Makig-istorya Ko sa Dios isip usa ka Higala
Ni Elder Juan A. Uceda
Sa Seventy
“Pag-ampo lang; maminaw Siya” (Children’s Songbook, 12).
Sa dihang bata pa ko, maulawon ko kaayo, ug lisud alang nako ang makighigala. Nag-ampo ko pag-ayo sa Dios sa pagbuntog sa akong mga kahadlok ug kaulaw. Nag-ampo ko Kaniya isip higala. Walay nagtudlo kanako unsaon kini paghimo—nanginahanglan lang gyud ko og tawo nga ikaistorya. Wala koy mga higala, busa nakakaplag ko og usa pinaagi sa pakig-istorya Kaniya.
Dayon akong nahimamat ang mga misyonaryo. Ila ko nga gihatagan og Basahon ni Mormon, ug misugod ko sa pagbasa niini. Sa dihang nagbasa ko sa 3 Nephi 17, nakadayeg gyud ko kon sa unsang paagi gitratar ni Jesus ang gagmayng mga bata ug nag-ampo alang kanila. Ako nasayud nga kini ang hustong paagi sa pag-ampo.
Mihukom ko nga basahon ang tanang kasulatan kabahin ni Jesukristo nga nag-ampo. Sa Lucas 3:21, human Siya gibunyagan ni Juan, si Jesus nag-ampo ngadto sa Langitnong Amahan ug ang kalangitan nabukas. Sa dihang ako kanang nabasa, nasayud ko nga gusto ko nga mag-ampo sa paagi nga makapabukas sa kalangitan usab.
Usahay bation ko og kakapoy ug dili ganahang mag-ampo. Apan makahinumdom ko kon sa unsang paagi si Jesus nag-ampo. Naningkamot ko nga magmatinuoron ug sinsero sa akong pag-ampo aron ang kalangitan mabuksan usab alang kanako.
Usahay ang akong pag-ampo mubo lang tungod wala koy mahunahunaang pulong nga makapahayag og tarung sa akong kaugalingon. Mobati lang gyud ko, ug moingon, “Ikaw nasayud sa unsay gusto nakong isulti. Palihug tabangi lang ko.”
Usahay kon mag-ampo ko aron sa pagpanalangin sa pagkaon, makahinumdom ko nga bisan niana nga mubong pag-ampo, ang kalangitan mabuksan. Naningkamot ko nga kalimtan ang kalibutan ug makig-istorya sa Langitnong Amahan. Ug sa mapainubsanong paagi, mosulti ko sa mga butang nga gikan sa akong kasingkasing.
Kon mobati ko og kalinaw ug kahupay, nasayud ko nga ang kalangitan nabuksan.
Human gitudloan sa mga misyonaryo ang akong pamilya kabahin sa ebanghelyo, akong inahan, igsoong babaye, ug ako nabunyagan. Apan ang akong amahan, igsoong lalaki, ug lain pang igsoong babaye wala magpamiyembro sa Simbahan. Gusto gyud ko nga ang akong amahan mamiyembro sa Simbahan. Nagpuasa ko, ug matag adlaw nag-ampo ko nga ang akong amahan modawat sa ebanghelyo ug magpabunyag.
Nasayud ko nga kinahanglan ko nga mag-ampo alang sa akong amahan, apan nasayud usab ko nga kinahanglan nakong paabuton ang tubag sa Dios. Usahay Siya mosulti, “Dili pa, dili pa karon.” Sa katapusan ang akong amahan naminaw ug nakasabut, ug nabunyagan.
Kon ang inyong inahan o amahan dili pa miyembro sa Simbahan, pakig-istorya sa inyong higala—inyong Amahan sa Langit. Pangamuyo Kaniya nga tandugon ang kasingkasing sa inyong inahan o amahan. Pakig-istorya Kaniya sa mapainubsanon ug matinuorong paagi, kinasingkasing. Dayon kalma lang. Siya ang nagkontrolar. Siya nasayud unsaon kini pagbuhat. Siya nakaila sa inyong amahan ug inahan kay kaninyo. Siya nasayud unsaon pagtabang kaniya.
Ayaw og kabalaka. Kamo adunay higala. Kinasingkasing nga mag-ampo, ug ang Langitnong Amahan maminaw kaninyo. Ang kalangitan mabukas. Nakaila Siya kaninyo, ug Siya mopanalangin kaninyo.
Paghulagway pinaagi ni Dilleen Marsh