De kracht van ijverig leren
In de Leer en Verbonden geeft de Heer ons deze raad: ‘Laat eenieder […] leren […] met alle ijver’, want hij of zij die niet leert, ‘zal niet waardig worden geacht om te blijven’ (LV 107:99–100).
In de Schriften staan 144 verwijzingen naar leren. Denk eens na over deze voorbeelden:
‘En zo heeft Hij […] de gehoorzaamheid geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden’ (Hebreeën 5:8).
‘Gedenk, mijn zoon, om in uw jeugd wijsheid te leren; ja, leer in uw jeugd de geboden van God te onderhouden’ (Alma 37:35).
‘Gij zult leren wijzer te zijn dan wij’ (Mormon 9:31).
Leer van Mij en luister naar mijn woorden’ (LV 19:23).
‘Zoekt kennis, ja, door studie en ook door geloof’ (LV 88:118).
‘U [moet] studeren en leren en bekend raken met alle goede boeken, en met talen, tongen en volken’ (Leer en Verbonden 90:13–15).
‘[Streef er] ijverig naar […] wijsheid te leren en waarheid te vinden’ (LV 97:1).
Bij het overpeinzen van dergelijke goddelijke aansporingen is het belangrijk om te bedenken hóe we het evangelie eigenlijk leren. Daarvoor moeten we zorgvuldig redeneren, studeren en bidden. Maar het is belangrijk om te bedenken dat ieder van ons tweeledig is: we zijn personen die uit zowel een lichaam als een geest bestaan. En omdat wij geestespersonen zijn, is het van essentieel belang dat wij door de macht van de Geest leren.
Door de Geest leren
De profeet Joseph heeft ons geleerd: ‘Alles wat God ons in zijn oneindige wijsheid heeft willen openbaren, (…) wordt aan onze geest geopenbaard alsof wij helemaal geen lichaam hadden; en de openbaringen die onze geest redden, redden ook ons lichaam.’1
In de Leer en Verbonden legt de Heer verdere nadruk op zijn goddelijke manier van onderwijzen en leren:
‘Hoe komt het dat gij niet kunt begrijpen en weten dat wie het woord door de Geest der waarheid ontvangt, het ontvangt zoals het door de Geest der waarheid gepredikt wordt?
‘Daarom begrijpen hij die predikt en hij die ontvangt elkaar en beiden worden opgebouwd en verblijden zich tezamen’ (LV 50:21–22).
Ouderling Richard G. Scott van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft erop gewezen wat wij aan deze methode hebben door uit te leggen wat het inhoudt om te begrijpen en opgebouwd te worden: ‘Het woord begrijpen verwijst naar wat men hoort. Dezelfde boodschap geldt voor allen. Opgebouwd slaat op wat er door de Heilige Geest wordt gecommuniceerd. De boodschap kan verschillen en kan door de Geest aangepast worden aan de behoeften van elke persoon.’2
In 2 Nephi 33:1 herinnert Nephi ons aan een ander aspect van leren door de Geest: ‘Wanneer iemand spreekt door de macht van de Heilige Geest, voert de macht van de Heilige Geest het tot het hart der mensenkinderen’ (2 Nephi 33:1). Dat is een krachtige belofte, die alleen wordt vervuld als we de Heiland in ons leven uitnodigen.
De Heiland staat aan de deur en klopt (zie Openbaring 3:20). De Heilige Geest staat aan de deur en klopt (zie 2 Nephi 33:1–2). We hoeven alleen maar onze keuzevrijheid te gebruiken en Hen binnen te laten.
IJverig leren bevorderen
Tijdens de wereldwijde uitzending voor leidinggevenden in februari 2007, die over onderwijzen en leren ging, gaf president Boyd K. Packer, president van het Quorum der Twaalf Apostelen aan hoe we ijverig leren kunnen bevorderen. Ik wil een kort overzicht geven van enkele dingen die ik over dit onderwerp van president Packer heb geleerd.
Ten eerste leerde president Packer ons dat ijverig leren betekent dat we wíllen leren. We geven blijk van dat verlangen als we onderwijsbaar zijn en als we iets kunnen leren zonder ons eraan te storen. Als we ons namelijk afzetten tegen het geleerde, en tegen vermaning, dan stoort dat de Geest en beperken we onze mogelijkheden tot groei en vooruitgang.
Ten tweede moeten we bidden — en over specifieke zaken. Bid formeel en informeel voor uzelf en voor de leerkracht. De leerkracht zegt iets misschien niet helemaal goed. Hij of zij is misschien niet zo welbespraakt. Maar de Heilige Geest heeft dat probleem niet, en ieder van ons kan voor zichzelf en voor de leerkracht bidden. ‘O, Vader, de leerkracht weet niet wat een last ik momenteel te dragen heb. Help hem of haar alstublieft om mij iets te leren.’ Als u dat als leerling doet, krijgt u antwoorden.
Ten derde, en dit is van groot belang: luister. President Packer moedigt ons vooral aan om te luisteren naar ervaren mensen: ‘Ik leerde al in een vroeg stadium dat het erg belangrijk is om te luisteren naar ervaren oudere mensen. (…) Ik herinner me dat ouderling LeGrand Richards in het Quorum der Twaalf niet zo snel liep als de andere autoriteiten, en ik wachtte altijd op hem, deed de deur open en liep met hem terug naar het gebouw. Op een dag zei een van de autoriteiten: “Wat is het toch aardig van je om zo voor broeder Richards te zorgen.” En ik dacht: u weet niet welke zelfzuchtige reden ik daarvoor heb — want als we samen terugliepen, luisterde ik naar hem. Ik wist dat hij zich Wilford Woodruff kon herinneren, en hij vertelde me van alles.’3
Luister bovendien niet alleen naar wat er gezegd wordt, maar ook naar wat er niet gezegd wordt: de onuitgesproken ingevingen van de Heilige Geest. Elke ingeving is belangrijk. Hopelijk luistert u altijd naar wat de leerkracht niet zegt. Doet u dat, dan past de Heilige Geest de boodschap aan uw behoeften aan.
