« អ្វីដែលខ្ញុំបានរកឃើញ នៅពេលខ្ញុំផ្តាច់ខ្លួនចេញពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម » លីអាហូណា ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
អ្វីដែលខ្ញុំបានរកឃើញ នៅពេលខ្ញុំផ្តាច់ខ្លួនពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម
ការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមរបស់ខ្ញុំ បានអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំមានវត្តមានកាន់តែច្រើនជាមួយកូនៗរបស់ខ្ញុំ និងធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះកាន់តែប្រសើរឡើង ។
រចនារូបភាពដោយ ដេវីឌ ហ្គ្រីន
អស់ពេលពីរបីឆ្នាំមកនេះ ខ្ញុំបានដឹងថា ព្រះបានបំផុសគំនិតខ្ញុំឲ្យចាកចេញពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ការឈប់សម្រាកពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមគឺល្អសម្រាប់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏បានដឹងផងដែរថា ខ្ញុំបានរីករាយនឹងសហគមន៍ដែលខ្ញុំបានរកឃើញនៅទីនោះ ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវសម្របសម្រួលរឿងទាំងពីរនេះយ៉ាងម៉េចទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែដឹងថាមានអ្វីមួយត្រូវតែផ្លាស់ប្ដូរ ។
ខ្ញុំអានសៀវភៅមួយដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំពិចារណាពីសំណួរថា « តើពេលវេលាប៉ុន្មាននៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមគឺជាចំនួនត្រឹមត្រូវ ដើម្បីទទួលផលប្រយោជន៍ពីសហគមន៍ដោយមិនមានឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានទាំងអស់នោះ ? » សម្រាប់ខ្ញុំ ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះគឺប្រហែល ២០ នាទី … ក្នុងមួយខែ ។ ខ្ញុំកំណត់គោលដៅដើម្បីធ្វើឲ្យរឿងនេះកើតឡើង ហើយដោយមានជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ នោះវាងាយស្រួលជាងអ្វីដែលខ្ញុំបានគិត ។ អ្វីដែលខ្ញុំមិនបានរំពឹងទុកនោះគឺថា តើការផ្លាស់ប្តូរនេះនឹងពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ។ ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍កាន់តែខ្លាំងពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានចំពោះខ្ញុំ ខ្ញុំបានយល់កាន់តែច្បាស់អំពីផែនការដែលទ្រង់មានសម្រាប់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំបានមើលឃើញពីតម្រូវការរបស់មនុស្សនៅជុំវិញខ្ញុំកាន់តែច្បាស់ ។
មិនអនុញ្ញាតឲ្យការថតសែលហ្វីកំណត់តម្លៃខ្លួនរបស់ខ្ញុំទេ
ខ្ញុំតែងតែដឹងថា ខ្ញុំជាកូនរបស់ព្រះ ហើយថាទ្រង់ស្រឡាញ់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំក្នុងអំឡុងពេលដ៏លំបាកក្នុងជីវិតខ្ញុំ ។ ប៉ុន្តែជារឿយៗ ខ្ញុំបានអនុញ្ញាតឲ្យប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមដឹកនាំពីរបៀបដែលខ្ញុំមើលឃើញ និងគិតអំពីខ្លួនឯង ។ ទោះជាខ្ញុំព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលខ្លួនឯងថា រូបភាពដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមមិនបានប៉ះពាល់ដល់ខ្ញុំក៏ដោយ ក៏រូបទាំងនោះនៅតែប៉ះពាល់ដល់ខ្ញុំដដែល ។ ការកាត់បន្ថយពេលវេលារបស់ខ្ញុំនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមបានអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំមានសេចក្ដីសុខសាន្តខាងផ្លូវចិត្ត និងភាពស្ងប់ស្ងាត់ដែលខ្ញុំត្រូវការចាំបាច់ដើម្បីស្តាប់ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រាប់ខ្ញុំពីអារម្មណ៍របស់ទ្រង់ចំពោះខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមិនបានដឹងថា ខ្ញុំនឹកការស្តាប់ឮសំឡេងរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណាទេ រហូតដល់ខ្ញុំបានបង្កើតកន្លែងបន្ថែមទៀតសម្រាប់ទ្រង់គង់នៅទីនោះ ។
ខ្ញុំតែងតែជឿលើផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាចំណុចសំខាន់មួយនៃផែនការនោះ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ជឿថា ព្រះវរបិតាសួគ៌មានផែនការសម្រាប់យើងម្នាក់ៗផងដែរ ។ លែរី អិម ហ្គីបសុន អតីតទីប្រឹក្សាទីមួយនៅក្នុងគណៈប្រធានយុវជនទូទៅ បានបង្រៀន « ខ្ញុំដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌មានការព្រួយបារម្ភពីយើងម្នាក់ៗ ហើយមានផែនការផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់យើងដើម្បីសម្រេចបាននូវជោគវាសនាដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង » ។១
ខ្ញុំបានចំណាយពេលជាច្រើនដើម្បីអូសនៅលើអេក្រង់ ដើម្បីព្យាយាមស្វែងយល់ថាតើគោលបំណងរបស់ខ្ញុំគឺជាអ្វី ។ ការនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមបានផ្តល់ឲ្យខ្ញុំនូវកៅអីជួរមុខគេចំពោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលមនុស្សកំពុងធ្វើ ។ ខ្ញុំរៀនបានច្រើនពីមនុស្សទាំងនេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានចំណាយពេលដើម្បីស្វែងរកច្រើនជាងការធ្វើ ។ ចាប់តាំងពីបានចាកចេញពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមមក ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាបានដឹកនាំឲ្យដឹងជាពិសេសពីអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើ ។ រឿងជាច្រើននេះគឺគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល និងខុសពីអ្វីដែលខ្ញុំបានគិតទុក ប៉ុន្តែវាបានធ្វើឲ្យជីវិតខ្ញុំកាន់តែប្រសើរឡើង និងសម្បូរបែប ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងមកដើម្បីឲ្យយើងអាចមានជីវិត ហើយឲ្យមានជីវិតនោះពេញបរិបូរផង ( សូមមើល យ៉ូហាន ១០:១០ ) ។ ខ្ញុំសូមអរគុណចំពោះការដាស់តឿនដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប្រទានដល់យើង ដើម្បីជួយយើងឲ្យមានជីវិតកាន់តែបរិបូរជាងនេះ ។
ជីវិតមិនត្រឹមតែនៅលើអេក្រង់ប៉ុណ្ណោះទេ
ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានមើលឃើញអស់អ្នកដែលរត់គេចពីការកត់សម្គាល់របស់អ្នកដទៃ ។ ខ្ញុំចូលចិត្តអានដំណើររឿងអំពីទ្រង់ដែលបានបម្រើដល់មនុស្សបែបនេះ ហើយបង្រៀនពួកគេនូវតម្លៃរបស់ពួកគេ ។ ការចំណាយពេលច្រើនពេកនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម បានរារាំងខ្ញុំពីការមើលឃើញមនុស្សនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ រួមទាំងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំផងដែរ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ប្រសិនបើកូនៗរបស់ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំមិនបានយកចិត្តទុកដាក់លើពួកគេទេ នោះមិនយូរប៉ុន្មាន ពួកគេនឹងស្វែងរកប្រភពខាងក្រៅដើម្បីបញ្ជាក់ពីតម្លៃរបស់ពួកគេ ។
ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលខ្ញុំមានសម្រាប់កូនៗរបស់ខ្ញុំ ដោយសារខ្ញុំមានវត្តមានកាន់តែច្រើនជាមួយនឹងពួកគេ ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់តួនាទីរបស់ខ្ញុំក្នុងនាមជាម្តាយកាន់តែច្រើនជាងមុន ។ ខ្ញុំបានស្គាល់អ្នកជិតខាង ហើយបានសកម្មកាន់តែខ្លាំងនៅក្នុងសហគមន៍របស់ខ្ញុំ ។ ឱកាសរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ការបម្រើបានកើនឡើង ។ ខ្ញុំបានគិតថា ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមកំពុងជួយខ្ញុំឲ្យដឹងកាន់តែច្បាស់ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅ ខ្ញុំមិនបានរស់នៅក្នុងគ្រាបច្ចុប្បន្ននោះឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីមើលឃើញពីតម្រូវការរបស់មនុស្សដែលនៅជុំវិញខ្លួនខ្ញុំនោះទេ ។
ការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមរបស់ខ្ញុំហាក់ដូចជារឿងតូចតាច និងសាមញ្ញមួយ ប៉ុន្តែវាបានអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំបង្កើនសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង និងកែលម្អទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំផងដែរ ។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់យើង មានផែនការសម្រាប់យើង ហើយមានបុត្រាបុត្រីជាច្រើនដែលត្រូវការការយកចិត្តទុកដាក់របស់យើងផងដែរ ។
អ្នកនិពន្ធរស់នៅក្នុងរដ្ឋ ញូវយ៉ក ស.រ.អា. ។