Pisma święte
Doktryna i Przymierza 21


Rozdział 21

Objawienie dane Prorokowi Józefowi Smithowi w Fayette w stanie Nowy Jork, 6 kwietnia 1830 r. Objawienie to zostało dane podczas organizowania Kościoła w wymienionym dniu w domu Petera Whitmera sen. W zebraniu uczestniczyło sześciu uprzednio ochrzczonych mężczyzn, którzy jednomyślnie wyrazili pragnienie i postanowienie, by zorganizować się zgodnie z przykazaniem Boga (zob. rozdział 20.). Głosowali także, aby przyjąć i zatwierdzić Józefa Smitha jun. i Olivera Cowdery’ego jako urzędników przewodniczących Kościołowi. Przez nałożenie rąk Józef ustanowił wówczas Olivera starszym Kościoła, a następnie Oliver w podobny sposób ustanowił Józefa. Po udzieleniu sakramentu Józef i Oliver nakładali ręce kolejno na wszystkich uczestników dla przekazania Ducha Świętego i konfirmowania każdego z nich na członka Kościoła.

1–3: Józef Smith zostaje powołany na widzącego, tłumacza, proroka, apostoła i starszego; 4–8: Jego słowo kierować będzie sprawą Syjonu; 9–12: Święci będą wierzyć jego słowom, gdy będzie przemawiał z pomocą Pocieszyciela.

1. Oto będziecie prowadzili pośród was zapisy, i nazywany w nich będziesz widzącym, tłumaczem, prorokiem, apostołem Jezusa Chrystusa, starszym Kościoła z woli Boga Ojca i łaski twojego Pana, Jezusa Chrystusa,

2. Natchnionym przez Ducha Świętego do założenia jego fundamentów i podbudowania go dla najświętszej wiary.

3. Kościół ten został zorganizowany i założony w roku Pańskim tysiąc osiemset trzydziestym, w czwartym miesiącu, w szóstym dniu miesiąca zwanego kwietniem.

4. Przeto wy, to znaczy Kościół, baczyć będziecie na wszystkie jego słowa i przykazania, które wam da, w miarę jak sam będzie je otrzymywał, postępując w całej świętości przede mną;

5. Bo słowo jego przyjmiecie tak, jakby pochodziło z mych własnych ust, z całą cierpliwością i wiarą.

6. Bo jeżeli tak czynić będziecie, bramy piekielne nie przemogą was; zaiste, i rozproszy Pan Bóg moce ciemności przed wami i sprawi, że niebiosa zadrżą dla waszego dobra i chwały Jego imienia.

7. Bowiem tak rzecze Pan Bóg: Jego natchnąłem, aby z wielką mocą poruszył sprawę Syjonu dla ogólnego pożytku, a pilność jego Ja znam i modlitwy jego słyszałem.

8. Zaiste, widziałem, jak płakał nad Syjonem, i sprawię, że nie będzie po nim więcej rozpaczał; albowiem nastały dla niego radosne dni odpuszczenia grzechów i objawienia moich błogosławieństw dla uczynków jego.

9. Oto bowiem pobłogosławię tych wszystkich, którzy pracują w mojej winnicy, wielkim błogosławieństwem; i uwierzą w jego słowa, które są mu dane ode mnie przez Pocieszyciela, który świadczy, że Jezus został ukrzyżowany przez grzesznych ludzi za grzechy świata, zaiste, dla odpuszczenia grzechów skruszonemu sercu.

10. Dlategom uznał za słuszne, aby został ustanowiony przez ciebie, Oliverze Cowdery, mój apostole.

11. A jest to obrzęd dla ciebie, gdyż jesteś starszym pod jego ręką, a on jest pierwszym dla ciebie, abyś mógł być starszym dla tego Kościoła Chrystusa noszącego moje imię —

12. I pierwszym kaznodzieją tego Kościoła, zarówno dla Kościoła, jak i przed światem, zaiste, przed Innymi narodami; tak rzecze Pan Bóg, słuchajcie, słuchajcie! także dla Żydów. Amen.