglo kaninyo, pagbuhat og maayo ngadto kanila nga nagdumot kaninyo, ug pag-ampo alang kanila kinsa nag-amung-among kaninyo, ug nanggukod kaninyo.” (Mat. 5:44.)

Hunahunaa unsay mahimo niining bugtong tambag nganha sa inyong kasilinganan ug ngari kanako, sa mga komunidad nga gipuy-an ninyo ug sa inyong mga anak, sa mga nasud nga naglangkob sa atong dako nga pamilya sa tibuok kalibutan. Nakaamgo ko nga kini nga doktrina naghatag og dakong hagit, apan sigurado nga usa kini ka mauyonan nga hagit kay sa grabe nga buluhaton nga gihatag ngari kanato karon pinaagi sa gubat ug kasakit nga padayong giatubang sa kalibutan.⁶

Kon mosulay kita sa pagtabang niadtong nakapasilo kanato, kon mag-ampo kita alang niadtong mipahimulos kanato, ang atong kinabuhi maanindot. Makabaton kita og kalinaw kon makighiusa kita sa Espiritu ug sa usag usa samtang nagserbisyo kita sa Ginoo ug nagtuman sa iyang mga sugo.⁷

Ang kalibutan nga atong gipuy-an, maduol man sa panimalay o sa layo, nagkinahanglan sa ebanghelyo ni Jesukristo. Naghatag kini sa bugtong paagi nga mailhan sa kalibutan ang kalinaw. … Nagkinahanglan kita og mas malinawon nga kalibutan, nga nagtubo diha sa mas malinawong mga pamilya ug kasilinganan ug mga komunidad. Aron masiguro ug maugmad ang maong kalinaw, “kinahanglan higugmaon nato ang uban, bisan ang atong mga kaaway ingon man ang mga higala” [Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith (2007), 477]. … Kinahanglan natong ituyhad ang kamot sa panaghigalaay. Kinahanglan kita nga mas magmabination, mas malumo, mas mapasayloon, ug dili daling masuko.⁸

Ang labing mahinungdanong paagi sa Dios sa paglihok mao ang pinaagi sa pagdani ug pailub ug pagkamainantuson, dili pinaagi sa pagpamugos ug inisug nga komprontasyon. Molihok siya pinaagi sa maaghup nga pagtimbaya ug malumo nga pagdani.⁹

Walay gisaad nga kalinaw niadtong mosalikway sa Dios, niadtong dili motuman sa iyang mga sugo, o niadtong mosupak sa iyang mga balaod. Si Propeta Isaias namulong bahin sa moral nga pagkaut-ot ug korapsyon sa mga lider ug unya nagpadayon sa iyang mga pag-awhag pinaagi sa pag-ingon: “Apan ang dautan mahasama sa dagat nga nagubot, kay kini dili makapahulay, ug ang iyang mga tubig nagasabyag sa lapok ug sagbut. Wala nay pakigdait, miingon ang akong Dios, alang sa dautan.” (Isa. 57:20–21.) …

… Ang pagbaliwala sa Manluluwas o kapakyas sa pagtuman sa mga sugo sa Dios magdala og kawalay kasiguroan, kagubot sa galamhan, ug panagbingkil. Kini ang katugbang sa kalinaw. Ang kalinaw moabut sa usa ka indibidwal pinaagi lamang sa walay kondisyon nga pagtugyan—pagtugyan ngadto kaniya kinsa mao ang Prinsipe sa kalinaw, kinsa adunay gahum sa paghatag og kalinaw.¹⁰

