Levens veranderen door het Boek van Mormon
Deze bekeerlingen hebben geloof ontwikkeld door het Boek van Mormon te lezen.
Foto-illustratie Cody Bell
Het Boek van Mormon is echt een geschenk om ons, kinderen van God, kennis van het ware evangelie van Jezus Christus bij te brengen. Enrique Serpa Bustamante, een lid van de kerk uit Lima (Peru), beschouwt het Boek van Mormon als een verzameling brieven van een liefdevolle ouder: ‘Onze hemelse Vader heeft via de profeten “brieven” geschreven met raad, troost en leiding voor ons bestwil die ons altijd tot zegen zijn. Hij is zo wijs dat Hij precies weet wanneer Hij ons die liefdevolle brieven moet geven: wanneer ons hart is voorbereid om zijn zegeningen en zijn evangelie te begrijpen.’
Hier volgen enkele getuigenissen van bekeerlingen uit de hele wereld over wat ze in het Boek van Mormon aansprak, toen ze voor het eerst met de kerk in aanraking kwamen.
Eveneens een testament aangaande Jezus Christus
Ik zag een exemplaar van het Boek van Mormon bij mijn nicht thuis in Ibadan (Nigeria). Omdat ik graag lees, wilde ik weten waarom de ondertitel aangaf dat het ‘eveneens een testament aangaande Jezus Christus’ was. Daarom nam ik het boek mee om het te lezen.
Door die ondertitel ‘Eveneens een testament aangaande Jezus Christus’ ging ik de mogelijkheid van een Heiland voor iedereen aanvaarden, in tegenstelling tot slechts de Heiland van de Israëlieten, een begrip dat mij veel zorgen baarde. En toen las ik dat Hij de Nephieten had bezocht en die mensen zijn wetten en verordeningen had gebracht. Vandaar dat ik meer over zijn bediening te weten wilde komen.
Door die ondertitel wilde ik mij meer in de kerk verdiepen. Ik ging de Geest voelen toen ik gehoor gaf aan de aansporingen in het Boek van Mormon, zoals bidden om zelf achter de waarheid te komen (zie Moroni 10:4). Nu weet ik dat onze Heiland leeft en dat Hij van ieder van ons houdt.
Ezekiel Akeh, Idaho (VS)
1 Nephi 8 – de vrucht ‘zoeter dan alles wat ik ooit had geproefd’
In 1 Nephi 8:11–12 beschrijft Lehi de vrucht van de boom des levens als ‘zeer zoet’, ‘zoeter dan alles wat ik ooit had geproefd. […] Zij [vervulde] mijn ziel met een buitengewoon grote vreugde.’ Toen ik deze verzen las, kreeg ik sterk het gevoel dat deze vrucht heel bijzonder was. Daarom wilde ik die ook proeven.
Ik kreeg meer begrip voor Lehi. Hoe zou het zijn, dacht ik, als ik Lehi was en als die vrucht bestond, om dezelfde gevoelens te hebben en er hevig naar te verlangen dat mijn familie er ook van zou eten. Dat was vooral belangrijk voor mij omdat mijn ouders nog geen lid van de kerk zijn. Dus als ik die verzen nu lees, raken ze me diep in mijn hart.
Ik wist dat deze vrucht heel bijzonder was, ook toen ik nog niet begreep dat de vrucht Gods liefde en evangelie voorstelde. Toen ik later begreep wat de vrucht voorstelde, besefte ik hoe nauwkeurig zij in de Schriften staat beschreven.
De Schriften zijn ware verslagen van de profeten en Gods woord.
Eun Jin Yeom, Gyeonggi (Zuid-Korea)
Jakob 5:74 – een verlangen om God te dienen
Toen ik de kerk leerde kennen, las ik Jakob 5:74. Vanaf het moment dat ik die tekst las, bleef hij me bij. Ik was actief in mijn vorige kerk en ik had altijd al het verlangen gehad om God te dienen. Ik wilde zelfs filosofie en theologie studeren om Hem beter te kunnen dienen. Ik had mijn toelatingsexamen voor de studie filosofie al gehaald.
Maar ik zal nooit het moment vergeten waarop ik die tekst voor het eerst las. Ik weet nog dat het ’s avonds na mijn eerste bezoek aan de kerk was. Tussen twee lesperiodes in zag ik op het publicatiebord de openbaring van president Thomas S. Monson over de verlaging van de zendingsleeftijd.
Toen ik die avond Jakob 5:74 las, wist ik dat ik God moest dienen. En toen ik naar de zendelingen keek – de twee jongemannen die ongeveer even oud waren als ik – die hun leven voor Hem opofferden, wist ik dat ik dat ook zou kunnen. De avond vóór die kerkdienst had ik besloten me te laten dopen. De avond na die kerkdienst besloot ik om op zending te gaan. Na mijn zending onder de fijne mensen in het zendingsgebied Cebu-Oost (Filipijnen) ben ik eervol ontheven.
