Գլուխ 38
Գլխավոր դատավորի սպանությունը
Նեփիացիների դատավորներ դարձան անարդար մարդիկ։ Նրանք պատժում էին ոչ թե մեղսագործներին, այլ արդարակյաց մարդկանց։
Նեփին վշտացած էր՝ տեսնելով մարդկանց մեջ այդքան անարդարություն։
Մի օր նա աղոթում էր իր այգում աշտարակի վրա։ Նրա այգին գտնվում էր Զարահեմլայի շուկա տանող գլխավոր ճանապարհի մոտ։
Ճանապարհով անցնող մարդիկ լսում էին՝ ինչպես էր Նեփին աղոթում։ Ի վերջո մարդկանց մի մեծ խումբ հավաքվեց իմանալու, թե ինչու էր նա այդքան վշտացած։
Երբ Նեփին տեսավ մարդկանց, նա ասաց նրանց, որ վշտացած էր նրանց անօրինությունների պատճառով։ Նա նրանց ասաց, որ ապաշխարեն:
Նա նախազգուշացրեց նրանց, որ եթե չապաշխարեն, թշնամիները կզավթեն իրենց տները և քաղաքները, իսկ Տերը չի օգնի իրենց թշնամիների դեմ կռվելիս։
Նեփին ասաց, որ Նեփիացիներն ավելի մեղսագործ էին, քան Լամանացիները, որովհետև Նեփիացիներին ուսուցանվել էին պատվիրանները, սակայն նրանք չէին հետևում դրանց։
Նա ասաց, որ եթե Նեփիացիները չապաշխարեն, նրանք կկործանվեն։
Այնտեղ էին անարդար դատավորներից մի քանիսը: Նրանք ուզում էին, որ մարդիկ պատժեին Նեփիին՝ իրենց և իրենց օրենքի դեմ խոսելու համար։
Մարդկանց մի մասը համաձայն էր անարդար դատավորների հետ։ Մյուսները հավատում էին Նեփիին․ նրանք գիտեին, որ նա մարգարե էր և ճշմարտություն էր խոսում։
Նեփին մարդկանց ասաց, որ նրանք ապստամբել են Աստծո դեմ և շուտով կպատժվեն, եթե չապաշխարեն։
Նեփին մարդկանց ասաց, որ գնան և գտնեն իրենց գլխավոր դատավորին։ Նա ընկած էր գետնին՝ իր սեփական արյան մեջ, սպանված իր եղբոր կողմից, որը ցանկանում էր նրա պաշտոնը։
Ամբոխից հինգ հոգի վազեցին գլխավոր դատավորի մոտ։ Նեփին մարդկանց ասաց, որ գնան և գտնեն իրենց գլխավոր դատավորին։ Նրանք չհավատացին, որ Նեփին Աստծո մարգարեն էր:
Երբ նրանք տեսան Սեզորամին՝ գլխավոր դատավորին, պառկած իր արյան մեջ, վախեցած ընկան գետնին։ Այժմ նրանք հավատացին, որ Նեփին մարգարե էր:
Սեզորամի ծառաները նույնպես գտան գլխավոր դատավորին և վազեցին՝ լուրը հայտնելու մարդկանց։ Նրանք վերադարձան և տեսան գետնին ընկած հինգ տղամարդկանց։
Մարդիկ կարծեցին, թե այդ հինգ տղամարդիկ էին սպանել Սեզորամին։
Նրանք այդ հինգին բանտ նետեցին և լուր տարածեցին քաղաքով մեկ, որ գլխավոր դատավորը սպանվել է, իսկ սպանողները բանտում են։
Հաջորդ օրը մարդիկ գնացին այնտեղ, որտեղ պետք է թաղեին գլխավոր դատավորին։ Դատավորները, որոնք ներկա էին եղել Նեփիի այգում, հարցրեցին, թե որտեղ են հինգ տղամարդիկ։
Դատավորները ուզում էին տեսնել մեղադրյալ մարդասպաններին։
Այդ մեղադրյալները այն հինգ տղամարդիկ էին, որոնք Նեփիի այգուց վազեցին գլխավոր դատավորի մոտ։
Հինգ տղամարդիկ ասացին, որ գտել էին գլխավոր դատավորին գետնին ընկած՝ արյան մեջ, ինչպես ասել էր Նեփին։ Այդ ժամանակ դատավորները մեղադրեցին Նեփիին այն բանում, որ նա մարդ էր ուղարկել Սեզորամին սպանելու համար։
Իմանալով, որ Նեփին մարգարե է, հինգ տղամարդիկ վիճեցին դատավորների հետ, սակայն դատավորները նրանց չլսեցին։ Նրանք կարգադրեցին, որ Նեփիին կապեն։
Դատավորները Նեփիին փող առաջարկեցին և խոստացան խնայել կյանքը, եթե նա խոստովաներ, որ դավադրություն է կազմակերպել գլխավոր դատավորին սպանելու համար։
Նեփին դատավորներին ասաց, որ ապաշխարեն իրենց կատարած անարդարությունների համար։ Այնուհետև նա ասաց նրանց, որ գնան Սեզորամի եղբոր՝ Սեանթումի մոտ։
Նեփին ասաց նրանց, որ հարցնեն Սեանթումին, թե արդյոք նա և Նեփին դավադրություն են կազմակերպել Սեզորամին սպանելու համար։ Նեփին ասաց, որ Սեանթումը կասի՝ ոչ։
Այդ ժամանակ դատավորները պետք է հարցնեին Սեանթումին, թե արդյոք նա չի սպանել իր եղբորը։ Սեանթումը կրկին կասի՝ ոչ, բայց դատավորները արյան հետքեր կգտնեն նրա թիկնոցի վրա։
Նեփին ասաց, որ այդ ժամանակ Սեանթումը կդողա, կգունատվի և, ի վերջո, կխոստովանի, որ սպանել է իր եղբորը։
Դատավորները գնացին Սեանթումի տուն, և ամեն ինչ տեղի ունեցավ ճիշտ՝ ինչպես Նեփին էր ասել։ Նեփին և հինգ տղամարդիկ ազատ արձակվեցին։
Նեփիից բաժանվելով, որոշ մարդիկ ասում էին, որ նա մարգարե է, մյուսները՝ որ նա աստված է։ Նեփին գնաց տուն, բայց, միևնույն է, վշտացած էր նրանց ամբարշտության պատճառով։