Γενική Συνέλευση
Αιώνια αλήθεια
Γενική συνέλευση Οκτωβρίου 2023


Αιώνια αλήθεια

Η ανάγκη να αναγνωρίζουμε την αλήθεια δεν ήταν ποτέ πιο σημαντική!

Αδελφοί και αδελφές, σας ευχαριστώ για την αφοσίωσή σας στον Θεό Πατέρα και στον Υιό Του, Ιησού Χριστό, και σας ευχαριστώ για την αγάπη και την υπηρέτησή σας ο ένας προς τον άλλον. Είστε πραγματικά αξιοθαύμαστοι!

Εισαγωγή

Αφού η σύζυγός μου, Ανν, και εγώ λάβαμε την κλήση να υπηρετήσουμε ως πλήρους απασχόλησης ηγέτες ιεραποστολής, η οικογένειά μας αποφάσισε να μάθει το όνομα κάθε ιεραποστόλου προτού φθάσει στο πεδίο. Προμηθευτήκαμε φωτογραφίες, δημιουργήσαμε κάρτες μνήμης και αρχίσαμε να μελετούμε πρόσωπα και να απομνημονεύουμε ονόματα.

Μόλις φτάσαμε, είχαμε εισαγωγικές συνελεύσεις με τους ιεραποστόλους. Καθώς κάναμε τις καινούργιες γνωριμίες, άκουσα τον εννιάχρονο γυιο μας:

«Χαίρω πολύ, Σαμ!»

«Ρέιτσελ, από πού είσαι;»

«Ω, Ντέιβιντ, είσαι ψηλός!»

Θορυβημένος, πήγα στον γυιο μας και του ψιθύρισα: «Ε, να θυμάσαι να αναφέρεσαι στους ιεραποστόλους ως Πρεσβύτερος ή αδελφή».

Με κοίταξε σαστισμένα και είπε: «Μπαμπά, νόμιζα ότι έπρεπε να απομνημονεύσουμε τα ονόματά τους». Ο γυιος μας έκανε αυτό που νόμιζε ότι ήταν σωστό, βασιζόμενος στην κατανόησή του.

Επομένως, ποια είναι η κατανόησή μας για την αλήθεια στον σημερινό κόσμο; Βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από ισχυρές απόψεις, μεροληπτικές αναφορές και ελλιπή δεδομένα. Ταυτόχρονα, ο όγκος και οι πηγές των πληροφοριών αυτών πολλαπλασιάζονται. Η ανάγκη να αναγνωρίζουμε την αλήθεια δεν ήταν ποτέ πιο σημαντική!

Η αλήθεια είναι ζωτικής σημασίας για εμάς, ώστε να εδραιώσουμε και να ενδυναμώσουμε τη σχέση μας με τον Θεό, να βρούμε γαλήνη και χαρά, και να φθάσουμε στη θεία δυνατότητά μας. Σήμερα, ας συλλογισθούμε τις ακόλουθες ερωτήσεις:

  • Τι είναι αλήθεια και γιατί είναι σημαντική;

  • Πώς βρίσκουμε την αλήθεια;

  • Όταν βρίσκουμε την αλήθεια, πώς μπορούμε να την διαδώσουμε;

Η αλήθεια είναι αιώνια

Ο Κύριος μας έχει διδάξει στις γραφές ότι «η αλήθεια είναι γνώση των πραγμάτων όπως είναι, και όπως ήταν, και όπως πρόκειται να συμβούν» (Διδαχή και Διαθήκες 93:24). «Δεν δημιουργήθηκε ούτε κατασκευάστηκε» (Διδαχή και Διαθήκες 93:29) και δεν έχει «τέλος» (Διδαχή και Διαθήκες 88:66)1. Η αλήθεια είναι απόλυτη, σταθερή και αμετάβλητη. Με άλλα λόγια, η αλήθεια είναι αιώνια2.

Μας βοηθά να αποφεύγουμε την εξαπάτηση3, να διακρίνουμε το καλό από το κακό4, να λαμβάνουμε προστασία5 και να βρίσκουμε παρηγοριά και ίαση6. Η αλήθεια μπορεί επίσης να καθοδηγήσει τις πράξεις μας7, να μας κάνει ελεύθερους8, να μας καθαγιάσει9 και να μας οδηγήσει στην αιώνια ζωή10.

Ο Θεός αποκαλύπτει την αιώνια αλήθεια

Ο Θεός μάς αποκαλύπτει την αιώνια αλήθεια μέσω ενός δικτύου αποκαλυπτικών σχέσεων που περιλαμβάνουν τον Ίδιο, τον Ιησού Χριστό, το Άγιο Πνεύμα, προφήτες και εμάς. Ας αναφέρουμε τους διακριτούς αλλά αλληλένδετους ρόλους που έχει ο κάθε συμμετέχων σε αυτήν τη διαδικασία.

Πρώτον, ο Θεός είναι η πηγή της αιώνιας αλήθειας11. Εκείνος και ο Υιός Του, Ιησούς Χριστός12, έχουν τέλεια κατανόηση της αλήθειας και πάντοτε ενεργούν σε αρμονία με τις αληθινές αρχές και τους νόμους13. Αυτή η δύναμη Τούς επιτρέπει να δημιουργούν και να κυβερνούν κόσμους14 καθώς και να αγαπούν, να καθοδηγούν και να γαλουχούν τέλεια τον καθέναν μας15. Θέλουν εμείς να καταλάβουμε και να εφαρμόσουμε την αλήθεια, ώστε να μπορούμε να απολαύσουμε τις ευλογίες που απολαμβάνουν Εκείνοι16. Μπορεί να φανερώνουν την αλήθεια αυτοπροσώπως ή συνήθως μέσω αγγελιαφόρων όπως το Άγιο Πνεύμα, αγγέλων ή ζώντων προφητών.

