Գլուխ 37
Նեփին և Լեքին բանտում
Հելամանն իր որդիներին սովորեցրել էր հավատալ Հիսուս Քրիստոսին։ Նրանք սովորել էին, որ ներումը գալիս է հավատի և ապաշխարության արդյունքում։
Նեփին և Լեքին գնացին ուսուցանելու Աստծո խոսքը Նեփիացիներին և Լամանացիներին։ Հազարավոր մարդիկ մկրտվեցին։
Երբ Նեփին և Լեքին գնացին Նեփիի երկիրը, Լամանացի զինվորները նրանց բանտ նետեցին և օրեր շարունակ սոված պահեցին։
Լամանացիները եկան բանտ, որպեսզի սպանեին Նեփիին և Լեքիին, բայց չկարողացան, քանի որ նրանք պաշտպանված էին հրե օղակով, որը կարող էր այրել նրան, ով կփորձեր դիպչել նրանց։
Նեփին և Լեքին չայրվեցին կրակի մեջ։ Նրանք ասացին Լամանացիներին, որ Աստծո զորությունը պաշտպանում է իրենց։
Գետինը և բանտի պատերը սկսեցին ցնցվել։ Մի սև ամպ պատեց բանտի մարդկանց, և նրանք վախեցան։
Խավարի միջից մի ձայն հնչեց։ Այն հանգիստ էր, կարծես, շշնջոց լիներ, բայց բոլորը լսում էին այն։
Ձայնն ասաց մարդկանց, որ ապաշխարեն և չփորձեն սպանել Նեփիին և Լեքիին։
Ձայնը խոսեց երեք անգամ, բայց գետինը և բանտի պատերը շարունակում էին ցնցվել։ Լամանացիները չէին կարող փախչել, քանի որ շատ մութ էր և նրանք շատ վախեցած էին։
Նեփիացիներից մեկը, ով Եկեղեցու անդամ էր, տեսավ, որ Նեփիի և Լեքիի դեմքերը շողում էին մթության մեջ։
Նեփին և Լեքին նայում էին դեպի երկինք և խոսում էին։ Այդ մարդն ասաց Լամանացիներին, որ նայեն այդ կողմը։ Նրանք չէին հասկանում, թե ում հետ էին խոսում Նեփին և Լեքին։
Մի մարդ, ում անունն էր Ամինադաբ, ասաց Լամանացիներին, որ Նեփին և Լեքին խոսում են հրեշտակների հետ։
Լամանացիները հարցրեցին Ամինադաբին, թե ինչպես կարելի էր ազատվել այդ սև ամպից։ Նա հորդորեց նրանց, որ ապաշխարեն և աղոթեն, մինչև հավատ կունենան Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ:
Լամանացիներն այնքան աղոթեցին, մինչև սև ամպը վերացավ։
Երբ խավարը վերացավ, մարդիկ տեսան, որ շրջապատված են կրակե սյունով։ Կրակը չէր այրում նրանց կամ բանտի պատերը։
Լամանացիները մեծ ուրախություն ապրեցին, և Աստծո Հոգին լցրեց նրանց սրտերը։
Ձայնը շշնջալով ասաց, որ նրանք կմխիթարվեն Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ ունեցած իրենց հավատի շնորհիվ։
Լամանացիները նայեցին վերև, որ տեսնեին, թե որտեղից էր գալիս ձայնը։ Նրանք տեսան երկնքից իջնող հրեշտակների։
Մոտ 3000 մարդ տեսավ և լսեց բանտում կատարվածի մասին։ Նրանք գնացին ու պատմեցին ուրիշներին։
Լամանացիների մեծ մասը հավատաց նրանց և վայր դրեց իրենց զենքերը։
Լամանցիներն այլևս չէին ատում Նեփիացիներին և նրանց վերադարձրին գրաված հողերը։ Լամանացիները դարձան Նեփիացիներից ավելի արդարակյաց։
Շատ Լամանացիներ գնացին Նեփիի և Լեքիի հետ և ուսուցանեցին թե՛ Լամանացիներին, թե՛ Նեփիացիներին։