Kapitulo 24

Jesukristo, ang Anak sa Buhi nga Dios

Si Jesukristo ang tinuod nga anak sa Dios, ang Manunubos sa katawhan, ug ang buhi nga pangulo sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Gikan sa Kinabuhi ni Heber J Grant

Si Presidente Heber J. Grant miingon, “Walay laing mahinungdanon diha sa kasingkasing sa mga tawo gawas sa pagpamatuod mahitungod ni Jesukristo.”¹ Si Presidente Grant labing nabalaka niadtong nagkulang sa siguro nga pagpamatuod sa Manluluwas. “Ang gikinahanglan sa kalibutan karon labaw pa sa bisan unsang butang, ” siya mipahayag, “mao ang hugot nga pagtuo sa Dios, nga atong Amahan, ug ni Jesukristo, Iyang Anak, isip ang Manunubos sa kalibutan.”² Iyang nakita kining mahinungdanong panginahanglan samtang siya mibiyahe sa kalibutan aron sa pagsangyaw sa ebanghelyo ug nakasugat og mga bakak nga mga pagtulun-an kabahin sa kinabuhi ug misyon ni Jesukristo. Siya nasubo sa unsay iyang gihinganlan nga “kakulang sa hugot nga pagtuo sa Dios, ug sa pagkabalaan ni Jesukristo.” Pananglitan, siya sa makausa miasoy mahitungod sa usa ka artikulo sa pamantalaan diin ang usa ka tawo misugyot nga “isalikway sa mga tawo ang dili katuohan nga ideya mahitungod ni Jesukristo isip usa ka Dios sa yuta ug usa ka Manunubos sa kalibutan.” Si Presidente Grant sa kanunay abtik sa pagsupak niini nga ideya ug mihatag og pamatuod agi og depensa sa kamatuoran. Siya miingon:

“Matag panahon nga akong mabasa kana nga pahayag—ug ako kining nabasa sa daghang mga lugar—ako naninguha sa pagsulti ngadto sa mga katawhan sa nagkalainlaing mga lugar diin ako nagsangyaw, sa baruganan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sumala sa ebanghelyo nga atong gituohan.

“Akong gipahibalo atol niadtong mga miting, diin kadaghanan sa mga tumatambong dili mga sakop sa Simbahan, mao nga ang mga Santos sa Ulahing Adlaw kinahanglang modawat sa doktrina nga ang Dios mismo mibisita sa batan-on nga si Joseph Smith, ug nga ang Dios mismo ang mipaila ni Jesukristo ngadto sa batan- ong lalaki isip Iyang hinigugmang Anak³

Matag pulong nga gilitok ni Presidente Grant kabahin sa Manluluwas mipadayag sa Iyang gugma ug kalipay sa Ginoo. “Kini usa ka talagsaon nga kamatuoran, ” siya miingon, “nga kita dili makabasa o makabati sa mga paghago nga gihimo sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesukristo nga dili mahimuot niini, samtang sa laing bahin, walay laing makapaikag diha sa kinabuhi ug kasaysayan sa usa ka tawo nga dili kita mapul-an kon kanunay nato kining madungog o mabasa. Ang istorya ni Jesukristo usa ka istorya sa karaan apan sama nga kanunayng bag-o. Kon kapila nako mabasa ang iyang kinabuhi ug mga paghago, magkadugang ang hingpit nga kalipay, ang kalinaw, ang kamaya, ang katagbawan nga mipuno sa akong mga kalag. Sa kanunay adunay bag-o nga kaikag nga moabut kanako diha sa pagpamalandong sa Iyang mga pulong ug sa laraw sa kinabuhi ug kaluwasan nga Iyang gitudlo ngadto sa mga tawo sa panahon sa Iyang kinabuhi sa kalibutan.”⁴

Ang kinaiya ni Presidente Grant matino diha sa iyang pagpamatuod sa Manluluwas ug sa gipahiuli nga ebanghelyo. Si Elder John A. Widtsoe, kinsa giorden nga Apostol ni Presidente Grant, misulat: “Ang mga tawo kinsa nakabaton og kadungganan mainampingong nagsunod sa nag-unang mga baruganan nga maoy mohatag og giya. Kini matuod nga mamatikdan diha sa kinabuhi ni Presidente Grant. Hugot nga pagtuo sa Dios ug sa Iyang Anak nga si Jesukristo, ug diha sa gipahiuli nga ebanghelyo, migiya kaniya sukad pa sa pagkabata. Mahimong lisud sabton kana nga buluhaton gawas kon imong hunahunaon ang naggiya nga gahum sa iyang hugot nga pagtuo, … Ang iyang pagpamatuod sa pagkabalaan ni Jesukristo ug sa gipahiuli nga ebanghelyo midulot sa iyang kalag uban sa iyang pagkamatinguhaon.”⁵

Mga Pagtulun-an ni Heber J. Grant

Si Jesukristo mao ang tinuod nga Anak sa Dios.

