Histori nga Shkrimet e Shenjta

Kapitulli 1: Jozef Smithi dhe Familja e Tij: 1805–1820

“Kapitulli 1: Jozef Smithi dhe Familja e Tij: 1805–1820,” Histori nga Doktrina e Besëlidhje (2002), 6–8

“Kapitulli 1,” Histori nga Doktrina e Besëlidhje, 6–8

Kapitulli 1

Jozef Smithi dhe Familja e Tij

(1805–1820)

Jozef Smithi lindi më 23 dhjetor 1805. Familja e tij jetonte në shtetin e Vermontit. Vermonti është në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Babai i Jozef Smithit quhej gjithashtu Jozef. Emri i nënës ishte Lusi.

Jozefi kishte pesë vëllezër dhe tre motra.

Babai dhe nëna e Jozefit ishin njerëz të mirë. Ata i donin fëmijët e tyre. Ata punonin shumë për t’u kujdesur për fëmijët e tyre.

Kur Jozefi ishte një djalë i vogël, ai kishte një këmbë të vrarë keq. Doktori u përpoq që t’ia shëronte këmbën, por nuk mundi.

Hajrëm Smithi ishte vëllai i madh i Jozefit. Ai e donte Jozefin. Hajrëmit i vinte keq që këmba e Jozefit dhimbte aq shumë. Ai ulej pranë krevatit të Jozefit. Ai përpiqej ta ndihmonte Jozefin të ndihej më mirë.

Doktorët donin t’ia prisnin këmbën Jozefit. Nëna e tij nuk donte t’i linte. Kështu ata vendosën të prisnin pjesë të kockës. Jozefi e dinte që këmba do t’i dhimbte kur doktorët t’ia prisnin. Por ai kishte besim. Ai e dinte që Ati Qiellor do ta ndihmonte.

Doktorët i kërkuan Jozefit të pinte ca verë, kështu që dhembja nuk do të ishte e fortë. Jozefi nuk donte të pinte verë. Jozefi i kërkoi nënës të dilte jashtë. Ai nuk donte që ajo të shikonte doktorët duke prerë këmbën e tij.

Jozefi i kërkoi të atit që ta mbante. Doktorët prenë në këmbën e Jozefit. Ata prenë pjesën e keqe të kockës. Kjo e lëndoi Jozefin shumë. Por ai ishte shumë trim. Pas shumë ditësh këmba e tij ishte më mirë.

Kur Jozefi u rrit, familja e tij shkoi në shtetin e Nju Jorkut. Ata jetonin në një shtëpi druri në një fermë pranë Palmirës.

Familja e Jozefit ishte e varfër. Ata duhej të punonin shumë që të paguanin për fermën. Djemtë e ndihmonin atin e tyre për të mbjellë prodhimet e tyre. Ata kujdeseshin për kafshët. Vajzat punonin me nënën e tyre.

Jozefi ishte një djalë i mirë. Ai ishte i lumtur. Atij i pëlqente të qeshte dhe të bënte shaka.