Josef Gutierrez, Batangas (Filipijnen)
Het boek Enos – vergeving van zonden
Toen ik voor het eerst het Boek van Mormon las, wist ik niet waar ik moest beginnen. Ik had moeite met het beginsel vergeving, vooral mezelf vergeven. Ik wist niet of ik wel vergeving verdiende. Een van de zendelingenzusters zei dat ik mijn antwoord in de Schriften zou vinden. En als ik niet wist waar ik moest beginnen, zou ik door gebed de teksten kunnen vinden die ik nodig had. Ik besloot het boek willekeurig open te slaan en begon te lezen – het boek Enos, de verzen 4–6. Toen ik die verzen had gelezen, wist ik dat het Boek van Mormon waar was.
Jennifer Andreski, Californië (VS)
Mosiah 27 – de mogelijkheid om te veranderen
Toen ik voor het eerst het Boek van Mormon las, was ik erg onder de indruk van het gedeelte in Mosiah waar Alma’s zoon de kerk verloochent en probeert te vernietigen. Maar hij ondergaat een grote verandering. Hij voelt de Heilige Geest en verandert in een gelovige. Dat vond ik geweldig omdat iedereen de kans moet krijgen zich te bekeren.
Maria Gracia Henrique Gonzalez, Maule (Chili)
Mosiah 27:28–29 – geluk en verlossing
Als nieuw lid was ik onder de indruk van Mosiah 27:28–29. Ik was, en ben nog steeds, heel dankbaar dat de Heer mij barmhartigheid toonde en me van al mijn zonden verloste. Voordat ik me liet dopen, dacht ik dat ik gelukkig was. Maar niets is te vergelijken met het geluk dat ik voelde toen ik het herstelde evangelie had aanvaard. Ik heb nog nooit zoveel zelfvertrouwen gehad en zo positief naar de toekomst gekeken.
Nadat ik gehoor had gegeven aan de woorden van Alma: ‘Kom en laat u dopen tot bekering, opdat ook u zult nemen van de vrucht van de boom des levens’ (Alma 5:62), kreeg ik hetzelfde verlossende gevoel van troost en gemoedsrust als Alma de jonge toen hij schreef: ‘Ik bevond mij in de donkerste afgrond; maar nu aanschouw ik het wonderbare licht van God. Mijn ziel werd door eeuwige kwelling gepijnigd, maar ik ben weggerukt en mijn ziel wordt niet langer gepijnigd’ (Mosiah 27:29). Daardoor ging ik begrijpen dat mijn nieuwe leven en geluk gebaseerd waren op mijn aanvaarding van Jezus Christus als mijn Heiland en Verlosser. Nu ben ik erg dankbaar dat mijn Heiland de prijs van de gerechtigheid heeft voldaan, zodat ik telkens diezelfde verlossende liefde kan voelen als ik me bekeer.
Marie-Chantal Hogue, Ontario (Canada)
Dat blauwe boekje
Ik ben grootgebracht in India, waar ik de zendelingen tegenkwam en voor het eerst een kerkdienst bijwoonde. Dat was toevallig met Pasen. Door mijn werk was ik te laat in de kerk en woonde ik een zondagsschoolklas voor jongeren bij, waar een van de zendelingen de les gaf. Hij citeerde enkele Schriftteksten uit een blauw boek dat ik nog nooit gezien had, maar dat net als de Bijbel klonk. Tijdens zijn les kreeg ik sterk het gevoel dat ik ook een exemplaar van dit boek moest bemachtigen.
Aan het eind van de les ging ik naar hem toe en zei: ‘Ik moet dat boek hebben.’ Omdat het boek zijn eigen exemplaar was, kon hij me het niet geven, maar ik mocht het bekijken en betasten. Ik kon goudkleurige letters op de kaft zien: ‘Het Boek van Mormon’. Ik kreeg weer de ingeving dat ik het boek zelf moest hebben. De zendeling schreef mijn adres op en beloofde me een exemplaar te brengen. De zendelingen kwamen inderdaad kort daarna naar mijn huis en gaven me mijn eigen exemplaar van het Boek van Mormon. Toen begonnen ze me de zendelingenlessen te geven.
Dat jaar bracht Pasen een ongelooflijke zegen voor mij mee: het Boek van Mormon. Dat blauwe boekje heeft mij heel erg opgebeurd en ik ben erg dankbaar dat ik het voorrecht had om ervan te leren.
Venu Bhaskar Nakka, Californië (VS)