Kami hugot nga nagtuo nga si Jesukristo mao ang Anak sa Dios, bugtong nga anak sa Dios, ang unang natawo sa Espiritu ug ang bugtong nga anak sa unod; nga Siya Anak sa Dios, sama nga ikaw ug ako anak sa atong mga amahan.⁶

Ako nagmaya nga ang Simbahan ni Jesukristo gitukod diha sa unang panan-awon nga nadawat sa usa ka batan-on nga si Joseph Smith labaw na sa usa ka gatus katuig ang milabay. Siya mipahayag nga siya nakakita og duha ka Langitnong mga Binuhat, kansang kahayag ug himaya dili mahulagway ug ang usa kanila mitawag kaniya sa iyang ngalan ug miingon nagtudlo ngadto sa usa: “Kini ang akong hinigugmang Anak, paminaw kaniya.” [tan-awa sa Joseph Smith—Kasaysayan 1:17.] Diha walay bisag unsa nga pagduhaduha sa kasingkasing sa usa ka Santos sa Ulahing mga Adlaw mahitungod ni Jesukristo nga Anak sa buhi nga Dios, tungod kay ang Dios mismo ang mipaila Kaniya ngadto ni Joseph Smith.⁷

“Tan-awa, ania ra ang tawo!” miingon si Ponsius Pilato, usa ka Romano nga gobernador sa Judea, sa dihang si Jesus, gisul-oban sa koronang tunok ug sa ubihon nga kupo sa mabiaybiayong paagi, mibarug atubangan sa manggugubot kinsa misinggit, “Ilansang siya sa krus, ilansang siya sa krus!” [Juan 19:5–6.]

Nabutahan sa pagkawalay hibangkaagan, kamabaw sa hunahuna ug kasina, ang pundok sa katawhan nagtan-aw sa tawo nga gipanghimaraut isip usa ka kriminal, masinupakon sa balaod, tigpasipala, usa ka tawo kinsa sa dili makiangayon nga paagi gihukman ngadto sa krus. Usa ka gamay nga pundok sa mga lalaki ug mga babaye miila Kaniya isip tinuod nga—Anak sa Dios, ang Manunubos sa katawhan!

Sa napulog siyam ka gatus ka mga tuig ang adlaw nga natawhan ni Kristo gisaulog sa mga nasud nga nagtawag sa ilang mga kaugalingon nga Kristohanon. Matag tuig ang pagbagting sa kampana, ang huni sa musika, ug ang pagpahayag sa tingog nagkahiusa diha sa pagpahayag og usab sa mensahe nga dala sa anghel “sa kalibutan, kalinaw, panagdait sa matag tawo.” [Lucas 2:14.]

Bisan pa niana, nianang panghitabo sa makasaysayong paghukom, mao usab latas sa katuigan, ang mga katawhan adunay managlahi nga panghunahuna mahitungod kaniya. Ang uban kinsa misalikway kaniya sa kasilag sama niadtong kadaghanan nga mipalangsang Kaniya, nagtan-aw Kaniya ug sa Iyang mga tinun-an nga mga “tigpasiugda sa usa ka Kristohanon nga sistema nga mipakubos ug mipakunhod sa kusog sa moderno nga kalibutan sa Uropa.” Ang uban nga mas tin-aw ang panglantaw, midawat Kaniya isip tigpasiugda sa usa ka sistema nga “nag-awhag sa kakugi, pagkamatinuoron, kamatuoran, pagkaputli, ug pagkamanggihunahunaon; nga nagpaluyo sa balaod, nagdapig sa kagawasan, gikinahanglan niini, ug mohiusa sa katawhan sa usa ka makahuluganong panag-igsoonay.”

Daghan ang nagtan-aw Kaniya isip usa ka hingpit nga tawo— ang walay kahadlok nga tawo sa kasaysayan, ” apan wala modawat sa iyang pagkabalaan.

