Pisma święte
Doktryna i Przymierza 85


Rozdział 85

Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Kirtland w stanie Ohio, 27 listopada 1832 r. Rozdział ten jest wyjątkiem z listu proroka do Williama W. Phelpsa, który mieszkał w Independence w stanie Missouri. Stanowi odpowiedź na pytania o tych świętych, którzy przenieśli się do Syjonu, ale nie przestrzegali przykazania, aby poświęcić swe własności, i tym samym nie dostali swoich dziedzictw według ustalonego porządku w Kościele.

1–5: Członkowie Kościoła mają otrzymać dziedzictwa poprzez poświęcenie; 6–12: Ten, który jest potężny i silny, da świętym ich dziedzictwo w Syjonie.

1. Obowiązkiem pisarza Pana, którego On wyznaczył, jest prowadzenie historii i głównych zapisów Kościoła o wszystkich rzeczach, które zdarzą się w Syjonie, a także o wszystkich osobach, które poświęcają własności i otrzymują prawnie dziedzictwa od biskupa;

2. A także o ich sposobie życia, ich wierze i uczynkach; a także o odstępcach, którzy odchodzą po otrzymaniu swoich dziedzictw.

3. Sprzeczne jest z wolą i przykazaniem Boga, aby ci, którzy nie otrzymują swego dziedzictwa przez poświęcenie — zgodnie z Jego prawem, które dał, aby mógł zebrać dziesięcinę od Swego ludu, aby ich przygotować na dzień zemsty i spalenia — mieli swoje imiona zapisane wespół z ludem Boga.

4. Nie należy też prowadzić ich genealogii ani jej zachowywać, aby nie można było ich odnaleźć w jakichkolwiek zapisach czy historii Kościoła.

5. Imion ich nie będzie można znaleźć, ani imion ich ojców, ani imion dzieci zapisanych w księdze prawa Boga, rzecze Pan Zastępów.

6. Zaiste, tak rzecze ten spokojny cichy głos, którego szept dociera wszędzie i przenika wszystko, i częstokroć sprawia, że drżą kości moje, kiedy objawia, mówiąc:

7. I stanie się, że Ja, Pan Bóg, ześlę jednego potężnego i silnego, dzierżącego berło mocy w swej ręce, odzianego w światłość niczym okrycie, którego usta wymówią słowa, słowa wieczne; podczas gdy trzewia jego będą źródłem prawdy, aby zaprowadzić porządek w domu Bożym i ustalić działki dziedzictwa świętych, których imiona, jak również imiona ich ojców i ich dzieci, będą zapisane w księdze prawa Boga;

8. Podczas gdy ten człowiek, który został powołany i wyznaczony przez Boga, który wyciąga rękę, aby podeprzeć arkę Boga, upadnie od strzały śmierci niczym drzewo powalone jaskrawym piorunem błyskawicy.

9. I wszyscy ci, którzy nie są zapisani w księdze pamięci, nie znajdą tego dnia żadnego dziedzictwa, ale zostaną rozczłonkowani, a ich przydział będzie im wyznaczony pośród niewiernych, gdzie jest zawodzenie i zgrzytanie zębów.

10. Tych rzeczy nie mówię od siebie; przeto, jako Pan mówi, tak też wypełni.

11. A ci, którzy są z Wyższego Kapłaństwa, których imiona nie są zapisane w księdze prawa albo o których dowiedziano się, że odstąpili lub zostali odcięci od Kościoła, jako też z niższego kapłaństwa, czyli członkowie, w dniu tym nie znajdą dziedzictwa pomiędzy świętymi Najwyższego;

12. Przeto stanie im się jako dzieciom kapłana, jak jest zapisane w drugim rozdziale sześćdziesiątym pierwszym i drugim wersecie Ks. Ezdrasza.