Δεύτερον, το Άγιο Πνεύμα καταθέτει μαρτυρία για κάθε αλήθεια17. Μας αποκαλύπτει αλήθειες απευθείας και μαρτυρεί για την αλήθεια που διδάσκεται από άλλους. Οι εντυπώσεις από το Πνεύμα, συνήθως, έρχονται ως σκέψεις στον νου και συναισθήματά στην καρδιά μας18.

Τρίτον, οι προφήτες λαμβάνουν την αλήθεια από τον Θεό και αναφέρουν αυτήν την αλήθεια σε εμάς19. Μαθαίνουμε την αλήθεια από προηγούμενους προφήτες στις γραφές20 και από ζώντες προφήτες στη γενική συνέλευση και μέσω άλλων επίσημων διαύλων.

Τέλος, εσείς κι εγώ παίζουμε κρίσιμο ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία. Ο Θεός αναμένει από εμάς να επιζητούμε, να αναγνωρίζουμε και να ενεργούμε επί της αλήθειας. Η ικανότητά μας να λαμβάνουμε και να εφαρμόζουμε την αλήθεια εξαρτάται από τη δύναμη της σχέσης μας με τον Πατέρα και τον Υιό, την ανταπόκρισή μας στην επιρροή του Αγίου Πνεύματος και την ευθυγράμμισή μας με τους προφήτες των Τελευταίων Ημερών.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Σατανάς εργάζεται για να μας κρατήσει μακριά από την αλήθεια. Ξέρει ότι χωρίς την αλήθεια, δεν μπορούμε να αποκτήσουμε αιώνια ζωή. Υφαίνει τα νήματα της αλήθειας με εγκόσμιες φιλοσοφίες για να μας συγχύσει και να μας αποσπάσει από αυτά που διαβιβάζονται από τον Θεό21.

Αναζητώντας, αναγνωρίζοντας και εφαρμόζοντας την αιώνια αλήθεια

Καθώς αναζητούμε την αιώνια αλήθεια22, οι ακόλουθες δύο ερωτήσεις μπορούν να μας βοηθήσουν να αναγνωρίσουμε αν μία άποψη προέρχεται από τον Θεό ή από άλλη πηγή:

  • Η άποψη διδάσκεται σταθερά στις γραφές ή από ζώντες προφήτες;

  • Η άποψη επιβεβαιώνεται από τη μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος;

Ο Θεός αποκαλύπτει αλήθειες διδαχής μέσω προφητών και το Άγιο Πνεύμα μάς επιβεβαιώνει αυτές τις αλήθειες και μας βοηθεί να τις εφαρμόσουμε23. Πρέπει να επιζητούμε και να είμαστε προετοιμασμένοι να λάβουμε αυτές τις πνευματικές εντυπώσεις, όταν έλθουν24. Είμαστε πιο δεκτικοί στη μαρτυρία του Πνεύματος, όταν είμαστε ταπεινοί25, προσευχόμαστε ειλικρινώς και μελετούμε τα λόγια του Θεού26 και τηρούμε τις εντολές Του27.

Μόλις το Άγιο Πνεύμα μας επιβεβαιώσει μία συγκεκριμένη αλήθεια, η κατανόησή μας βαθαίνει καθώς εφαρμόζουμε αυτήν την αρχή. Με τον καιρό, καθώς ζούμε με συνέπεια αυτήν την αρχή, αποκτούμε βέβαιη γνώση αυτής της αλήθειας28.

Για παράδειγμα, έχω κάνει λάθη και έχω αισθανθεί τύψεις για κακές επιλογές. Όμως μέσω προσευχής, μελέτης και πίστης στον Ιησού Χριστό, έλαβα μαρτυρία για την αρχή της μετάνοιας29. Καθώς συνέχιζα να μετανοώ, η κατανόησή μου για τη μετάνοια έγινε δυνατότερη. Αισθάνθηκα πιο κοντά στον Θεό και στον Υιό Του. Τώρα ξέρω ότι η αμαρτία μπορεί να συγχωρηθεί μέσω του Ιησού Χριστού, επειδή βιώνω τις ευλογίες της μετάνοιας κάθε μέρα30.

Εμπιστοσύνη στον Θεό, όταν η αλήθεια δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί

Επομένως, τι θα πρέπει να κάνουμε, όταν αναζητούμε ειλικρινώς μια αλήθεια που δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί; Έχω ενσυναίσθηση για εμάς που λαχταρούμε απαντήσεις που δεν φαίνεται να έρχονται.

Ο Κύριος συμβούλευσε τον Τζόζεφ Σμιθ: «Σιώπησε μέχρι να κρίνω ότι είναι σωστό να γνωστοποιηθούν όλα τα πράγματα… σχετικά με αυτό το θέμα» (Διδαχή και Διαθήκες 10:37).

Και στην Έμμα Σμιθ εξήγησε: «Μην παραπονιέσαι για αυτά που δεν έχεις δει, διότι αυτά έχουν παρακρατηθεί από εσένα και από τον κόσμο, και ο λόγος για αυτό θα αποκαλυφθεί σύμφωνα με τη σοφία μου σε μελλοντικό χρόνο» (Διδαχή και Διαθήκες 25:4).

Κι εγώ, επίσης, έχω επιζητήσει απαντήσεις σε εγκάρδιες ερωτήσεις. Πολλές απαντήσεις έχουν έλθει και μερικές όχι31. Όσο περιμένουμε –εμπιστευόμενοι τη σοφία και την αγάπη του Θεού, τηρώντας τις εντολές Του και βασιζόμενοι σε αυτά που όντως γνωρίζουμε– Εκείνος μας βοηθά να βρούμε γαλήνη έως ότου μας αποκαλύψει την αλήθεια των πάντων32.

Κατανόηση της διδαχής και της πολιτικής

Όταν αναζητούμε την αλήθεια, βοηθά να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ διδαχής και πολιτικής. Η διδαχή αναφέρεται σε αιώνιες αλήθειες, όπως η φύση της Θεϊκής Κεφαλής, το σχέδιο σωτηρίας και η εξιλεωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Πολιτική είναι η εφαρμογή της διδαχής που βασίζεται στις τρέχουσες συνθήκες. Η πολιτική μάς βοηθά να διοικούμε την Εκκλησία με τάξη.

