Գլուխ 37

Նեփին և Լեքին բանտում

Նեփին և Լեքին Հելամանի որդիներն էին։ Հելամանն ուզում էր, որ նրանք լինեին արդարակյաց մարդիկ՝ ինչպես Լեքին և Նեփին, որոնք հեռացան Երուսաղեմից։

Հելաման 5.1-7

Հելամանն իր որդիներին սովորեցրել էր հավատալ Հիսուս Քրիստոսին։ Նրանք սովորել էին, որ ներումը գալիս է հավատի և ապաշխարության արդյունքում։

Հելաման 5.9-12

Նեփին և Լեքին գնացին ուսուցանելու Աստծո խոսքը Նեփիացիներին և Լամանացիներին։ Հազարավոր մարդիկ մկրտվեցին։

Հելաման 5.14-19

Երբ Նեփին և Լեքին գնացին Նեփիի երկիրը, Լամանացի զինվորները նրանց բանտ նետեցին և օրեր շարունակ սոված պահեցին։

Հելաման 5.20-22

Լամանացիները եկան բանտ, որպեսզի սպանեին Նեփիին և Լեքիին, բայց չկարողացան, քանի որ նրանք պաշտպանված էին հրե օղակով, որը կարող էր այրել նրան, ով կփորձեր դիպչել նրանց։

Հելաման 5.22-23

Նեփին և Լեքին չայրվեցին կրակի մեջ։ Նրանք ասացին Լամանացիներին, որ Աստծո զորությունը պաշտպանում է իրենց։

Հելաման 5.24-26

Գետինը և բանտի պատերը սկսեցին ցնցվել։ Մի սև ամպ պատեց բանտի մարդկանց, և նրանք վախեցան։

Հելաման 5.27-28

Խավարի միջից մի ձայն հնչեց։ Այն հանգիստ էր, կարծես, շշնջոց լիներ, բայց բոլորը լսում էին այն։

Հելաման 5.29-30

Ձայնն ասաց մարդկանց, որ ապաշխարեն և չփորձեն սպանել Նեփիին և Լեքիին։

Հելաման 5.29-30

Ձայնը խոսեց երեք անգամ, բայց գետինը և բանտի պատերը շարունակում էին ցնցվել։ Լամանացիները չէին կարող փախչել, քանի որ շատ մութ էր և նրանք շատ վախեցած էին։

Հելաման 5.33-34

Նեփիացիներից մեկը, ով Եկեղեցու անդամ էր, տեսավ, որ Նեփիի և Լեքիի դեմքերը շողում էին մթության մեջ։

Հելաման 5․35-36

Նեփին և Լեքին նայում էին դեպի երկինք և խոսում էին։ Այդ մարդն ասաց Լամանացիներին, որ նայեն այդ կողմը։ Նրանք չէին հասկանում, թե ում հետ էին խոսում Նեփին և Լեքին։

Հելաման 5.36-38

Մի մարդ, ում անունն էր Ամինադաբ, ասաց Լամանացիներին, որ Նեփին և Լեքին խոսում են հրեշտակների հետ։

Հելաման 5.39

Լամանացիները հարցրեցին Ամինադաբին, թե ինչպես կարելի էր ազատվել այդ սև ամպից։ Նա հորդորեց նրանց, որ ապաշխարեն և աղոթեն, մինչև հավատ կունենան Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ:

Հելաման 5.40-41

Լամանացիներն այնքան աղոթեցին, մինչև սև ամպը վերացավ։

Հելաման 5.42

Երբ խավարը վերացավ, մարդիկ տեսան, որ շրջապատված են կրակե սյունով։ Կրակը չէր այրում նրանց կամ բանտի պատերը։

Հելաման 5.43-44

Լամանացիները մեծ ուրախություն ապրեցին, և Աստծո Հոգին լցրեց նրանց սրտերը։

Հելաման 5.44-45

Ձայնը շշնջալով ասաց, որ նրանք կմխիթարվեն Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ ունեցած իրենց հավատի շնորհիվ։

Հելաման 5.46-47

Լամանացիները նայեցին վերև, որ տեսնեին, թե որտեղից էր գալիս ձայնը։ Նրանք տեսան երկնքից իջնող հրեշտակների։

Հելաման 5.48

Մոտ 3000 մարդ տեսավ և լսեց բանտում կատարվածի մասին։ Նրանք գնացին ու պատմեցին ուրիշներին։

Հելաման 5.49-50

Լամանացիների մեծ մասը հավատաց նրանց և վայր դրեց իրենց զենքերը։

Հելաման 5.50-51

Լամանցիներն այլևս չէին ատում Նեփիացիներին և նրանց վերադարձրին գրաված հողերը։ Լամանացիները դարձան Նեփիացիներից ավելի արդարակյաց։

Հելաման 5.50, 52

Շատ Լամանացիներ գնացին Նեփիի և Լեքիի հետ և ուսուցանեցին թե՛ Լամանացիներին, թե՛ Նեփիացիներին։

Հելաման 6․1, 6-7