Η οδός του Κυρίου

Από τον Πρεσβύτερο Στάνλεϊ Έλις

Των Εβδομήκοντα

Εικόνα

Η οδός του Κυρίου είναι να ακούμε με προσοχή τις διδασκαλίες των ηγετών μας, να καταλαβαίνουμε τις σωστές αρχές και να κυβερνάμε τον εαυτό μας.

Εβδομήκοντα

Υπηρετώ ως Εβδομήκοντα. Οι Εβδομήκοντα καλούνται να είναι αγγελιαφόροι -- να διαδώσουμε τον λόγο του Κυρίου όπως τον λαμβάνουμε από τους αποστόλους και τους προφήτες και από το Πνεύμα και να είμαστε ειδικοί μάρτυρες του ονόματος του Χριστού, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο, οικοδομώντας την Εκκλησία και ρυθμίζοντας τις υποθέσεις της (βλέπε Δ&Δ 107:25, 34).

Αγροτόπαιδο

Μεγάλωσα σε ένα αγρόκτημα κοντά στο Μπέρλεϊ του Αϊντάχο -- ένα πραγματικό «αγροτόπαιδο του Αϊντάχο»! Έμαθα, λοιπόν:

Να εργάζομαι -- αν δεν φυτέψεις, δεν θα θερίσεις.
Να εργάζομαι με σύνεση -- αν ποτίζεις και λιπαίνεις, θερίζεις περισσότερα.
Η σπουδαιότητα της σωστής χρονικής στιγμής -- αν δεν φυτέψεις τη σωστή εποχή, μια πρώιμη παγωνιά μπορεί να καταστρέψει τη συγκομιδή.
Να κάνω αυτό που απαιτείται ή πρέπει να γίνει, άσχετα με το τι είναι ευχάριστο, προτιμότερο ή πιο βολικό -- αρμέγεις την αγελάδα όταν χρειάζεται να αρμεχθεί, όχι όταν θέλεις.
Για να είμαι σαφής -- με τα ζώα της φάρμας και τα ανάλογα μηχανήματα, δεν έχεις χρόνο να εξηγείς τα πράγματα εκλεπτυσμένα ή να ανησυχείς ότι θα προσβάλεις ανθρώπους που είναι υπερευαίσθητοι. (Με αυτή την έννοια, υπηρετώντας σε όλη την Εκκλησία, ρωτούσα συχνά: «Θέλετε να μιλήσω ευθέως ή με τρόπο αρεστό και έμμεσο;» Κατά κανόνα οι Άγιοι επέλεγαν το «ευθέως»! Θα είμαι ευθύς σήμερα.)
Τελικώς, ως αγροτόπαιδο του Αϊντάχο, έμαθα να επικεντρώνομαι σε βασικές αρχές.

Τίποτα δεν είναι πιο θεμελιώδες για όλους μας και για τη διδαχή μας από τις αλήθειες στο πρώτο άρθρο της πίστης: «Πιστεύουμε στο Θεό, τον Αιώνιο Πατέρα, και στον Υιό Του, τον Ιησού Χριστό, και στο Άγιο Πνεύμα» (Άρθρα της Πίστης 1:1).

Επιπλέον, ο Επουράνιος Πατέρας μας είναι εκείνος ο οποίος μας γνωρίζει, μας αγαπά και θέλει να επιστρέψουμε σε Αυτόν. Ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας, ο οποίος μέσω της εξιλέωσης έκανε βέβαιο ότι θα υπερνικήσουμε τον θάνατο και θα ζήσουμε ξανά, και έκανε δυνατό για εμάς να υπερυψωθούμε και να έχουμε αιώνια ζωή. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο παράκλητος, ο αποκαλυπτής, ο διδάσκαλος, ο καταθέτων μαρτυρία και ο οδηγός μας.