Minilyon ang midawat Kaniya isip usa ka halangdong Magtutudlo kansang mga pagtulun-an, hinuon, dili magamit sa modernong sosyal nga mga kahimtang. Pipila lamang—O, gamay ra kaayo!—sa mga lumulupyo sa kalibutan, ang nagdawat Kaniya kon si kinsa gayud siya—ang Bugtong nga Anak sa Amahan; kinsa miabut sa kalibutan, gani si Jesus aron ipalansang sa krus alang sa sala sa kalibutan, ug nag-antus sa paghugas sa tanan nga dili matarung. [Tan-awa sa D&P 76:23, 41.]⁸

Si Jesukristo mianhi sa yuta aron sa pagtubos sa katawhan.

Ngadto sa mga sakop sa Simbahan sa tibuok kalibutan, ug ngadto sa nahigugma sa kalinaw, bisan asa, kami moingon, tanawa kining tawo sa Galilea, dili lang usa ka halangdon nga Magtutudlo, dili lamang usa ka talagsaon nga Pangulo, apan ang Prinsipe sa kalinaw. Ang tigpasiugda sa kaluwasan, dinhi ug karon, tukma ug tinuod nga Manluluwas sa kalibutan!⁹

Among tinguha ang kauswagan sa katawhan, ug kami nag-ampo nga ang Dios manalangin sa matag tawo nga maningkamot alang sa kaayohan sa katawhan sa bisan unsa man nga matang sa panginabuhi, ug kami mosulti ngadto sa matag tawo nga nagtuo nga si Jesus mao ang Kristo ug nagpahayag niini: O Dios, panalangini kana nga tawo … Si Jesus mao ang Manunubos sa kalibutan, ang Manluluwas sa katawhan, nga mianhi sa kalibutan uban sa balaan nga misyon sa pagpakamatay alang sa katubsanan sa katawhan. Si Jesukristo mao ang anak sa Dios, ang Bugtong nga Anak sa unod. Siya ang atong Manunubos, ug kita nagsimba kaniya, ug midayeg sa Dios alang sa matag tawo sa yuta kinsa nagsimba sa atong Ginoo ug Agalon isip ang Manunubos sa kalibutan.¹⁰

Gikan pa sa sinugdanan sa kalibutan, sa atong paghunahuna niini hangtud karon, ang Dios nga atong Amahan, sa nagkalainlain nga higayon pinaagi sa iyang kaugalingong tingog o tingog sa iyang dinasig nga mga propeta, mipahayag nga Siya mopadala sa Iyang Bugtong nga Anak dinhi sa yuta, nga pinaagi Kaniya, pinaagi sa pagkabanhaw, diin ang atong Ginoo maoy unang bunga, ang mga katawhan mahimong matubos gikan sa silot sa kamatayon, diin ang tanang mga unod manununod, ug pinaagi sa balaod sa matarung nga pagpuyo, nga maoy iyang gitudlo ug gihatagan og ehemplo sa Iyang kinabuhi, mahimong mahugasan gikan sa kaugalingon nga sala ug mahimong manununod sa Gingharian sa Langit.¹¹

Ang pagkatawo ni Kristo nga atong Ginoo labaw pa sa panghitabo, kadto usa ka mahinungdanon nga panghitabo sa kasaysayan sa kalibutan nga gipaabut sa propeta, diin ang mga magbabalak miawit, ug diin ang mga anghel nakighiusa sa ilang mga tingog uban sa mga mortal diha sa pagdayeg sa Dios. Kadto mao ang adlaw nga gitakda ug giorden nang daan sa atong Amahan kinsa anaa sa langit nga siya mopakita sa Iyang kaugalingon ngadto sa Iyang mga anak, kinsa ania dinhi sa yuta, diha sa pagkatawo sa Iyang Bugtong nga Anak….

Siya miabut aron ang tawo mahimong makakita ug masayud sa Dios nga mao siya, kay siya misaksi nga siya nga nakakita Kaniya nakakita sa Amahan, kay Siya mao ang tukma nga hulad sa Iyang kinaiya [tan-awa sa Juan 14:7–9; Hebreohanon 1:3].

