„Sadrak, Mesak og Abed-Negó,“ Sögur úr Gamla testamentinu (2022)
„Sadrak, Mesak og Abed-Negó,“ Sögur úr Gamla testamentinu
Daníel 1; 3
Sadrak, Mesak og Abed-Negó
Hættuleg prófraun trúar
Nebúkadnesar konungur byggði risavaxna, gyllta styttu og þvingaði þjóð sína til að tilbiðja hana. Ef fólk neitaði, þá myndi því verða hent inn í glóandi eldsofn.
Daníel 1:6–7; 3:1–6
Vinir Daníels, Sadrak, Mesak og Abed-Negó elskuðu Guð og vildu ekki tilbiðja skurðgoð konungs. Konungurinn var reiður við þá.
Daníel 3:6–15
Vinirnir þrír sögðu konungi að þeir myndu aðeins tilbiðja Guð. Þeir trúðu því að Guð verndaði þá. Jafnvel þótt hann bjargaði þeim ekki, myndu þeir verja trú sína.
Daníel 3:15–18
Konungur var bálreiður við Sadrak, Mesak og Abed-Negó. Hann lét henda þeim í glóandi eldsofn. Þegar konungurinn horfði í ofninn varð hann hissa á því að sjá himneska veru í eldinum, ásamt mönnunum þremur. Eldurinn brenndi þá ekki.
Daníel 3:19–25
Konungurinn kallaði til Sadraks, Mesaks og Abed-Negó og þeir gengu út úr ofninum. Eldurinn hafði hvorki skaðað þá né brennt föt þeirra.
Daníel 3:26–27
Sadrak, Mesak og Abed-Negó hlýddu boðorðum Guðs, jafnvel þegar líf þeirra var í hættu. Fordæmi þeirra hjálpaði konunginum að trúa á Guð.
Daníel 3:28–29