Μολονότι η διδαχή δεν αλλάζει ποτέ, η πολιτική προσαρμόζεται περιστασιακά. Ο Κύριος εργάζεται μέσω των προφητών Του για να υποστηρίξει τη διδαχή Του και για να τροποποιήσει τις πολιτικές της Εκκλησίας, σύμφωνα με τις ανάγκες των τέκνων Του.

Δυστυχώς, μερικές φορές συγχέουμε την πολιτική με τη διδαχή. Εάν δεν καταλαβαίνουμε τη διαφορά, κινδυνεύουμε να απογοητευθούμε, όταν αλλάζουν οι πολιτικές και μπορεί ακόμη να αρχίσουμε να αμφισβητούμε τη σοφία του Θεού ή τον αποκαλυπτικό ρόλο των προφητών33.

Διδάσκοντας αιώνια αλήθεια

Όταν αποκτούμε αλήθεια από τον Θεό, μας παροτρύνει να διαδώσουμε αυτήν τη γνώση σε άλλους34. Το κάνουμε αυτό, όταν διδάσκουμε ένα μάθημα, καθοδηγούμε ένα παιδί ή συζητούμε τις αλήθειες του Ευαγγελίου με έναν φίλο.

Στόχος μας είναι να διδάξουμε την αλήθεια με τρόπο που προσκαλεί τη δύναμη μεταστροφής του Αγίου Πνεύματος35. Επιτρέψτε μου να αναφέρω απλές προσκλήσεις από τον Κύριο και τους προφήτες Του που μπορούν να βοηθήσουν36.

  1. Επικεντρωθείτε στον Επουράνιο Πατέρα, τον Ιησού Χριστό και τη θεμελιώδη διδαχή Τους37.

  2. Παραμείνετε θεμελιωμένοι στις γραφές και στις διδασκαλίες των προφητών των Τελευταίων Ημερών38.

  3. Να βασίζεστε στη διδαχή που εδραιώνεται μέσω πολλαπλών επίσημων μαρτύρων39.

  4. Αποφεύγετε εικασίες, προσωπικές απόψεις ή εγκόσμιες ιδέες40.

  5. Διδάξτε ένα θέμα της διδαχής εντός του πλαισίου των σχετικών αληθειών του Ευαγγελίου41.

  6. Χρησιμοποιείτε διδακτικές μεθόδους που προσκαλούν την επιρροή του Πνεύματος42.

  7. Επικοινωνήστε ευκρινώς για να αποφύγετε την παρανόηση43.

Λέγοντας την αλήθεια με αγάπη

Ο τρόπος που διδάσκουμε πράγματι έχει σημασία. Ο Παύλος μας παρότρυνε να λέμε «την αλήθεια με αγάπη» (βλ. Προς Εφεσίους 4:14-15). Η αλήθεια έχει την καλύτερη ευκαιρία να ευλογήσει κάποιον, όταν μεταφέρεται με χριστοειδή αγάπη44.

Η αλήθεια που διδάσκεται χωρίς αγάπη μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε ότι μας επικρίνουν και να προκαλέσει συναισθήματα αποθάρρυνσης και αποξένωσης. Συχνά οδηγεί σε μνησικακία και διχόνοια – ακόμη και σε διαμάχη. Από την άλλη, η αγάπη χωρίς την αλήθεια είναι κενή και δεν εμπεριέχει την υπόσχεση της ανάπτυξης.

Τόσο η αλήθεια όσο και η αγάπη είναι ουσιώδεις για την πνευματική μας ανάπτυξη45. Η αλήθεια παρέχει τη διδαχή, τις αρχές και τους νόμους που είναι απαραίτητοι για να αποκτήσουμε ζωή αιώνια, ενώ η αγάπη γεννά το κίνητρο που χρειαζόμαστε για να δεχθούμε αυτό που είναι αληθινό και να ενεργήσουμε επ’ αυτού.

Είμαι παντοτινά ευγνώμων σε όσους με έχουν διδάξει υπομονετικά την αιώνια αλήθεια με αγάπη.

Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, επιτρέψτε μου να αναφέρω αιώνιες αλήθειες που έχουν παγιωθεί μέσα στην ψυχή μου. Έχω μάθει αυτές τις αλήθειες, ακολουθώντας τις αρχές που συζητήθηκαν σήμερα.

Ξέρω ότι ο Θεός είναι ο Επουράνιος Πατέρας μας46. Είναι παντογνώστης47, παντοδύναμος48 και απόλυτα στοργικός49. Δημιούργησε ένα σχέδιο για να αποκτήσουμε αιώνια ζωή και να γίνουμε σαν Εκείνον50.

Ως μέρος αυτού του σχεδίου, έστειλε τον Υιό Του, Ιησού Χριστό, για να μας βοηθήσει51. Ο Ιησούς μας δίδαξε να κάνουμε το θέλημα του Πατέρα52 και να αγαπούμε ο ένας τον άλλον53. Μας εξιλέωσε για τις αμαρτίες μας54 και θυσίασε τη ζωή Του επάνω στον σταυρό55. Ανέστη εκ νεκρών ύστερα από τρεις ημέρες56. Μέσω του Χριστού και της χάριτός Του, θα αναστηθούμε57, μπορούμε να συγχωρηθούμε58 και μπορούμε να βρούμε δύναμη στα βάσανα59.

Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας Του, ο Ιησούς ίδρυσε την Εκκλησία Του60. Με τον καιρό, αυτή η Εκκλησία άλλαξε, και κάποιες αλήθειες χάθηκαν61. Ο Ιησούς Χριστός αποκατέστησε την Εκκλησία Του και τις αλήθειες του Ευαγγελίου μέσω του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ62. Και σήμερα, ο Χριστός εξακολουθεί να ηγείται της Εκκλησίας Του μέσω ζώντων προφητών και αποστόλων63.

