Usa ka Natubag nga Sulat nga Wala Mapadala
Akong namatikdan ang sulat nga diha sa sudlanan sa akong kasulatan ug giablihan kini. Nalipay kaayo ko nga wala nako kini mapadala!
Paghulagway pinaagi ni David Green
Ang talagsaon nakong mga ginikanan mihangop og upat ka anak nga lalaki ug kanako, nga ilang bugtong anak nga babaye, diha sa ilang panimalay nga nagtumoy ra ang edad. Kami suod gayud sa kasingkasing sa matag usa gani labaw pa sa among pangidaron. Among gisuportahan ang usag usa ug adunay daghang bililhong mga panumduman ang nagahin sa panag-uban. Suod gayud kami nga managhigala!
Mao nga labihan ang akong kasubo dihang usa sa akong igsoong lalaki mipili sa pagtapos sa iyang kinabuhi. Nabalaka ko nga ang akong kasingkasing dili makalahutay sa kasakit—ang kasakit dili gyud ang husto nga pulong. Walay pulong nga igong ikahubit sa mangil-ad nga kasinatian sa pagkawala sa usa ka minahal nga naghikog. Kini makapalimbuwad sa imong kalibutan.
Misalig ako sa Ginoo sa pagtabang kanako sa pag-atiman sa akong pamilya ug makab-ot ang uban nakong mga pasalig samtang nagsagubang ko sa makapaugtas sa kalag nga mga pangutana mahitungod sa akong igsoong lalaki ug sa iyang kamatayon.
Dihang nangayo ko sa Ginoo og tabang, mibati ko nga naaghat sa pagsulat sa akong mga pangutana ngadto sa propeta diha sa usa ka sulat. Nagtuo gyud ko nga ang akong mga pangutana dako kaayo ug lawom nga propeta lang ang makatubag niini, apan nasayud ko nga basin dili na kinahanglang ipadala ngadto sa propeta ang sulat. Nagduhaduha ko apan nahinumdom sa kalampusan nga akong gihimo sa nangagi nga mga pag-aghat.
Mipadayon ko ug misulat og makapahilak nga sulat ngadto ni Presidente Russell M. Nelson. Misulat ko mahitungod sa akong gibati ug unsaon nako sa pagpadayon kon masayud lang ko sa mga tubag sa akong mga pangutana nga nagsige og balik-balik sa akong hunahuna. Akong gitapos ang akong sulat, gisulod sa sobre gi-address ngadto ni Presidente Nelson, ug gisuksuk kini ngadto sa sudlanan sa akong kasulatan.
Nakalimtan nako ang sulat. Namatikdan nako kini diha sa sudlanan sa akong kasulatan paglabay sa panahon ug giablihan kini. Samtang akong gibasa ang sulat, nakaamgo ko nga pinaagi sa hugot nga pagtuo ug sa akong kaugalingon nga pagtuon sa kasulatan, pag-ampo, pagtambong sa templo, ug pailub, ang Espiritu Santo migiya kanako ngadto sa mga tubag sa matag usa sa pangutana nga akong gisulat! Gibati nako nga naduol sa Manluluwas ug sa Iyang gugma.
Nalipay kaayo ko nga wala nako mapadala ang sulat! Hinoon, nakabaton ko og importante nga mga kasinatian nga mitudlo nako pag-usab nga ang Ginoo nagpangga kanako ug sa tanan Niyang mga anak sa tinagsa-tagsa, ug nga Siya mogiya ug motudlo kanato.
Sa una nagtuo ko nga ang akong mga pangutana mga komplikado kaayo nga propeta lang ang makatubag niini, apan akong nasayran mismo ang kamatuoran sa pulong sa Manluluwas: “Dili ko kamo pagabiyaan nga daw mga ilo: ako mobalik ra kaninyo” (Juan 14:18).