« សេចក្តីមេត្តាករុណានៅពេល ២៥ ឆ្នាំក្រោយមក » លីអាហូណា ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
សំឡេងពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ
សេចក្តីមេត្តាករុណានៅពេល ២៥ ឆ្នាំក្រោយមក
ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលព្រះបានប្រើលិខិតដែលបានភ្លេចមួយនេះ ដើម្បីបង្ហាញនូវសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏ទន់ភ្លន់មួយរបស់ទ្រង់ ។
អ្នកនិពន្ធផ្តល់សិទ្ធិឲ្យប្រើប្រាស់រូបថត
ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលានៅព្រឹកព្រលឹមនៅទីក្រុងយូរីកា រដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា ស.រ.អា. ខ្ញុំបានសុំឲ្យសិស្សរបស់ខ្ញុំគិតអំពីខ្លួនឯង ១០ ឆ្នាំទៅមុខ ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានសុំឲ្យពួកគេសរសេរលិខិតមួយដែលមានទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីដំណឹងល្អ និងអ្វីផ្សេងទៀតដែលពួកគេចង់ចែកចាយជាមួយនឹងខ្លួនឯង ។ ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា ខ្ញុំនឹងផ្ញើសំបុត្រនោះទៅពួកគេនៅពេល ១០ ឆ្នាំទៀត ។
ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅ ហើយខ្ញុំមិនបានផ្ញើសំបុត្រទាំងនោះទេ ។ ២៥ ឆ្នាំក្រោយមក ថ្ងៃមួយកូនស្រីខ្ញុំ ហៃឌី បានរកឃើញសំបុត្រទាំងនោះ ហើយសួរអំពីសំបុត្រទាំងនោះ ។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានពន្យល់អំពីអ្វីដែលខ្ញុំបានគ្រោងទុក នាងបានស្វែងរកអាសយដ្ឋានអតីតសិស្សរបស់ខ្ញុំដោយប្រើឧបករណ៍ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ។
រចនារូបភាពដោយ អាឡិច ណាបោម
បន្ទាប់ពីនាងបានផ្ញើសំបុត្រទាំងនោះ យើងបានទទួលការឆ្លើយតបដ៏អស្ចារ្យមួយចំនួន ។ អតីតសិស្សថ្នាក់សិក្ខាសាលារបស់ខ្ញុំម្នាក់បានសរសេរ ៖
« ខ្ញុំចង់ឲ្យឪពុករបស់អ្នកដឹងថា គាត់ទើបតែរកឃើញសំបុត្រទាំងនោះនៅពេលនេះគឺមានហេតុផលរបស់វា ។ កូនស្រីអាយុ ១៨ ឆ្នាំរបស់ខ្ញុំបានកំពុងពុះពារជាមួយនឹងទីបន្ទាល់របស់នាង និងការមានអារម្មណ៍ថា ការធ្វើជា ‹ ក្មេងស្រីដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ › មិនមែនសម្រាប់នាងទេ ។ នាងមិនចែកចាយអារម្មណ៍របស់នាងជាមួយនឹងយើងទេ ។ វាពិបាកខ្លាំងណាស់ » ។
អតីតសិស្សរបស់ខ្ញុំ ដោយខូចចិត្តនឹងរឿងមួយចំនួនដែលកូនស្រីរបស់នាងទើបតែសរសេរក្នុងប្លុកមួយ បានបន្ថែមទៀត ៖
« ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំត្រូវនិយាយជាមួយនាងអំពីរឿងនេះ ។ ដូចធម្មតា នៅពេលយើងមានការសន្ទនា នាងចាប់ផ្តើមមានមុខមាំ ហើយនាងមិននិយាយស្តីអីសោះ ។ ខ្ញុំបានប្រគល់សំបុត្ររបស់ខ្ញុំទៅនាង ហើយប្រាប់នាងថា ខ្ញុំចង់ឲ្យនាងអានវា ។
« ខ្ញុំឃើញនាងបានអានកថាខណ្ឌទី១ ឡើងវិញជាច្រើនដង ។ ខ្ញុំបានសរសេរថា ខ្ញុំមិនដឹងថា តើខ្ញុំមានទីបន្ទាល់ឬអត់នោះទេថា ការធ្វើជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ល្អឥតខ្ចោះគឺរឿងច្រើនណាស់ ហើយប្រហែលជាមិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំទេ ។
« កូនស្រីរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមយំ ។ ខ្ញុំត្រូវការឲ្យនាងដឹងថា ខ្ញុំពិតជាយល់ពីការលំបាករបស់នាង ។ នាងអាចនឹងមិនជឿទេ បើគ្មានសំបុត្រនោះ ! នាងមិនសូវមានភាពរឹងរូសដូចមុនទេ ហើយខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍ថា ពេលវេលានៃសំបុត្រនេះគឺជាសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏ទន់ភ្លន់មួយ ។ ប្រសិនបើខ្ញុំទទួលសំបុត្រនេះ ១០ ឆ្នាំមុន នោះខ្ញុំប្រហែលជាបោះចោលវា ឬបាត់បង់វាហើយ ! សូមអរគុណប៉ារបស់អ្នកដែលបានឲ្យយើងសរសេរសំបុត្រនេះ និងការច្រលំដៃទុកសំបុត្រទាំងនោះអស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ! គ្មានអ្វីជារឿងចៃដន្យទេ » ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលពោរពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងបានមើលចៀមទាំងអស់របស់ទ្រង់ ហើយនៅក្នុងពេលដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ ទ្រង់អាចធ្វើការដោយសេចក្តីមេត្តាដ៏ទន់ភ្លន់ និងអព្ភូតហេតុនានាតាមរយៈយើងម្នាក់ៗ ដើម្បីនាំអស់អ្នកទាំងឡាយដែលបានដើរវង្វេងឲ្យត្រឡប់មកក្នុងហ្វូងវិញ ។