Ξέρω ότι καθώς ερχόμαστε προς τον Χριστό, μπορούμε να καταφέρουμε να «τελειοποιηθ[ούμε] με αυτόν» (Μορόνι 10:32), να αποκτήσουμε «πληρότητα χαράς» (Διδαχή και Διαθήκες 93:33) και να λάβουμε «όλα όσα έχει ο Πατέρας» (Διδαχή και Διαθήκες 84:38). Για αυτές τις αιώνιες αλήθειες δίδω μαρτυρία στο άγιο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.

Σημειώσεις

  1. Βλ., επίσης, Ψαλμοί 117:2, Διδαχή και Διαθήκες 1:39.

  2. «Αντίθετα με τις αμφιβολίες ορισμένων, υπάρχει πραγματικά αυτό που λέμε σωστό και λάθος. Υπάρχει πραγματικά απόλυτη αλήθεια – αιώνια αλήθεια. Μία από τις πληγές της εποχής μας είναι ότι πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν πού να στραφούν για αλήθεια» (Ράσσελ Μ. Νέλσον, «Αγνή αλήθεια, αγνή διδαχή και αγνή αποκάλυψη», Λιαχόνα, Noέ 2021, 6).

  3. Βλ. Τζόζεφ Σμιθ–Κατά Ματθαίον 1:37.

  4. Βλ. Mορόνι 7:19.

  5. Βλ. Νεφί Β΄ 1:9, Διδαχή και Διαθήκες 17:8.

  6. Βλ. Ιακώβ 2:8.

  7. Βλ. Ψαλμοί 119:105, Νεφί Β΄ 32:3.

  8. Βλ. Κατά Ιωάννην 8:32, Διδαχή και Διαθήκες 98:8.

  9. Βλ. Κατά Ιωάννην 17:17.

  10. Βλ. Νεφί Β΄ 31:20.

  11. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 88:11-13, 93:36.

  12. Βλ. Κατά Ιωάννην 5:19-20, 7:16, 8:26, 18:37, Μωυσής 1:6.

  13. Βλ. Άλμα 42:12-26, Διδαχή και Διαθήκες 88:41.

  14. Βλ. Μωυσής 1:30-39.

  15. Βλ. Νεφί Β΄ 26:24.

  16. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 82:8-9.

  17. Βλ. Κατά Ιωάννην 16:13, Ιακώβ 4:13, Μορόνι 10:5, Διδαχή και Διαθήκες 50:14, 75:10, 76:12, 91:4, 124:97.

  18. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 6:22-23, 8:2-3.

  19. Βλ. Ιερεμίας 1:5, 7, Αμώς 3:7, Κατά Ματθαίον 28:16-20, Μορόνι 7:31, Διδαχή και Διαθήκες 1:38, 21:1-6, 43:1-7. Προφήτης είναι «ένα άτομο που έχει κληθεί από τον Θεό και μιλά αντί Εκείνου. Ως αγγελιαφόρος του Θεού, ο προφήτης λαμβάνει εντολές, προφητείες και αποκαλύψεις από τον Θεό. Η ευθύνη του είναι να κάνει γνωστό το θέλημα και τον αληθινό χαρακτήρα του Θεού στους ανθρώπους και να εξηγήσει το νόημα των σχέσεών Του με αυτούς. Ο προφήτης απορρίπτει την αμαρτία και προλέγει για τις συνέπειές της. Είναι κήρυκας χρηστότητος. Κατά καιρούς, οι προφήτες μπορούν να εμπνευστούν να προείπουν το μέλλον προς όφελος της ανθρωπότητος. Πρωταρχική ευθύνη του, ωστόσο, είναι να δώσει μαρτυρία για τον Χριστό. Ο Πρόεδρος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι ο προφήτης του Θεού επί Γης σήμερα. Τα μέλη της Πρώτης Προεδρίας και οι Δώδεκα Απόστολοι υποστηρίζονται ως προφήτες, βλέποντες και αποκαλυπτές» (Guide to the Scriptures, “Prophet”, Βιβλιοθήκη Ευαγγελίου). Παραδείγματα αυτών των αρχών βρίσκονται στη ζωή του Αδάμ (βλ. Μωυσής 6:51-62), του Ενώχ (βλ. Μωυσής 6:26-36), του Νώε (βλ. Μωυσής 8:19, 23–24), του Αβραάμ (βλ. Γένεσις 12:1-3, Αβραάμ 2:8-9), του Μωυσή (βλ. Έξοδος 3:1-15, Μωυσής 1:1-6, 25–26), του Πέτρου (βλ. Κατά Ματθαίον 16:13–19) και του Τζόζεφ Σμιθ (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 5:6-10, 20:2, 21:4-6).

  20. Βλ. Β΄ Προς Τιμόθεον 3:16.

  21. Βλ. Κατά Ιωάννην 8:44, Νεφί Β΄ 2:18, Διδαχή και Διαθήκες 93:39, Μωυσής 4:4.

  22. Βλ. Νεφί Α΄ 10:19. Ο Πρόεδρος Ντάλλιν Χ. Όουκς έδωσε οδηγίες: «Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί καθώς επιζητούμε την αλήθεια [του Θεού] και επιλέγουμε πηγές για την έρευνα αυτήν. Δεν θα πρέπει να θεωρούμε την κοσμική διάκριση ή εξουσία ως ανεγνωρισμένες πηγές… Όταν επιζητούμε την αλήθεια για τη θρησκεία, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε πνευματικές μεθόδους κατάλληλες για την έρευνα αυτήν: προσευχή, τη μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος και μελέτη των γραφών και των λόγων των σύγχρονων προφητών» (Ντάλλιν Χ. Όουκς, «Η αλήθεια και το σχέδιο», Λιαχόνα, Νοέ 2018, 25).