Σκεφθείτε το, αδελφοί και αδελφές -- δεν είμαστε πνευματικά ορφανοί! Δεν είμαστε μόνοι.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα να έχουμε γονείς -- να μην είμαστε ορφανοί; Μπορούμε να μάθουμε από αυτούς, να ωφεληθούμε από την εμπειρία τους, να αποφύγουμε κρυφούς κινδύνους για τους οποίους μας προειδοποιούν και να κατανοήσουμε καλύτερα, χάρη σε αυτά που γνωρίζουν. Δεν θα είμαστε χαμένοι, σε σύγχυση, εξαπατημένοι ή λιγότερο αποτελεσματικοί. Αυτό είναι ιδιαίτερα αλήθεια στην περίπτωση του Επουράνιου Πατέρα μας, ο οποίος μας έχει διδάξει και δείξει όχι απλώς μία οδό, αλλά την οδό.

Ο Θεός έχει την οδό

Στην πραγματικότητα ο Θεός έχει την οδό που θα ακολουθήσουμε για να ζούμε¹, να αγαπάμε,² να βοηθάμε,³ να προσευχόμαστε,⁴ να μιλάμε,⁵ να αλληλεπιδρούμε,⁶ να καθοδηγούμε,⁷ να παντρευόμαστε,⁸ να ανατρέφουμε παιδιά,⁹ να μαθαίνουμε,¹⁰ να γνωρίζουμε την αλήθεια,¹¹ να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο,¹² να επιλέγουμε συνετώς τι τρώμε,¹³ κ.λπ.

Μαζί με τις γραφές, ορισμένες σπουδαίες πηγές για να βρούμε την οδό του Κυρίου είναι: Αληθινοί στην πίστη, Για την ενδυνάμωση των νέων και σε άλλες διδασκαλίες ζώντων αποστόλων και προφητών.

Για παράδειγμα, ο Κύριος μάς έχει διδάξει στις γραφές: «Επειδή οι βουλές μου δεν είναι βουλές σας ούτε οι δρόμοι σας οι δικοί μου δρόμοι, λέει ο Κύριος. »Αλλ’ όσο ψηλοί είναι οι ουρανοί από τη γη, έτσι και οι δρόμοι μου είναι ψηλότεροι από τους δρόμους σας, και οι βουλές μου από τις δικές σας βουλές» (Ησαΐας 55:8–9).
Ένα από τα κακά των τελευταίων ημερών είναι ότι «κάθε άνθρωπος βαδίζει το δικό του δρόμο» (Δ&Δ 1:16). Στις Παροιμίες προειδοποιούμεθα: «μη επιστηρίζεσαι στη σύνεσή σου» και «μη φαντάζεσαι τον εαυτό σου σοφό» (βλέπε Παροιμίες 3:5–7).
Έχουμε διδαχθεί ότι αν πράττουμε σύμφωνα με την οδό του Κυρίου, Εκείνος οπωσδήποτε θα μας ευλογήσει και διεκδικούμε τις υποσχέσεις Του. Και εάν δεν πράξουμε κατά την οδό Του, δεν έχουμε καμία υπόσχεση (βλέπε Δ&Δ 82:10).
Ο Κύριος συνέκρινε την οδό Του με τη δική μας οδό, όταν εκπαίδευσε τον προφήτη Σαμουήλ, ο οποίος εστάλη να βρει έναν νέο βασιλιά: «Και ο Κύριος είπε στον Σαμουήλ: Μη επιβλέψεις στο πρόσωπό του ή στο ύψος του αναστήματός του, επειδή τον αποδοκίμασα· δεδομένου ότι ο Κύριος δεν βλέπει όπως βλέπει ο άνθρωπος· επειδή, ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενο, ο Κύριος όμως βλέπει την καρδιά» (Σαμουήλ Α΄ 16:7).
Ακόμα και με την παγκόσμια αποδεκτή επιθυμία να βοηθήσουμε τον φτωχό και τον έχοντα ανάγκη, ο Κύριος συμφωνεί με τον στόχο μας, όμως προειδοποιεί: «Όμως αυτό πρέπει να γίνεται κατά το δικό μου τρόπο» (Δ&Δ 104:16). Διαφορετικά, στις προσπάθειές μας να βοηθήσουμε, μπορεί να τους πληγώσουμε. Ο Κύριος μας έχει διδάξει την ανάγκη να προωθήσουμε την αυτοδυναμία. Ακόμα και αν είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε, δεν θα πρέπει να δώσουμε ή να παράσχουμε αυτά που μπορούν και πρέπει να κάνουν για τον εαυτό τους. Όπου και αν έχει δοκιμαστεί, ο κόσμος μαθαίνει τα κακά αυτού του βοηθήματος. Αληθινά, ο Θεός ξέρει καλύτερα.