Ten vierde is het bij het luisteren belangrijk om het geleerde te ordenen. Noteer wat u hoort en neem het in u op door uw notities verder uit te werken. Als u echt zeker wilt weten dat u het door hebt, bedenk dan iemand die u erin kunt onderrichten. Over het algemeen hebt u iets pas geleerd als u het onder woorden kunt brengen. Neem de moeite om het geleerde te ordenen: het is beslist de moeite waard.
Bereid u voor om iets te leren
Buiten de klas kunnen we ook veel doen om ijverig leren te bevorderen, zelfs al vóórdat we naar de les gaan.
President Packer heeft ons aangeraden: ‘Sta vroeg op (…) en gebruik de ochtend, wanneer uw verstand nog helder is, om na te denken. Dat is het moment waarop u openbaring krijgt.’4 Ik weet dat dit waar is. Staan we vroeg op om te studeren, bidden, overpeinzen en luisteren, dan krijgen we openbaring.
Kom ook op tijd voor uw bijeenkomsten, met name de avondmaalsdienst, een van de geestelijkste bijeenkomsten in de kerk. En als u komt, wees dan eerbiedig; stel u open voor openbaring. Kom luisteren naar het preludium. Zoek geen mensen op om mee te praten. Kom met het verlangen om ijverig te leren en bereid u voor om openbaring te ontvangen.
Verder kunnen we onszelf verplichten om iets te leren, ongeacht hoe goed de leerkracht of de spreker ons onderricht. Jaren geleden heeft president Spencer W. Kimball (1895–1985) gezegd: ‘De getuigenisdienst is misschien wel de beste [kerk]bijeenkomst van de maand, als u de Geest hebt. Als u zich verveelt tijdens de getuigenisdienst, dan is er iets mis met u en niet met de andere mensen. U kunt opstaan en uw getuigenis geven en denken dat het de beste bijeenkomst van de maand is; maar als u de grammaticafouten gaat zitten tellen en lachen om de man die niet zo goed spreekt, dan verveelt u zich. (…) Niet vergeten! U moet vechten voor een getuigenis. En u moet blijven vechten!’5
Dat is een uiterst krachtige uitspraak.
Kansen optimaal benutten
Houd vooral vol. President Packer legde hier in zijn interview veel nadruk op. Geef niet op. Volhard in het leren. Benut de vele kansen om te leren optimaal.
Vele jaren geleden sprak ouderling Marion D. Hanks, die toen assistent van het Quorum der Twaalf was, over het belang van het benutten van onze kansen om te leren. Ouderling Hanks vertelde een verhaal over Louis Agassiz, een vooraanstaand naturalist, die ooit sprak met een onbekende, ongetrouwde vrouw die volhield dat ze nooit een kans had gehad om iets te leren. In reactie daarop vroeg dr. Agassiz haar om eens na te denken over de kansen die ze al had gehad om te leren:
‘“Wat doet u?”, vroeg hij.
‘“Ik schil aardappelen en snij uien fijn.”
‘Hij zei: “Mevrouw, waar zit u bij het uitvoeren van deze interessante maar huishoudelijke taken?”
‘“Op de onderste tree van de keukentrap.”
‘“Waarop rusten uw voeten?”
‘“Op de geglazuurde stenen.”
‘“Wat zijn geglazuurde stenen?”
‘“Dat weet ik niet, meneer.”
‘“Hoe lang zit u daar al?”
‘Zij antwoordde: “Vijftien jaar.”
‘“Mevrouw, hier is mijn visitekaartje”, zei dr. Agassiz. “Wilt u mij alstublieft een brief schrijven waarin u vertelt wat een geglazuurde steen is?”’
De vrouw nam de uitdaging aan. Ze las alles wat ze vinden kon over stenen en tegels en stuurde dr. Agassiz toen een scriptie van 36 pagina’s over het onderwerp.
Ouderling Hanks vervolgde:
‘Er kwam een brief met het antwoord van dr. Agassiz: “Beste mevrouw, dit is het beste artikel dat ik ooit over het onderwerp heb gelezen. Als u zo vriendelijk wilt zijn om de drie woorden te veranderen die ik met een asterisk heb gemarkeerd, laat ik het artikel namens u publiceren en betaal ik u ervoor.”
‘Enige tijd later kwam er een brief met 250 dollar, en onderaan de brief stond in potlood deze vraag: “Wat zat er onder de stenen?” Ze had geleerd wat de waarde van tijd was, en haar antwoord bestond uit één woord: “Mieren.” Hij schreef terug en zei: “Vertel mij eens over mieren.” (…)
‘Na veel lezen, uitvoerig onderzoek met een microscoop, en diepgaande studie, schreef de ongetrouwde dame dr. Agassiz 360 pagina’s vol over het onderwerp. Hij gaf het boek uit en stuurde haar het geld, wat ze gebruikte om alle landen te bezoeken die ze ooit had willen zien.’6
Nou schuilt er een heel fundamenteel beginsel in om aan te zetten tot ijverig leren en niet tevreden te zijn met middelmatigheid.
Wij kunnen betere leerlingen worden, en daardoor worden wij ook betere leerkrachten. Ik wil het voorbeeld volgen van de Heiland, een meesterleraar. Maar hoe kwam het dat Hij een meesterleraar was? Hij was eerst een leerling. Moge de Heer ons allen zegenen als wij Hem volgen en betere leerlingen worden.