Ang mga kagubot sa kalibutan nga kasagaran mapahayag sa makapakurat nga ulohan sa mga balita mopahinumdom kanato nga magtinguha sa kalinaw nga nagagikan sa pagsunod sa yano nga mga baruganan sa ebanghelyo ni Kristo. Ang kaalingugngog sa gagmayng mga grupo dili makabalda sa atong kalinaw kon atong higugmaon ang atong isigkatawo ug dunay pagtuo diha sa maulaong sakripisyo sa Manluluwas ug sa hilum nga kasiguroan nga iyang gihatag bahin sa kinabuhing walay katapusan. Asa nato makita ang maong hugot nga pagtuo diha sa gubot nga kalibutan? Ang Ginoo miingon, “Pangayo, ug kamo pagahatagan; pangita, ug kamo makakaplag; pagtuktok, ug kamo pagaablihan. Kay ang tanan nga magapangayo magadawat; ug ang magapangita makakaplag; ug ang magatuktok pagaablihan.” (Lucas 11:9–10.)¹¹

Daw duha ka mahangturong mga kamatuoran ang kinahanglang dawaton sa tanan kon gusto natong makakita og kalinaw niini nga kalibutan ug kinabuhing dayon sa kalibutan nga moabut. (1) Nga si Jesus mao ang Kristo, ang anak gayud sa kahangturan sa atong Langitnong Amahan, nga mianhi sa yuta alang sa tukmang katuyoan nga pagtubos sa katawhan gikan sa sala ug lubnganan, ug nga siya buhi aron modala kanato og balik ngadto sa presensya sa Amahan. (2) Nga si Joseph Smith iyang propeta, giandam niining ulahing mga adlaw aron sa pagpahiuli sa kamatuoran nga nawala sa katawhan tungod sa kalapasan. Kon ang tanang tawo modawat ug mosunod niining duha ka sukaranang mga kamatuoran, ang kalinaw moabut sa kalibutan.¹²

Kon kamo, sa inyong kaugalingon, mobuntog sa … mga tintasyon ug determinado nga mobayad sa inadlaw nga bugti, mosunod sa Balaod sa Pag-ani pinaagi sa limpyo, moral nga mga hunahuna ug mga binuhatan, pinaagi sa tarung, matinuoron nga mga pakigsabut, pinaagi sa kaligdong ug kamabinantayon diha sa inyong pagtuon, pinaagi sa pagpuasa, pag-ampo, ug pagsimba, kamo moani og kagawasan ug kalinaw sa kaugalingon ug kalamboan.¹³

Ang kinabuhi nga puno sa dili hinakog nga pagserbisyo mapuno usab og kalinaw nga lapaw sa panabut. … Kini nga kalinaw moabut lamang pinaagi sa pagsunod sa mga baruganan sa ebanghelyo. Kini nga mga baruganan naglangkob sa programa sa Prinsipe sa Kalinaw.¹⁴

Daghan kaayo sa atong kalibutan ang gituyo aron moguba … sa personal nga kalinaw pinaagi sa mga sala ug liboan ka matang sa mga tintasyon. Kami nag-ampo nga ang mga Santos magpakabuhi pinasubay sa unsay gipakita nato ni Jesus sa Nazaret.

Kami nag-ampo nga ang mga paningkamot ni Satanas mapakgang, nga ang personal nga kinabuhi magmalinawon ug hapsay, nga ang mga pamilya magkasuod ug magpakabana sa tanang sakop, nga ang mga ward ug mga stake, mga branch ug mga district mahimo nga lawas ni Kristo, makatubag sa tanang panginahanglan, mohupay sa tanang kasakit, moayo sa tanang samad hangtud nga ang tibuok kalibutan, sama sa gipangamuyo ni Nephi, nga “mopadayon sa unahan uban ang pagkamakanunayon kang Kristo, magbaton sa usa ka hingpit nga kahayag sa paglaum, ug usa ka gugma sa Dios ug sa tanan nga mga tawo. …

“Akong hinigugma nga mga kaigsoonan,” mipadayon si Nephi, “kini mao ang agianan; ug walay lain nga agianan.” (2 Nephi 31:20–21.)¹⁵

Imahe

usa ka babaye nga midihog sa mga tiil ni Kristo

Ang kinabuhi nga puno sa dili hinakog nga pagserbisyo mapuno usab og kalinaw nga lapaw sa panabut.

