Pagsabot sa “Ngano?”

Ni Zach Wolf

Sa dihang naigo ko sa usa ka makalilisang nga pagsulay, ako nasuko ug gusto nga mahibalo sa rason.

Imahe

young adult nga lalaki nga nagbarog daplin sa lanaw

Pipila kanato migahin og panahon sa atong kinabuhi nga mangutana og “ngano?”

“Ngano nga mianhi man ako dinhi?”

“Ngano nga adunay daghan kaayong mga sugo?”

“Ngano nga ang Dios motugot nga ang dili maayo nga mga butang mahitabo?”

Sa akong misyon, daghang tawo ang nangutana nako niini nga mga pangutana. Ug kanunay ko nga adunay tubag alang nila. Ako adunay hugot nga pagtuo sa ebanghelyo ug nasayod nga bisan unsa pa ang mahitabo, anaa ang Dios alang nako.

O bisan man lang sa akong hunahuna.

Katorse ka bulan sa akong misyon, mimata ko usa ka buntag ug adunay problema. Mibati ko og labihan ka lipong ug dili kaayo makalitok og tarong. Matag adlaw human niana, nagkagrabe kini. Mibati na ko og walay kasigurohan sa kinabuhi. Gikapoy na kaayo ko. Dili ko makahimo sa pagpakigsulti, sa pagbasa sa akong mga kasulatan, o sa pag-ehersisyo. Bisan gani ang pagpabilin nga magmata morag imposible.

Wala madugay anaa na ko sa eroplano nga mas sayo nga mopauli kaysa akong giplano. Ang akong misyon kalit kaayo nga nahuman, ug ang mga plano sa akong kinabuhi wala mahitabo sama sa akong gilaoman. Sa kalit lang ako nangutana sa pangutana nga gipangutana sa kadaghanan didto sa akong misyon:

Nganong gitugotan man kini sa Dios nga mahitabo kanako?

Nakulangan sa mga Tubag

Nangita ko og mga tubag. Sigurado ko nga makabalik ko sa akong misyon kay daghan pa kaayo ko og nabiyaan nga angayng buhaton ug kat-onan! Ako nagmatinud-anon ug nagmasulundon, busa kinahanglan nga panalanginan ko alang niana, di ba? Matag adlaw moingon ko sa akong kaugalingon nga ang mga doktor makakita ra og tambal ug makabalik ra ko sa misyon. Nag-ampo ko kanunay. Apan kadugayan, walay mga tubag, napugos ko sa pagdawat nga ang akong misyon nahuman na gayod.

Walay mga tubag, ang panahon milabay sama sa usa ka damgo. Morag damgo ra tanan. Kanunay nakong bation nga morag natulog nga nagmata. Ang akong paboritong buluhaton daw imposible alang nako. Nag-anam ko og kawala sa espirituhanong paagi ug mipalayo sa Dios. Diha sa akong kasakit nagtuo ko nga dili na ako makabalik ngadto sa kahayag. Busa komportable na ko diha sa kangitngit.

Apan human sa pipila ka bulan sa kangitngit, ang milagro nahitabo, ug ang usa ka doktor mi-diagnose nga ako adunay narcolepsy uban sa cataplexy, nga usa ka sakit sa autoimmune nga nagguba sa bahin sa utok nga nagdumala sa pagkatulog ug pagmata.

Ang akong kahimtang dili matambalan, apan mahimo namong matambalan ang akong mga sintomas. Ug kini nga tubag usa ka silaw sa paglaom nga nakadasig kanako sa pagpangita pag-usab sa kahayag ni Kristo sa akong kinabuhi.

Busa, nagmapainubsanon, ako naghimo og sinsero nga pag-ampo ug nangutana pag-usab,

Nganong nahitabo kini kanako?

Ug diha sa akong nabag-o nga paglaom, ang Espiritu misulti kanako nga ako nasayod na sa tubag.

Paggamit sa mga Kamatuoran ngari sa Akong Kaugalingong Kinabuhi

Usa sa akong paborito nga mga kasulatan mao ang Mga Taga-Roma 8:28, “Nasayod kita nga diha sa tanang butang nagbuhat ang Dios alang sa kaayohan niadtong nahigugma kaniya.” Tanang butang—lakip na ang mga hagit.

Ako nasayod niini nga kamatuoran.

Nakatudlo ko niini sa daghang higayon sa akong misyon. Apan wala nako gamita sa akong kaugalingong kinabuhi. Akong naamgohan nga ako nakaugmad og kasuko ngadto sa Dios sukad sa akong pagpauli og sayo gikan sa akong misyon. Ako wala makakaplag og kalinaw nga Iyang gisaad tungod kay wala ko motugot Kaniya nga ihatag kadto nga mga panalangin.

Sama sa gitudlo ni Presidente Russell M. Nelson, “Ang kalipay nga atong gibati dili kaayo konektado sa mga sirkumstansiya sa atong kinabuhi apan konektado kaayo sa gitutokan sa atong kinabuhi.”¹

Sa akong limitado nga panglantaw, nahimo ko nga masinupakon ngadto Kaniya ug dili gusto nga magmalipayon hangtod nga mahitabo sa akong kinabuhi ang unsay akong gusto. Apan ang Langitnong Amahan mipahinumdom kanako nga adunay mas taas nga katuyoan sa akong kasakit—aron ako moduol ngadto ni Kristo, mag-usab, ug masinati ang hingpit nga kalipay. Human sa tanan, “Si Adan napukan aron ang mga tawo mahimo; ug ang mga tawo naingon, nga unta sila makabaton og hingpit nga kalipay” (2 Nephi 2:25).

Si Elder D. Todd Christofferson sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles mitudlo: “Sa taliwala niining kalayo sa magtutunaw, imbis masuko sa Dios, makigsuod sa Dios. Motawag sa Amahan pinaagi sa ngalan sa Anak. Molakaw uban Kanila pinaagi sa Espiritu, matag adlaw. Tugoti Sila sa paglabay sa panahon sa pagpakita sa Ilang kaligdong nganha kaninyo. Moduol gayod aron makaila Kanila ug makaila gayod sa imong kaugalingon. Ipatigbabaw ang Dios Labaw sa Tanan.”²

Ako nakasabot karon nga ang pagkasayod nga ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo maanaa kanato dili sa kanunay makatangtang sa mga kasakit niini nga kinabuhi. Nagpadayon pa ko sa pagpanglimbasog sa akong sakit. Apan ang pagsalig ug paghigugma Kanila ang naghatag kanunay og kahulogan ngadto sa morag walay kahulogan nga mga kasakit ug sa mga “ngano” nga atong gisagubang. Matag balatian, matag kasagmuyo, matag kasakit makapausab gikan sa usa ka sakit nga kasinatian ngadto sa usa ka leksiyon nga mahigugmaong gitudlo sa atong Langitnong Amahan ug sa Iyang Anak, si Jesukristo.

Samtang ako magpadayon sa pagtinguha Kanila, Sila magpadayon sa pagtudlo nako ug sa paghatag nako og hingpit nga kalipay sa matag adlaw.

Ang tagsulat nagpuyo sa Washington, USA.