Siya mianhi aron sa pagtudlo kanato sa kinaiya sa Dios, ug pinaagi sa panig-ingnan ug pinaagi sa lagda mitudlo sa dalan diin kon kita maglakaw niana, modala kanato balik ngadto Kaniya. Siya mianhi aron sa pagbugto sa higot sa kamatayon nga naghigot sa tawo, ug mihatag og dalan alang sa pagkabanhaw nga mibuntog sa kadaugan sa lubnganan ug sa kapait sa kamatayon.¹²

Diha sa balaang pagpangalagad sa Iyang kinabuhi, ang Ginoo mipahayag sa Ebanghelyo, ug isip usa ka mortal nga tawo Siya mihatag kanato og hingpit nga panig-ingnan sa usa ka hingpit nga tawo.

Ang Ebanghelyo usa ka plano sa paggiya sa katawhan sa ilang mga pagpakig-uban dinhi isip mga mortal, ug alang sa direksyon sa ilang espirituhanon nga mga kinabuhi uban sa tumong nga sila mahimong maluwas ug mahimaya sa kalibutan nga umaabot.¹³

Sulod sa gamayng panahon sa Iyang pagpanglagad Siya miorganisar sa Iyang Simbahan, mipili og napulog duha ka mga apostoles, kang kinsa, uban ni Pedro nga ilang pangulo, gitugyan ang mga yawe sa pagkapari, ug ngadto kaniya siya mipatin-aw kon unsaon pagtukod sa Iyang Simbahan ug sa mga doktrina sa Iyang Ebanghelyo, pinaagi sa pagtuman diin ang katwhan mahimong matubos ug madala balik ngadto sa atubangan sa Dios.¹⁴

Ang kinabuhi ni Jesukristo, natawo sa kamalig, gipahigda sa pasungan, ug gipatay taliwala sa duha ka kawatan, mao ang usa sa mga dagkong kapakyasan sumala sa panghunahuna sa tawo, apan ang atong Ginoo ug Agalon mianhi sa yuta dili aron buhaton ang Iyang kaugalingong kabubut-on apan sa Iyang Amahan, ug Siya malampuson nga mituman sa Iyang misyon. Siya nagmadaugon ibabaw sa kamatayon, sa impyerno ug sa lubnganan ug midawat sa ganti sa trono diha sa tuong kamot sa Iyang Amahan.¹⁵

“Kami nagtuo nga pinaagi sa pag-ula ni Kristo, ang tanan nga mga katawhan mahimo nga maluwas, pinaagi sa pagsunod sa mga balaod ug sa mga ordinansa sa Ebanghelyo.” [Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:3.]

Kami nagtuo nga si Kristo, balaan nga gipanganak, natawo sa usa ka babaye, nga Siya mipuyo sa usa ka mortal nga kinabuhi, nga Siya gilansang sa krus, nga Siya namatay, Iyang espiritu mibiya sa Iyang lawas, ug gilubong, ug sa ikatulong adlaw nabanhaw, ang Iyang espiritu ug lawas nahiusa pag-usab….

Kami nagpamatuod nga ang mga lalaki [Joseph Smith ug Sidney Rigdon] kang kinsa si Jesus mipakita sa Iyang paghingpit sa pagtukod sa Iyang Simbahan mibilin niining talaan nianang mahimayaon nga panan-awon:

“Ug samtang kami namalandong diha niini nga butang, ang Ginoo mihikap sa mga mata sa among pagsabut ug sila nabuksan ug ang himaya sa Ginoo midan-ag sa palibut.

“Ug kami nakakita sa himaya sa Anak, sa tuo nga kamot sa Amahan, ug nakadawat sa Iyang kahingpitan.

“Ug nakita ang balaan nga mga anghel, ug sila kinsa gisantos sa atubangan sa Iyang trono, nagsimba sa Dios, ug sa Kordero, kinsa nagsimba Kaniya hangtud sa hangtud.

“Ug karon, human sa daghan nga mga pagpamatuod nga gihatag mahitungod kaniya, kini mao ang pagpamatuod, ang katapusan sa tanan, nga kami naghatag kaniya; nga siya buhi!

“Kay kami nakakita kaniya, gani diha sa tuo nga kilid sa Dios; ug kami nakadungog sa tingog nga nagpamatuod nga siya mao ang Bugtong Anak sa Amahan—

“Nga pinaagi kaniya ug ngadto kaniya, ug tungod kaniya, ang kalibutan nalalang, ug ang mga lumulupyo niana mao ang anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye sa Dios.” [D&P 76:19–24.]

