Kami Namulong kang Kristo
Paghigugma sa Akong mga Kaaway
Nasayud ko sa sugo sa Ginoo nga higugmaon ang uban, lakip ang atong mga kaaway, apan sa akong pagtan-aw sa sundalo, wala ko mahigugma kaniya.
Nagtubo ko sa usa ka nasud nga gisakop og militar sa laing nasud. Ang nag-okupar nga mga sundalo dili maayong motratar kanamo. Daghan sa akong lungsod gipang-aresto, gipan-dagmalan, gipamusil, o gani gipamatay sa mga sundalo nga walay igong rason. Usa ka adlaw sa dihang 16 anyos nako, ang mga sundalo miabut sa akong gitunghaan nga unibersidad ug mipusil sa ulo sa usa sa mga estudyante. Sulod sa duha ka oras, dili sila mosugot nga siya dalhon sa ospital. Sukad adtong adlawa nakabaton ko og kasilag niadtong mga sundalo diha sa akong kasingkasing. Dili ko makapasaylo kanila sa kasakit nga ilang gihimo sa akong katawhan ug dili makalimot sa nawong niadto nga estudyante.
Sa dihang namiyembro ko sa Simbahan sa edad nga 25, lisud alang kanako ang pagsimba tungod sa mga checkpoint, curfew, ug sa ubang mga restriksyon sa pagbiyahe. Girisgo nako ang akong kinabuhi para makagawas aron makaambit sa sakrament ug makauban ang ubang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Lisud kaayo nga mag-inusara nga miyembro sa Simbahan diha sa among pamilya ug sa among lungsod. Ganahan ko nga makauban ang mga miyembro sa Simbahan, apan kanunay ko nga pugngan sa mga sundalo hapit kada semana.
Usa ka Dominggo samtang naningkamot ko nga makalabang sa checkpoint, ang sundalo miingon nga dili ko mahimo nga mogawas ug mipapauli kanako. Gitan-aw nako ang sundalo ug nakahinumdom sa mga pulong sa Manluluwas: “Higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway” (tan-awa sa Mateo 5:43–44).
Nakaamgo ko nga wala ko mahigugma niadto nga sundalo. Ang kalagot sa dihang tin-edyer pa ko nawala na sa dihang namiyembro nako sa Simbahan, apan wala nako higugmaa ang akong mga kaaway. Si Jesukristo, ang Manluluwas, mihatag kanato niini nga sugo, apan ang akong kasingkasing dili makahigugma niadtong nag-okupar nga mga sundalo. Kini nakapahasol kanako sulod sa pipila ka adlaw, ilabi na nga nangandam ko nga moadto sa templo niadtong panahona.
Usa ka adlaw akong nabasahan kining kasulatan: “Pag-ampo ngadto sa Amahan uban sa tibuok kusog sa kasingkasing, nga kamo unta mapuno niini nga gugma, diin siya mitugyan diha sa tanan kinsa tinuod nga mga sumusunod sa iyang Anak, nga si Jesukristo” (Moroni 7:48). Akong gibati nga ingon og personal nga namulong si Mormon kanako ug mipakita kanako unsaon sa paghigugma.
Mihukom ko nga mangayo og tabang sa Langitnong Amahan. Nagpuasa ug nag-ampo ko og panabang aron sa paghigugma sa akong mga kaaway. Sulod sa pipila ka adlaw mibati ko nga walay kausaban, apan wala nako mamatikdi nga ang Langitnong Amahan hinay-hinay nga miusab sa akong kasingkasing. Mga usa ka tuig ang milabay, samtang naningkamot ko nga molabang sa usa sa mga checkpoint, ang sundalo miingon kanako nga dili pwede. Kini nga higayona lahi ang akong gibati. Samtang nagtan-aw ko sa mga mata niadto nga sundalo, mibati ko og talagsaong gugma alang kaniya. Nabati nako ang dakong gugma sa Langitnong Amahan alang kaniya, ug gilantaw nako siya isip usa ka anak sa Dios.
Karon nasayud na ko, sama ni Nephi, nga ang Ginoo dili mohatag og mga sugo kanato gawas kon siya moandam og paagi alang kanato nga kita unta makatuman sa butang diin siya misugo kanato (tan-awa sa 1 Nephi 3:7). Sa dihang si Kristo misugo kanato sa paghigugma sa atong mga kaaway, Siya nasayud nga kini posible inubanan sa Iyang tabang. Siya makatudlo kanato sa paghigugma sa uban kon kita mosalig lang Kaniya ug mokat-on sa Iyang talagsaong ehemplo.
“Sa kanunay, si Kristo ang atong ehemplo. Sa Iyang mga pagtulun-an sama sa Iyang kinabuhi, gipakita Niya kanato ang dalan. Gipasaylo Niya ang dautan, ang bulgar, ug kadtong nagtinguha sa pagpasakit ug paghimo og dautan Kaniya” (Dieter F. Uchtdorf, “Ang Maloloy-on Magadawat og Kalooy,” Liahona, Mayo 2012, 76).
Suffer Ye Thus Far, ni Walter Rane, dili mahimong pakopyahan