Ritningar
Bók Móse 3


3. Kapítuli

(Júní — október 1830)

Guð skapaði allt andlega, áður en það var náttúrlega á jörðunni — Hann skapaði manninn, fyrsta holdið, á jörðunni — Konan er meðhjálp fyrir manninn.

1 Þannig voru himinn og jörð afullgerð og allur bskari þeirra.

2 Og á sjöunda degi lauk ég, Guð, verki mínu og öllu sem ég hafði gjört. Og ég ahvíldist hinn bsjöunda dag frá öllu verki mínu, og allt var fullgert sem ég hafði gjört, og ég, Guð, sá, að það var gott —

3 Og ég, Guð, ablessaði hinn sjöunda dag og helgaði hann, því að á honum hvíldist ég af öllu bverki mínu, sem ég, Guð, hafði skapað og gjört.

4 Og sjá, nú segi ég þér, að þetta eru sköpunarstig himins og jarðar, þegar þau voru sköpuð, á þeim degi, þegar ég, Drottinn Guð, gjörði himin og jörð —

5 Og hverja plöntu vallarins, aáður en hún var á jörðunni, og hverja jurt vallarins, áður en hún óx. Því að alla hluti, sem ég, Drottinn Guð, hef talað um, bskapaði ég candlega, áður en þeir urðu náttúrlegir á jörðunni. Því að ég, Drottinn Guð, hafði ekki látið rigna á jörðina. Og ég, Drottinn Guð, hafði dskapað öll mannanna börn, en ekki enn mann til að yrkja ejörðina, því að á fhimni gskapaði ég þau. En enn var hvorki hold á jörðunni né í vatninu, né heldur í loftinu —

6 En ég, Drottinn Guð, talaði, og aþoku lagði upp af jörðunni og vökvaði allt yfirborð jarðar.

7 Og ég, Drottinn Guð, myndaði mann af adufti jarðar og blés lífsanda í nasir hans. Og bmaðurinn varð lifandi csál, hið dfyrsta hold á jörðu, sem og fyrsti maðurinn. Engu að síður var allt skapað áður, en andlega var það skapað og gjört, samkvæmt orði mínu.

8 Og ég, Drottinn Guð, gróðursetti aldingarð austan til í aEden og setti þar manninn, sem ég hafði myndað.

9 Og ég, Drottinn Guð, lét á náttúrlegan hátt vaxa upp af jörðunni sérhvert tré, sem girnilegt er á að líta fyrir manninn, og maðurinn fékk litið það. Og einnig það varð lifandi sál, því að það varð andlegt þann dag er ég skapaði það, því það er á því sviði, sem ég, Guð, skapaði það á, já, allt, sem ég ætlaði manninum til nota. Og maðurinn sá, að það var gott til fæðu. Og ég, Drottinn Guð, gróðursetti og alífsins tré í miðjum aldingarðinum og einnig bskilningstré góðs og ills.

10 Og ég, Drottinn Guð, lét fljót renna frá Eden, til að vökva aldingarðinn, og þaðan kvíslaðist það og varð að fjórum ahöfuðám.

11 Og ég, Drottinn Guð, nefndi þá fyrstu Píson og hún fellur um allt landið Havíla, þar sem ég, Drottinn Guð, skapaði mikið gull —

12 Og gull þess lands var gott, og þar fékkst bedolakharpeis og sjóamsteinar.

13 Og önnur áin var nefnd Gíhon, hin sama og fellur um allt Kúsland.

14 Og þriðja áin var nefnd Kíddekel, sú sem fellur fyrir austan Assúr. Fjórða stóráin var Efrat.

15 Og ég, Drottinn Guð, tók manninn og setti hann í aldingarðinn Eden til að yrkja hann og gæta hans.

16 Og ég, Drottinn Guð, bauð manninum og sagði: Af öllum trjám í aldingarðinum er þér frjálst að eta —

17 En af skilningstré góðs og ills skalt þú ekki eta. Þó mátt þú sjálfur avelja, því að það er þér gefið, en haf hugfast, að ég fyrirbýð það, því að á þeim bdegi, sem þú etur af því, munt þú örugglega cdeyja.

18 Og ég, Drottinn Guð, sagði við minn aeingetna: Eigi er gott, að maðurinn sé einsamall. Ég vil því gjöra honum bmeðhjálp við hans hæfi.

19 Og ég, Drottinn Guð, myndaði af jörðunni öll dýr merkurinnar og alla fugla loftsins og bauð þeim að koma til Adams, til þess að sjá, hvað hann nefndi þau. Og þau voru einnig lifandi sálir, því að ég, Guð, blés þeim lífsanda í brjóst og bauð, að hvert það heiti, sem Adam gæfi hverri skepnu, skyldi vera nafn hennar.

20 Og Adam gaf öllum fénaðinum nafn, og fuglum loftsins og öllum dýrum merkurinnar. En meðhjálp fyrir Adam var þar ekki við hans hæfi.

21 Og ég, Drottinn Guð, lét fastan svefn falla á Adam, og hann svaf, og ég tók eitt af rifjum hans og græddi holdið aftur í þess stað —

22 Og ég, Drottinn Guð, gjörði akonu af rifinu, sem ég hafði tekið úr manninum, og leiddi hana til mannsins.

23 Og Adam sagði: Þetta veit ég nú, að er bein af mínum beinum og ahold af mínu holdi. Hún skal kvenmaður nefnd, því að hún er af karlmanni tekin.

24 Þess vegna skal maðurinn yfirgefa föður sinn og móður sína og ahalda sér fast að eiginkonu sinni. Og þau verði eitt bhold.

25 Og þau voru bæði nakin, maðurinn og kona hans, og blygðuðust sín ekki.