Zanafilla 30; 37

Ëndrrat e Frymëzuara të Jozefit

Vështirësia e një familjeje për ta dashur njëri-tjetrin

Rakela dhe Jakobi ishin lutur për shumë vite që të kishin një bir. Zoti iu përgjigj lutjeve të tyre kur lindi Jozefi. Jozefi ishte biri i parapëlqyer i Jakobit dhe ai i dha Jozefit një rrobë të veçantë. 10 bijtë më të mëdhenj të Jakobit ishin ziliqarë.

Zanafilla 30:22–24; 37:1–4

Kur Jozefi ishte rreth 17 vjeç, ai pa një ëndërr të frymëzuar sikur po mblidhte grurë në fusha me vëllezërit e tij. Duajt prej gruri të Jozefit qëndronin drejt. Por duajt prej gruri të vëllezërve të tij u përkulën përpara duajve të Jozefit. Kur Jozefi u tregoi vëllezërve rreth ëndrrës, ata u zemëruan me të.

Zanafilla 37:2, 5–8

Më vonë, Jozefi pa një ëndërr tjetër të frymëzuar. Në këtë ëndërr, dielli, hëna dhe 11 yje u përkulën para tij. Jozefi i tregoi familjes së vet rreth ëndrrës. Kjo ëndërr e bëri të dukej sikur Jozefi do të sundonte mbi familjen. Vëllezërit e Jozefit u zemëruan edhe më shumë me të. Ata nuk i pëlqenin ëndrrat e tij.

Zanafilla 37:9–11

Një ditë vëllezërit e Jozefit ishin larg shtëpisë duke kullotur delet. Jakobi dërgoi Jozefin për të parë se si ishin ata.

Zanafilla 37:12–19

Disa nga vëllezërit e Jozefit donin ta vrisnin atë. Ata ia morën rrobën dhe e hodhën Jozefin në një pus.

Zanafilla 37:20–24

Ndërkohë që Jozefi ishte në pus, vëllezërit e tij panë udhëtarë që po shkonin në Egjipt. Vëllezërit vendosën t’ua shisnin Jozefin si skllav udhëtarëve për 20 monedha argjendi.

Zanafilla 37:25–28

Më pas vëllezërit e Jozefit vunë gjak cjapi mbi rrobën e tij. Vëllezërit shkuan te babai i tyre, Jakobi, dhe i treguan rrobën. Ata e gënjyen Jakobin dhe i thanë se Jozefin e kishte vrarë ndonjë kafshë e egër.

Zanafilla 37:31–33

Jakobi qau ngaqë mendonte se Jozefi kishte vdekur.

Zanafilla 37:32–35

Por Jozefi ishte ende gjallë. Ai ishte larg nga shtëpia, në Egjipt, duke jetuar si skllav.

Zanafilla 37:36