Ang Manluluwas makatabang nato nga makakita og kalinaw bisan pa man sa kagubot sa atong palibut.

Si Jesus nakasinati sa kagul-anan ug kasakit ug pag-antus ug pagdagmal. Dili matukib ang hilabihan nga palas-anon nga iyang gidala, ug kita walay kaalam nga makasabut sa paghulagway ni propeta Isaias bahin kaniya isip “usa ka tawo sa mga kasub-anan.” (Isa. 53:3.) Ang iyang kinabuhi puno sa kalisdanan, ug, sa mortal nga panglantaw, gitiwas kini diha sa pagpatay kaniya sa Kalbaryo. Gihangyo kita nga dili motan-aw sa kinabuhi diha sa mortal nga panglantaw; gamit ang espirituhanong panglantaw lahi ang atong masayran kay sa unsay nahitabo didto sa krus.

Ang kalinaw anaa sa ngabil ug kasingkasing sa Manluluwas bisan unsa pa ang iyang kalisdanan. Unta mao usab kini ngari kanato—diha sa atong kaugalingong kasingkasing, mga panimalay, sa atong mga nasud sa kalibutan, ug bisan sa mga pagdaut nga giatubang sa Simbahan matag karon ug unya. Kinahanglang dili kita maglaum nga molabay niini nga kinabuhi ma-indibidwal man o isip pundok nga walay pipila ka pagsupak.¹⁶

Ang usa ka tawo mahimong nagpuyo sa maanindot ug malinawon nga palibut apan, tungod sa panagsumpaki ug panagbangi sa sulod, maanaa na siya sa kahimtang sa kanunayng kagubot. Sa laing bahin, ang usa ka tawo mahimong anaa taliwala sa hilabihang pagkagun-ob ug pagbanaw sa dugo tungod sa gubat ug sa gihapon adunay kahilum sa dili matukib nga kalinaw. Kon mangita kita og panabang sa atong mga higala ug sa pamaagi sa kalibutan, makakita kita og kagubot ug kalibug. Kon modangup lamang kita sa Dios, makakita kita og kalinaw alang sa wala mahimutang nga kalag. Giklaro kini sa mga pulong sa Manluluwas: “Dinhi sa kalibutan aduna kamoy kagul-anan” (Juan 16:33); ug sa iyang gasa ngadto sa Napulog Duha ug sa tanang katawhan, siya miingon, “Kaninyo ibilin ko ang kalinaw, kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw: hatagan ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibutan. …” (Juan 14:27.)

Makakita kita niini nga kalinaw diha sa kalibutan nga adunay kagubot kon dawaton lamang nato ang iyang dakong gasa ug ang iyang dugang pagdapit: “Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo.

“Isangon ninyo ang akong yugo diha kaninyo, ug pagtuon kamo gikan kanako; kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing: ug makakaplag kamog pahulay alang sa inyong mga kalag.” (Mat. 11:28–29.)

Kini nga kalinaw manalipod kanato gikan sa kalibutanong kagubot. Ang kahibalo nga ang Dios buhi, nga kita iyang mga anak, ug nga siya nahigugma kanato mohupay sa nagsubo nga kasingkasing. Ang tubag sa pagtinguha og kalinaw nagdepende sa pagtuo diha sa Dios ug sa iyang Anak, nga si Jesukristo. Magdala kini og kalinaw ngari kanato karon ug sa kahangturan nga mosunod.¹⁷

Niining kalibutan sa kalibug ug pagkapuliki, sa temporal nga pag-uswag, kinahanglan kitang mobalik ngadto sa kayano ni Kristo. … Kinahanglan kitang magtuon sa yano nga mga sukaranan sa mga kamatuoran nga gitudlo sa Agalon ug wagtangon ang kontrobersyal nga mga butang. Ang atong pagtuo sa Dios kinahanglang tinuod ug dili pangagpas lang. Ang gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo mahimong gamhanan, hilabihan nga makaimpluwensya, ug ang tinuod nga pagdawat makahatag kanato og makahuluganon, relihiyusong kasinatian. Usa sa dakong kalig-on sa Mormon nga relihiyon mao kining pagbalhin sa pagtuo ngadto sa inadlaw nga paghunahuna ug pamatasan. Hulipan og kalinaw ug kahapsay ang kagubot ug kalibug.¹⁸

