Door het besef dat er licht in mij is, kon ik het licht om me heen zien.
Afbeelding
een vrouw kijkt naar het zonlicht dat door een raam naar binnen schijnt
Vorig jaar kreeg ik meer last van angst en depressiviteit. Hoewel mijn geestelijke gezondheid mij altijd al parten had gespeeld, was het deze keer veel erger. Uiteindelijk riep ik professionele hulp in, maar een essentieel aspect van mijn genezing was dat ik mij tot de Heiland wendde.
Terwijl ik om verlichting bad, kreeg ik het gevoel dat ik het licht in mijn leefwereld moest zoeken. Ik deed mijn best. Soms leek het alsof het licht dat ik ervoer een vlammetje was dat snel doofde. Vaak deed ik alsof ik in het donker op de opgaande zon stond te wachten, hoewel ik wist dat die ’s avonds weer onderging. Het licht voelde kortstondig en voorbijgaand aan.
Na maanden kreeg ik een diepzinnige gedachte: ‘Er is licht in mij’. In Leer en Verbonden 88:13 staat dat het licht van Christus ‘in alle dingen’ is (zie ook vers 7). Ik hoef niet elke dag ieder lichtstraaltje na te jagen. Ik kan altijd licht in me hebben.
Het drong geleidelijk tot mij door dat ik deel had aan het goddelijke licht dat van mijn hemelse Vader en Jezus Christus komt, licht dat nooit dooft. Toen ik contact zocht met mijn Heiland ontdekte ik dat we, ‘aangezien het universum met het licht van Christus vervuld is […] geestelijk [kunnen] leren, vooruitgang maken en groeien’.1
Als ik aan het licht van Christus denk, krijg ik het idee dat het voor iedereen mogelijk is om het licht dat we al in ons hebben te vergroten, en anderen te inspireren hetzelfde te doen.