„Spjall við Eilish um heilagan anda,“ Barnavinur, jan. 2024, 40–41.
Spjall við Eilish um heilagan anda
Eilish er 12 ára stelpa frá austurhluta Singapúr. Við spurðum hana hvernig heilagur andi liðsinnir henni.
Segðu okkur frá sjálfri þér.
Mér finnst mjög gaman að lesa og spila blak og uppáhaldsfagið mitt í skóla er stærðfræði. Lasagna er uppáhaldsmaturinn minn og uppáhaldsliturinn minn er rauður. Þegar ég verð fullorðin, vonast ég til að verða lögmaður og vinna í dómskerfinu.
Hvernig skynjar þú heilagan anda?
Fyrir mig er að hafa heilagan anda eins og að eiga náinn vin. Mér finnst ég geta reitt mig á hann þegar ég held boðorðin og sáttmála mína við himneskan föður. Ég lít á hann sem leiðbeinanda og félaga. Hann getur hjálpað mér að taka góðar ákvarðanir.
Hvaða ráð mynduð þið veita einhverjum sem ekki er viss um að hafa fundið fyrir heilögum anda?
Stundum er ég líka óviss um það hvort ég sé að finna fyrir heilögum anda. En ef þið hugleiðið málið vandlega, lesið ritningarnar og biðjist fyrir og líður vel, þá er það heilagur andi. Stundum er það að heyra í heilögum anda ekki bara tilfinning. Það getur líka verið hugsun eða hugmynd. Ef þið eruð enn óviss, getið þið alltaf beðist fyrir og spurt Drottin aftur um hjálp.
Hvenær hafið þið fundið fyrir heilögum anda?
Á síðasta ári spilaði ég á blakmóti. Ég var óstyrk eins og liðsfélagar mínir. Þegar ég byrjaði að spila hafði liðið nú þegar tapað fyrstu tveimur leikjunum. Við vorum niðurdregnar. Þá sagði fólkið sem horfði á leikinn eitthvað óvingjarnlegt og okkur leið enn verr. Við töpuðum.
Þegar móðir mín spurði hvernig hafi gengið, fór ég að gráta. Ég var svo vonsvikin. Ég fór í herbergið mitt, þar sem var hljótt, og sagði bæn. Eftir bænina var ég rólegri og fann meiri frið í hjarta mér. Ég vissi að heilagur andi hefði huggað mig og að hann myndi alltaf liðsinna mér. Fram undan er annað mót og ég veit að hann verður hjá mér þegar ég keppi.
Hvernig hefur heilagur andi annars hjálpað ykkur?
Heilagur andi hjálpaði mér líka þegar ég fór úr Barnafélaginu í Stúlknafélagið. Ég var spennt fyrir því að fara yfir í Stúlknafélagið. En ég var á sama tíma nokkuð óörugg. Ég var líka svolítið sorgmædd yfir því að hætta í Barnafélaginu.
Fyrir fyrsta skiptið fór ég með bæn og bað himneskan föður um að hjálpa mér að njóta Stúlknafélagsins. Ég fann frið í hjarta mínu þegar ég steig inn í nýju kennslustofuna mína. Ég var tilbúin til að læra. Það hjálpaði mér að vita að heilagur andi mun alltaf vera til staðar fyrir mig!
Myndskreyting: Annabel Tempest