Pinaagi sa pagpunting sa atong panan-aw ngadto kang Jesus, magmadaugon kita batok sa mga elemento nga moguba sa kalinaw.

Akong nahinumduman ang usa sa mahinungdanong mga istorya sa pagkamadaugon ni Kristo batok nianang daw mosulay kanato ug magdala og kahadlok sa atong mga kasingkasing. Samtang ang mga disipulo ni Kristo milayag sa usa sa ilang kanunay nga biyahe tabok sa Dagat sa Galilea, ang kagabhion nagdag-um ug kusog ang hangin ug unuson. Grabe ang mga balud ug kusog ang hangin, ug kining mga mortal, huyang nga mga tawo nangahadlok. Walay swerte kay walay tawo nga uban nila nga makapakalma ug makaluwas nila, kay si Jesus gibiyaan nga nag-inusara didto sa baybayon.

Sama sa naandan, nagbantay siya kanila. Siya nahigugma ug nagpakabana kanila. Sa ilang gutlo sa tumang kahigwaos sila mitan-aw ug nakakita og imahe diha sa kangitngit nga ang gisul-ob nagpalid-palid sa hangin, nga naglakaw paingon kanila diha sa dagat. Mituaw sila sa kalisang sa ilang nakita, naghunahuna nga usa kini ka abat nga milakaw ibabaw sa mga balud. Ug pinaagi sa unos ug kangitngit ngadto kanila—sama usab kini ngari kanato sa kasagaran, kon, taliwala sa mga kangitngit sa kinabuhi, ang kadagatan daw labihan kadako ug ang atong mga sakayan labihan ka gagmay—dunay miabut nga labing mahinungdanon ug mapasaligon nga tingog sa kalinaw uban niining yano nga pamahayag, “Ako kini; ayaw kamo kalisang.” Si Pedro mituaw, “Ginoo, kon ikaw man ugaling, paanhaa ako diha kanimo sa ibabaw sa tubig.” Ug ang tubag ni Kristo kaniya sama ra usab kanatong tanan: “Umari ka.”

Si Pedro milukso sa kilid sa sakayan ug padulong ngadto sa dagkong mga balud, ug samtang ang iyang mga mata nagpunting ngadto sa Ginoo, ang kusog nga hangin mipalid-palid sa iyang buhok ug ang ulan mibasa sa iyang gisul-ob, apan maayo ra ang tanan. Sa higayon lamang nga nagduha-duha ang iyang pagtuo nga siya milingiw gikan sa Agalon aron sa pagtan-aw sa labihan ka kusog nga mga balud ug sa maitom nga dagat sa ubos niya, didto lamang siya nagsugod sa pagkaunlod. Ug usab, sama sa kadaghanan kanato, siya mituaw, “Ginoo, luwasa ako.” Wala gyud siya pakyasa ni Jesus. Gituyhad niya ang iyang kamot ug gikuptan ang naunlod nga disipulo uban sa malumo nga pagbadlong, “O tawong diyutayg pagtuo, nganong nagduha-duha ka man?”

Dayon luwas nga nakasakay sa ilang gamayng sakayan, ilang nakita nga ang hangin mihunong ug ang dagkong mga balud mikalma na. Sa wala madugay didto na sila sa ilang kadangpan, sa ilang luwas nga pantalan, diin ang tanan nangandoy nga usa ka adlaw moabut didto. Ang mga tripulante ingon man usab ang iyang mga disipulo napuno sa katingala. Ang pipila nila mitawag kaniya sa titulo nga akong mapahayag karon: “Sa tinuod ikaw gayud ang Anak sa Dios.” (Gikuha gikan sa Farrar, The Life of Christ, pp. 310–13; tan-awa sa Mat. 14:22–33.)

