‘Het zekere getuigenis van hedendaagse profeten’, Liahona, oktober 2023.
Het zekere getuigenis van hedendaagse profeten
Priesterschapsgezag kan alleen door ordening bij volmacht van de Heer Jezus Christus verleend worden, die zijn herstelde kerk in deze tijd leidt.
President Russell M. Nelson en zijn vrouw, Wendy, in een bijeenkomst voor zendelingen in Auckland (Nieuw-Zeeland), mei 2019. De Heiland bestuurt zijn kerk, zoals president Nelson eerder heeft opgemerkt, door ‘de stille werking van een goddelijk opvolgingsplan’.
In de Bijbel staat dat de ware Kerk van Jezus Christus is ‘gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus Zelf de hoeksteen is’ (Efeze 2:20). Ik heb jaren geleden een toepassing van dat fundamentele beginsel van het herstelde evangelie meegemaakt.
Een kerklid had haar buurvrouw naar mijn kantoor meegenomen. De man van de buurvrouw was een protestantse predikant met een grote gemeente. Dit echtpaar had de Heer jarenlang ijverig gediend in hun christelijke gemeenschap. Hij had in die kerk veel mensen gedoopt.
Hij had nu door tussenkomst van zijn buren, die lid van de kerk waren, het Boek van Mormon gelezen en zich bekeerd tot De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Hij was klaar om zijn ambt neer te leggen en lid van de herstelde kerk te worden. Maar eerst wilden hij en zijn vrouw antwoord op hun vraag over priesterschapsgezag. Zijn vrouw wees mij erop dat haar man veel mensen had gedoopt en vroeg: ‘Wilt u zeggen dat mijn man geen enkel gezag had om al die mensen te dopen?’
De Geest gaf mij het antwoord in, zoals in soortgelijke situaties vaak gebeurt.
‘Nee’, zei ik. ‘Uw man had zeker gezag om die mensen te dopen. Hij had al het gezag dat zijn kerk hem kon geven. Hij kon huwelijken voltrekken. Hij kon mensen lid van de gemeente maken. Hij kon een aannemer in dienst nemen om een nieuw dak op de kerk te zetten. Maar dat is niet het soort gezag waar we het over hebben. Het gezag waar u naar vraagt is het gezag dat Jezus aan Petrus heeft gegeven, waardoor alles wat hij op aarde deed in de hemel erkend zou worden (zie Mattheüs 16:19). En omdat dit goddelijke gezag tot apostelen moet kunnen worden teruggevoerd, bestaat het alleen in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.’
Priesterschapssleutels
Priesterschapsgezag krijgt men niet door een opleiding te volgen of een diploma van een seminarie te behalen. Met de Schriften kunnen we onze kennis verruimen, ons getuigenis van de Heiland Jezus Christus vergroten en zelfs het verlangen opwekken om God te dienen, maar ze verlenen geen gezag. Priesterschapsgezag komt ook niet door inspiratie of aspiratie. Priesterschapsgezag wordt alleen door ordening verleend. De Bijbel maakt dat duidelijk.
De Heiland Jezus Christus heeft tegen de eerste twaalf apostelen gezegd: ‘Niet u hebt Mij uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren, en Ik heb u ertoe bestemd dat u zou heengaan en vrucht dragen’ (Johannes 15:16). De apostel Paulus heeft gezegd: ‘Niemand neemt die eer [het priesterschap] voor zichzelf, maar men wordt er door God toe geroepen, zoals Aäron’ (Hebreeën 5:4).
Er vloeien bepaalde zaken voort uit het feit dat iemand dat gezag alleen krijgt na daar in de naam van God toe gekozen en geordend te worden. Ten eerste, het belang van de ‘sleutels’ die Jezus bij die heilige gebeurtenis aan Petrus heeft gegeven (zie Mattheüs 16:19). ‘Priesterschapssleutels zijn het gezag om het gebruik van het priesterschap ten behoeve van Gods kinderen te reguleren.’1
Zoals de Heiland liet zien door de sleutelmacht aan Petrus te geven, worden priesterschapssleutels aan zijn apostelen gegeven. Die sleutels, die door de dood van de oorspronkelijke apostelen verloren waren gegaan, moesten hersteld worden zodat het priesterschapsgezag in de herstelde kerk kon worden verleend en uitgeoefend. Dat gebeurde toen hemelse boodschappers, op aanwijzing van Jezus Christus, de Kerk van Jezus Christus kwamen herstellen. Dat deden ze door de profeet Joseph Smith instructies te geven, hem te ordenen en hem de nodige priesterschapssleutels te geven. Die sleutels bestaan niet buiten De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.
Hierdoor heeft De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen – de herstelde kerk – het gezag om alle handelingen en verordeningen te verrichten die in voorgaande bedelingen van het evangelie zijn verricht, waardoor ze ‘gebonden [erkend] in de hemel’ worden (Mattheüs 16:19; Leer en Verbonden 128:8). Deze essentiële verordeningen van heil en verhoging zijn onder andere de doop, de verlening van de Heilige Geest, de tempelbegiftiging en het eeuwig huwelijk. Dit alles, voor de levenden en de doden, maakt onze terugkeer naar God de Vader en de Zoon en het eeuwige voortbestaan van familiebanden mogelijk.
