Samowystarczalność
Moja podstawa. Mądre gospodarowanie czasem


„4. Moja podstawa. Mądre gospodarowanie czasem”, Znajdowanie siły w Panu. Odporność emocjonalna (2020)

„4. Moja podstawa. Mądre gospodarowanie czasem”, Znajdowanie siły w Panu. Odporność emocjonalna

Moja podstawa. Mądre gospodarowanie czasem — maksymalny czas: 20 minut

Do rozważenia:

Dlaczego czas jest jednym z najwspanialszych darów Boga?

Do obejrzenia:

Film pt. „Dar czasu” dostępny na stronie internetowej https://churchofjesuschrist.org/study/video/self-reliance-videos [2:27]. (Jeśli nie masz dostępu do filmu, przeczytaj transkrypcję „Dar czasu”).

Dar czasu

Jeśli nie możesz obejrzeć tego filmu, przeczytaj z kimś tekst z podziałem na role.

Obraz
śmiejąca się kobieta

Kofi: Dzień dobry, Siostro Benkosi. Co u ciebie?

Siostra Benkosi: Wszystko u ciebie w porządku, Kofi?

Kofi: Och, Siostro Benkosi. Mam tyle na głowie. Muszę pracować, służyć i pomagać rodzinie […], a jeszcze mam mecz. Na nic nie mam czasu!

Siostra B.: Kofi, masz cały czas, jaki tylko jest.

Kofi: Co to znaczy?

Siostra B.: Mój chłopcze, Bóg dał nam wspaniały dar — nasz czas. Musimy go wykorzystać na to, co najważniejsze.

Kofi: Ale jak, Siostro Benkosi? Ty zawsze robisz tak wiele. Odnosisz sukcesy w rodzinie i w pracy. Służysz wielu ludziom — choćby mnie — i ich błogosławisz. Nie wiem, jak to robisz.

Siostra B.: Naprawdę chcesz wiedzieć? Jeśli spokojnie usiądziesz i posłuchasz, wyjawię ci mój sekret.

Każdego ranka wstaję przed wschodem słońca. Ubieram się, myję twarz i ręce.

Czytam pisma święte. Potem robię listę tego, co powinnam zrobić danego dnia.

Zastanawiam się, komu mogę służyć. Modlę się, by poznać wolę Boga. I słucham.

Czasami przychodzą mi na myśl twarze lub imiona ludzi. Dodaję ich do mojej listy.

Kofi: To stąd zawsze wiesz, kto potrzebuje twojej służby?

Siostra B.: Tak, Kofi. I modlę się o siłę i mądrość. Modlę się, by Bóg „uświęcił [moje] działanie”. Tak jest napisane w rozdziale II Ks. Nefiego 32.

Dziękuję Mu. Obiecuję, że zrobię, co w mojej mocy. Proszę, aby uczynił to, czego ja nie mogę.

A potem zaglądam do mojej listy. Przy najważniejszej sprawie stawiam „1”, potem „2”.

Kofi: Skąd wiesz, co jest najważniejsze?

Siostra B.: Słucham, kiedy się modlę! Potem biorę się do pracy. Sprawdzam punkt 1. i próbuję załatwić tę sprawę najpierw; potem biorę się za punkt 2.

Czasami coś się zmienia. Duch Święty mówi mi, bym zrobiła coś jeszcze. To dobrze.

Ciężko pracuję, ale odczuwam spokój. Wiem, że Bóg mi pomoże.

Tak więc, Kofi, mając tę listę i pomoc Ducha, robię to, co najważniejsze.

Kofi: Wygląda to na łatwe i trudne jednocześnie.

Siostra B.: Masz rację! Kiedy na koniec dnia przygotowuję się do snu, modlę się. Mówię Ojcu Niebieskiemu, co zrobiłam. Mówię Mu, jak mi minął dzień. Zadaję pytania. Pytam, co mogłam zrobić lepiej. Słucham. Często czuję Jego miłość. Wiem, że zwiększa On efekty tego, co próbuję robić. Wtedy, Kofi, czuję spokój i zasypiam.

Kofi: To dobrze, ciociu Benkosi. Chcę poczuć ten spokój. Chcę dobrze wykorzystywać czas. Chcę lepiej pracować i służyć.

Do omówienia:

Czego nauczyłeś się od Siostry Benkosi?

Do przeczytania:

Następujący fragment z pism świętych oraz wypowiedzi przywódców Kościoła:

„Albowiem to życie jest dla ludzi okresem przygotowania się na spotkanie z Bogiem; zaiste, dzień tego życia jest dniem danym ludziom na wykonanie ich prac” (Ks. Almy 34:32).

„Czas jest zgromadzonym kapitałem, tutaj, na ziemi […]. Jeśli wykorzystujecie go właściwie, czujecie spokój, komfort psychiczny i satysfakcję. Zastanówmy się nad tym i już dłużej nie siedźmy z założonymi rękoma, marnując czas” (Brigham Young, w: Discourses of Brigham Young [Dyskursy Brighama Younga], wyb. John A. Widtsoe [1954], str. 214).

„Codzienne i prozaiczne sprawy doczesne mogą nas z łatwością przytłoczyć. Sen, posiłki, ubieranie się, praca, zabawa, ćwiczenia fizyczne i inne liczne zwykłe czynności są ważne i konieczne. Lecz ostatecznie to, czym się stajemy, wynika z naszego poznania Ojca, Syna i Ducha Świętego oraz z pragnienia przyjmowania od Nich lekcji; nie jest to tylko zwykła suma wszystkich naszych codziennych zajęć na przestrzeni życia” (David A. Bednar, „Drogie i największe obietnice”, Liahona, listopad 2017, str. 93).

Zobowiązanie:

Każdego dnia będę ćwiczyć się w tych krokach, aby mądrze gospodarować czasem i każdego wieczora będę w moich modlitwach zdawać sprawozdanie Ojcu Niebieskiemu.