  23. Ο Πρεσβύτερος Ν. Τοντ Κριστόφερσον δίδαξε: «Απόστολοι και προφήτες… δηλώνουν τον λόγο τού Θεού, αλλά επιπροσθέτως, πιστεύουμε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες γενικώς, ακόμη και τα παιδιά, μπορούν να μάθουν και να καθοδηγηθούν από ουράνια έμπνευση σε απάντηση σε προσευχές και μελέτη των γραφών.… Στα μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού δίνεται η δωρεά του Αγίου Πνεύματος, κάτι το οποίο διευκολύνει τη συνεχή επικοινωνία με τον Επουράνιο Πατέρα τους… Αυτό δεν είναι για να πούμε ότι κάθε μέλος μιλά για την Εκκλησία ή ότι μπορεί να ορίζει τις διδαχές της, αλλά ότι καθείς μπορεί να λάβει ουράνια καθοδήγηση όσον αφορά στην αντιμετώπιση δυσκολιών και ευκαιριών τής ζωής του» (“The Doctrine of Christ”, Λιαχόνα, Μάιος 2012, 89-90, 2η σημείωση).

  24. Βλ. Νεφί Β΄ 33:1-2.

  25. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 1:28.

  26. Βλ. Μορόνι 10:3-5, Διδαχή και Διαθήκες 9:7-9, 84:85.

  27. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 5:35, 63:23, 93:27-28. Παρά τις ένθερμες προσπάθειές μας, ορισμένοι από εμάς μπορεί ακόμη να πασχίζουμε να αισθανθούμε το Πνεύμα λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας. Η κατάθλιψη, το άγχος και άλλες νευρολογικές παθήσεις μπορούν να περιπλέξουν την αναγνώριση του Αγίου Πνεύματος. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο Κύριος μας προσκαλεί να εξακολουθήσουμε να ζούμε το Ευαγγέλιο και θα μας ευλογήσει (βλ. Μωσία 2:41). Μπορούμε να αναζητήσουμε επιπρόσθετες δραστηριότητες –όπως να ακούμε ιερή μουσική, να συμμετέχουμε στην υπηρέτηση ή να περνούμε χρόνο στη φύση– που μας βοηθούν να αισθανθούμε τους καρπούς του Πνεύματος (βλ. Προς Γαλάτες 5:22-23) και να ενδυναμώσουμε τη σύνδεσή μας με τον Θεό.

    Ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Ρ. Χόλλαντ εξέφρασε: «Πώς αντιδράτε καλύτερα όταν εσείς ή αγαπημένα σας πρόσωπα έρχεστε αντιμέτωποι με διανοητικές ή συναισθηματικές δυσκολίες; Πάνω απ’ όλα, ποτέ μην χάνετε την πίστη σας στον Πατέρα σας στους Ουρανούς, ο οποίος σας αγαπά περισσότερο από όσο μπορείτε να κατανοήσετε… Να ακολουθείτε πιστά τις δοκιμασμένες στον χρόνο πρακτικές λατρείας που φέρνουν το Πνεύμα του Κυρίου στη ζωή σας. Επιζητήστε τη συμβουλή εκείνων που κρατούν κλειδιά για την πνευματική ευημερία σας. Ζητήστε και αγαπήστε τις ευλογίες της ιεροσύνης. Μεταλαμβάνετε κάθε εβδομάδα και κρατηθείτε γερά από τις υποσχέσεις της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού που οδηγούν στην τελείωση. Πιστέψτε στα θαύματα. Έχω δει τόσα πολλά από αυτά να γίνονται, όταν κάθε άλλη ένδειξη έλεγε ότι η ελπίδα χάθηκε. Η ελπίδα δεν χάνεται ποτέ» («Σαν σπασμένο σκεύος», Λιαχόνα, Νοέ 2013, 40-41).

  28. Βλ. Κατά Ιωάννην 7:17, Άλμα 32:26-34. Τελικώς, ο Θεός επιθυμεί να αποκτήσουμε την αλήθεια «γραμμή επάνω στη γραμμή, δίδαγμα επάνω στο δίδαγμα», έως ότου κατανοήσουμε τα πάντα (βλ. Παροιμίαι 28:5, Νεφί Β΄ 28:30, Διδαχή και Διαθήκες 88:67, 93:28).

  29. Βλ. Α΄ Ιωάννου 1:9-10, 2:1-2.

  30. Ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον εξήγησε: «Τίποτε δεν είναι πιο απελευθερωτικό, πιο εκλεπτυσμένο ή πιο ζωτικής σημασίας στην ατομική μας πρόοδο απ’ ό,τι είναι η τακτική, καθημερινή εστίαση στη μετάνοια. Η μετάνοια δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός· είναι μία διαδικασία. Είναι το κλειδί της ευτυχίας και της ψυχικής ηρεμίας. Όταν συνδυάζεται με την πίστη, η μετάνοια ανοίγει την πρόσβασή μας στη δύναμη της Εξιλεώσεως του Ιησού Χριστού» («Μπορούμε να τα πάμε καλύτερα και να είμαστε καλύτεροι», Λιαχόνα, Μάιος 2019, 67).

  31. Δεν γνωρίζω όλους τους λόγους για τους οποίους ο Θεός αποκρύπτει κάποιες αιώνιες αλήθειες από εμάς, αλλά ο Πρεσβύτερος Όρσον Φ. Γουίτνυ έδωσε μια ενδιαφέρουσα εσώτερη γνώση: «Είναι ευλογία να πιστεύεις χωρίς να βλέπεις, αφού με την εξάσκηση της πίστης έρχεται η πνευματική ανάπτυξη, ένας από τους σπουδαίους στόχους της γήινης ύπαρξης του ανθρώπου, ενώ η γνώση, υποσκελίζοντας την πίστη, εμποδίζει την εξάσκησή της, παρεμποδίζοντας έτσι αυτή την ανάπτυξη. “Η γνώση είναι δύναμη” και όλα πρέπει να γίνουν γνωστά την κατάλληλη εποχή. Αλλά η πρόωρη γνώση –η γνώση τη λανθασμένη στιγμή– είναι μοιραία, τόσο για την πρόοδο όσο και για την ευτυχία» (“The Divinity of Jesus Christ”, Improvement Era, Ιαν 1926, 222. Βλ., επίσης, Λιαχόνα, Δεκ 2003, 14-15).

