2. Mósebók 11–12; 14–15

Páskahátíð Gyðinga

Vernduð af Guði

Faraó vildi ekki leyfa Ísraelsmönnum að fara, svo Drottinn sagði Móse að hann myndi senda síðustu pláguna. Frumburður hverrar fjölskyldu í Egyptalandi skildi deyja, meira að segja frumburður dýra þeirra.

2. Mósebók 11:1, 4–10

Drottinn lofaði að ef Ísraelsmenn fylgdu fyrirmælum hans, mundi plágan fara framhjá þeim og skaða þá ekki.

2. Mósebók 12:3, 13, 23

Drottinn bauð hverri fjölskyldu Ísraelsmanna að fórna lýtalausu karlkyns lambi og maka blóði lambsins á dyrastafi húss síns.

2. Mósebók 12:4–7

Drottinn bauð Ísraelsmönnum að elda og eta lambið án tafar. Meðan þeir átu, áttu þeir að vera klæddir og tilbúnir til að yfirgefa heimili sín. Drottinn sagði að ef Ísraelsmenn gerðu þetta, yrðu frumburðir þeirra öruggir gegn plágunni.

2. Mósebók 12:8–11

Líkt og Drottinn aðvaraði, þá skall plágan á. Allir frumburðir í Egyptalandi dóu, þar á meðal elsti sonur Faraós. Plágan fór þó framhjá hverju því húsi sem hafði blóð lambs á dyrastöfunum. Frumburðir Ísraelsmanna voru óhultir því þeir höfðu hlýtt Drottni.

2. Mósebók 12:12–13, 29–30

Þegar Faraó sá son sinn dáinn af plágunni, sagði hann Móse og Aron að taka með sér alla Ísraelsmenn og fara frá Egyptalandi.

2. Mósebók 12:31–33

Ísraelsmenn héldu brott, en Faraó var reiður. Hann safnaði saman hersveitum sínum og vögnum og hélt á eftir Ísraelsmönnum.

2. Mósebók 12:37–41; 14:5–8

Ísraelsmenn tjölduðu við Rauðahafið. Brátt nálguðust Faraó og hersveit hans Ísraelsmenn. Þegar Ísraelsmenn sáu Egyptana koma, urðu þeir óttaslegnir. Móse sagði Ísraelsmönnum að Drottinn myndi vernda þá.

2. Mósebók 14:9–14

Þegar Egyptar nálguðust, bauð Drottinn Móse að lyfta upp stafi sínum. Móse gerði það og Drottinn klauf hafið. Ísraelsmenn fóru yfir hafið á þurru landi. Þeir komust undan Faraó og hersveit hans.

2. Mósebók 14:15–16, 21–22

Hersveit Egypta fór á eftir Ísraelsmönnum. Þegar allir Ísraelsmenn voru öruggir á hinum bakka hafsins, lét Drottinn vatnið falla saman. Hersveit Egypta drukknaði í hafinu.

2. Mósebók 14:23–30

Ísraelsmenn voru loks frjálsir. Þeir sungu, dönsuðu og þökkuðu Drottni. Á páskahátíðinni minntust þeir ætíð þess tíma er Drottinn þyrmdi lífi þeirra og leiddi þá út úr Egyptalandi.

2. Mósebók 14:31; 15:1–22