Balaan nga mga Kinaiya ni Jesukristo: Mapasayloon ug Maloloy-on

Tun-i sa mainampuong paagi kini nga materyal ug tinguhaa nga masayud unsa ang angay nga ipakigbahin. Sa unsang paagi nga ang pagsabut sa kinabuhi ug tahas sa Manluluwas makapalambo sa inyong hugot nga pagtuo diha Kaniya ug mopanalangin niadtong inyong giamuma pinaagi sa visiting teaching? Alang sa dugang nga impormasyon, adto sa reliefsociety.lds.org.

Hugot nga Pagtuo, Pamilya, Kahupayan

Imahe

Depiction of Jesus and the woman taken in adultery. They are both standing together. The woman is wiping tears from her face.

Ang pagsabut nga si Jesukristo mapasayloon ug maloloy-on kanato makatabang kanato sa pagpasaylo ug maluoy sa uban. “Si Jesukristo mao ang atong Ehemplo,” miingon si Presidente Thomas S. Monson. “Ang Iyang kinabuhi usa ka kabilin sa gugma. Ang masakiton nga Iyang giayo; ang linupigan nga Iyang gibayaw; ang makasasala nga Iyang giluwas. Sa katapusan ang masuk-anong panon sa katawhan mihunos sa Iyang kinabuhi. Ug bisan pa madungog gikan sa bungtod sa Golgota ang mga pulong: ‘Amahan pasayloa sila; kay wala sila makasabut sa ilang ginabuhat’—usa ka halangdong pagpadayag sa kapuangod ug gugma diha sa pagkamortal.”¹

Kon kita mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang atong Langitnong Amahan mopasaylo usab kanato. Si Jesus mihangyo nga “magmaloloy-on [kamo], maingon nga maloloy-on man ang inyong Amahan” (Lucas 6:36). “Ang pagpasaylo sa atong mga sala adunay mga kondisyon,” miingon si Presidente Dieter F. Uchtdorf, Ikaduhang Magtatambag sa Unang Kapangulohan. “Kinahanglang maghinulsol kita. … Dili ba kitang tanan, sa usa o laing panahon, mapainubsanong nangayo og kalooy ug nangamuyo og grasya? Wala ba kita mangandoy sa tibuok kusog ug sa atong mga kalag og kalooy—nga mapasaylo sa mga sayop ug sa mga sala nga atong nahimo? … Tuguti nga ang Pag-ula ni Kristo mousab ug motambal sa inyong kasingkasing. Maghigugmaay. Magpinasayloay.”²

Dugang nga mga Kasulatan

Mateo 6:14–15; Lucas 6:36–37; Alma 34:14–16

Gikan sa mga Kasulatan

“Kita angay nga mopasaylo gani sama nga kita gipasaylo,” miingon si Elder Jeffrey R. Holland sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles.³ Ang istorya sa usikan nga anak nagpakita kanato sa duha ka habig sa pagpasaylo: ang usa ka anak napasaylo ug ang usa ka anak nanlimbasug sa pagpasaylo.

Ang manghud nga anak mikuha sa iyang kabilin, dali kining gigasto, ug sa dihang miabut ang kagutom, siya nagtrabaho sa pagpakaon og baboy. Ang kasulatan nagsulti nga dihang “nahiulian na siya sa pamuot,” siya miuli ug miingon sa iyang amahan nga siya dili na angay pagatawagon nga iyang anak. Apan ang iyang amahan mipasaylo kaniya ug miihaw og tambok nga nating baka aron magsaulog. Ang magulang nga anak miabut gikan nga nag-uma sa umahan ug nasuko. Iyang gipahinumduman ang iyang amahan nga siya nagserbisyo sa daghang katuigan, wala makalapas sa mga kasugoan, apan “wala ako nimo hatagi bisan na lang untag nating kanding aron makahimo ako sa pagsadya.” Ang amahan mitubag, “Anak ko, sa kanunay nagpakig-uban ikaw kanako, ug ang tanang butang ko imo usab. Apan ang pagsadya ug paglipay kinahanglan himoon ta: kay kining imong igsoon namatay na, apan karon nabuhi siya pag-usab; siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya” (tan-awa sa Lucas 15:11–32).