  32. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 76:5-10. Ο Κύριος συμβούλευσε επίσης τον Χάυρουμ Σμιθ: «Μην επιδιώξεις να κηρύξεις τον λόγο μου, αλλά να επιδιώξεις πρώτα να αποκτήσεις τον λόγο μου… Να παραμείνεις πράος [και ν]α μελετάς τον λόγο μου» (Διδαχή και Διαθήκες 11:21-22). Ο προφήτης Άλμα παρέχει ένα παράδειγμα για τον χειρισμό αναπάντητων ερωτήσεων: «Λοιπόν αυτά τα μυστήρια δεν μου έχουν γίνει γνωστά ακόμα πλήρως, γι’ αυτό θα δείξω υπομονή» (Άλμα 37:11). Εξήγησε επίσης στον γιο του Κοριάντον ότι «υπάρχουν πολλά μυστήρια που διατηρούνται, ώστε κανένας δεν τα ξέρει παρά μόνον ο ίδιος ο Θεός» (Άλμα 40:3). Έχω επίσης βρει δύναμη από την απάντηση του Νεφί, όταν του παρουσιάσθηκε μια ερώτηση στην οποία δεν μπορούσε να απαντήσει: «Γνωρίζω ότι [ο Θεός] αγαπά τα τέκνα Του. Όμως, δεν γνωρίζω τη σημασία όλων των πραγμάτων» (Νεφί Α΄ 11:17).

  33. Ομοίως, οι πολιτιστικές παραδόσεις δεν είναι διδαχή ή πολιτική. Μπορεί να είναι χρήσιμες, αν μας βοηθήσουν να ακολουθήσουμε τη διδαχή και την πολιτική, αλλά μπορούν επίσης να εμποδίσουν την πνευματική μας ανάπτυξη, εάν δεν βασίζονται σε αληθινές αρχές. Θα πρέπει να αποφεύγουμε παραδόσεις που δεν αναπτύσσουν την πίστη μας στον Ιησού Χριστό ή δεν μας βοηθούν να προοδεύσουμε προς την αιώνια ζωή.

  34. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 15:5, 88:77-78.

  35. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 50:21-23.

  36. Προσαρμοσμένο από το έγγραφο “Principles for Ensuring Doctrinal Purity”, εγκεκριμένο από την Πρώτη Προεδρία και την Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων τον Φεβρουάριο του 2023.

  37. Βλ. Νεφί Α΄ 15:14. Ο Κύριος έδωσε οδηγίες στους υπηρέτες Του να αποφεύγουν να εστιάζουν σε αρχές ή έννοιες που δεν είναι σημαντικές για το Ευαγγέλιό Του: «Και για δοξασίες δεν θα μιλήσεις, αλλά θα δηλώσεις μετάνοια και πίστη στον Σωτήρα, και άφεση αμαρτιών με βάπτισμα και με φωτιά, μάλιστα, δηλαδή με το Άγιο Πνεύμα» (Διδαχή και Διαθήκες 19:31).

    Ο Πρεσβύτερος Νιλ Λ. Άντερσεν εξήγησε: «Ας εστιάζουμε στον Σωτήρα Ιησού Χριστό και στο δώρο της εξιλεωτικής Του θυσίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να πούμε μία εμπειρία από τη δική μας ζωή ή να αναφέρουμε σκέψεις από άλλους. Ενώ το θέμα μας ενδεχομένως να είναι για τις οικογένειες ή την υπηρέτηση ή τους ναούς ή μία πρόσφατη ιεραποστολή, τα πάντα… [θα πρέπει να] δείχνουν προς τον Κύριο Ιησού Χριστό» («Μιλούμε για τον Χριστό», Λιαχόνα, Νοέ 2020, 89-90).

  38. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 28:2-3, 8. Ο προφήτης Άλμα νουθετούσε εκείνους που είχαν οριστεί να κηρύξουν το Ευαγγέλιο να «μη διδάσκουν τίποτα άλλο παρά μόνο αυτά που τους είχε διδάξει, και που είχαν ειπωθεί από το στόμα των αγίων προφητών» (Μωσία 18:19).

    Ο Πρόεδρος Χένρυ Μ. Άιρινγκ δήλωσε: «Πρέπει να διδάξουμε τις θεμελιώδεις διδαχές της Εκκλησίας όπως περιέχονται στις βασικές γραφές και τις διδασκαλίες των προφητών, των οποίων η ευθύνη είναι να διακηρύττουν τη διδαχή» (“The Lord Will Multiply the Harvest” [βραδιά με ένα Μέλος της Γενικής Εξουσίας, 6 Φεβ 1998], στο Teaching Seminary: Preservice Readings [2004], 96).

    Ο Πρεσβύτερος Ν. Τοντ Κριστόφερσον κατέθεσε μαρτυρία ότι «στην Εκκλησία σήμερα, όπως και την αρχαία εποχή, η εδραίωση τής διδαχής τού Χριστού ή η διόρθωση των αποκλίσεων τής διδαχής είναι θέμα ουράνιας αποκαλύψεως προς αυτούς που ο Κύριος προικοδοτεί με αποστολική εξουσία» («Η διδαχή του Χριστού», 86).