…Kami modugang sa among mapaubsanon nga pagpamatuod: nga ang Dios buhi, nga si Jesus mao ang Kristo, nga Siya usa ka nabanhaw nga binuhat ug nga diha sa Iyang panig-ingnan, matag lalaki, babaye, ug batan nga nabuhi sa kalibutan mogawas gikan sa ilang mga lubnganan isip nabanhaw nga mga nilalang, gani si Kristo usa ka nabanhaw nga binuhat, ang mga matarung mapuno sa mahimayaon ug walay katapusan nga pag-uswag.¹⁶

Ako nagmaya diha sa pagkahibalo nga si Jesus mao ang Manunubos sa kalibutan, atong magulang nga igsoon ug nga ang Iyang ngalan ug Iyang ngalan lang, mao lang ang bugtong pangalan ubos sa langit diin kita makabaton ug kaluwasan ug makabalik ug mopuyo uban sa atong Langitnong Amahan ug sa atong Manluluwas, ug sa atong minahal sa kinabuhi kinsa naguna kanato.¹⁷

Pinaagi sa Iyang Pag-ula, ang Manluluwas nagtanyag kanato og malungtaron nga kalinaw, kahupay, ug hingpit nga kalipay.

Diha sa pagsunod sa ebanghelyo ni Kristo, ug diha sa hingpit nga kalipay nga madawat gikan sa pagpangalagad sa Iyang katuyoan, moabut ang mao lamang nga kalinaw nga magpadayon hangtud sa hangtud.

Ngadto sa pundok sa katawhan si Jesus miingon:

“Umari kanako kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan kay papahulayon ko kamo.

“Isangon ninyo ang akong yugo diha kaninyo, ug pagtuon kamo gikan kanako; kay ako maaghup ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamog pahulay alang sa inyong mga kalag.

“Kay masayon ang akong yugo ug magaan ang akong luwan.”[Mateo 11:28–30.]

Ngadto sa Iyang mga Apostoles sulod sa lawak diin sila nagsaulog sa Pagpalabay Siya miingon:

“Kaninyo ibilin ko ang kalinaw; kaninyo ihatag ko ang kalinaw; Hatagan ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibutan. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.”[Juan 14:27.]

Ang Iyang kalinaw mohupay sa atong mga pag-antus, maghiusa sa atong masulob-on nga kasingkasing, mopapas sa atong mga kasilag, moumol diha sa atong mga dughan og usa ka gugma alang sa atong isig ka tawo nga mopuno sa atong mga kalag sa kalinaw ug kalipay.

Ang Iyang mensahe ug ang hiyas sa Iyang sakripisyo sa pag-ula miabut ngadto sa kinatung-an nga bahin sa yuta; kini miabut ngadto sa lagyong kadagatan. Asa man ang tawo mapaingon, Siya kanunay mosangpit. Kon asa man Siya, diha mahimong anaa usab ang Balaang Espiritu, uban sa iyang mga bunga sa “gugma, kalipay, kalinaw, pailub, pagkamapuangoron, pagkamaayo, pagkamatinumanon.” [Mga Taga-Galacia 5:22.]

Siya ang atong kahupayan ug kalipay, atong giya, atong kaluwasan, ug kahimayaan, “kay walay bisan unsa pang lain nga ngalan sa silong sa langit nga gihatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini maluwas kita.” [Mga Buhat 4:12.]

Gikan sa Iyang balaan nga kaalam nagagikan ang walay katapusan nga kamatuoran: “Kay unsa may kapuslanan sa usa ka tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibutan apan pagapildihan sa iyang kinabuhi? O, unsa may ikahatag sa tawo nga arang ikabawi sa iyang kinabuhi? [Mateo 16:26.] “Kay” miingon si Pablo, “ang gingharian sa Dios dili kalan-on o ilimnon, kon dili pagkamatarung ug pakigdait ug kalipay diha sa Espiritu Santo.” [Tanawa sa Mga Taga-Roma 14:17.]

Sa wala pa Siya mohalad sa balaang pag-ampo [tan-awa sa Juan 17], si Jesus, nagtudlo sa mga apostoles, miingon: “Gisulti ko kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamog kalinaw. Dinhi sa kalibutan aduna kamoy kagul-anan; apan sumalig kamo, gida-ug ko na ang kalibutan.” [Juan 16:33]¹⁸

Si Jesukristo buhi ug naggiya sa Iyang Simbahan karon.