Ας σκεφθούμε κάποια άλλα παραδείγματα. Ο Κύριος έχει την οδό για να γίνεται το ιεραποστολικό έργο. Είναι κωδικοποιημένη στις γραφές και στο Να κηρύττετε το Ευαγγέλιό μου και πραγματοποιείται κατά την καθοδήγηση του Πνεύματος.

Ο Κύριος έχει τη δική Του οδό, ή την οδό να αγαπά. Όσοι είναι του κόσμου λένε ότι εκείνο το οποίο έχει πραγματικά σημασία είναι δύο άνθρωποι που αγαπούν ο ένας τον άλλον. O Πατέρας μας στους Ουρανούς διδάσκει ότι αυτό είναι σημαντικό, όμως μας διδάσκει περισσότερα: ότι υπάρχει μία εγκεκριμένη οδός και χρόνος για να εκφράσουμε αυτή την αγάπη.

Κυβερνώντας τον εαυτό μας

Ο Τζόζεφ Σμιθ διδάχθηκε από τη νεότητά του τις οδούς του Κυρίου. Όταν ρωτήθηκε για το πώς ηγείτο της Εκκλησίας, εξήγησε ότι δίδασκε σωστές αρχές και τα μέλη κυβερνούσαν τον εαυτό τους¹⁴. Αδελφοί και αδελφές, οι ζώντες απόστολοι και προφήτες μας ακόμη διδάσκουν σωστές αρχές. Η ερώτηση: «Χρησιμοποιούμε αυτές τις αρχές για να κυβερνάμε τον εαυτό μας;»

Ένα πράγμα που διδαχθήκαμε συχνά είναι να ανθίζουμε εκεί όπου βρισκόμαστε. Ωστόσο, μερικές φορές μπαίνουμε στον πειρασμό να μεταναστεύουμε σε κάποια νέα περιοχή, θεωρώντας ότι τα παιδιά μας θα έχουν περισσότερους φίλους και, ως εκ τούτου, καλύτερα προγράμματα για τους νέους.

Αδελφοί και αδελφές, σκεπτόμαστε πραγματικά ότι ο κρίσιμος παράγοντας στη σωτηρία των παιδιών μας είναι η γειτονιά όπου ζούμε; Οι απόστολοι και οι προφήτες έχουν διδάξει συχνά ότι αυτό που συμβαίνει μέσα στο σπιτικό είναι πολύ σπουδαιότερο από αυτό που συναντούν έξω τα παιδιά μας. Το πώς ανατρέφουμε τα παιδιά μας είναι σημαντικότερο από το πού τα ανατρέφουμε.

Οπωσδήποτε υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που εμπλέκονται στην απόφασή μας πού θα ζήσουμε και, ευτυχώς, ο Κύριος θα μας καθοδηγήσει αν επιζητήσουμε την επιβεβαίωσή του.