Door zijn leringen en verzoening is de Heer Jezus Christus de hoeksteen van dit alles, en zijn werk wordt door zijn apostelen en profeten voortgezet.
De profeet Joseph Smith heeft gezegd: ‘De fundamentele beginselen van onze godsdienst zijn het getuigenis van de apostelen en profeten aangaande Jezus Christus – dat Hij is gestorven, is begraven, ten derden dage is verrezen en ten hemel is opgevaren. Al het andere dat verband houdt met onze godsdienst is hier slechts een toevoeging aan.’2
Op de onderstaande foto van het Quorum der Twaalf Apostelen in 1984 staan vier toekomstige presidenten van de kerk. Een vijfde, president Gordon B. Hinckley, was toen lid van het Eerste Presidium. Door te dienen en ervaring op te doen, wordt iedere apostel voorbereid op zijn toekomstige taken, waaronder, voor sommigen, dienen als president van de kerk.
Bijzondere getuigen
De twaalf apostelen zijn geroepen als ‘bijzondere getuigen van de naam van Christus in de gehele wereld’ (Leer en Verbonden 107:23). Zij hebben een uniek getuigenis van Jezus Christus. Ze getuigen van zijn bestaan, zijn goddelijkheid, zijn zending en verzoening, zijn opstanding, zijn heilige priesterschap en van ons potentieel voor het eeuwige leven. Apostelen worden daarbij door anderen geassisteerd, die geroepen zijn om ‘de geest van profetie’ uit te oefenen (Openbaring 19:10).
In een wereld die twijfelt aan de goddelijkheid van de Heiland, getuig ik met mijn broeders in het Eerste Presidium en het Quorum der Twaalf Apostelen van zijn goddelijke zending en verzoening. Wij getuigen ‘dat Hij de Eniggeborene van de Vader is’ (Leer en Verbonden 76:23). Wij getuigen dat Hij een herrezen ‘lichaam van vlees en beenderen, even tastbaar als dat van de mens’ heeft (Leer en Verbonden 130:22). Wij getuigen dat dankzij zijn opstanding al Gods kinderen ook zullen opstaan (zie 1 Korinthe 15:21–22; 2 Nephi 9:6, 22; Mormon 9:13; Leer en Verbonden 29:26). Wij getuigen dat Hij in deze tijd tot zijn dienstknechten spreekt (zie Leer en Verbonden 1:38). Wij getuigen dat ‘er onder de hemel geen andere Naam onder de mensen gegeven [is] waardoor wij zalig moeten worden’ (Handelingen 4:12; zie ook Mosiah 3:17; Mozes 6:52).
We geven liefdevol ons getuigenis en verkondigen de leringen van onze Heiland. President Russell M. Nelson heeft verklaard:
‘Gods wetten zijn volledig ingegeven door zijn oneindige liefde voor ons en door zijn verlangen dat we ons potentieel volledig ontwikkelen. […]
‘De Heer Jezus Christus, wiens kerk dit is, stelt profeten en apostelen aan om zijn liefde te uiten en zijn wetten te onderwijzen.’3
President Nelson heeft ook gezegd: ‘Je begrijpt misschien niet altijd alles wat een levende profeet zegt. Maar als je weet dat een profeet een profeet is, kun je de Heer nederig en gelovig om een eigen getuigenis vragen aangaande datgene wat zijn profeet verkondigd heeft.’4
Dit alles wordt bereikt door middel van de kerk van de Heer, onder leiding van de profetische bediening van zijn apostelen. Op de dag dat bekend werd dat hij de kerk zou gaan leiden, gaf president Nelson deze waardevolle uitleg van wat hij ‘de majestueuze wijze waarop de Heer zijn kerk bestuurt’ noemde:
‘Als een president van de kerk overlijdt, is het geen mysterie wie er als volgende geroepen zal worden om zijn functie op zich te nemen. Er is geen verkiezing, geen verkiezingscampagne, maar alleen de stille werking van een goddelijk opvolgingsplan dat de Heer zelf heeft ingesteld.
Elke dag die een apostel dient, is een dag om te leren en zich voor te bereiden op meer verantwoordelijkheid in de toekomst. Er zijn tientallen jaren van apostolisch dienstbetoon voor nodig om van de plek van de nieuwste apostel over te stappen op die van de senior apostel. In die tijd krijgt hij persoonlijke ervaring met elk facet van de kerk. En hij raakt goed bekend met de volken van de aarde, inclusief hun geschiedenis, cultuur en taal, als hij voor de uitvoering van zijn taken over de hele wereld reist. Deze opvolgingsprocedure voor de leiding van de kerk is uniek. Ik ken geen enkele andere instantie die er zo een heeft. Dat zou ons niet moeten verbazen, want dit is de kerk van de Heer, en Hij werkt niet op de wijze van de mens.’5
Ik getuig van die goddelijke procedure, waardoor de Heer zijn kerk in deze tijd leidt.