Ang Kinabuhi Dili Makiangayon—ug OK ra kana

Ngalan gipugngan

Kon ang kinabuhi morag dili makiangayon, hinumdomi nga ang Manluluwas milahutay sa labing grabe nga pagkadili makiangayon.

Imahe

dili parehas nga sukod sa kaangayan

Nakasiguro ko nga mireklamo ko sa akong mga ginikanan sa liboan ka higayon samtang nagtubo ko nga dunay butang nga dili makiangayon. Dili pa gyod unta kadto akong turno sa pagpanghugas sa mga hugasan. Dapat dili ko mas daghan og mga gimbuhaton kay sa akong mga manghod.

Ang tubag sa akong mga ginikanan perming mao ra gihapon. Hiniusa, pinaklaro nga, “Ang kinabuhi dili makiangayon!”

Apan klaro lang nga wala gyod kana motuhop.

Miabot ko, diha sa pangidaron nga baynte anyos, naghunahuna lang gihapon nga ang kinabuhi kinahanglan unta nga makiangayon gyod. Mahitungod sa pagpuyo sa ebanghelyo, naglaom ko og diha-diha dayon nga mga panalangin sa pagsunod sa mga sugo. Ug nagdahom ko nga ang dili pagsunod sa mga sugo kanunayong magdalag kasubo ug kasakit.

Ang akong panabot nagsugod sa pagkausab sa dihang ang akong igsoong babaye nakahukom nga mobiya sa Simbahan. Klaro nga nagtuo usab siya nga ang pagsunod sa ebanghelyo kinahanglang magdala og diha-diha dayon nga mga panalangin. Busa dihang wala niya makita ang mga panalangin nga iyang gilaoman, nagsugod siya sa pagduda sa unsay iyang gituohan.

Ang mas nakadugang pa sa kalibog, human siya mibiya sa Simbahan, ang ubang mga butang nga dugay na niyang gilaoman nagsugod sa pagkatuman. Tataw nga wala siya makasinati sa kasub-anan nga akong gihunahuna nga moabot kon wala nimo pilia ang pagsunod ni Jesukristo.

Nalipay ko nga malipayon siya, apan nabalaka sab ko nga ang iyang bulahan nga kahimtang makadugang sa iyang pagkakombinser nga ang Simbahan dili tinuod.

Bahin nako, nagpuyo gihapon ko sa ebanghelyo, apan ang ubang mga panalangin nga akong gihulat wala pa gihapon moabot. Ingon og dili kadto makiangayon.

Sa makausa pa, anaa ang tubag, klaro kaayo sama sa una: “Ang kinabuhi dili makiangayon.” Ania ang duha ka mga butang nga akong nasabtan mahitungod niana.

Pag-usab sa Akong mga Hunahuna mahitungod sa Pagkadili Makiangayon

Ang maayo ug dili maayo nga mga butang mahitabo ngadto sa mga tawo nga nagsunod sa ebanghelyo ingon man ngadto sa mga tawo nga wala magsunod—ang Dios “nagpasidlak sa iyang adlaw ug naghatag ug ulan ngadto sa mga matarong ug sa mga makasasala” (Mateo. 5:45). Kabahin kana sa kinabuhi.

Asa na man ang mga saad nga ang pagsunod sa ebanghelyo magdala og mga panalangin ug kamaya? Ang mga kasulatan sa tinuod nag-ingon nga kon kita magsunod sa mga sugo kita panalanginan (tan-awa sa Mosiah 2:22). Apan ang mga panalangin dili kanunay nga moabot sa paagi o kanus-a nga atong gilaoman. Ang pagsunod sa ebanghelyo wala maggarantiya nga makaangkon kita og mas daghang kwarta, mas daghang kalamposan, o mas diyotay nga mga pagsulay kay sa ubang mga tawo. Ug wala kini magpasabot nga makalaom kita og piho nga temporal nga mga panalangin gikan sa Dios isip usa ka matang sa “bayad” sa pagkamatarong.¹

Apan adunay piho nga mga panalangin nga mahimo nato nga laoman samtang kita magsunod sa mga sugo. Gisaaran kita nga sa kanunay makabaton sa Espiritu uban kanato (tan-awa sa Moroni 4:3). Ug samtang kita modangop sa Ginoo nga adunay hugot nga pagtuo, kita hatagan og kalig-on sa pag-atubang sa mga pagsulay nga dili kalikayan nga moabot.²

Gisaaran kita og tinuod nga kamaya ug kalinaw (ang matang nga wala mag-agad sa atong mga sirkumstansiya).³ Ug kita usab gisaaran sa labing mahinungdanong gasa sa tanan—kinabuhing dayon. Si Elder Dale G. Renlund sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles mitudlo, “Ang inyong hugot nga pagtuo diha sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo pagagantihan labaw kay sa inyong mahunahuna.”⁴

Samtang akong giusab ang akong pagsabot kabahin sa pagkamakiangayon, kinahanglan ko nga modesider ngano nga akong gipili nga mosunod sa ebanghelyo. Ako ba kining gisunod tungod kay naglaom ko nga panalanginan ko sa Dios, o tungod sa usa ka butang nga labaw pa niana?

Nakaamgo ko nga ang labing importante nga motibo mao ang akong gugma alang sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo.

Ang Manluluwas Nakabuntog sa Tanang Pagkadili Makiangayon

Diha sa Iyang gugma ug kaluoy, ang walay sala nga Manluluwas mibayad sa pinakadako nga dili makiangayon nga kantidad, nga naghatag og walay kataposan nga kamaya ngari kanako nga dili perpekto. Si Elder Renlund nag-ingon: “Walay ikatandi sa pagkadili makiangayon nga Iyang giantos. … Apan Siya mipili sa paghimo niini tungod sa Iyang gugma alang kanato ug sa Langitnong Amahan.”⁵ Ang kaluwasan usa ka gasa nga dili kita angayan ug dili nato mabayaran. Apan ang Manluluwas nagtanyag niini sa tanan kon kita mopili sa pagdangop ngadto Kaniya.

Si Elder Renlund mitudlo usab:

“Didto sa kahangtoran, ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo mosulbad sa tanan nga pagkadili makiangayon. …

“… Tungod Kaniya, makabaton kita og kalinaw dinhi sa kalibotan ug magmaya. Kon kita motugot Kaniya, ipahinungod ni Jesukristo ang pagkadili makiangayon alang sa atong kaayohan [tan-awa sa 2 Nephi 2:2]. Siya dili lamang mohupay kanato ug mopahiuli sa unsay nawala [tan-awa sa Job 42:10, 12–13; Jacob 3:1]; Siya mogamit sa pagkadili makiangayon alang sa atong kaayohan.”⁶

Mapasalamaton kaayo ko sa usa ka Manluluwas kinsa milahutay sa labing grabe nga pagkadili makiangayon alang kanako ug alang niadtong akong gihigugma. Siya naghulat kanato nga bukas ang mga bukton, nagtanyag kanato sa gasa sa kinabuhing dayon ug mahangtorong kalinaw.