De liefde van onze hemelse Vader
Anna Nikiticheva (Rusland)
Enige tijd geleden vroegen vrienden van ons of wij hun zoon, John, en zijn vriendin een week in hun huis wilden nemen. John is minderactief en zijn vriendin is geen lid van de kerk. Zij kreeg de kamer van onze zoon en John sliep op de bank in de huiskamer.
Voordat ze kwamen, vroegen we onze hemelse Vader hoe we met hen om moesten gaan — als leerkrachten, ouders of gewoon als vrienden? We kregen het antwoord dat we de ingevingen van de Geest moesten volgen en hen geestelijk moesten sterken.
Mijn man, mijn zoon en ik lezen elke avond in de Schriften. Op de eerste avond hadden we het gevoel dat we onze gasten niet moesten vragen om met ons mee te lezen. Maar de volgende avond klopte John vóór de Schriftstudie bij ons aan en zei: ‘Mary durft het niet te vragen, maar ze wil graag weten of we met jullie Schriftstudie mee mogen doen.’
We zwaaiden de deur open, lieten ze binnen en begonnen samen het Boek van Mormon te bestuderen. Mary had nog nooit in de Schriften gelezen en wist niet of ze wel in God geloofde. Ze gaf toe dat ze voordat ze naar ons toekwam bang was geweest dat we haar misschien zouden vragen om aan een haar onbekende religieuze rite mee te doen.
Om Mary op haar gemak te stellen, vertelde mijn man haar over het heilsplan, de Heiland Jezus Christus, het eerste visioen van Joseph Smith en het Boek van Mormon. Ze praatte tot laat in de avond met ons.
De volgende dag zaten John en Mary bij een zendelingenles. Ik zal nooit vergeten welke sfeer er heerste. Na een eenvoudig gesprek praatten we over het wezen van onze hemelse Vader. Daarna vroeg Mary waarom een liefdevolle God toelaat dat mensen lijden, een vraag die ook mij lang had beziggehouden.
Enkele jaren daarvoor had ik een brief van een vriendin gekregen die bij haar derde kind een miskraam had, dus raakte Mary’s vraag mij. Ik getuigde dat we soms in gelukkige tijden minder voor eeuwige zaken openstaan dan in tijden van ellende. Ik zei tegen Mary dat verdriet ons sterk kan maken, zoals ijzer dat in vuur wordt gesmeed. Als wij in beproeving trouw aan God blijven, zal ons geloof groeien.
Het was een onvergetelijk gesprek. Naderhand luisterden we stilzwijgend naar de Geest, die van de liefde van onze hemelse Vader getuigde. Toen Mary opkeek, had ze tranen in haar ogen van geluk.
Ik weet niet wat er de komende jaren gaat gebeuren, maar ik weet zeker dat het begrip dat ik in Mary’s ogen zag haar haar verdere leven tot nut zal zijn en haar misschien tot haar hemelse Vader brengt.