ΕΝΟΙΩΣΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ
Καθώς μοχθούσα ως νέος ιεραπόστολος στη Νορβηγία, ο πρόεδρος ιεραποστολής κάλεσε τους ιεραποστόλους μαζί προκειμένου να μας πει ότι μας είχε ζητηθεί να τραγουδήσουμε για δύο συνεδριάσεις στην αφιέρωση του Ναού στο Λονδίνο της Αγγλίας, το 1958. Μου ζητήθηκε να είμαι ο συνοδός.
Όταν φθάσαμε στον ναό, προς έκπληξίν μου, ανεκάλυψα ότι θα έπαιζα ένα όργανο αντί για πιάνο. Δεν είχα καθόλου εμπειρία με αυτό το όργανο και γι’ αυτόν τον λόγο έπρεπε να ερωτήσω εάν κάποιος θα μπορούσε να με βοηθήσει να ρυθμίσω κλειδιά που ελέγχουν τη σειρά αυλών του οργάνου. Ο Επουράνιος Πατέρας άκουσε τις απεγνωσμένες μου εκκλήσεις και προς σωτηρίαν μου ήλθε μία αδελφή και ρύθμισε το όργανο για ήρεμο προανάκρουσμα και επίσης για τη συνόδευση της χορωδίας.
Μέσα στην απόγνωσή μου ένα ήρεμο συναίσθημα με κατέβαλε. Και καθώς έπαιζα το άγνωστο όργανο και χωρίς να έχω κάνει πρόβα, ένοιωσα την αγάπη του Σωτήρος να με καθοδηγεί. Ύστερα από ένα νούμερο της χορωδίας, ο Πρόεδρος Ντέιβιντ ΜακΚέι κοίταξε τον πρόεδρο της ιεραποστολής μας και είπε: «Εύγε». Με είχε κατακυριεύσει το συναίσθημα σχετικώς με το πώς είχαμε ευλογηθεί στην μουσική παράστασή μας. Ήταν άψογη.
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού, ο Μονογενής του Πατρός. Είναι ο άγιος Μεσσίας, ο Πρίγκιπας Ειρήνης. Ζει και θα έλθει πάλι.