Si Jesukristo mao ang Anak sa buhi nga Dios.… Kita nagpahayag sa tibuok kalibutan nga kita nasayud nga Siya buhi.¹⁹

Kini nga Simbahan … usa ka katingalahan ug kahibulongang buhat. Walay sama niini sa tibuok kalibutan, tungod kay si Jesukristo, ang Anak sa Dios mitukod niini, ug mao ang pangulo niini.²⁰

Si Jesus mao ang Kristo, Siya mao ang punoang tukurang bato niining mahinungdanong buhat—Siya ang naggiya niini, ug Siya mopadayon sa paggiya niini.²¹

Kami magpamatuod nga ang Dios nga Amahan ug ang Iyang anak nga si Jesukristo mipakita sa atong panahon ngadto ni Propeta Joseph Smith aron sa pagtukod og usab sa Iyang Simbahan dili na gayud lumpagon pag-usab, nga ang langitnong mga mensahero mipahiuli sa Iyang priesthood ug sa balaan nga awtoridad niini.²²

Ako nakaangkon og hingpit nga kalipay labaw pa sa akong gahum sa pagsulti, diha sa paghatag og saksi ngadto niadtong akong nahimamat nga ako nasayud nga ang Dios buhi, nga ako nasayud nga si Jesus mao ang Kristo, ang Manluluwas sa kalibutan, ang Manunubos sa katawhan; nga ako nasayud nga si Joseph Smith usa ka propeta sa tinuod ug buhi nga Dios, nga ako adunay malungtaron nga pamatuod diha sa akong kasingkasing nga si Brigham Young usa ka pinili nga instrumento sa buhi nga Dios, nga si John Taylor, nga si Wilford Woodruff, nga si Lorenzo Snow, ug karon si Joseph F. Smith mao ang gipili nga representante sa buhi nga Dios ug mao ang mamumulong sa Dios dinhi sa yuta. [Si Presidente Grant mipaambit niini nga pagpamatuod niadtong petsa 4 sa Oktubre 1918, mga pito ka semana sa wala pa siya mopuli ni Joseph F. Smith isip Presidente sa Simbahan.]²³

Ngadto sa mga tawo sa kalibutan kami naghangyo kaninyo sa pagduol ngadto ni Kristo, pinaagi kang kinsa ang pagtubos moabut ngadto niadtong kinsa modala sa ilang kaugalingon sa Iyang ngalan ug motuman sa mga kasugoan nga Iyang gihatag. Kami mohatag og saksi nga ang kahingpitan sa Iyang ebanghelyo gipahiuli na, nga ang Iyang Simbahan gitukod ug magpadayon og kaylap hangtud ang kalinaw magpatigbabaw taliwala sa mga katawhan, ug ang Iyang Gingharian moabut ug ang Iyang kabubut- on maoy matuman dinhi sa yuta ingon man sa langit. O, Ginoo, padalia kanang mahimayaon nga adlaw.²⁴.

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Panaghisgutan

Ngano nga ang hugot nga pagtuo ngadto sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo “mao ang gikinahanglan sa kalibutan karon labaw pa sa ubang butang”? Unsa ang mga kalibutanong mga impluwensya nga makapaluya sa hugot nga pagtuo sa mga tawo ngadto ni Jesukristo isip Anak sa Dios? Unsa ang atong buhaton aron makapadugang sa hugot nga pagtuo sa Manluluwas?
Unsa ang kalainan nga nahimo sa imong pagpamatuod sa Manluluwas sa imong adlaw-adlaw nga kinabuhi? Sa unsa nga paagi ang kahibalo nga ang Manluluwas nagmadaugon ibabaw sa tanang kalisud naghatag kaninyo sa paglaum sa panahon nga nag-atubang sa mga hagit?
Nganong mianhi si Jesus sa kalibutan? Sa unsa nga paagi nako matabangan ang Ginoo sa Iyang mga katuyoan?
Sa unsa nga paagi ang paglambo sa Simbahan nagpamatuod sa nagpadayong misyon ni Jesukristo? Sa unsa nga paagi ang kahibalo nga si Kristo mismo ang nagbarug diha sa ulohan sa Simbahan nagpalambo sa inyong pakigsaad sa pagsalmot diha sa gingharian sa Dios?
Sa unsa nga paagi ang atong pagsabut sa misyon sa Manluluwas nagimpluwensya sa atong pakigdait niadtong kinsa dili kauban sa atong tinuohan?