  39. Βλ. Προς Κορινθίους Β΄ 13:1, Νεφί Β΄ 11:3, Εθέρ 5:4, Διδαχή και Διαθήκες 6:28. Ο Πρεσβύτερος Νιλ Λ. Άντερσεν παρατήρησε: «Μερικοί αμφισβητούν την πίστη τους, όταν βρίσκουν μία δήλωση που έκανε ένας ηγέτης της Εκκλησίας πριν από δεκαετίες, η οποία φαίνεται σε ασυμφωνία με τη διδαχή μας. Υπάρχει μία σημαντική αρχή που κυβερνά τη διδαχή της Εκκλησίας. Η διδαχή διδάσκεται από όλα τα 15 μέλη της Πρώτης Προεδρίας και της Απαρτίας των Δώδεκα. Δεν είναι κρυμμένη σε μία δυσδιάκριτη παράγραφο μίας ομιλίας. Οι αληθινές αρχές διδάσκονται συχνά και από πολλούς. Η διδαχή μας δεν είναι δύσκολο να βρεθεί» («Η δοκιμασία τής πίστης σας», Λιαχόνα, Νοέ 2012, 41).

    Ο Πρεσβύτερος Ν. Τοντ Κριστόφερσον παρομοίως δίδαξε: «Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι κάθε δήλωση που γίνεται από έναν ηγέτη της Εκκλησίας, περασμένο ή τωρινό, δεν αποτελεί απαραιτήτως διδαχή. Είναι κοινώς κατανοητό στην Εκκλησία ότι μία δήλωση, η οποία έγινε από έναν ηγέτη σε μία μεμονωμένη περίσταση, συχνά αντιπροσωπεύει μία προσωπική, αν και καλώς μελετημένη γνώμη, που δεν προοριζόταν να είναι επίσημη ή δεσμευτική για όλη την Εκκλησία» («Η διδαχή τού Χριστού», 88).

  40. Βλ. Νεφί Γ΄ 11:32, 40. Ο Πρόεδρος Γκόρντον Μ. Χίνκλυ είπε: «Έχω μιλήσει προηγουμένως για τη σπουδαιότητα της διατήρησης της διδαχής της Εκκλησίας αγνής… Ανησυχώ γι’ αυτό. Μικρές αποκλίσεις στη διδασκαλία της διδαχής μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλα και πονηρά ψεύδη» (Teachings of Gordon B. Hinckley [1997], 620).

    Ο Πρόεδρος Ντάλλιν Χ. Όουκς προειδοποίησε ότι υπάρχουν κάποιοι «που επιλέγουν μερικές προτάσεις από τις διδασκαλίες ενός προφήτη και τις χρησιμοποιούν για να υποστηρίξουν τον πολιτικό τους σκοπό ή άλλους προσωπικούς σκοπούς… Όταν διαστρέφουμε τα λόγια ενός προφήτη για να υποστηρίξουμε έναν προσωπικό σκοπό, πολιτικό ή οικονομικό ή άλλο, προσπαθούμε να χειριστούμε τον προφήτη, όχι να τον ακολουθήσουμε» (“Our Strengths Can Become Our Downfalll” [πνευματική συγκέντρωση Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ, 7 Ιουνίου 1992], 7, speeches.byu.edu).

    Ο Πρόεδρος Χένρυ Μ. Άιρινγκ προειδοποίησε: «Η διδαχή αποκτά τη δύναμή της, όταν το Άγιο Πνεύμα επιβεβαιώνει ότι είναι αληθινή… Επειδή χρειαζόμαστε το Άγιο Πνεύμα, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, ώστε να μην υπερβαίνουμε τη διδασκαλία της αληθινής διδαχής. Το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα της Αληθείας. Η επιβεβαίωσή Του δίδεται, όταν αποφεύγονται οι εικασίες ή οι προσωπικές ερμηνείες. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο… Είναι δελεαστικό να δοκιμάσουμε κάτι νέο ή εντυπωσιακό. Όμως προσκαλούμε το Άγιο Πνεύμα ως σύντροφό μας, όταν είμαστε προσεκτικοί και διδάσκουμε μόνο την αληθινή διδαχή. Ένας από τους πιο σίγουρους τρόπους για να μην πλησιάσουμε την ψευδή διδαχή είναι να επιλέξουμε να είμαστε απλοί στη διδασκαλία μας. Η απλότητα παρέχει ασφάλεια, και λίγα χάνονται» (“The Power of Teaching Doctrine”, Λιαχόνα, Ιούλιος 1999, 86).

    Ο Πρεσβύτερος Ντέιλ Γ. Ρένλαντ δίδαξε: «Η αναζήτηση μεγαλύτερης κατανόησης αποτελεί σημαντικό μέρος της πνευματικής μας αναπτύξεως, αλλά παρακαλώ να είστε προσεκτικοί. Η λογική δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αποκάλυψη. Η εικασία δεν θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη πνευματική γνώση, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε εξαπάτηση ή να αποσπάσει την εστίασή μας από αυτά που έχουν αποκαλυφθεί» (“Your Divine Nature and Eternal Destiny”, Λιαχόνα, Μάιος 2022, 70).

  41. Βλ. Κατά Ματθαίον 23:23. Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ προειδοποίησε: «Δεν είναι συνετό να παίρνουμε ένα τμήμα της αλήθειας και να το αντιμετωπίζουμε σαν να ήταν το όλο θέμα… Όλες οι αποκεκαλυμμένες αρχές του Ευαγγελίου του Χριστού είναι απαραίτητες και ουσιώδεις στο σχέδιο σωτηρίας». Εξήγησε περαιτέρω: «Δεν είναι ούτε καλή πολιτική ούτε σωστή διδαχή να παίρνουμε κάποια από αυτές, να την ξεχωρίζουμε από το ολοκληρωμένο σχέδιο της αλήθειας του Ευαγγελίου, να την κάνουμε ιδιαίτερη απασχόληση και να εξαρτώμεθα από αυτήν για τη σωτηρία και την πρόοδό μας… Όλες είναι απαραίτητες» (Gospel Doctrine, 5η έκδοση [1939], 122).

