Digitaal thema-artikel: jongvolwassenen
Ik ben dankbaar voor mijn postnatale lichaam
Mijn lichaam is door zwangerschapsstriemen en littekens voorgoed veranderd. Maar ik ben er dankbaar voor.
De auteur woont in Utah (VS).
Heb je jezelf ooit bekeken en gedacht: Wow! Ik zou er fantastisch uitzien als … ? Of heb je je weleens met meisjes op sociale media vergeleken? Ik wel. Tijdens mijn tienerjaren en voordat ik trouwde en zwanger werd, deed ik niets anders. Zelfs als mijn man zei dat ik er perfect uitzag, dacht ik: Ik zou er veel beter uitzien, en me beter voelen, als … Maar zouden we ons dan werkelijk beter voelen? Afvallen zou in mijn geval slechts het begin zijn. Daarna zou ik een ander verbeterpuntje vinden en ik zou bezig blijven.
Toen ik zwanger was, vond ik mijn ronde buik geweldig! Ik besefte toen dat ik op mijn manier perfect was – en dat zijn we allemaal! Ik was een piepklein mensje aan het kweken. Wat kan daaraan tippen? Dat zal ik je vertellen: je baby in je armen houden!
Mijn meisje, Sofia, is niet zo lang geleden geboren. Ik hoopte op een natuurlijke bevalling, zonder medicijnen en met een snel herstel. Maar er deden zich tijdens de bevalling complicaties voor en ik moest uiteindelijk een keizersnede ondergaan. In alle eerlijkheid was ik bang voor de operatie, zowel voor mijn dochtertje als voor mij. Ik was ook bang dat ik er een litteken aan zou overhouden.
Na de operatie duurde het een hele tijd voordat mijn lichaam was hersteld. Tijdens die maanden moest ik het kalm aan doen, maar ik wilde alleen maar sporten en mijn oorspronkelijke figuur terugkrijgen. Maar op zekere dag werd het me plots duidelijk: mijn lichaam is anders dan vóór de zwangerschap, en ik ben ook veranderd. De komst van Sofia heeft mijn lichaam en geest voorgoed veranderd. En daar ben ik dankbaar voor.
Ik ben van de zwangerschapsstriemen en het litteken gaan houden, want telkens als ik ernaar kijk, word ik herinnerd aan het fantastische avontuur dat ik heb beleefd. Die kleine tekens doen me denken aan de prachtige dochter die onze hemelse Vader me heeft toevertrouwd. Ze stemmen me dankbaar voor mijn dochtertje, maar ook voor mijn lichaam, omdat het tot geweldige dingen in staat is, zoals kinderen scheppen, dragen en ter wereld brengen. Mijn litteken herinnert me er ook aan dat de Heiland altijd bij ons is, zelfs in de donkerste tijden en wanneer de dingen niet volgens plan verlopen. Als we bang zijn of pijn hebben, is Hij bij ons. En Hij weet wat het beste voor ons is.
Moeders, sta hier even bij stil: je hebt een pijnlijk, levensveranderend avontuur beleefd door kinderen van onze hemelse Vader – jouw kinderen – ter wereld te brengen. Wat is het ongelofelijk en verootmoedigend dat we zo’n grote rol in het heilsplan kunnen spelen!
Vind je het moeilijk om jezelf te aanvaarden en lief te hebben? Bid dan om hulp. De Heer wil dat we gelukkig zijn, maar om gelukkig te kunnen zijn, moeten we onszelf liefhebben. God helpt ons altijd met de kleine en minder kleine dingen – Hij weet wat wij belangrijk vinden. Als je bidt om te weten hoe je jezelf kunt liefhebben en aanvaarden, zal Hij het je laten zien.