Ένα άλλο ερώτημα είναι: «Πού μας χρειάζονται;» Επί 16 χρόνια υπηρέτησα στην προεδρία του Βόρειου Πασσάλου Χιούστον στο Τέξας. Πολλοί μετακινήθηκαν στην περιοχή μας κατά τη διάρκεια εκείνων των ετών. Συχνά λαμβάναμε κάποιο τηλεφώνημα που ανήγγειλε ότι κάποιος ερχόταν και μας ρωτούσαν ποιος ήταν ο καλύτερος τομέας. Μόνο μία φορά στα 16 χρόνια έλαβα ένα τηλεφώνημα που ρωτούσαν: «Ποιος τομέας χρειάζεται μία καλή οικογένεια; Πού μπορούμε να βοηθήσουμε;»

Τα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας, ο Πρόεδρος Μπρίγκαμ Γιανγκ και άλλοι καλούσαν μέλη να πάνε σε κάποιο μέρος για να οικοδομήσουν εκεί την Εκκλησία. Η ειρωνεία είναι ότι ακόμα και τώρα έχουμε πιστά μέλη της Εκκλησίας παντού, τα οποία θα πήγαιναν όπου τους ζητούσε ο προφήτης να πάνε. Πραγματικά, αναμένουμε από τον Πρόεδρο Μόνσον να πει ατομικά στον καθέναν, σε περισσότερα από 14 εκατομμύρια από εμάς, πού χρειάζεται η οικογένειά μας; Η οδός του Κυρίου είναι να ακούμε με προσοχή τις διδασκαλίες των ηγετών μας, να καταλαβαίνουμε τις σωστές αρχές και να κυβερνάμε τον εαυτό μας.

Ιδιαίτερα σημαντικό

Με όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Εκκλησία και καθώς ο Κύριος επιταχύνει το έργο Του προς κάθε πλευρά, είναι εξαιρετικά σημαντικό να κάνουμε ό,τι κάνουμε σύμφωνα με την οδό Εκείνου!

Ειδικά στο έργο σωτηρίας μαθαίνουμε ότι «στο δώρο του Υιού του, ο Θεός ετοίμασε έναν πιο εξαίρετο τρόπο» (Εθέρ 12:11). Η διδαχή του Χριστού «είναι η οδός. Και δεν υπάρχει καμία άλλη οδός ούτε όνομα που να έχει δοθεί από τους ουρανούς με τα οποία ο άνθρωπος να μπορεί να σωθεί στη βασιλεία τού Θεού» (Νεφί Β΄ 31:21).

Συμπέρασμα

Καθώς βλέπουμε τόσους πολλούς σήμερα στον κόσμο να ζουν σε σύγχυση ή, χειρότερο, να περιπλανώνται σε απαγορευμένα μονοπάτια και να υφίστανται χωρίς λόγο τις επιπτώσεις ατυχών επιλογών, με κάνει να θέλω να αναφωνήσω, όπως ο Άλμα:

«Αχ, και να ήμουν άγγελος, και να μπορούσα να έχω την επιθυμία της καρδιάς μου, ώστε να πάω και να μιλήσω με την σάλπιγγα τού Θεού, με φωνή που να σείει τη γη, και να φωνάξω μετάνοια σε κάθε λαό!

»Μάλιστα, θα διακήρυττα σε κάθε ψυχή, το σχέδιο λυτρωμού, ώστε να μετανοήσουν και να έλθουν προς τον Θεό μας, ώστε να μην υπάρχει πια θλίψη επάνω σε όλο το πρόσωπο της γης» (Άλμα 29:1–2).

Ξανά, μαρτυρώ ότι ο Κύριος έχει την οδό! Ο Επουράνιος Πατέρας μας, μάς γνωρίζει, μας αγαπά και θέλει να βοηθήσει. Εκείνος ξέρει καλύτερα πώς να βοηθήσει. Δεν είμαστε πνευματικά ορφανοί!

Ο Σωτήρας μας, Ιησούς Χριστός, είναι «ο δρόμος και η αλήθεια και η ζωή» (Κατά Ιωάννην 14:6. Βλέπε, επίσης, Άλμα 38:9). Η οδός του βασίζεται στην αιώνια αλήθεια και μας οδηγεί σε «ειρήνη σε τούτον τον κόσμο, και ζωή αιώνια στο μελλοντικό κόσμο» (Δ&Δ 59:23). Για αυτό καταθέτω μαρτυρία στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.