    Ο Πρεσβύτερος Νηλ Α. Μάξουελ εξήγησε: «Οι αρχές του Ευαγγελίου… απαιτούν συγχρονισμό. Όταν διαχωρίζονται η μία από την άλλην ή απομονώνονται, οι ερμηνείες και οι εφαρμογές αυτών των διδαχών από τους ανθρώπους είναι άστοχες. Η αγάπη, αν δεν ελεγχθεί από την έβδομη εντολή, θα μπορούσε να γίνει σαρκική. Η αξιέπαινη έμφαση της πέμπτης εντολής να τιμούμε τους γονείς μας, αν δεν ελεγχθεί από την πρώτη εντολή, θα μπορούσε να οδηγήσει σε άνευ όρων πίστη στους λανθασμένους γονείς και όχι στον Θεό. Ακόμη και η υπομονή εξισορροπείται αν “επιπλήττ[εται] την κατάλληλη στιγμή με αυστηρότητα, όταν παρακινείται από το Άγιο Πνεύμα” [Διδαχή και Διαθήκες 121:43]» (“Behold, the Enemy Is Combined”, Ensign, Μάιος 1993, 78-79).

    Ο Πρόεδρος Μάριον Τ. Ρόμνυ δίδαξε: «Η αναζήτηση [στις γραφές] με σκοπό την ανακάλυψη των διδασκαλιών όπως προσετάχθησαν από τον Ιησού απέχει πολύ από το να τις μελετούμε με σκοπό την εύρεση χωρίων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υποστηρίξουν ένα προκαθορισμένο συμπέρασμα» (“Records of Great Worth”, Ensign, Σεπ 1980, 3).

  42. Βλ. Προς Κορινθίους Β´ 2:4, Μορόνι 6:9. Ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Ρ. Χόλλαντ τόνισε την ανάγκη να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού με τρόπο που να οδηγεί στην πνευματική διαπαιδαγώγηση μέσω της δύναμης του Αγίου Πνεύματος: «Ο Κύριος δεν έχει δώσει ποτέ πιο εμφατική συμβουλή στην Εκκλησία από την υποχρέωση να διδάσκουμε το Ευαγγέλιο “με το Πνεύμα, δηλαδή τον Παράκλητο, που εστάλη για να διδάξει την αλήθεια”. Διδάσκουμε το Ευαγγέλιο “με το Πνεύμα της αλήθειας”; Έχει ρωτήσει. Ή το διδάσκουμε “με κάποιον άλλο τρόπο; Και αν είναι με κάποιον άλλο τρόπο” προειδοποιεί “Δεν είναι από τον Θεό” [Διδαχή και Διαθήκες 50:14, 17-18]… Καμία αιώνια μάθηση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς αυτή την επιτάχυνση του Πνεύματος από τον ουρανό… Αυτό είναι που πραγματικά θέλουν τα μέλη μας… Θέλουν να ενισχύσουν την πίστη τους και να ανανεώσουν την ελπίδα τους. Θέλουν, εν συντομία, να γαλουχηθούν με τον καλό λόγο του Θεού, να ενδυναμωθούν από τις δυνάμεις των ουρανών» (“A Teacher Come from God”, Ensign, Μάιος 1998, 26).

  43. Βλ. Άλμα 13:23. Μιλώντας για τον Επουράνιο Πατέρα μας, ο Πρόεδρος Ράσσελ M. Νέλσον κατέθεσε μαρτυρία: «Επικοινωνεί απλά, ήσυχα και με τέτοια εκπληκτική απλότητα που δεν μπορούμε να Τον παρανοήσουμε» («Αυτόν να ακούτε», Λιαχόνα, Μάιος 2020, 89).

  44. Βλ. Ψαλμοί 26:3, Προς Ρωμαίους 13:10, Προς Κορινθίους Α΄ 13:1-8, Ιωάννου Α΄ 3:18.

  45. Βλ. Ψαλμοί 40:11.

  46. Βλ. Προς Ρωμαίους 8:16.

  47. Βλ. Σαμουήλ Α΄ 2:3, Κατά Ματθαίον 6:8, Νεφί Β΄ 2:24, 9:20.

  48. Βλ. Γένεσις 17:1, Ιερεμίας 32:17, Νεφί Α΄ 7:12, Άλμα 26:35.

  49. Βλ. Ιερεμίας 31:3, Α΄ Ιωάννου 4:7-10, Άλμα 26:37.

  50. Βλ. Νεφί Β΄ 9, Διδαχή και Διαθήκες 20:17-31, Μωυσής 6:52-62.

  51. Βλ. Κατά Ιωάννην 3:16, Α΄ Ιωάννου 4:9-10.

  52. Βλ. Κατά Ιωάννην 2:26, Νεφί Β´ 27:13.

  53. Βλ. Κατά Ιωάννην 15:12, Α΄ Ιωάννου 3:11.

  54. Βλ. Κατά Λουκάν 22:39-46.

  55. Βλ. Κατά Ιωάννην 19:16-30.

  56. Βλ. Κατά Ιωάννην 20:1-18.

  57. Βλ. Προς Κορινθίους Α΄ 15:20-22, Μωσία 15:20-24, 16:7-9, Διδαχή και Διαθήκες 76:16-17.

  58. Βλ. Πράξεις 11:17-18, Προς Τιμόθεον Α΄ 1:14-16, Άλμα 34:8-10, Μορόνι 6:2-3, 8, Διδαχή και Διαθήκες 19:13-19.

  59. Βλ. Κατά Ματθαίον 11:28-30, Προς Κορινθίους Β΄ 12:7-10, Προς Φιλιππησίους 4:13, Άλμα 26:11-13.

  60. Βλ. Κατά Ματθαίον 16:18-19, Προς Εφεσίους 2:20.

  61. Βλ. Κατά Ματθαίον 24:24, Πράξεις Αποστόλων 20:28-30.

  62. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 20:1-4, 21:1-7, 27:12, 110, 135:3, Τζόζεφ Σμιθ-Ιστορία 1:1-20.

  63. Βλ. Διδαχή και Διαθήκες 1:14, 38, 43:1-7, 107:91-92.