HUISBEZOEKBOODSCHAP

Verheug u in de herstelling van de tempelverordeningen en -verbonden

Zoek met een gebed in uw hart uit deze boodschap de teksten en leringen uit die tegemoetkomen aan de behoeften van de zusters die u bezoekt. Vertel over eigen ervaringen die ermee verband houden en geef uw getuigenis. Nodig de zusters die u bezoekt uit om dat ook te doen.

LV 124:40, 42: ‘Laat dit huis worden gebouwd voor mijn naam, opdat Ik mijn verordeningen daarin zal kunnen openbaren (…). Ik zal mijn dienstknecht Joseph alle dingen tonen die met dit huis te maken hebben.’

Waarom verheugen we ons in dienstdoen in de tempel?

President George Q. Cannon (1827–1901), eerste raadgever in het Eerste Presidium: ‘Elke tempel (…) vermindert de macht van Satan op aarde en vergroot de macht van God en van rechtschapenheid, brengt de hemelen in grote macht in beweging ten behoeve van ons en laat de zegeningen van de eeuwige Goden (…) op ons neerdalen’ ( Millennial Star, 12 november 1877, p. 743).

President Gordon B. Hinckley: ‘Net zoals de Verlosser zijn leven gaf als plaatsvervangend offer voor alle mensen, waarmee Hij onze Heiland werd, worden ook wij, in bescheiden mate, als we in de tempel plaatsvervangend werd doen, heilanden voor hen die aan de andere zijde zijn en geen mogelijkheid hebben om vooruitgang te maken tenzij iemand hier op aarde iets namens hen doet. (…) Ik nodig u uit om meer gebruik te maken van dit gezegende voorrecht. Het zal uw karakter verfijnen. Het zal de zelfzuchtige schil afpellen waarin de meesten van ons leven. Het zal letterlijk een heiligende uitwerking hebben op ons leven’ (‘Slotwoord’, Liahona , november 2004, p. 104).

Hoe kan begrip van de verordeningen en verbonden u vreugde schenken?

Ouderling Russell M. Nelson van het Quorum der Twaalf Apostelen: ‘We dienen te bedenken dat een verbond een belofte is. Een verbond met God moeten we niet zien als een beperking, maar als bescherming. Verbonden met Hem beschermen ons tegen gevaar (…). Wanneer we ervoor kiezen onszelf alle goddeloosheid te ontzeggen, verliezen we niets van waarde, maar bemachtigen juist de heerlijkheid die alleen bekend is aan hen die het eeuwige leven beërven. Nakoming van een tempelverbond werkt niet beperkend maar verruimend. Het tilt ons perspectief en vermogen op een hoger plan’ (‘Prepare for Blessings of the Temple’, Ensign, maart 2002, p. 21).

Anne C. Pingree, tweede raadgeefster in het algemeen ZHV-presidium: ‘Mijn man en ik waren naar een van de meest afgelegen plaatsen van ons zendingsgebied gereisd zodat hij tempelaanbevelingsgesprekken kon voeren (…). Vele uren later, toen alle gesprekken achter de rug waren en mijn man en ik terugreden over dat zanderige junglepad, waren we stomverbaasd toen we die twee zusters nog zagen lopen. We beseften dat ze vanaf hun dorp gelopen hadden —dertig kilometer — alleen maar voor een tempelaanbeveling waarvan ze wisten dat ze die nooit zouden gebruiken. Deze Nigeriaanse heiligen geloofden in de raad van president Howard W. Hunter: “Het zou de Heer behagen als elk volwassen lid een geldige tempelaanbeveling waardig zou zijn — en bij zich zou dragen — zelfs als de tempel niet dichtbij is en geregeld bezoek niet tot de mogelijkheden behoort.”’ (‘Vanuit de verte de belofte zien’, Liahona , november 2003, p. 13.)