Pagdawat sa Tanan nga Anaa sa Amahan: Usa ka Modernong Sambingay
Gikan ni Elder Carlos E. Asay (1926–1999) sa Seventy, “The Oath and Covenant of the Priesthood,” Ensign, Nob. 1985, 45.
Usa ka batan-ong lalaki nag-andam sa pagserbisyo og misyon. Ang iyang mga ginikanan miuyon nga bayaran ang gasto sa iyang misyon kon siya mosunod sa mga balaod sa misyon ug magkugi. Siya miuyon.
Sa pag-abut niya sa mission field, iyang nakita nga ang misyonaryo nga buhat mas lisud kaysa iyang gituohan. Ang pagkat-on og bag-ong pinulongan, pag-adjust og laing kultura, ug pagsagubang sa pagsalikway nakapawala sa iyang kadasig. Ang iyang kompanyon ug presidente sa misyon naningkamot sa pag-awhag kaniya, apan gusto lang gihapon niya nga moundang.
Iyang giingnan ang iyang presidente sa misyon nga gusto na niyang mouli. Gitawagan sa presidente sa misyon ang amahan sa batan-ong lalaki ug mitugot kaniya sa pagtawag sa iyang anak.
Gisulti sa misyonaryo ngadto sa iyang amahan ang pagkawala sa iyang kadasig. Ang iyang amahan miingon, “Sa daghang katuigan ang imong mama ug ako naghinam-hinam sa panahon nga ikaw mag-misyon. Kami nasayud kon unsa kaimportante ang pagtudlo sa ebanghelyo ni Jesukristo ngadto sa wala makadungog niini.”
Ang anak mitubag, “Pa, wala ko kaamgo kon unsa ka importante ang misyon nganha kanimo.”
“Kini hingpit nga mahinungdanon alang kanako,” mideklarar ang amahan. “Sa akong tibuok kinabuhi nagkugi ko, nagtukod ko og negosyo, ug nagtigom alang sa usa ka tawo: ikaw. Akong tumong mao ang paghatag kanimo og abundang panulundon.”
“Apan, Pa,” ang anak misapaw, “kana wala mousab sa reyalidad nga dili ko ganahan …”
Ang amahan mipakgang, “Unsaon nako pagsalig kanimo sa akong negosyo kon dili nimo kini maprubar pinaagi sa pagserbisyo sa Ginoo sa mubong duha ka tuig?”
Mihunong ang anak sa pagsulti samtang siya namalandong sa pangutana sa amahan.
Dayon ang amahan miingon, “Anak, kon ikaw magmatinud-anon niini nga calling ug ipakita ang imong kaugalingon nga takus, ang tanan nga anaa nako maimoha.”
Natandog niining saad, ang anak maisugong miingon sa iyang amahan, “magpabilin ko.”
Ang anak nagpabilin, ug siya matinud-anong nagserbisyo. Iyang gisunod ang mga balaod sa misyon ug nagkugi. Ug oo, pag-abut sa panahon human sa iyang misyon, iyang nadawat gikan sa iyang amahan ang gisaad nga panulundon, gani ang tanan nga mahimong ihatag sa amahan.