Kini ang akong lig-ong pagtuo nga isip mga indibidwal nga katawhan, isip mga pamilya, mga komunidad, ug mga nasud, kita mahimong sama ni Pedro, mopunting sa atong panan-aw ngadto kang Jesus, kita usab makalakaw nga madaugon tabok sa “dagkong mga balud sa kawalay pagtuo” ug magpabiling “dili mahadlok bisan sa nagkakusog nga hangin sa pagduha-duha.” Apan kon atong ilingiw ang atong mga mata gikan kaniya kang kinsa kita kinahanglan gayud nga motuo, ingon nga kini sayon kaayo nga buhaton ug ang kalibutan gitintal og maayo sa pagbuhat, kon kita motan-aw ngadto sa gahum ug sa kapintas niadtong makalilisang ug malaglagon nga mga elemento nga naglibut kanato kay sa ngadto kaniya kinsa makatabang ug makaluwas kanato, niana dili malikayan nato nga maunlod diha sa dagat sa panagbangi ug kaguol ug sa kawalay paglaum.

Sa ingon nga panahon nga atong masinati ang mga lunop nga naghulga sa paglumos kanato ug ang kahiladman molamoy sa gikusu-kuso nga sakayan sa atong hugot nga pagtuo, nag-ampo ako nga kita unta kanunay nga makabati taliwala sa unos ug sa kangitngit nianang matam-is nga pulong sa Manluluwas sa kalibutan: “Salig kamo; ako kini; ayaw kamo kalisang.” (Mat. 14:27.)¹⁹

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Si Presidente Hunter nagtudlo nga si Jesukristo mao ang tinubdan sa tinuod nga kalinaw (tan-awa sa seksyon 1). Unsa nga mga kasinatian ang nakatabang ninyo nga masayud niini nga kamatuoran? Sa unsang paagi nato madawat ang kalinaw nga gitanyag ni Jesus?
Sa unsang paagi nga ang paghigugma sa uban makahatag kanato og kalinaw? (Tan-awa sa seksyon 2.) Sa unsang paagi nga ang pagsunod sa ebanghelyo makatabang nato nga makabaton og kalinaw? Ngano nga kining “walay kondisyon nga pagtugyan” ngadto sa Manluluwas gikinahanglan nato aron makabaton og kalinaw?
Ribyuha ang mga pagtulun-an ni Presidente Hunter diha sa seksyon 3. Giunsa ninyo pagsinati ang katumanan sa saad sa Ginoo nga “papahulayon ko kamo” sa inyong mga palas-anon samtang moduol kamo ngadto Kaniya?
Pamalandungi ang asoy ni Presidente Hunter kalabut sa paglakaw ni Pedro ibabaw sa tubig (tan-awa sa seksyon 4). Unsa man ang inyong makat-unan gikan niini nga asoy kabahin kon unsaon pagpangita og kalinaw sa panahon sa kagubot? Giunsa kamo pagtabang sa Manluluwas nga “mosalig” ug “dili malisang” diha sa panahon sa kalisdanan?

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Mga Salmo 46:10; 85:8; Isaias 32:17; Marcos 4:36–40; Mga Taga-Roma 8:6; Mga Taga-Galacia 5:22–23; Mga Taga-Filipos 4:9; Mosiah 4:3; D&P 19:23; 59:23; 88:125

Tabang sa Pagtudlo

Dapita ang mga sakop sa klase sa pagpili og usa sa mga seksyon diha sa kapitulo nga gusto nilang hisgutan ug sa pagporma og grupo kauban sa lain nga mopili sa sama nga seksyon. Awhaga ang matag grupo sa paghisgut sa may kalabutan nga pangutana diha sa katapusan sa kapitulo.