“የወይራ ዛፎች፣” የመፅሐፈ ሞርሞን ታሪኮች [2023 (እ.አ.አ)]
የወይራ ዛፎች
እግዚአብሔር ለህዝቡ ያለው ፍቅር
ያዕቆብ የእግዚአብሔር ነቢይ ነበር። እግዚአብሔር ህዝቡን ምን ያህል እንደሚወድ ኔፋውያንን ሊያስተምራቸው ፈለገ። ያዕቆብም የወይራ ዛፍ ስለነበሩበት የወይን ስፍራ አንድ ታሪክ ነገራቸው። የወይኑ ስፍራ ጌታ እና አገልጋዩ የወይኑን ቦታ ተባብረው ተንከባከቡ።
ጌታ መልካም ፍሬ የሚያፈራ አንድ ልዩ የወይራ ዛፍ ነበረው። ያዕቆብ ይህ ዛፍ እንደ እግዚአብሔር ህዝብ ወይም እንደ እስራኤል ቤት እንደሆነ ተናገረ። ፍሬውም እንደ ሰዎች ድርጊቶች ነበር። ጌታ ይህን ዛፍ በጣም ይንከባከበው ነበር። ሥሩን በመመገብና ቅርንጫፎቹን በመግረዝ እንዲያድግ ረድቶታል። ለመኖር የሚያስፈልገውን ሰጠው።
ከጊዜ በኋላ፣ የእርሱ ልዩ ዛፍ መሞት ጀመረ። ጥቂት ብቻ ጤናማ ቅርንጫፎች ነበሩ። ይህም ጌታ እንዲያዝን አደረገው። መልካም ፍሬ ማፍራቱን እንዲቀጥል ፈልጎ ነበር።
ጤናማ የሆኑትን ቅርንጫፎች ለማዳን፣ ጌታ ቆረጣቸው ከዚያም ከሌሎች ዛፎች ጋር አዳቀላቸው። ከዚያም ከሌሎች ዛፎች በተገኙ ጤናማ በሆኑ ቅርንጫፎች ተካቸው።
ብዙ ጊዜ አለፈ። ጌታ እና አገልጋዩ ወደ ወይኑ ስፍራ በየጊዜው ይመጡ ነበር። የጌታን ልዩ ዛፍ ይንከባከቡት ነበር። እንዲሁም በመላው የወይኑ ስፍራ ባሉ ዛፎች ላይ ተበታትነው የነበሩትን ልዩ ቅርንጫፎች ተንከባከቡ። አብዛኛው ያፈራው ፍሬ ጥሩ ነበር። መልካሙ ፍሬ ጌታ እና አገጋዩ እንዲደሰቱ አደረገ።
ከትንሽ ጊዜ በኋላ፣ እያንዳንዱ ዛፎች ተጨማሪ ፍሬ አፈሩ። ነገር ግን አሁን ሁሉም ፍሬዎች መጥፎዎች ነበሩ። ጌታም አዘነ። የወይን ስፍራውን ወይም የዚህን ፍሬዎች ማጣት አይፈልግም ነበር። ዛፎቹን ለመርዳት በጣም ይሰራ ነበር። ሌላ ምን ማድረግ ይችል እንደነበርም አሰላሰለ። ከአገልጋዩ ጋር ተነጋገረ እንዲሁም፣ በጥረቱ ለመቀጠል መረጠ።
የወይን ስፍራውን ለማዳን፣ ጌታ ከልዩ ዛፉ የቆረጣቸውን ቅርንጫፎች ይሰብሰቡ አለ። ከልዩ ዛፉ ጋር እንደገና ይዳቀሉ አለ።
ይህም ጌታ በወይን ስፍራው የሚሰራበት የመጨረሻ ጊዜው ነበር። እንዲረዱም ሌሎች አገልጋዮችን ጠራ። ሁሉም ቅርንጫፎችን በመሰብሰበና በማዳቀልበጋራ ሰሩ።
ሁሉንም ዛፎች ተንከባከቡ። መልካም ያልሆኑ ቅርንጫፎችን አስወገዱ እንዲሁም መልካሞቹን አስቀሩ። ከጊዜ በኋላ፣ የጌታ ልዩ ዛፍ አድጎ እንደገና መልካም ፍሬ አፈራ። ሌሎቹ ዛፎችም እንደ ልዩ ዛፉ ፍሬ አይነት መልካም የሆነ ፍሬ አፈሩ። ጌታ ተደሰተ። ዛፎቹ ድነው ነበር! ሁሉም እርሱ እንዲኖራቸው የፈለገውን ፍሬ አፈሩ።
ጌታ አገልጋዮቹን አመሰገነ። ተግተው ስለሰሩ እና ትእዛዛቱን ስላከበሩ እንደተባረኩ ነገራቸው። ፍሬውን ከእነርሱ ጋር ተካፈለ፣ ይህም እነርሱን ደስተኛ አደረገ። ጌታ ለብዙ ጊዜ በፍሬው ተደሰተ።
ያዕቆብ የወይራ ዛፎች ታሪኩን ፈጸመ። የወይኑ ስፍራ ጌታ ዛፎቹን እንደሚንከባከ ሁለ እግዚአብሔርም ህዝቡን እንደሚንከባከብ አስተማራቸው። ያዕቆብ ሁሉም ሰው ንስሀ እንዲገባና ወደ እግዚአብሔር እንዲቀርብ ጠየቀ። እግዚአብሔር ሁል ጊዜ እነርሱን ለመርዳት ፍላጎት ስላለው፣ እግዚአብሔርን እንዲወዱት እና እንዲያገለግሉት አስተማራቸው።